บทที่ 503 นักล่า
แอลที่ถูกแสงศักดิ์สิทธิ์เข้าครอบคลุมร่างกายจนเหมือนลูกบอลที่เปล่งแสงระยิบระยับส่องสว่างไปยังชั้นที่เจ็ดของ ‘หุบเขาวิมาน’ จนหลอมรวมเข้ากับแสงสว่างที่ไม่มีที่สิ้นสุด
นาตาชาส่ายหัวไม่หยุดราวกับว่านางเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่เพิ่งเสียแม่ไปอีกครั้ง ความศรัทธาตลอดหลายปีของนางพังทลายลงเมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์ดังกล่าว ในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมาจากอิทธิพลของลูเซียนนั้นทำให้ตอนนี้นางตกใจ และสิ้นหวัง
ความจริงคืออาวุธที่ทรงพลังที่สุด!
ลูเซียนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงระงับเสียงคำรามที่บ้าคลั่งในศีรษะของเขาได้ เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของนาตาชา ทันใดนั้นเขาก็มีความคิดที่แปลกๆ ว่าเขาควรให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่ฟรานซิสเพื่อขอบคุณที่เขามีส่วนร่วมในชีวิตที่มีความสุขของลูเซียน แต่แน่นอนว่าถ้าเขา และนาตาชาสามารถรอดชีวิตจากมหันตภัยได้
ตอนนี้ลูเซียนมองไม่เห็นใบหน้าของตัวเอง แต่เขาก็สามารถจินตนาการได้อย่างชัดเจนว่ามันช่างยอดเยี่ยมเพียงใด ความตกใจ ความยินดี ความสับสน ความตื่นตระหนก ความกลัว และความรู้สึกอื่นๆ ที่ไม่อาจบรรยายได้กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในใจของเขาราวกับสึนามิ
เมื่อเห็นแอลถูกหลอมรวมเข้ากับ ‘พระเจ้าแห่งสัจธรรม’ ทันใดนั้น ลูเซียนก็พบว่า ‘เหรียญตรานักบุญ’ ที่เขาสวมนั้นสั่นขึ้นมา และแหล่งที่มาของพลังศักดิ์สิทธิ์ภายในได้เปลี่ยนเป็น ‘พระเจ้าแห่งสัจธรรม’ โดยไม่มีการต่อต้านใดๆ จนถึงขณะนี้ลูเซียนจึงได้เข้าใจว่าเหตุใดฟรานซิสจึงกล้าพอที่จะยอมรับ ‘เมล็ดพันธุ์แห่งวิญญาณ’
“เดี๋ยวก่อน จิตสำนึกหลักของสิ่งมีชีวิตลึกลับจากโลกแห่งวิญญาณยังอยู่ในร่างของแอล ‘พระเจ้าแห่งสัจธรรม’ จะมีอาการอาหารไม่ย่อยหรือไม่? เขาจะระเบิด และทำลายโลกหรือไม่” จู่ๆ ความคิดดังกล่าวก็เกิดขึ้นกับลูเซียนผู้มอง ‘หุบเขาวิมาน’ พร้อมกับอ้าปากค้าง ฟรานซิสรู้หรือไม่ว่าแอลถูกสิ่งมีชีวิตลึกลับจากโลกแห่งวิญญาณครอบงำ ใครบางคนอาจจะถูกฆ่า!
เท่าทันความคิด แสงสว่างก็ขยายตัวออกอย่างกะทันหันราวกับว่ามันกำลังพิสูจน์การคาดเดาของลูเซียน เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่นและโน้มตัวไปหานาตาชา การถูกฆ่าจากการระเบิดตัวเองของ ‘พระเจ้าแห่งสัจธรรม’ ดูเหมือนจะเป็น ‘เกียรติยศ’ อย่างหนึ่ง ในประวัติศาสตร์ของโลกเวทมนตร์ในอนาคตอาจจะบันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับเขาในลักษณะแบบนี้ “นี่คือนักเวทที่ครั้งหนึ่งเคยสังหารเทพเจ้าแม้ว่าเขาจะเสียชีวิตด้วยลักษณะนี้ก็ตาม”
สายลมอ่อนๆ ดังกระทบชิ้นส่วนสีดำ ขาว และเทาที่มืดมนที่สุดถูกขับออกมาจากแสง พลังสีดำ ขาว และเทาในตัวเขาก็แตกสลาย และปลิวไปไกล และภาพมายาสะท้อนของ ‘หุบเขาวิมาน’ ก็ค่อยๆ จางหายไป
“ช่างน่าเสียดาย พวกเขาไม่ได้หลอมรวมเข้าด้วยกัน ไม่งั้นข้าคงได้ลอง ‘พลังพระเจ้าเสด็จ’ สักครั้ง!” ฟรานซิสเฝ้าดูสถานการณ์อย่างกระตือรือร้นเหมือนก่อนหน้านี้
ลอง ‘พลังพระเจ้าเสด็จ’ ไหม ด้วยความสามารถของเจ้าแต่ข้ากลัวว่าร่างกาย และจิตวิญญาณของเจ้าจะหลุดออกไปทันที ลูเซียนแอบหัวเราะเยาะ แต่เขาก็ยิ่งรู้สึกแย่ ฟรานซิสรู้ว่าจิตสำนึกหลักของสิ่งมีชีวิตลึกลับจากโลกแห่งวิญญาณนั้นซ่อนอยู่ในร่างกายของแอล เขาลึกลับยิ่งกว่าที่พวกเขาคิด การโจมตีลูเซียนถึงตายจะเกิดขึ้นต่อหน้าภาพมายาสะท้อนของ ‘หุบเขาวิมาน’ หรือไม่?
นาตาชาชี้ไปที่ฟรานซิส “คำพูดของเจ้าไม่สามารถปกปิดการกระทำที่ดูหมิ่นของเจ้าได้! เจ้าดูหมิ่นด้วยคำพูดของตัวเจ้าเอง!”
ฟรานซิสทำสัญลักษณ์กางเขนเอียงๆ บนหน้าอกของเขาช้าๆ “ข้าไม่ได้ศรัทธาต่อพระเจ้าน้อยไปกว่าเจ้ายกเว้นว่าความคิดเห็นของเราที่มีต่อพระเจ้ามีความแตกต่างอย่างมากทั้งในทางเทววิทยา และโดยทั่วไป ถึงกระนั้นก็ไม่มีหลักฐานว่าข้าเป็นคนนอกรีต เราได้รับความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับการดำรงอยู่ และรูปแบบของพระเจ้าภายใต้การตรัสรู้ของศาสดาผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้น”
“ศาสดาผู้ยิ่งใหญ่…” ลูเซียนพูดซ้ำด้วยความสับสน ฟังดูเหมือนหัวหน้าของพวกนอกรีตจะเป็นนักบุญที่ซ่อนอยู่ภายในศาสนจักรทางเหนือ ใช่หรือไม่?
ลูเซียนยินดีที่นาตาชา และฟรานซิสถกเถียงกัน ความถ่วงเวลาเช่นนี้เป็นประโยชน์ต่อการฟื้นฟูพลังวิญญาณของเขาอย่างมาก แม้ว่าเขาจะสามารถใช้เวทมนตร์ที่ต่ำกว่าระดับสูงได้เท่านั้น แต่ความช่วยเหลือของเขานาตาชาก็ยังสามารถต่อสู้กับฟรานซิสที่ซึ่งเป็นเพียงระดับแปดได้ สิ่งที่เขากังวลคือ ‘เทพอสูรจอมเวท-ลิช’ ที่จากไปผ่าน ‘เทเลพอร์ตวายป่วง’ และภาพมายาสะท้อนของ ‘หุบเขาวิมาน’ ที่ยังไม่หายไปอย่างสมบูรณ์
ทันใดนั้นชิ้นส่วนสีดำ สีขาวและสีเทาที่กำลังหายไปก็หยุดชะงักลง และมีกะโหลกสีทองปรากฏอยู่ตรงหน้า คอนกัสอยู่ใกล้กว่าที่ทุกคนคาดการณ์ไว้ เขามาถึงล่วงหน้าแล้ว!
ชิ้นส่วนสีดำ สีขาว และสีเทาสั่นสะท้านราวกับว่ากำลังสื่อสารกับ ‘เทพอสูรจอมเวท-ลิช’ หลังจากนั้นเพียงสองวินาที คอนกัสก็ระเบิดเสียงหัวเราะ เขาขยายกรามของเขาแล้วกลืนกินชิ้นสีต่างๆ เข้าไป
จุดสีแดงทั้งสองที่เหมือนเข็มเต้นอย่างบ้าคลั่งเหมือนไฟในสายลม และค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเทา พื้นที่รอบๆ ‘เทพอสูรจอมเวท-ลิช’ บิดเบี้ยว และบรรยากาศรอบตัวเขาก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างน่ากลัว ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เอง ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับการปลดปล่อยจากภาวะการหยุดนิ่งกว่าหลายร้อยปี และได้เริ่มพัฒนาทีละระดับ นอกจากนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้ควบคุมเหล่าวิญญาณสิ่งมีชีวิตลึกลับ แทนที่จะถูกพวกมันควบคุม
ไฟสีเทาพุ่งเข้ามาในดวงตาของคอนกัสเขาหันไปหาลูเซียน นาตาชา ฟรานซิสและภาพของหุบเขาวิมานที่กำลังจะหายไปก่อนที่เขาจะกล่าวอย่างเศร้าหมอง
“พวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย”
…
ภายในหอคอยเวทมนตร์ที่อยู่อีกฟากของมหาสมุทร ‘เจ้าแห่งวายุ’ อ่านรายงานข่าวกรองที่อยู่เบื้องหน้าเขา สายฟ้าส่องเป็นประกายในดวงตาของเขา และพายุทอร์นาโดก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขาพัดพาทุกอย่างในบ้านยกเว้นเก้าอี้ที่แฮททาเวย์ และดักลาสนั่งอยู่
“คอนกัส…” เฟอร์นันโดคำราม จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นอย่างกะทันหัน และพูดกับดักลาสว่า “ขอให้เบิร์กเนอร์มาช่วยข้า”
เบิร์กเนอร์เป็นชื่อของ ‘หอคอยพยากรณ์’ เขาได้เข้ามาสู่มิติอื่นด้วย
ใบหน้าที่ใจดีของดักลาสก็เต็มไปด้วยความเคร่งขรึมเช่นกัน “เอาล่ะ เจ้า และแฮททาเวย์ไปช่วยลูเซียน และข้าจะคอยดูแลวิเซนเตถ้าเขาพยายามเล่นตุกติก”
เฟอร์นันโดที่เป็นคนบ้าบิ่น บินไปยังสถานที่ที่ใช้งานประตูมิติไปสู่ดินแดนใหม่ทันทีหลังจากได้รับการอนุมัติจากดักลาส แฮททาเวย์ยังคงเงียบ และเดินตามเขาไป
เมื่อพวกเขามาถึงห้องรับรองของประตูมิติที่จะไปสู่ดินแดนใหม่ ศาสดาพยากรณ์เบิร์กเนอร์ได้รับแจ้งจากดักลาสแล้ว และกำลังรออยู่ หมวกสีเทาของเขาดูเหมือนจะเป็นรุ่นขนาดเล็กของทางหอคอย
เฟอร์นันโดพยักหน้าให้ศาสดาพยากรณ์ เฟอร์นันโดเดินเข้าสู่ประตูมิติที่จะไปสู่ดินแดนใหม่ และกลับไปที่อัลลิน
เมื่อแฮททาเวย์ และเบิร์กเนอร์มาถึงหอคอยเวทมนตร์ในสภา เฟอร์นันโดก็เชื่อมกระแสจิต และเดินออกไป
“เราจะติดตั้งประตูมิติไปยังภูเขาทางตอนเหนือของหมู่เกาะเออร์โดไม่ใช่หรือ” เบิร์กเนอร์มองแฮททาเวย์กับเฟอร์นันโดจากไปอย่างสับสน
เสียงของเฟอร์นันโดเกือบจะกรีดร้องออกมา “การเปลี่ยนตำแหน่ง และการสร้างใหม่จะต้องใช้เวลาอีกวัน แต่เราใช้เวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งนาทีจากที่ไปถึงไฮด์เลอร์นี่ เพราะวิเซนเต และคอนกัสไม่อยู่ที่นั่น เราจะควบคุมหัตถ์ไร้ชีวา ได้ในเวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง”
“เบิร์กเนอร์ บอกที่อยู่ของเครื่องรางกักพลังของคอนกัส และที่ตั้งของประตูมิติที่จะไปสู่ดินแดนใหม่ที่เขาใช้” แฮททาเวย์ร้องขออย่างตรงไปตรงมา
เบิร์กเนอร์ตะลึงไม่มากก็น้อย “เจ้าต้องการพวกเขาทั้งคู่?”
“ถ้าเขาตายทุกอย่างจะจบ “ดวงตาสีแดงของเฟอร์นันโดเต็มไปด้วยพายุที่น่ากลัวและกดดัน
…
“ท่าน ‘เทพอสูรจอมเวท-ลิช’ ด้วยความช่วยเหลือจากเศษเสี้ยววิญญาณของสิ่งมีชีวิตลึกลับจากโลกแห่งวิญญาณ ข้าขอแสดงความยินดีกับการก้าวขึ้นสู่ระดับที่สองของระดับตำนานของท่าน ท่านกำลังจะกลายเป็นเทพอสูรจอมเวท และควบคุมพลังแห่งความตาย” ฟรานซิสกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างช้าๆ แม้ว่าเขาจะต้องเผชิญกับการคุกคามของผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานก็ตาม
คอนกัสมึนงง “ข้ารู้จักเจ้าหรือไม่?”
เขาพยายามที่จะสวามิภักดิ์?
จากบทเรียนที่ได้เผชิญหน้ากับลูเซียนสามครั้งมาก่อนหน้านี้ ทำให้คอนกัสไม่พูดทุกอย่างออกมาทั้งหมด การพูดคุยกับคนตายคือการพูดคุยที่ปลอดภัยที่สุด!
ฟรานซิสโค้งคำนับเล็กน้อย และทำสัญลักษณ์กางเขนแปลกๆ บนหน้าอกของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวด้วยความเคารพว่า “ศาสดาพยากรณ์ผู้ยิ่งใหญ่จะมายังร่างของข้า ข้าหวังว่าท่าน ‘เทพอสูรจอมเวท-ลิช’ จะมีชีวิตอยู่จนกว่าท่านจะมีความสุขกับอนาคตที่สวยงามของท่าน”
ทันใดนั้นคอนกัสก็รู้สึกแย่ กะโหลกทองคำถูกเปิดออก และเสียงแหบแห้งก็ดังก้อง “เวทจองจำวิญญาณ!”
การระเบิดที่ไร้เสียงเกิดขึ้น ส่วนที่เหลือจากภาพมายาสะท้อนของ ‘หุบเขาวิมาน’ เหนือศีรษะของฟรานซิสปลดปล่อยความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์ที่ปิดกั้นเงามืดที่ตั้งใจจะกักขังจิตวิญญาณของเขาออก สร้างความรู้สึกแปลกๆ ของการบิดเบือนของเวลาและพื้นที่
ด้วยความช่วยเหลือของการบิดเบือน อากาศที่ชั่วร้าย เจ้าเล่ห์ และน่าเกรงขามมากที่สุดก็ลอยขึ้นภายในร่างของฟรานซิสอย่างกะทันหัน จากนั้นก็ก่อเกิดเงาดำสูงหลายสิบเมตรอยู่ข้างหลังเขา เงานั้นมีเขาหยักสองข้าง และดวงตาที่เปื้อนเลือดคู่หนึ่งบนใบหน้าที่คลุมเครือของเขา ปีกสีดำขนาดมหึมาบนแผ่นหลังของเขาปิดกั้นท้องฟ้าของหุบเขามรณะ
หลังจากที่เขามาถึง ภูเขาไฟลูกเล็กๆ ที่คล้ายกับ ‘หุบเขาวิมาน’ ก็เพิ่มขึ้นในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ หินหนืดสีแดงไหลออกมา และควันดำก็ฟุ้งกระจายไปทั่วสถานที่พร้อมกลิ่นกำมะถันเข้มข้น อุณหภูมิดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นหลายร้อยองศา
ด้านล่างภูเขาไฟมีภาพมายาสะท้อนที่น่ากลัวอีกแปดภาพ มีที่ราบอันเงียบสงบชั่วนิรันดร์ มีหนองน้ำเหม็นโคลน มีโขดหินลาดชันที่ไม่มีที่สิ้นสุด มีปราสาททองสัมฤทธิ์ที่งดงาม มีโลกที่สร้างจากไฟ และมีช่องว่างขนาดมหึมาซึ่งมองไม่เห็นด้านล่าง หลังจากนั้นเพียงครู่เดียวหุบเขามรณะก็ดูเหมือนจะกลายเป็นนรก
คอนกัสมองไปที่เงาอย่างไม่อยากจะเชื่อ จากนั้นเขาก็โพล่งออกมา “เจ้าแห่งนรก!”
เงากลายเป็นมัลดิมอสเจ้าแห่งนรก!
เมื่อได้ยินคำอุทานของคอนกัส และรู้ว่าเงานั้นคือใคร ลูเซียนก็ราวกับมีสายฟ้าฟาดลงบนศีรษะของเขา และทำให้ภาพที่เขาลืมไปนั้นปรากฏขึ้นทำให้เขาสามารถเชื่อมโยงทุกอย่างได้
เหตุใดไรน์จึงรู้ว่าตราประทับของ เจ้ามหาลัทธิอาเจนต์ มีส่วนเกี่ยวข้องกับความลับของโลกแห่งวิญญาณ?
เมื่อซาร์ดหนีไปอย่างง่ายดาย? ทำไมเขาถึงถูกกักขังในเมื่อเขาเตรียมตัวมาอย่างดี และระมัดระวังอยู่ตลอด
ไรน์ไม่รู้ความลับของโลกแห่งวิญญาณหรือ เจ้ามหาลัทธิอาเจนต์ไม่ได้ถูกผนึกไว้ในภาพมายาสะท้อนของอัลโต้ เขาก็จะไม่ได้เข้าร่วมในโครงการ หรือสำรวจโลกแห่งวิญญาณซึ่งหมายความว่าเขาจะไม่ติดกับดักหรือติดอยู่ ถ้าเขาไม่ติดกับดักเขาก็คงไม่ขอให้ลูเซียนอัญเชิญ อัลเทอร์นาจันทราสีเงิน เพื่อต่อสู้กับเศษเสี้ยววิญญาณของสิ่งมีชีวิตลึกลับจากโลกแห่งวิญญาณจนส่งผลให้ทั้งสองฝ่ายสูญเสียอย่างหนัก
หากเป้าหมายเป็นเทพเจ้า มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถวางแผนต่อต้านพวกเขาได้โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว
อีกตัวตนของ เจ้ามหาลัทธิอาเจนต์ ก็กลายเป็น ดยุกแห่งน้ำแข็งทิโฟทิดิส ซึ่งเป็นเจ้าแห่งขุมนรกระดับแปด!
บางทีเจ้าแห่งนรกได้ล่วงรู้ถึงโลกแห่งวิญญาณ และความลับจากเหตุการณ์นั้นตอนที่ทิโฟทิดิสถูกผนึก จะเห็นได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าเขาแสร้งทำเป็นศาสดาผู้ยิ่งใหญ่ของคริสตจักร ‘กางเขนแนวนอน’ ปีศาจที่เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความฉลาดแกมโกง และความรอบคอบนั้นก็ไม่เต็มใจที่จะจัดการกับการดำรงอยู่อย่างลึกลับของโลกแห่งวิญญาณโดยตรง ดังนั้นเขาจึงวางแผนเพื่อดึงดูดไรน์ให้เข้าร่วมเกม และกระตุ้นให้อัลเทอร์นาจันทราสีเงินต่อสู้กับการดำรงอยู่อย่างลึกลับของโลกแห่งวิญญาณเพื่อที่เขาจะได้ใช้ประโยชน์
ดังนั้นลูเซียนจึงเป็นแรงผลักดันแผนการของเขาต่อไปโดยไม่สังเกตว่ามีอะไรผิดปกติ มีใครบางคนอยู่หลังม่านเสมอ
เป็นไปตามความคาดหมายของเจ้าแห่งนรก และเจ้าแห่งปีศาจ!
