นรกสายฟ้า หอคอยเวทมนตร์ของเฟอร์นันโด …
ตราบใดที่เขาอยู่ในอัลลิน และไม่ไม่มีเรื่องใดๆ ลูเซียนก็จะมาพูดคุยกับอาจารย์ของเขาเกี่ยวกับอาร์คาน่า และเวทมนตร์สัปดาห์ละครั้ง วันนี้เมื่อตอนที่เขาเดินเข้าไปในห้องสมุดของอาจารย์ เขาก็พบกับบรูค สุภาพบุรุษเก่าแก่ของโรงเรียนที่สวมวิกผมสีขาวด้วยความประหลาดใจ
พวกเขา “ไม่ชอบ” การสื่อสารกับอาจารย์แบบซึ่งหน้า แต่ชอบใช้จดหมายไม่ใช่หรือ? ลูเซียนแอบคิดกับตัวเอง
ก่อนที่ลูเซียนจะทักทายเขา บรูคก็ยกแว่นขึ้นแล้วยิ้มให้ “ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา บทความของเจ้าเกี่ยวกับแหล่งที่มาของเวทมนตร์ได้รับความนิยมในอัลลิน ข้าได้รับแรงบันดาลใจมากมายจากมันเช่นกัน ขอแสดงความยินดีกับการเสนอแบบจำลองอย่างเป็นทางการครั้งแรกที่เกี่ยวกับแก่นแท้ของเวทมนตร์”
เฟอร์นันโดบ่นอยู่ไม่ไกลว่า “ผลจากการสังเกตไม่ใช่เรื่องดี มันจะทำให้โลกไม่เป็นจริง…”
ลูเซียนยิ้ม ความดื้อดึงของอาจารย์ของเขาต่อวัตถุประสงค์ของโลกแทบจะไม่สามารถทำให้อาจารย์ของเขานึกถึงผลกระทบผู้สังเกตได้มากนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากคำอธิบายที่ยังไม่มีข้อพิสูจน์ที่น่าเชื่อถือ หรือการหักล้างอย่างละเอียดถี่ถ้วน มันไม่มีอะไรมากไปกว่า “คำทำนาย” ที่น่ากลัวที่มหาจอมเวทย์กล่าวถึง
“ขอบคุณ พูดตามตรง ข้าเพิ่งศึกษาเริ่มต้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีหลายส่วนในบทความที่ยังต้องหารือ และมหาสมุทรสถานะพลังงานเชิงลบก็เช่นกัน” ลูเซียนกล่าวด้วยความจริงใจ เขาเชื่อว่าอาจารย์ของเขา และท่านบรูคก็สามารถบอกได้เช่นกัน จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่อง “อาจารย์ ท่านบรูคกำลังคุยเรื่องอะไรกัน?”
เขาไม่อยากเผชิญหน้ากับเสียงคำรามของอาจารย์ถ้าเขาสามารถหลีกเลี่ยงได้
“ข้าได้รับแรงบันดาลใจจากการหาปริมาณของสนามแม่เหล็กไฟฟ้าเมื่อตอนที่เจ้าศึกษาการแผ่รังสีที่เกิดขึ้นเอง นอกจากนี้ผลงานที่คล้ายคลึงกันของแอนนิค และสปรินต์ที่เกี่ยวกับอิเล็กตรอนก็แสดงให้เห็นถึงคุณค่าที่น่าทึ่งเช่นกัน ดังนั้นข้าจึงหวังว่าจะนำทฤษฎีควอนตัมไปใช้ในทฤษฎีแม่เหล็กไฟฟ้าแบบดั้งเดิมเพื่อสร้างทฤษฎีสนามควอนตัมเพื่อให้สามารถศึกษาอิเล็กตรอนและโฟตอนได้ดีขึ้น และสามารถหาส่วนประกอบสำคัญของแรงแม่เหล็กไฟฟ้าได้”
เมื่อตอนที่เขากล่าวถึงแก่นแท้ของแรงแม่เหล็กไฟฟ้า ใบหน้าที่ดูผอมแห้งของบรูคก็ดูเหมือนจะเปล่งประกายขึ้น นั่นคือโลกแห่งการรับรู้ของเขาที่มีอิทธิพลต่อความเป็นจริงโดยไม่รู้ตัว
ในทางกลับกันเมื่อเขากล่าวถึงการศึกษาในขอบเขตกล้องจุลทรรศน์ เขาจะใช้โฟตอนแทนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าอย่างระมัดระวัง เห็นได้ชัดว่าเขาพบความเป็นคู่ของคลื่น และอนุภาคของแสงแล้วตอนนี้เขาก็ยอมรับได้ง่ายขึ้น เขาไม่ได้ปฏิเสธทฤษฎีที่ทำให้โลกแห่งการรับรู้ของเขาพังทลาย และถูกปิดผนึกในช่วงเริ่มต้นเลย แต่เขาก็เต็มไปด้วยแรงผลักดันที่จะศึกษามัน
เฟอร์นันโดที่ผมดูเหมือนยุ่งอยู่ตลอดเวลากล่าวเสริมด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีว่า “จากนั้นเขาก็ลากข้าไปศึกษาเพื่อแก้ปัญหาโดยไม่สนใจว่าข้ากำลังยุ่งอยู่กับการศึกษาสาเหตุที่ทำให้เครื่องปฏิกรณ์สูญเสียการควบคุม และทฤษฎีเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ที่อ่อนแอ…”
“ปฏิสัมพันธ์ที่อ่อนแอ” เป็นชื่อที่เฟอร์นันโดตั้งโดยอ้างอิงถึง “ปฏิสัมพันธ์ที่รุนแรง” ซึ่งเป็นแรงนิวเคลียร์ที่ถูกเสนอโดยลูเซียนและแฮททาเวย์
เขาดูต่อต้าน และไม่เต็มใจ แต่ดวงตาสีแดงของเขากลับมีประกายฉายชัด ลูเซียนแอบหัวเราะเบา ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ หากอาจารย์ของเขาไม่เต็มใจก็ไม่มีใครสามารถ หรือกล้าบังคับให้เขาศึกษาทฤษฎีสนามควอนตัมได้ ดูเหมือนว่าเขาจะสนุก มีความกระตือรือร้น และมีแรงบันดาลใจในการสร้างระบบดังกล่าว
แต่แน่นอน ลูเซียนรู้ดีว่าการสร้างทฤษฎีสนามควอนตัมจะต้องผ่านกระบวนการที่ยาวนานและยากลำบากจาก “ การหาปริมาณครั้งที่สอง” เนื่องจากในตอนนี้มีปัญหาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เกิดขึ้นจากการคำนวณ เช่น ความยิ่งใหญ่ที่ไม่มีที่สิ้นสุดซึ่งเกิดจากความแตกต่าง ซึ่งต้องได้รับการแก้ไขด้วยวิธีการทางคณิตศาสตร์ใหม่ ๆ นอกจากนี้มันยังเป็นปัญหาเดียวที่ชัดเจนมาก
“หลังจากการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ เราได้สร้างทฤษฎีสนามควอนตัมทั่วไปแบบพื้นฐานขึ้นมาแล้ว แต่ก็มีข้อเสียใหญ่ที่เราวางแผนที่จะตีพิมพ์ล่วงหน้าเพื่อให้จอมเวทสามารถพูดคุยกันได้มากขึ้น” บรูคตอบด้วยความยินดี และนั้นก็เป็นเรื่องที่ลูเซียนคาดหวังไว้ “ดีใจที่เจ้ามา ข้ามีคำถามบางอย่างที่ข้าอยากจะพูดคุยกับเจ้า”
เขาส่งคำเชิญอย่างตรงไปตรงมา
สีหน้าของเฟอร์นันโดเผยสีหน้าดูถูกเล็กน้อย เขาสบถเบาๆ “ความเป็นอนันต์เวรตะไล!”
ลูเซียนไม่ปฏิเสธ เขามีความสุขเสมอที่ได้เข้าร่วมการสนทนาเกี่ยวกับอาร์คาน่าศาสตร์ซึ่งนั้นจะช่วยให้เขาเปลี่ยนความรู้ในคลังวิญญาณของเขาให้เป็นความรู้ที่เขาเข้าใจได้ด้วยตัวเอง
เมื่อรับบทความต้นฉบับของพวกเขามาแล้ว ลูเซียนก็อ่านดูอย่างรวดเร็ว และถามว่า “ทฤษฎีสนามควอนตัมเชิงสัมพัทธภาพไม่ใช่หรือ?”
“นั่นคือแผนในอนาคต ตอนนี้เรามุ่งเน้นไปที่การแก้ปัญหาทั่วไป หากเจ้าสนใจพวกเราก็สามารถพูดคุยกันได้บ่อยขึ้น” บรูคไม่ได้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ การอภิปรายที่เขาพูดเป็นเรื่องที่ชัดเจนที่ทำให้สิทธิความเป็นเจ้าของ
ดูเหมือนว่าอาจารย์ของเขาไม่ได้เชิญท่านประธานเข้าร่วมการอภิปราย บางทีอาจเป็นเพราะเขากังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างท่านบรูคกับเขา? ลูเซียนสรุป อย่างไรก็ตามท่านบรูคก็ไม่ผิดที่ควรทำวิจัยทีละขั้นตอน
“ดักลาสกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวสำหรับการกระโดดข้ามอวกาศระยะไกล และทำโครงการของตัวเองเพื่อให้ความสนใจกับพื้นที่อื่นๆ ไม่อย่างนั้นเขาก็ยินดีที่จะร่วมงานกับเรา แต่ตอนนี้การค้นพบดาวเคราะห์อาจสำคัญกว่าการมีชีวิตอยู่สำหรับเขา…” เฟอร์นันโดพูดราวกับว่าเขารู้ว่ามีอะไรอยู่ในใจของลูเซียนโดยไม่สนใจว่าบรูคจะอยู่ข้างๆ พวกเขา
ลูเซียนเคยศึกษาปัญหานี้มาก่อน ดังนั้นเขาจึงเข้าร่วมการอภิปรายของเฟอร์นันโด และบรูคได้สำเร็จและได้เสนอแนวคิดเชิงลึกมากมาย
เฟอร์นันโดกับบรูคไม่แปลกใจเลยในเรื่องนี้ พวกเขาไม่เคยเชื่อเลยว่าลูเซียนคือผู้ที่เสนอการหาปริมาณของสนามแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นคนแรกแต่ไม่เคยทำการวิจัยใด ๆ ในแง่นั้นๆ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน ในท้ายที่สุดบรูคก็ลุกขึ้นยืนด้วยความพึงพอใจ และหยิบไม้เท้าขึ้นมา “ในขณะที่ปัญหาที่ร้ายแรงที่สุดอย่างนักบุญสัจธรรมยังคงเกิดขึ้นต่อหน้าเรา แต่ในที่สุดเราก็มีความคืบหน้าบางอย่าง เฟอร์นันโดขอเผยแพร่บทความนี้ภายในสิ้นเดือนนี้ เพื่อให้จอมเวทได้ศึกษามากขึ้น และหวังว่าพวกเขาจะได้แนวคิดที่สร้างสรรค์ และเป็นประโยชน์มากขึ้น”
หลังจากการติดต่อกันครั้งก่อน เขาเข้าใจว่าลูเซียนไม่มีวิธีแก้ปัญหาเบื้องต้นบางประการเช่นกัน แน่นอนว่าเขาได้เตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะไม่ได้รับการแก้ไขในอีกหลายปีที่ผ่านมา เพราะเขาเคยผ่านเรื่องลักษณะเดียวกันนี้มาแล้วมากมาย
“ข้าไม่คิดว่าจะมีจอมเวทมากกว่าร้อยคนในสภาที่สามารถเข้าใจ และสนใจทฤษฎีสนามควอนตัม…” เฟอร์นันโดมีชื่อเสียงในเรื่องลิ้นที่ชั่วร้ายมาโดยตลอด “บางทีพวกเขาอาจชอบมหาสมุทรที่มีสถานะพลังงานเชิงลบ และแหล่งที่มาของเวทมนตร์ที่เกิดจากลักษณะแปลก ๆ ของอนุภาคขนาดเล็ก พวกนี้เหมาะกับจินตนาการของพวกเขาทั้งนั้น”
“มหาสมุทรสถานะพลังงานเชิงลบ นั่นเป็นเรื่องที่ไม่สมจริงอย่างแท้จริง มันยากที่ข้าจะจินตนาการว่าข้าอาศัยอยู่ในมหาสมุทรที่เต็มไปด้วยอนุภาคพลังงานลบ แต่ไม่สามารถรับรู้ได้เลย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย ฮ่าๆ บางทีสุญญากาศไม่ได้ว่างเปล่าจริงๆ” เขาตั้งข้อสังเกต “ลูเซียน เจ้ามีความคิดเห็นอย่างไรกับมหาสมุทรสถานะพลังงานเชิงลบ? มันช่วยลดพลังงาน และความสำคัญในการออกแบบเวทมนตร์ของคุณหรือไม่?”
“ในความเป็นจริง ข้าเชื่ออย่างอื่น” ลูเซียนตอบอย่างระมัดระวัง
บรูคมีความสนใจอย่างชัดเจน “เจ้ามีความคิดอื่น ๆ อีกไหม? มันไม่เกี่ยวกับความจริงของโลกที่เรายังศึกษาไม่ได้ใช่ไหม?”
“ความคิดของข้าตั้งอยู่บนหลักการของความไม่แน่นอน ท่านบรูค ท่านจำพลังงานที่เพิ่มขึ้น และลดลงอย่างมหาศาลในช่วงสั้น ๆ ที่ข้าอธิบายไว้ในบทความได้ไหม?” ลูเซียนยอมรับแนวทางการศึกษาของเขาอย่างตรงไปตรงมาซึ่งนั้นก็ไม่สามารถเก็บเป็นความลับจากอาจารย์ของเขาได้
“ความผันผวนของสุญญากาศ?” เฟอร์นันโดก็ถามกลับตามที่เขาคาดไว้
หลังจากคิดไปชั่วครู่ บรูคก็จำได้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร “เพราะเวลา และพลังงานเป็นค่าคู่กันที่สอดคล้องกับหลักการของความไม่แน่นอน ยิ่งมีเวลาที่แน่นอนมากเท่าไหร่ พลังงานที่ไม่แน่นอนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น…ในช่วงเวลาสั้น ๆ เนื่องจากหลักการของความไม่แน่นอน พลังงานมหาศาลจะไหลออก และหายไปอย่างกะทันหัน แม้ในสุญญากาศ โดยเฉลี่ยแล้วมันยังสอดคล้องกับกฎหมายอนุรักษ์ และแทบไม่สามารถรับรู้ได้…”
มันไม่จริงยิ่งกว่ามหาสมุทรสถานะพลังงานเชิงลบเสียอีก กระแสของพลังงานเพิ่มสูงขึ้น และลดลงรอบ ๆ ผู้คนตลอดเวลา แต่ไม่มีใครรู้สึกถึงสิ่งนั้น หรือได้รับผลกระทบอย่างไร!
“มันสามารถอธิบายได้ว่าเป็นมหาสมุทรพลังงานที่ไม่คงที่” ลูเซียนเปรียบเทียบกับมหาสมุทรสถานะพลังงานเชิงลบเพื่อให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น
เฟอร์นันโดไม่เคยคัดค้านหลักการความไม่แน่นอน สิ่งที่เขาคัดค้านคือข้อเสนอของลูเซียนที่เกี่ยวกับคุณสมบัติที่แท้จริงของสสารที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นแทนที่จะแผดเสียงออกไปว่า “มหาสมุทรพลังงานที่เพิ่มขึ้น และลดลง” เขากลับกล่าวอย่างระมัดระวังว่า “มันสามารถอธิบายแหล่งที่มาของพลังงานได้ด้วย นอกจากนี้ ยังมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับทฤษฎีสนามที่เรากำลังดำเนินการอยู่ ข้าคิดว่าถ้าเราทำมันได้ เราจะสร้างแบบจำลองใหม่ที่มีปฏิยานุภาค”
“จากการศึกษาของเรา ความเข้มของสนามไฟฟ้า และความเข้มของสนามแม่เหล็กเป็นคู่ของค่าที่เหมาะสมกับหลักการความไม่แน่นอนซึ่งหมายความว่าไม่สามารถเป็นศูนย์ได้ในเวลาเดียวกัน ดังนั้นความผันผวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าก็เกิดขึ้นรอบตัวเราตลอดเวลาเช่นกัน” บรูคเล่าถึงการศึกษาล่าสุดของพวกเขา
ลูเซียนพยักหน้า “ถูกต้องถ้าในทางทฤษฎี”
บรูคกล่าวอย่างจริงจัง และตื่นเต้นว่า “บางทีเราอาจคิดค้นการทดลองเพื่อสังเกตความผันผวนของแม่เหล็กไฟฟ้า…ถ้าเป็นจริง สุญญากาศก็จะเป็นอะไรที่วิเศษมาก!”
หลังจากที่เขาจากไปด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดเฟอร์นันโดก็พูดกับลูเซียนว่า “ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะพูดทุกอย่างที่เจ้าอยากจะพูดในการติดต่อกันครั้งก่อนใช่ไหม”
ท่านรู้จักข้าดี? ลูเซียนคลียิ้ม “ส่วนใหญ่เกี่ยวกับนิยามของสสาร เนื่องจากเราถือว่าสนามแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว ทำไมเราถึงก้าวไปอีกขั้นไม่ได้? บางทีสนามอาจเป็นรูปแบบพื้นฐานของสสาร…”
“ให้ข้าคิดซักหน่อย” เฟอร์นันโดบีบขมับของเขา
เมื่อเห็นว่าอาจารย์ของเขาเริ่มเหนื่อย ลูเซียนก็บอกลาเขา ในตอนนี้เองเฟอร์นันโดก็กล่าวอย่างจริงจังว่า “ผลของผู้สังเกตไม่ใช่ทฤษฎีที่ดี เจ้าไม่ควรยึดติดกับมันมากไปกว่านี้”
หลังจากเงียบไปชั่วครู่ เขาก็กล่าวว่า “การคาดเดาของท่านเกี่ยวกับ ‘ความไม่มั่นคง’ ของรากฐานวัสดุ แหล่งที่มาของพลังงานและสสาร และในมหาสมุทรพลังงานผันผวนในสุญญากาศล้วนเป็นประเด็นสำคัญในการวิจัย
ลูเซียนรู้สึกขบขันขึ้นมาทันที อาจารย์ ท่านอาจจะต้องตรงไปตรงมามากกว่านี้ถ้าท่านอยากจะชมข้า
1 …
“ผู้สังเกตที่อ่อนแอ…มหาสมุทรสถานะพลังงานเชิงลบ…” ภายในนครศักดิ์สิทธิ์ เบเนดิกต์ที่สามกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาขณะมองดูพระอาทิตย์ตกจากนอกหน้าต่าง
