ตอนที่ 73 ตบจูบ
มู่น่อนน่อนเลิกคิ้วมองเขาไว้ “คุณออกไปแล้วไม่ใช่หรือ? ”
เฉินถิงเซียวไม่คิดว่ามู่น่อนน่อนจะทำอาหารเสร็จแล้วโยกขึ้นมาเร็วขนาดนี้ เกือบจะโดนจับได้แล้ว
เขาพูดอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ออกไปแล้วก็กลับมาได้หรือไง? ”
มู่น่อนน่อนยังคิดถึงข่าวในโซเชียลอยู่ เลยไม่มีอารมณ์โต้แย้งกับ “เฉินเจียฉิน” เธอพูดด้วยใบหน้าจริงจัง “คุณออกมา ฉันมีเรื่องคุยกับคุณ”
น้ำเสียงเธอมีความหนักใจหน่อย ใบหน้าที่จริงจังนั้นก็ดูทรงพลังอยู่เล็กน้อยเหมือนกัน เพียงแต่ว่าดวงตาแมวที่ทั้งโตทั้งสว่างนั้นตอนจ้องเฉินถิงเซียวไว้อย่างจริงจัง เขาไม่เพียงไม่รู้สึกความเย็นชาของเขา แต่กลับรู้สึกมีเสน่ห์
เขาเอามือล้วงกระเป๋าไว้ทั้งสองข้าง เดินตามเธออย่างไม่รีบไม่ร้อน
ตอนนี้จุดที่ไม่มีคนไปแน่นอนที่สุด ก็คือห้องรับประทาน
มู่น่อนน่อนพาเขามาถึงห้องรับประทาน เสียงอ่อนนั้นเเฝงความเย็นเรียบไว้ “เฉินเจียฉิน เพราะคุณ ตอนนี้ฉันกลายเป็นที่จับจ้องของผู้คน? ตอนนี้คุณพอใจแล้วใช่ไหม? ”
เธอช่างไม่เข้าใจจริงๆ ในใจ “เฉินเจียฉิน” กำลังคิดอะไรอยู่
ถ้าเขามีความสนใจต่อเธอจริงๆ ก็ต้องฉวยโอกาสลงมือกับเธอเเล้ว ในตอนที่ช่วยเธอกลับมาตอนเธอถูกมู่หวั่นขีวางแผนที่คลับจื่อจีน แล้ววางยาเธอในตอนนั้นแล้ว
แต่เขากลับไม่ได้ทำอะไรเธอเลย
แต่ในเวลาปกติก็มักจะมาวุ่นวายกับเธอนัก
เธอเคยเห็นพวกคนชายมากมายที่เล่นๆกับผู้หญิง แต่พวกเขาไม่ได้มาเสียแรงและเสียเวลาในตัวผู้หญิงพวกนั้น เพียงแค่เล่นสนุกไปชั่วแวบนั้น จากนั้นก็เข้าเรื่องเลย
ก็เพราะ “เฉินเจียฉิน” ในครั้งนั้นไม่ได้ลงมือกับเธอ เธอถึงรู้สึกว่า “เฉินเจียฉิน” ไม่ได้มีความคิดร้ายต่อเธอ
แต่ว่า ต่อจากนั้นเขาได้แต๊ะอั๋งเธอครั้งเล่าครั้งอีก ซึ่งนำความลำบากและความวุ่นวายมาให้เธอ
“ผมก็เช่นกันครับ ผมก็ถูกด่าจนแย่เหมือนกันไม่ใช่? ” เฉินถิงเซียวเอียงศีรษะ ทำหน้าไร้ความสนใจแต่แฝงความน่าสงสารอย่างชัด
ช่างไม่เอาหน้าจริงๆ
มู่น่อนน่อนจ้องเย็นเยือกเขาทีหนึ่ง “คุณคิดว่าฉันไม่อ่านคอมเม้นคนพวกนั้นเหรอ? พวกเขาด่าคุณตรงไหน? ต่างชมว่าหุ่นคุณดี ถอดผ้าแล้วต้องมีของแน่นอน!”
ช่างไม่เข้าใจพวกคนโซเชียลเลยจริงๆ ทำไมถึงได้ไม่ยุติธรรมแบบนี้ จะด่าก็ทั้งสองคนไปเลยสิ!
ทำไมเธอถูกด่า แล้ว “เฉินเจียฉิน” ถูกชม?
เฉินถิงเซียวทำตาหยีไว้ สายตาแลดูแปลกๆ แต่ก็พูดด้วยทำนองในกว้างนัก “ผู้หญิงพวกเธอดูออกแม้แต่สิ่งนี้เลย? แต่ถ้าเธออยากเห็น ผมสามารถถอดผ้าให้เธอมองดูได้นะ”
“…ฉันไม่อยากหรอก คุณอย่าเปลี่ยนเรื่อง!” มู่น่อนน่อนสังเกตเห็นว่า “เฉินเจียฉิน” เฉินเจียฉินกำลังเปลี่ยนเรื่องอยู่
“เฉินเจียฉิน” เหมือนจะไม่ได้ฟังคำพูดเธอ ก้าวเท้าเดินออกจากห้องทานอาหาร เสียงงัวเงีย “ง่วงจัง ผมไปนอนแล้ว”
มู่น่อนน่อนมีความหงุดหงิดบ้าง
หายใจเข้าลึกอย่างเครียดใจ เอามือถือออกมาส่งข้อความให้เฉินถิงเซียว “ฉันเอาอาหารไปให้ที่ห้องทำงานคุณแล้ว”
ผ่านไปสิบวินาที ฝั่งนั้นตอบกลับมาคำเดียว “อืม”
มู่น่อนน่อนรู้สึกหนักใจ เลยไม่ได้กินของลงไปเยอะ คาดว่าเฉินถิงเซียวคงกินเสร็จแล้ว เลยขึ้นไปชั้นบน
เคาะประตูเข้าไป เฉินถิงเซียวยังคงหันหลังให้เธอตามเคย
จานกับข้าวที่วางอยู่ในโต๊ะทำงานถูกกินจนกลิ้ง เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้ตอนเธอเอากับข้าวให้เฉินถิงเซียว เขาก็ทานจนหมดเลย
คิดแล้วอาหารของเธอคงจะถูกปากเขามาก
มู่น่อนน่อนถามด้วยความดีใจ “คุณจะทานผลไม้ไหมคะ? หรือว่าดื่มอะไรหน่อย? ”
“ไม่ต้อง” เสียงเฉินถิงเซียวยังคงแหบ ไม่มีเสียงแบบชายหนุ่มอยู่เลย
มู่น่อนน่อนยืนข้างทำตัวไม่ถูก รู้สึกใจไม่ดีไม่รู้จะพูดอะไร
จุจุ เฉินถิงเซียวก็ถามเธอ “คุณเป็นคุณนางตระกูลเฉิน ทำบทบาทตัวเองให้ดี เราก็จะไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้น…”
คำนี้เขาได้เเฝงอารมณ์ส่วนตัวไปหน่อย ทำให้เสียงแหบนั้นฟังแล้วเข้มๆ บ้าง โดยเฉพาะคำด้านหลังที่จงใจพูดไม่จบ ยิ่งทำให้คนรู้สึกขนลุก
มู่น่อนน่อนกอดแขนตัวเองไว้อย่างไม่รู้ตัว กัดริมฝีปากแล้วอธิบายขึ้น “ฉันสัญญา ฉันกับเฉินเจียฉินไม่ได้มีอะไรกัน”
เธอคิดว่าคำพูดของเฉินถิงเซียวนี้ต้องเป็นเพราะเห็นข่าวเเน่นอน
“ไม่เกี่ยวกับเฉินเจียฉิน ผมเชื่อใจเขาอยู่แล้ว” เฉินถิงเซียวเน้นเสียวเข้มอย่างชัดเจนขึ้น
งั้นคำพูดนี้ของเขาก็หมายความว่า เธอไปมีอะไรเกี่ยวพันกับผู้ชายที่อื่นเหรอ?
เฉินถิงเซียวดูออกว่ากำลังปกปิดจุดด้อยเขา! เธอก็รู้ว่าต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว!
เฉินถิงเซียวรัก “เฉินเจียฉิน” มาก ก็ต้องเชื่อใจอยู่แล้วว่าน้องชายที่ตัวเองรักจะไปมีสิ่งที่เกินขอบเขตกับภรรยาตัวเอง จากนั้นได้ชี้ทุกอย่างบนหัวเธอ
มู่น่อนน่อนถามเขา “แล้วฉันหล่ะ? คุณไม่เชื่อฉันเหรอ? ”
เฉินถิงเซียวเงียบไปชั่วครู่ พูดขึ้น “แม้แต่หน้าตายังปลอมออกมาเลย ทำไมผมต้องเชื่อคุณด้วย? ”
มู่น่อนน่อน “…” แย้งกลับไม่ได้แล้วจริงๆ
ถ้าเธอเอาแต่ใจอกหน่อย ก็สามารถแย้งกลับโดยไม่ต้องคำหนึ่งถึงผลที่ตามมา คำเดียวว่า “คุณยังไม่กล้าใช้ใบหน้าจริงมองฉันเลย ทำไมฉันจะปลอมไม่ได้หล่ะ? ”
เฉินถิงเซียวกับคนตระกูลมู่ไม่เหมือนกัน การกระทำของเขาที่มีต่อเธอมันตรงๆ ชัดเจน ฉะนั้นแล้วเธอทำไมไม่ลองเอาจุดเสียของเขามากระตุ้นบาดแผลเขา
“ไม่มีอะไรแล้วก็กลับไปเถอะ ต่อไป ฉันจะให้สือเย่ส่งคุณไปทำงาน” เฉินถิงเซียวพูดจบ พลางไม่ออกเสียงอีกเลย
มู่น่อนน่อนเงยหน้ามองเขาทันที อารมณ์เริ่มซับซ้อนขึ้น
ทำไมเธอรู้สึกเฉินถิงเซียวเหมือนได้ตบเธอทีหนึ่งแล้วเอาลูกอมมาปลอบใจเธอสักงั้น?
แผนการแบบนี้ช่างเหมือน “เฉินเจียฉิน” มาก
“เฉินเจียฉิน” มักจะเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายต่อเธอมาตลอด
อาจเป็นเพราะพักด้วยกันมานาน เลยทำให้ทั้งสองคนมีแนวทางนิสัยที่เหมือนกัน
หลังจากมู่น่อนน่อนออกไปเเล้ว เฉินถิงเซียวหันกลับมา ยื่นมือนวดขมับตัวเองไว้
ตอนนี้เขามีความรู้สึกแบบหาเหาใส่หัว
เหมือนว่ามู่น่อนน่อนเริ่มไม่ชอบ “เฉินเจียฉิน” มากขึ้นแล้ว ให้เธอไม่ชอบ “เฉินเจียฉิน” มากอีกนิด แล้วมีความรู้สึกดีต่อ “เฉินถิงเซียว” อีกนิด พอถึงตอนนั้นแล้ว ก็คงไม่อยากที่จะแบบรับไหวหรอก
……
ข่าวในโซเชียลก็ถูกกดทับลงไปแบบนั้นเลย
ถึงแม้ยังมีคนพูดถึงเป็นบางครั้ง แต่ก็ไม่ได้ใหญ่โตมรสุมอะไร
ในโซเชียลก็ได้สงบลงแล้ว แต่ในชีวิตจริงกลับไม่ได้สงบลงง่ายๆ
แผนกการตลาดที่มู่น่อนน่อนอยู่ ส่วนมากเป็นผู้หญิง วันๆรวมกลุ่มกันนินทา แน่นอนก็ลามมาถึงมู่น่อนน่อนด้วย
วันต่อมา
มู่น่อนน่อนไปทำงานที่บริษัท พนักงานบริษัทมู่ซื่อมองเธอด้วยใบหน้าแปลกๆ
เธอเดินไปไกลแล้วยังได้ยินเสียเงินทาเบาๆ จากด้านหลัง
“ไม่คิดเลยว่าวันนี้เขายังสามารถมาทำงาน!”
“หัวคุณชายเฉินช่างกว้างจริง ภรรยาตัวเองมีอะไรกับน้องชายเเล้ว เเต่กลับไม่สนใจเลย? ”
“เธอก็อย่าพูดแบบนี้ ถ้าเกิดคนเขาไม่ได้มีอะไรกับน้องชายอยู่แล้วหล่ะ!”
“พูดถูกเหมือนกันเนอะ คนตระกูลเฉินจะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ถ้ามีเรื่องจริงๆ มู่น่อนน่อนก็อยู่ไม่สุขแน่!”
“เชอะ พวกเธอแต่ละคนโง่นัก เรื่องแบบนี้ส่วนใหญ่ถ้าไม่มีเหตุ ก็ย่อมไม่มีผล !”
“…”
พวกเขาต่างเล่ากันไปมา แต่ก็เป็นแค่การเดาแค่นั้น
