หมีกลายพันธุ์ที่มีน้ำหนักมากกว่าหนึ่งตันถูกเขมือบโดยจางมู่.ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดในท้องของเขา.หยวนรุยดูเขาจากด้านข้างและพบว่าเขาน่ากลัวจริง ๆ.
จางมู่จ้องมองที่หยวนรุยซึ่งดูเขาด้วยความงุนงงเป็นช่วง ๆ.นอกจากนั้นแล้วเขาก็ไม่หยุดกินเลย.หลังจากนั้นไม่นาน,เขาก็ให้บาร์บีคิวเนื้อหมีกับหยวนรุยและยังคงกินต่อไป.
ร่างกายของหมีเล็กลงและเล็กลงเรื่อย ๆ.บางส่วนยากที่จะตัดและจางมู่ก็ไม่มีความสุขเพราะมันทำให้การย่างช้าลง.ดังนั้น,เขาจึงถ่ายโอนพลังงานมากขึ้นเข้าสู่กริชและเปลวไฟก็ใหญ่ขึ้น.มันกลืนร่างกายหมีทั้งหมดและเริ่มปรุงมัน.จางมู่ไม่สนหรอกว่าหมีจะไหม้เกรียมหรือไม่.ความอยากอาหารของเขาเปิดออก ดังนั้น,ถ้าเนื้อไหม้ เขาก็จะกินมัน.
จางมู่กำลังรับประทานอาหารอย่างมีความสุข,ทันใดนั้นพื้นก็สั่นสะเทือน.เขาขมวดคิ้วและมองที่มาของการสั่นสะเทือน.จากนั้นหน้านิ่วคิ้วขมวดของเขาก็หายไป.
มันเป็นรังไหมสีดำใหญ่.ด้วงออบซิเดี้ยนออกมา.
ในที่สุดมันก็เลเวลอัพ?ไอด้วงโง่,เจ้าอยู่ข้างในนานเกินไปแล้ว.เจ้ารู้สึกสบายเกินไปหรือเปล่า ? หากโชคของข้าแย่ลงเล็กน้อย,เจ้าคงจะไม่เห็นข้าอีกแล้ว.
จางมู่ก็มีความรู้สึกบางอย่าง.ถ้าซีโร่ไม่เห็นคุณค่าของเขาในวันนี้,เขาคงจะถูกกิน.เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าด้วงออบซิเดี้ยนจะกลายเป็นอะไร.
อย่างไรก็ตาม,เนื่องจากเขาไม่เป็นไรในตอนนี้,จะคิดอะไรมากมาย?
จางมู่ตระหนักว่าเขามีอารมณ์อ่อนไหวมากขึ้น.เขาหยุดคิดถึงมันและกินอุ้งตีนหมีของเขาอย่างเงียบ ๆ ขณะที่รอด้วงออบซิเดี้ยนปรากฏตัว.
กรี๊ซ!
รอยแตกปรากฏบนรังไหมหมองคล้ำแล้วส่วนหนึ่งของมันก็เริ่มโป่งออกมา.จางมู่สามารถจำได้อย่างชัดเจนว่าเป็นหัวของด้วงออบซิเดี้ยน.เขายิ้มอย่างช่วยไม่ได้.
ด้วงออบซิเดี้ยนนี้สร้างความปั่นป่วนครั้งใหญ่เมื่อมันออกมา.มันกลัวไหมว่าจะไม่มีใครรู้เมื่อมันออกมา?
ในขณะที่เขารู้สึกพูดไม่ออก,รังไหมเปิดออกและเสียงแมลงที่ดังและใสดังก้องกังวานไปทั่วท้องฟ้ายามค่ำคืน.มันกำลังบอกโลกว่ามันกลับมาแล้ว.
จางมู่เห็นว่าด้วงออบซิเดี้ยนดูเหมือนหลังจากที่มันออกมาจากรังไหมอย่างสิ้นเชิง.ขนาดเล็กลงอย่างไม่คาดคิดและมีตุ่มเล็กน้อยบนหัวซึ่งดูเหมือนเขา.เมื่อใช้แสงจันทร์เขาจะเห็นว่าลวดลายบนหัวของด้วงออบซิเดี้ยนมีความหนาแน่นมากขึ้นและมันจะกลายเป็นรูปแบบพิเศษในไม่ช้า.
ถึงแม้ว่าด้วงออบซิเดี้ยนจะเล็กลง แต่จางมู่ก็รู้สึกถึงอันตราย.ถึงแม้ว่าด้วงออบซิเดี้ยนจะเชื่อมโยงกับเขา แต่เขาก็รู้สึกถึงพลังมหาศาลที่มาจากมัน.
นี่อาจเป็นความแตกต่างระหว่างระดับ 2 ที่แท้จริงกับระดับ 1.
สิ่งที่จางมู่ไม่คาดหวังคือสิ่งแรกที่ด้วงออบซิเดี้ยนทำคือการพุ่งเข้าหาเขา.ถูกต้องมากขึ้น,มันกำลังพุ่งเข้าหาเนื้อหมีข้างหน้าจางมู่.
ลมกระโชกดังขึ้นและด้วงออบซิเดี้ยนก็เข้ามาถึงตัวจางมู่.ก่อนที่เขาจะสามารถตอบสนองได้,มันกินเนื้อหมีที่จางมู่ใช้ความพยายามอย่างมากในการทำบาร์บีคิว.
ความเร็วนี้เร็วกว่าความเร็วสูงสุดของข้ามาก.จางมู่ไม่แม้แต่ที่เห็นเงาที่เอ้อระเหยอยู่เลย.เขาตกตะลึง.เขาจำได้ว่าความเร็วแบบนี้ไม่ควรปรากฏในสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 2.อย่างไรก็ตาม,ด้วงออบซิเดี้ยนมีความเร็วนี้แล้วหลังจากที่เพิ่งถึงระดับ 2.
ด้วงออบซิเดี้ยนไม่ใช่สัตว์กลายพันธุ์ที่เน้นความเร็วของมัน.นี่อาจหมายถึงความแข็งแกร่งของด้วงออบซิเดี้ยนเพิ่มขึ้นเท่ากับความเร็วของมัน.มันอาจเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน.
ด้วงออบซิเดี้ยนไม่จุกจิกเลย.มันกอดหัวหมีที่กลายพันธุ์แล้วเริ่มเคี้ยวมัน.จางมู่ฟื้นความรู้สึกของเขาหลังจากครึ่งหัวถูกกิน. เขาจำได้ว่าตอนนี้สิ่งที่ด้วงออบซิเดี้ยนกำลังกินคืออาหารของเขา.เขาตะโกนไปที่ด้วงออบซิเดี้ยนทันทีโดยไม่สนใจระดับของมัน“เจ้ากินอาหารเย็นทันทีที่เจ้าออกมา ? ข้าไม่ได้กินอะไรมาซักพักหนึ่งวันและข้าเพิ่งย่างบาร์บีคิวครั้งนี้,จังหวะเวลาของเจ้าดีจริง ๆ”
อย่างไรก็ตาม,ด้วงออบซิเดี้ยนเพิ่งหักล้างเขาผ่านกระแสจิตของพวกเขา“เจ้าไม่ได้กินอะไรเลยวันหนึ่ง,ข้าไม่ได้กินเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์.ใครอยู่ในสถานะที่แย่กว่ากัน ? เจ้ามีอาหารและเครื่องดื่มข้างนอก แต่ข้าไม่มีอะไรอยู่ข้างในเลย.ทั้งหมดที่เจ้ารู้คือจู้จี้, จู้จี้, จู้จี้.ตระหนี่ถี่เหนียว”
จางมู่ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไร.เขาคิดเกี่ยวกับมันและรู้สึกว่าด้วงออบซิเดี้ยน ดูเหมือนจะอยู่ในสถานะที่แย่ที่สุดกว่าเขาจริง ๆ.อย่างไรก็ตาม,เขาตอบสนองอย่างรวดเร็วและตระหนักว่าด้วงออบซิเดี้ยนกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระ.มันสามารถดูดพลังงานจากรังของมันได้ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องความพึงพอใจในรสชาติของมันในขณะนี้.
เมื่อเขาคิดได้ตอนนี้,ด้วงออบซิเดี้ยนก็กินหัวหมีทั้งหัวหมดแล้ว.มันต้องการโจมตีซี่โครงที่จางมู่กินไปครึ่งหนึ่ง.
จางมู่ยังต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ด้วงออบซิเดี้ยนปิดเขาด้วยประโยคเดียว “ใครบอกเจ้าว่าจังหวะเวลาของข้าดีจริง ๆ? ข้ายังต้องดูดพลังงานให้มากขึ้นก่อนที่ข้าจะออกมา แต่ข้าได้กลิ่นหอมที่มาจากข้างนอก ดังนั้นข้าจึงเก็บพลังงานไว้ในตัวข้าก่อนและวางแผนที่จะย่อยในภายหลัง “
จางมู่ไม่มีอะไรจะพูดในตอนนี้.เพื่อนคนนี้น่าประทับใจจริง ๆ.มันยอมแพ้เส้นทางที่ปลอดภัยของมันในการขึ้นสู่ระดับ 2 เพียงเพราะกลิ่นของเนื้อ.
อย่างไรก็ตาม,จากน้ำเสียงของมันดูเหมือนว่าจะสามารถย่อยสลายพลังงานได้ในภายหลัง.
หยวนรุยผู้ซึ่งยืนอยู่ในระยะไกลเตือนจางมู่ว่า“ ลุงถ้าคุณไม่กินเร็วกว่านี้,ลิตเติ้ลแบล็คอาจกินเนื้อทั้งหมด.เมื่อลิตเติ้ลแบล็คกิน,ก็จะไม่เหลือแม้แต่กระดูกเลย”
จางมู่ตื่นขึ้นและตระหนักว่าเขาไม่สามารถไล่ด้วงออบซิเดียนออกไปได้.ดังนั้น,เขาจึงไม่สนใจภาพลักษณ์ของเขาและเริ่มต่อสู้กับด้วงออบซิเดี้ยนเพื่ออาหาร.เขายัดอุ้งหมีข้างหนึ่งเข้าไปในปากและอีกมือก็ถืออีกข้างหนึ่ง.เขาไม่สนใจน้ำมัน.ต้องแย่งกันก่อน.
ในแง่ของอาหารจางมู่รู้สึกว่าเขาไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับด้วงออบซิเดี้ยนเลย.ด้วงออบซิเดี้ยนดูราวกับว่ามันไม่จำเป็นต้องเคี้ยว.มันแค่กลืนทุกอย่างในทันที.
เพียงแค่ใส่อาหารเข้าไปในปาก.
ดังนั้น,เมื่อจางมู่กินอุ้งมือหมีของเขาเสร็จแล้ว,ด้วงออบซิเดี้ยนก็เกือบจะกินหมีทั้งร่างหมดแล้ว.หากไม่มีเลือดและน้ำมันที่ไหลอยู่บนพื้นดิน,ก็ไม่มีหลักฐานอื่นใดที่แสดงว่าร่างกายหมีอยู่ที่นี่เลย.
เมื่อมันอิ่มแล้ว,ด้วงออบซิเดี้ยนก็ไม่สนใจจางมู่เลยและไปที่สะอื้นที่หยวนรุย.แม้ว่ามันจะอยู่ในรัง แต่รู้ว่าหยวนรุยคลุกคลีกับมันทุกวันและถ่ายโอนพลังงานชีวิตที่มีประโยชน์เล็กน้อยให้.
ในทางกลับกัน,เจ้าของมัน,จางมู่,ไม่เคยดูแลมันเลย.
จางมู่ถูกเตะไปอีกด้านหนึ่ง.เขารู้สึกว่าเขายังคงหิวโหยและวิ่งเข้าไปในบ้านพร้อมกับแสดงออกอย่างขมขื่น.เขาเอาหม้อข้าวขนาดใหญ่ที่หยวนรุยหุงสุกแล้วยัดเข้าไปในปากของเขา.
