“มีอะไรเหรอแม่? ไม่ต้องห่วง ข้ากินพออยู่แล้ว…”
แรกๆ ล็อคคิดว่ามันเป็นการโทรเช็คปกติจากครอบครัวของเขา เขาจึงต้องการตอบคำถามของแม่ก่อน
อย่างไรก็ตาม ไม่นานเขาก็ตระหนักว่าในครั้งนี้มีบางอย่างผิดปกติ
เป็นเพราะมันมีเสียงร้องไห้แผ่วเบามาจากโทรศัพท์
ล็อคสังหรณ์ไม่ดี เขากระโดดลงจากเตียงทันทีและถาม “แม่! เกิดอะไรขึ้น? แล้วพ่ออยู่ไหน?”
“ล็อค… มีคนมาที่บ้านของเราสองสามคน… ได้โปรดอย่ากลับมา…” เธอพูดออกมาตะกุกตะกัก เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังกลัว
เมื่อได้ยินดังนั้นคลื่นแห่งความโกรธก็ปะทุในใจของล็อค!
“แม่ไม่ต้องกังวลนะ เดี๋ยวข้าคุย…” ล็อคระงับความโกรธของเขา ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องรู้ก่อนคือเจตนาของศัตรูคืออะไร
ไม่นานก็มีเสียงเย็นชาดังแทรกเข้ามา “ข้าไม่คิดเลยว่าตระกูลธรรมดาแบบนี้จะสามารถให้กำเนิดจ้าวแห่งสัตว์อสูรที่โดดเด่นออกมาได้ มันไม่ต่างจากปาฏิหาริย์…”
“เจ้าเป็นใคร? ต้องการอะไร?” ล็อคกำหมัดแน่นจนมองเห็นข้อนิ้ว
“’ง่ายมาก ข้าแค่อยากเจอเจ้า… ข้าจะรออยู่ที่บ้านของเจ้า… เจ้าควรกลับมาเร็วๆจะดีกว่า…”
ทันทีที่ชายคนนี้พูดจบเขาก็วางสายไปในทันทีไม่เปิดโอกาสให้ล็อคโต้ตอบ เขาถือว่าการตัดสินใจของเขาเป็นที่สิ้นสุด!
ล็อคพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสงบอารมณ์ของตนเอง
หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพักล็อคก็เรียกปีกแห่งนภาออกมาและรีบตรงไปยังหอพักของอาจารย์ทริสต้าทันที!
เหตุผลนั้นเรียบง่าย ท้ายที่สุดแล้วเมืองศักดิ์สิทธิ์ก็อยู่ห่างจากบ้านเกิดของเขาค่อนข้างไกล
ลมน้อยไม่เร็วพอและตรงนั้นมันก็ไกลเกินกว่าการเคลื่อนไหวเชิงพื้นที่ของขาวน้อยจะไปถึง
กลับกันเต่าดำนั้นมีความคล่องตัวซึ่งเป็นสิ่งที่เขาต้องการที่สุดในตอนนี้
“อะไรนะ?!”
“มีคนกล้าทำเช่นนี้?!”
นอกจากทริสต้าแล้ว ไดอาน่าก็อยู่ตรงนั้นด้วย
“ข้าจะโทรหาอาจารย์ใหญ่ทันที!” การที่มีนักเรียนถูกคุกคามไม่ใช่เรื่องเล็ก อย่างไรก็ตาม แม้จะโทรไปหลายครั้งแต่อาจารย์ใหญ่กลับไม่รับสาย
“ข้ารอต่อไปไม่ไหวแล้ว! อาจารย์! ช่วยส่งข้าไปพร้อมกับเต่าดำที!” ล็อครู้สึกร้อนรุ่มด้วยความกังวล
“เอาล่ะ! ข้าจะให้เจ้ามุ่งหน้าไปก่อน ส่วนข้าจะไปแจ้งอาจารย์ใหญ่กับตำรวจไปพร้อมๆกัน! ข้าจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”
“ตูม…!”
หลังจากส่งกระแสจิตไป ไม่นานเต่าดำก็เจาะพื้นออกมา
“อย่าเพิ่งแจ้งตำรวจ! เรายังไม่รู้ตัวตนหรือกระทั่งเป้าหมายของอีกฝ่าย! หากเราทำให้พวกมันโกรธ พ่อแม่ของล็อคอาจตกอยู่ในอันตราย!”
เห็นได้ชัดเลยว่าไดอาน่ามีประสบการณ์มากที่สุด
“ข้ามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบในสถาบันดังนั้นข้าคงจะไปด้วยไม่ได้ แต่เจ้าต้องนำมันไปด้วยและหาหลักฐานมาให้ได้!” ด้วยเหตุนี้ไดอาน่าจึงเรียกหนึ่งในโกบอลเซนทิเนลของเธอออกมา
“เข้าใจได้! งั้นข้าขอตัวก่อน!” ล็อครับนกฮูกมาและรีบวิ่งไปที่ประตูของเต่าดำ!
ไม่นานตำเต่าก็เจาะพื้นลงไปอีกครั้ง ภายใต้คำสั่งของทริสต้า มันจะมุ่งหน้าไปที่บ้านของล็อคโดยเร็วที่สุด!
“ใครมันกล้าทำสิ่งนี้กัน?!” ทริสต้าก้าวอย่างรีบเร่ง
“ฮึ่ม! คนที่มีความเกลียดชังต่อล็อคจะเป็นใครไปได้อีก? ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตระกูลขุนนางจะลดตัวต่ำแบบนี้! พวกเขาถึงกับต้องการโจมตีครอบครัวของนักเรียน!!”
ไดอาน่าซึ่งเป็นผู้พิพากษาโกรธจัด!
“พวกเขารู้ว่าไม่ควรโจมตีเขาที่โรงเรียน ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจจัดการกับเขาข้างนอกแทน สุดท้ายมันเลยมาจบด้วยวิธีที่น่ารังเกียจแบบนี้! ข้าล่ะไม่แปลกใจเลยที่อาจารย์ใหญ่จะรังเกียจตระกูลไวท์มาตลอด!”
ทั้งสองคนหยุดอยู่หน้าประภาคารของอาจารย์ใหญ่ แต่ถึงแม้จะเข้าไปแล้ว พวกเขาก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของอาจารย์ใหญ่
…
เต่าดำนั้นเร็วมาก ใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง เขาก็กลับมาถึงเมืองไฟ
เขาค่อยๆเขาใกล้บ้านของเขามากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อเขาออกมาจากห้องโดยสาร เขาก็เรียกขาวน้อยออกมาทันที
“ขาวน้อย! พาข้าไปที่สวนหลังบ้าน!”
งูสองหัวใช้ทักษะการเคลื่อนไหวเชิงพื้นที่ของมันออกมาทันที!
ล็อคต้องการบุกเข้าไปจากด้านหลัง ท้ายที่สุดแล้วเขาก็คุ้นเคยกับบ้านหลังนี้มากกว่าศัตรู!
โกบอลเซนทิเนลร้องออกมาสองครั้งก็กระพือปีก มันนำร่างที่อ้วนท้วนของมันไปยืนเกาะอยู่บนกิ่งไม้ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของล็อค
เมื่อล็อคเข้ามาที่สวนหลังบ้านเขาก็ไม่ได้ตื่นตระหนกและตะโกนเรียกพ่อแม่ของเขา กลับกันเขายังคงรักษาความสงบของเขาไว้
เขาเริ่มสังเกตสถานการณ์รอบตัวเขา
“ข้ารอเจ้าอยู่นานแล้ว…” ทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในสวนหลังบ้าน!
ล็อคหันกลับมาทันทีและพบว่ามีคนสวมชุดคลุมสีดำสี่คนปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา
“พ่อแม่ของข้าอยู่ไหน?” สิ่งที่ล็อคกังวลในตอนนี้คือพ่อแม่ของเขา
“อย่ากังวลไป เราจะไม่ทำอะไรพวกเขาจนกว่าเจ้าจะได้พบกับความตาย…” หัวหน้ากลุ่มชายชุดคลุมดำพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ข้าไม่คิดเลยว่าเอเดรียนจะใช้วิธีการแก้แค้นที่น่ารังเกียจเช่นนี้ งั้นความต่างระหว่างตระกูลไวท์กับหนูท่อคืออะไร?”
ล็อคไม่ได้โง่ พี่น้องสองคนนั้นเป็นพวกเดียวที่มีความแค้นต่อเขา
เอาจริงๆแม้แต่คนโง่ก็ยังรู้ว่าตระกูลไวท์เป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้!
ชายชุดคลุมดำพูดอีกครั้ง “หัวหน้าของข้าบอกว่าเขาต้องการให้เจ้าตายต่อหน้าพ่อแม่ของเจ้า เขาต้องการให้พวกเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดแทบขาดใจก่อนที่จะถึงจุดจบ…”
“งั้นข้าก็หวังว่าเจ้าจะทำได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน!!” ล็อคตะโกนด้วยความโกรธ งูหยกขาวสองหัวยืนอยู่ด้านหลังเขา ส่วนตัวเขาเองกำหอกหอกเทพอัคคีไว้ในมือ
“อย่างที่หวังไว้จากจ้าวแห่งสัตว์อสูรที่ครอบครองระดับกุหลาบทอง อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกข้าสี่คนร่วมมือกัน ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมีโอกาส…”
สิ้นเสียงชายชุดคลุมดำทั้งสี่จึงเรียกแบทเทิลบีสต์ของตัวเองออกมา
ล็อคประหลาดใจ แบทเทิลบีสต์ที่ทั้งสี่เรียกออกมามันเหมือนกันทุกประการ!
พวกมันเป็นปลวก!
แต่ละตัวมีขนาดเท่ากับเสือ!
ล็อคตกใจเล็กน้อยเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับปลวกที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้!
ยิ่งไปกว่านั้น สัญชาตญาณของเขายังบอกเขาว่าปลวกทั้งสี่นั้นอย่างน้อยก็ขั้น 3หรือมากกว่านั้น!
พวกมันน่าจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าแบทเทิลบีสต์ของเอเดรียน!
นกฮูกบนกิ่งไม้บันทึกสถานการณ์ด้านล่างไว้อย่างชัดเจน
ในขณะเดียวกันไดอาน่าที่อยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์อันห่างไกลก็ “แพร่ภาพ” สถานการณ์ของล็อคผ่าน โกบอลเซนทิเนลตัวอื่นๆ
“ล็อคกำลังมีปัญหา…” ไดอาน่ารู้สึกว่าสถานการณ์ดูแย่มาก
“เต่าดำกำลังกลับมา ข้าสั่งให้มันเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่!” ทริสต้ากล่าวด้วยกังวล
ตอนนี้เหล่านักเรียนระดับเพชรคนอื่นๆ ที่ได้รับข่าวก็รีบมาที่นี่เช่นกัน
“ต้องเป็นเอเดรียนแน่!”
“ทั้งน่ารังเกียจแถมยังไร้ยางอาย! แค่คิดว่าเขากำลังใช้อำนาจของตระกูลเพียงเพื่อข่มขู่นักเรียน…”
“โอ้ไม่นะ! ระหว่างการแข่งเมื่อวันก่อนข้าดันไปตำหนิอลิซ! ข้าควรจะบอกให้พ่อแม่ของข้าย้าย…”
“ไม่เอาน่า! พวกเขาไม่สนใจเจ้า…”
“พวกเขาต้องการกำจัดล็อคและปล่อยให้เอเดรียนปกครองเขตเพชรอีกครั้ง…”
สิ่งที่นักเรียนคนนั้นกล่าวนับว่าถูกต้องแล้ว