จ้าวแห่งเกาะ – ตอนที่ 67

อย่างไรก็ตาม ลิงน้อยดูเหมือนจะไม่สนใจคำเตือนของกู่เสี่ยวเล่อเลย และวิ่งไปที่ก้อนหิน ด้วยความโกรธจนกู่เสี่ยวเล่อสาปแช่งในใจ : ‘สัตว์ก็เป็นแค่สัตว์ และเทียบไม่ได้กับมนุษย์’
แต่เมื่อลิงน้อยจินวิ่งไปถึงระยะทางไม่ถึงห้าเมตรจากก้อนหิน เจ้าหนูก็หยุดและร้องเรียกไม่หยุด ราวกับว่าก้อนหินมีความหมายพิเศษ? ฉากนี้ถูกครอบงำโดยกู่เสี่ยวเล่อ มันเป็นแค่หิน มีอะไรแปลก? ลิงน้อยจินอาจจะรู้สึกว่าปฏิกิริยาของกู่เสี่ยวเล่อช้าเกินไปและเกาหัวอย่างกังวล มันหยิบหินก้อนเล็ก ๆ ขึ้นมาจากพื้น โยนหินออกไปอย่างแรง
ด้วยเสียง “ปึ๊ก” หินก้อนเล็กก็พุ่งกระทบก้อนหินอย่างแม่นยำ แต่ฉากที่น่าทึ่งก็เกิดขึ้น   ทันใดนั้นก้อนหินที่กระทบหินก้อนเล็กก็ขยับ มีดวงตาสีเหลืองและสีดำคู่หนึ่งปรากฏขึ้น!

“ถ้าอย่างนั้น นั่นคือจระเข้!” กู่เสี่ยวเล่อกลัวมากจนแทบจะกระโจนตัวขึ้นมา! เจ้าตัวนี้ฉลาดเกินไปในการปลอมตัว ปกคลุมไปด้วยโคลนและกรวด ดูเหมือนก้อนหินที่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมลำธารเมื่อมองไกลๆ

ถ้าไม่ได้เป็นเพราะลิงจินตัวน้อยมากระตุ้นเขาก่อน เขาคงไม่นึกฝันว่าก้อนหินที่ไม่เคลื่อนไหวนั้นแท้จริงแล้วคือจระเข้ที่ยืนรอเขาอยู่ที่นั่น ในเวลานี้ จระเข้อาจรู้สึกว่าเกมปลอมตัวของมันล้มเหลวในครั้งนี้ และทันใดนั้น ทั้งร่างของมันก็คลานออกมาจากลำธาร
สิ่งที่ทำให้กู่เสี่ยวเล่อประหลาดใจว่ามันไม่ใช่แค่การปลอมตัว แต่เป็นขนาดของจระเข้ เจ้าตัวนี้ใหญ่เกินไป! จระเข้ที่ปราศจากลายพราง มีความยาวอย่างน้อยหกหรือเจ็ดเมตร
จากหัวถึงหางและส่วนหัวที่ใหญ่โตของมันทำให้ดูเหมือนไดโนเสาร์สัตว์ป่าโบราณ!

“นี่คือ? นี่คือจระเข้ที่ใหญ่ที่สุดในโลก พูรัสซอรัส! ” คำนี้เปล่งประกายในความคิดของกู่เสี่ยวเล่อ! มันเป็นจระเข้ที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาจระเข้ 23 สายพันธุ์ในโลก ความยาวลำตัวของจระเข้โตเต็มวัยสามารถเกิน 7 เมตร และสูงสุดเป็นประวัติการณ์ถึง 10 เมตรที่น่าอัศจรรย์! แม้ว่าจระเข้ตัวใหญ่ตรงหน้าจะไม่สูงเกินจริงถึง 10 เมตร แต่การกินคนหนึ่งหรือสองคนสำหรับจระเข้ขนาดนี้ก็เหมือนกินอะไรเล็กๆ น้อยๆ! กู่เสี่ยวเล่อกลืนน้ำลายและถอยหลังกลับไปโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นเจ้าตัวใหญ่ตัวนี้เคลื่อนไหว ลิงน้อยจินก็วิ่งกลับไปที่ด้านข้างของกู่เสี่ยวเล่อแล้ว ค่อยๆ คลานและหมอบบนไหล่ของกู่เสี่ยวเล่อ ใช้อุ้งเท้าลิงน้อยชี้ไปที่จระเข้ กรีดร้องไม่หยุด กู่เสี่ยวเล่อเข้าใจความหมายของเจ้าจินในไม่ช้า ปรากฎว่าหลังจากได้เห็นว่าเขาฆ่าอนาคอนด้าในป่าด้วยตาตัวเอง และคิดว่าเขาเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามที่อยู่ยงคงกระพันในป่านี้ มันจึงจงใจวิ่งไปยั่วจระเข้ตัวนี้ เพื่อที่เขาจะไปจัดการจระเข้

“แกนี่นับถือฉันจริงๆ!” กู่เสี่ยวเล่อยิ้มอย่างขมขื่นและมองไปที่ลิงตัวน้อยที่ยังคงมองจระเข้อยู่ และพูดอย่างหมดหนทาง

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมลำห้วยนี้จึงเงียบสงบ ไม่มีเงาของสัตว์ตัวเล็ก ๆ แม้แต่อย่างไฮยีน่าและหมูป่าก็หายไป
ใช่ มีนักล่าที่เก่าแก่ที่สุดและใหญ่ที่สุดในโลกนอนซุ่มอยู่ที่นี่ สัตว์ที่มาที่ลำห้วยนี้เพื่อดื่มน้ำจะถูกมันกินหรือกลัวมัน จะมีการเคลื่อนไหวของสัตว์อื่น ๆ ได้อย่างไร? โชคดีที่วิธีการล่าของจระเข้มักจะซุ่มโจมตีอยู่ข้างแหล่งน้ำ และไม่ค่อยโจมตีโดยตรงทางบก กู่เสี่ยวเล่อจึงเผชิญหน้ากับจระเข้ตัวใหญ่เช่นนี้ แม้ว่าเขาจะตกใจ แต่เขาก็ไม่ตื่นตระหนกเกินไป

เจ้าตัวโตที่ปกคลุมไปด้วยโคลนทุกชนิด ในขณะที่พบแล้วว่าลิงตัวน้อยที่น่ารำคาญวิ่งไปหามนุษย์ที่อยู่ไม่ไกล แม้ว่ามันจะอาศัยอยู่บนเกาะร้างตลอดทั้งปี แทบไม่มีมนุษย์อยู่ในสูตรอาหาร แต่สำหรับนักฆ่าเลือดเย็นเช่นจระเข้ เกณฑ์เดียวในการพิจารณาเรื่องอาหารก็คือว่ามันสามารถกลืนเข้าไปได้ทันทีหรือไม่

เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ช่างเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับปากขนาดใหญ่ของมัน

ในทางตรงกันข้าม แม้ว่าลิงตัวน้อยบนไหล่ของเขาจะร้องเจื้อยแจ้วและชี้ไปที่จระเข้ แต่กู่เสี่ยวเล่อไม่เคยคิดเกี่ยวกับวิธีการฆ่าเจ้าตัวใหญ่ตัวนี้ตั้งแต่แรก ไม่ใช่ว่าเขามีศีลธรรมอันดีอะไร เพราะอาวุธในมือของเขายากที่จะจับคู่กับเจ้าตัวนี้ ทำให้การโจมตียากที่จะมีประสิทธิภาพ
แม้ว่ามีดเล่มนี้ดูเหมือนจะคม แต่ถ้าต้องการทำลายการป้องกันของจระเข้ตัวนี้ เกรงว่ามันยังอยู่ห่างไกล

นอกจากนี้ แม้ว่าการตอบสนองของจระเข้บนบกจะช้ากว่ามาก กู่เสี่ยวเล่อก็ไม่คิดเลยว่าด้วยน้ำหนัก 70 กิโลกรัมและความสูง 1.8 เมตร เขาจะสามารถเอาชนะสัตว์ร้ายตัวนี้ได้ด้วยความยาวลำตัว 6 เมตรและน้ำหนักเกือบ 1 ตัน
“ก็ประมาณว่าเนื้อสัตว์มากกว่า 100 กิโลกรัมในร่างกายของฉันก็เกือบจะพอกินได้แล้ว” นี่คือการวิเคราะห์ที่แม่นยำของกู่เสี่ยวเล่อเกี่ยวกับพลังการต่อสู้ของเขาเอง
ดูเหมือนว่าต้องพึ่งพากำลังภายนอกเพื่อจัดการกับสัตว์ประหลาดตัวนี้ และการที่จะเอา*อาวุธเย็นมาสู้กับมันนั่นเป็นความฝันที่งี่เง่าล้วนๆ! เมื่อนึกได้เช่นนี้ กู่เสี่ยวเล่อจึงตบเบาๆ ไปที่ตัวลิงน้อยจินซึ่งหวาดกลัวและอยู่บนไหล่ของเขา ซึ่งหมายความว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องจากไป
เจ้าตัวเล็กนั้นอาจจะอยากดูการแสดงที่ดีของกู่เสี่ยวเล่อกับจระเข้ แต่เมื่อเห็นว่าเจ้าของกำลังจะถอนตัว เกาหูและแก้มอย่างกังวล แต่ไม่มีอะไรทำ เป็นผลให้กู่เสี่ยวเล่อและจินค่อยๆ ถอยห่างจากระยะการปล้นสะดมของจระเข้ตัวนี้

โชคดีที่เจ้าตัวโตไม่รีบไล่ตามพวกเขาไปด้วย อาจจะคุ้นเคยกับการล่าสัตว์โดยการซุ่มโจมตีที่ริมน้ำมากกว่าใช่มั้ย? หลังจากออกจากลำห้วย กู่เสี่ยวเล่อก็หยิบเห็ดที่กินได้จำนวนมากขึ้นมา เขาเห็นว่ามันอาจจะหนักกว่าสิบกิโลกรัม เขาจึงเริ่มเตรียมตัวกลับบ้าน …
ในเวลานี้ ในแคมป์ของกู่เสี่ยวเล่อ ทั้งสามสาวทะเลาะกันอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

สาเหตุไม่ได้เพราะเป็นเรื่องใหญ่ เป็นเพราะเสี่ยวลี่มาหลอกล่อกู่เสี่ยวเล่อในตอนเช้า  หลินรุ่ยและหลินเจียวคิดว่าในกรณีนี้ แม้ว่ากู่เสี่ยวเล่อจะได้เปรียบทางวาจา หรือแอบมองพวกเขา ไม่ควรประมาทเกินไป ท้ายที่สุด ทั้งทีมขึ้นอยู่กับผู้ชายคนนี้ว่าจะดำเนินต่อไปได้ตามปกติ
ถ้าทำให้กู่เสี่ยวเล่อกังวลจริงๆ ไปทำที่พักแห่งใหม่กับผู้หญิงคนอื่นเพื่ออาศัยอยู่ ไม่ใช่พวกเธอทั้งสามจะต้องเสียใจ
แน่นอน หนิงเล่ยซึ่งเป็นหญิงสาวคนเดียวที่ไม่เห็นด้วยกับความคิดของพี่น้องตระกูลหลิน เธอคิดว่าแม้หญิงเหล่านี้จะเป็นหนี้ของกู่เสี่ยวเล่อ แต่พวกเธอก็สามารถชดเชยเขาได้อย่างสมบูรณ์ด้วยวิธีการอื่นที่คล้ายกับเงินหลังจากออกจากเกาะร้าง
ตามที่พี่สาวตระกูลหลินกล่าว กู่เสี่ยวเล่อใช้ประโยชน์จากการกินเต้าหู้เพื่อแลกกับการดูแลคนอื่น ไม่ใช่ว่ากลายเป็นไก่ฟ้า(โสเภณี)ที่ขายบนท้องถนนไปแล้วหรือ? น้องสาวตระกูลหลินรู้สึกตลกเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลินเจียวผู้น้องยังชี้ให้เห็นว่าสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขาไม่ดีเท่ากับไก่ฟ้าที่ยืนอยู่ข้างถนน อย่างน้อยพวกเขาก็จะไม่อดตายทันทีหลังจากแยกจากชายคนนั้น และตอนนี้พวกเธอทั้งสามอยู่ห่างจากกู่เสี่ยวเล่อแล้ว กลัวว่าความปลอดภัยในแต่ละวันนั้นยากที่จะรับประกันได้

ดังนั้น ในเวลานี้ไม่จำเป็นต้องมอบผู้ชายที่ดีเช่นกู่เสี่ยวเล่อเพื่อศักดิ์ศรีและความคลุมเครือที่ไม่มีอะไรอยู่ในนั้น

แน่นอนว่าผลของการสนทนานี้คือ ทำให้ทุกคนไม่พอใจเล็กน้อย แม้ว่าทั้งสามคนจะไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเธอก็อดไม่ได้ที่จะบ่นในใจ
ในขณะนี้มีเห็ดจำนวนหนึ่งแขวนอยู่บนร่างของกู่เสี่ยวเล่อและลิงจินตัวน้อยก็นั่งยองๆ บนไหล่ของเขากลับมา!

*อาวุธเย็น คือ อาวุธ 18 ประการ ซึ่งมี ดังนี้ 1. ดาบ 2.ทวน 3.กระบี่ 4.ตรีศูล 5.พลอง 6.สามง่าม 7.คราดใหญ่ 8.คทาปล้อง 9.คทาเหลี่ยม 10.ลูกตุ้ม 11.ขวาน 12.ขอ 13.เคียว 14.คราดเล็ก 15.ไม้เท้า 16.คันธนู 17.ลูกธนู 18.เขนหวาย