บทที่ 91 สู้กันจนตายไปข้าง
สีหน้าโจวเย่นชิวเปลี่ยนไปเล็กน้อย ม่านตาหดเล็ก
ถูกวัยรุ่นจ้องมอง ด้วยความมุ่งมั่นของเขา หัวใจอดที่จะเต้นแรงขึ้นมาไม่ได้
ยึดเครดิต?！
ล้อเล่นบ้าอะไร！
เขาโจวเย่นชิวคือฮีโร่ของเมืองนี้ ในวงการธุรกิจไม่เคยมีคู่แข่ง เขาจะเป็นต้องยึดเครดิตของใคร?
“หื้ม?”
วัยรุ่นเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วเอ่ยถาม
โจวเย่นชิวนวดขมับ ก้มหน้าลงยิ้มแล้วพูดขึ้น：“ใช่แล้ว”
“ไม่รีบร้อน” วัยรุ่นหันหน้าไปด้านหลัง มองออกไปนอกบ้าน
สัมผัสได้ถึงสายตาของวัยรุ่นที่เหลือบไปมองทางอื่น โจวเย่นชิวรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที ลอบคลายกังวล
ถึงแม้เขาจะเป็นฮีโร่ แต่เขาก็ไม่เคยเห็นแววตาที่คมชัดแบบนี้มาก่อน！
อีกด้านหนึ่ง
บนถนนที่กว้างขวาง
รถเบนซ์คันสีดำค่อยๆขับเข้ามา
คนขับรถคือผู้จัดการของหมู่ตึกยู่ฉวน
แขกที่สามารถถูกโจวเย่นชิวเชิญมาเทียนเก๋อ ในฐานะผู้จัดการ เขาเข้าใจความสำคัญของสองคนที่อยู่ด้านหลังเป็นอย่างดี
ตั้งแต่ต้นจนจบ ผู้จัดการวัยกลางคนขับรถด้วยความระมัดระวัง กลัวว่าหากขับรถได้ไม่ดี จะส่งผลต่อการพักผ่อนของแขกวีไอพีทั้งสอง
เฉินตงนั่งอยู่ตรงที่นั่งด้านหลัง มองดูแสงไฟสลัวถอยหลังนอกหน้าต่าง ครุ่นคิดพิจารณา
กูหลังนั่งพิงอยู่ตรงที่นั่งด้านหลังด้วยความมึนเมา
ทันใดนั้นเอง ตัวของกูหลังสั่นเทา หน้าอกกระเพื่อมขึ้นมา
“แอว๊ะ~”
สิ่งสกปรกที่เคล้าไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ถูกกูหลังอาเจียนออกมา
เหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้เฉินตงและผู้จัดการที่กำลังขับรถอยู่นั้นตกใจเป็นอย่างมาก
เฉินตงรีบตบหลังกูหลัง ทำแบบนั้นช่วยให้กูหลังรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
เหล้าในคือนนี้ ถูกกูหลังรับเอาไว้ไปกว่าครึ่ง กูหลังดื่มไปมากจริงๆ
“คุณเฉิน ผม ผมไม่เป็นอะไร……”
สีหน้าของกูหลังเขียวช้ำ เพียงแค่พูดออกมา คอหอยพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง อาเจียนเอาสิ่งสกปรกออกมามากมาย
“ไม่เป็นไร อ้วกแล้วถึงจะรู้สึกดีขึ้น” เฉินตงไม่ได้รู้สึกว่าการดูแลกูหลังมีอะไรไม่เหมาะสม
เป็นคนที่เดินออกมาจากความมืดอยู่แล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต ความลำบากอะไรบ้างที่ไม่เคยพบเจอ ถึงแม้ฐานะในตอนนี้จะเปลี่ยนไปแล้ว แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำให้เขาลอยล่องขึ้นไปบนก้อนเมฆในระยะเวลาสั้นๆ
แต่การกระทำแบบนี้ ในสายตาของกูหลัง กลับเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่！
เขากำลังจะเอ่ยปากพูดอีกครั้ง ทันใดนั้นเอง หางตากลับเห็นแสงไฟสองดวง
แทบจะเป็นเพราะสัญชาตญาณ กูหลังหันไปมองด้านหลัง
ภายใต้แสงไฟส่องสว่าง ดวงตาของเขาอดไม่ได้ที่จะหรี่เล็กลง
แต่ในความหมองหม่น ยังพอจะสามารถมองเห็นได้ รถคันสีดำ กำลังขับพุ่งมาทางนี้อย่างรวดเร็ว มุ่งมายังรถที่พวกเขานั่ง ไม่มีท่าทีจะหลบแม้แต่น้อย！
“แย่แล้ว！คุณเฉิน มีรถกำลังพุ่งเข้ามา！”
กูหลังแทบจะตัดสินใจได้ในทันที พยายามอดกลั้นความวิงเวียน ร้องตะโกนบอกกับเฉินตง
ภายในรถ แววตาเฉินตงหลอมรวมเข้าด้วยกัน มองผ่านกระจกด้านหลังรถ
แทบจะในเวลาเดียวกัน เขาเองก็ตัดสินใจแล้ว
รถยนต์ด้านหลังไม่ได้ขับแบบปกติ แต่ว่า……พุ่งมาที่พวกเขา！
อีกทั้ง เขาพอจะมองเห็นโลโก้บนรถยนต์ไมบัคที่อยู่ด้านหลัง！
“โจวจุนหลง？”
ภายในใจของเฉินตงชักกระตุกครู่หนึ่ง หันไปพูดกับผู้จัดการที่ขับรถ：“พี่ชาย ช่วยขับรถเร็วหน่อย รถคันด้านหลังกำลังพุ่งชนมาแล้ว”
“เป็น เป็นแบบนี้ได้ยังไง? เมื่อกี้คุณเฉินเพิ่งดื่มเหล้ากับคุณโจวไม่ใช่หรอครับ?”
ผู้จัดการตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี แววตาสับสนเล็กน้อย
เขาเป็นแค่ผู้จัดการ ไม่รู้ความสัมพันธ์ของเฉินตงและโจวจุนหลง
แต่ว่า กลัวก็ส่วนกลัว ผู้จัดการเหยียบคันเร่งจนมิด ความเร็วของรถเบนซ์พุ่งทะยานขึ้นสูง
“ตามมาแล้ว ตามมาแล้ว……”
กูหลังยังคงฟุบอยู่นอกหน้าต่างตั้งแต่ต้นจนจบ มองดูรถไมบัคที่เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ อีกทั้งยังเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ ร้องตะโกนด้วยความกังวล：“เร็วหน่อย ขับเร็วกว่านี้อีกหน่อย！”
บนหน้าผากของผู้จัดการมีเหงื่อผุดออกมา คว้าจับพวงมาลัยรถยนต์แน่น คล้ายกับว่าใช้พลังทั้งหมดในการเหยียบคันเร่ง
ทว่าถึงแม้จะเป็นรถเบนซ์เหมือนกัน แต่ราคากลับต่างกันหลายล้านหยวน！
มีเพียงเฉินตง นั่งนิ่งเงียบอยู่ด้านหลัง แววตาคมคาย ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
บนรถยนต์ไมบัค
ฟังเสียงของเครื่องยนต์ที่ดังระงม รับรู้ได้ถึงความเร็วที่เพิ่มสูงขึ้น เลือดของโจวเห้าพลุ่งพล่านขึ้นมา
เขาลืมความเจ็บที่เท้าไปจนหมด นั่งอยู่ตรงกลาง มองดูรถเบนซ์ด้านหน้าที่ขับใกล้เข้าไปเรื่อยๆ แววตาแดงก่ำ：“ชนเข้าไป ชนเข้าไปแรงๆ ชนให้ตาย！”
โจวจุนหลงที่อยู่ด้านข้างนั่งพิงเก้าอี้พร้อมกับหัวเราะเหี้ยมโหด มือขวาลูบจับผมล้าน：“ในเมืองนี้ นอกจากโจวเย่นชิว ยังไม่เคยมีใครกล้าท้าทายฉันโจวจุนหลง！”
ขณะพูด เขาก็ตบโจวเห้าที่กำลังได้ใจ：“นายทำตัวนิ่งๆหน่อย นั่งให้ดี เดี๋ยวชนเข้าไปแล้ว ทำให้ขาอีกข้างของนายหักหรอก”
“จริงด้วยๆๆ พี่ตักเตือนได้ถูกต้อง”
โจวเห้าตระหนักรู้ขึ้นมาทันที รีบกลับไปนั่งประจำตำแหน่ง รัดเข็มขัดนิรภัย
โจวจุนหลงทั้งหัวเราะทั้งพูด：“หยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมโทรหารถฉุกเฉิน พวกเราประสบอุบัติเหตุรถชน จะไม่สนใจคนที่ถูกรถชนได้ยังไง”
“จริงด้วยๆๆ เดี๋ยวชนเมื่อไหร่ผมจะรีบโทรทันที” โจวเห้าดีใจจนหน้าแดง เมื่อคิดว่าเดี๋ยวรถด้านหน้าจะถูกชน ภายในใจเต้นอย่างบ้าคลั่ง
ภายในรถเบนซ์
“คุณเฉิน อยู่ห่างไม่เกินห้าเมตรแล้วครับ！”
กูหลังกลับเข้ามาในรถ เขาร้อนใจราวกับมดในกระทะ อดไม่ได้ที่จะโน้มตัวลงนั่งบนโซฟา：“ขับรถอีกหน่อย！”
“ผม ผมขับเร็วที่สุดแล้วครับ” ผู้จัดการพูดเสียงสะอื้น
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึง ส่งแขกวีไอพีในคืนนี้ กลับพบเจอกับเรื่องซวยๆแบบนี้
จากการขับรถในตอนนี้ เมื่อถูกชนแล้ว รถยนต์ไมบัคด้านหลังจะทำยังไงเขาก็ไม่รู้
แต่รถเบนซ์ที่พวกเขาขับในตอนนี้ แทบจะบินอยู่แล้ว！
กูหลังพูดด้วยหน้าดำหน้าแดง กำลังจะร้องโอดครวญ
มือของเฉินตง วางลงตรงหัวไหล่ของกูหลัง：“ไม่เกี่ยวกับเขา รถเบนซ์ รถไมบัค ราคาแตกต่างกันหลายล้านหยวน ไม่สามารถหนีพ้นหรอก”
สีหน้าของกูหลังเคร่งเครียดขึ้นมาทันที หันไปมองเฉินตงด้วยความตกตะลึง
เฉินตงในเวลานี้ ยังคงนิ่งงัน อารมณ์ของเขานิ่งราวกับน้ำในบ่อบาดาล
“คุณเฉิน…….” ความกระวนกระวายของกูหลังสงบลงเล็กน้อย
“ฟู่……”
เฉินตงพ่นลม ถูหน้าไปมา：“เดิมพันสักตั้ง ในพจนานุกรมของฉันไม่มีคำว่ารอตายสองคนนี้ หรือต่อให้มี ก็ต้องสู้กันจนตายไปทั้งสองข้าง！”
เขาฟุบนอนอยู่บนเก้าอี้คนขับ พูดกับผู้จัดการ：“ฟังที่ผมสั่ง”
พูดจบ เขาก็หันไปพูดกับกูหลัง：“ช่วยผมดูระยะห่างหน่อย”
“ไม่มีปัญหา！”
กูหลังรีบรับคำทันที หันไปมองรถยนต์ด้านหลัง：“ยังห่างออกไปอีกสามเมตรครับ！”
เฉินตงไม่ได้ขยับ หน้าผากของผู้จัดการมีเหงื่อไหลออกมา
“ยังเหลืออีกสองเมตร” เสียงของกูหลังสั่นเทาเล็กน้อย
ข้างหู มีเสียงลมดังขึ้นไม่หยุด และเสียงเครื่องยนต์ของรถยนต์ทั้งสองคัน
เฉินตงยังคงไม่ขยับ แต่มือของผู้จัดการกลับสั่นเทาอย่างไม่อาจหักห้ามใจได้
“ใจเย็น ถ้าไม่ใจเย็น พวกเราก็จะตาย” เฉินตงบอกกับผู้จัดการด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบ
“ยังเหลืออีกหนึ่งเมตร！”
สิ้นเสียง ด้านหลังมีเสียงร้องตะโกนของกูหลังดังขึ้น
ชั่วขณะนั้น ดวงตาลุ่มลึกของเฉินตงฉายแสงทอประกายออกมา
มือขวาของเขาคว้าจับแขนของผู้จัดการแน่น：“หมุนพวงมาลัยไปทางซ้าย！”
เอี๊ยด！
ท้ายรถเบนซ์สะบัดอย่างแรง ท่ามกลางความตกใจของผู้จัดการ ระหว่างที่รถยนต์หมุนอยู่นั้นเขาก็เหยียบเบรก
อย่างรวดเร็ว
ด้านหน้าของรถยนต์ไมบัคราวกับเขาของละมั่ง พุ่งมายังท้ายรถเบนซ์ คล้ายกับลูกธนู พุ่งมาด้านหน้า
“สำเร็จแล้ว！”
กูหลังและผู้จัดการร้องตะโกนพร้อมกัน
“เหยียบเบรก！”
สีหน้าเฉินตงเปลี่ยนไปอย่างมาก ร้องตะโกนด้วยความโมโห
ท่ามกลางความเร่งรีบของผู้จัดการ รีบเหยียบเบรกทันที
ครืน！
ท้ายรถเบนซ์ที่สะบัดอย่างแรง เคลื่อนย้ายไปบนถนนตามแรงเหวี่ยง ชนเข้ากับราวกั้นข้างทาง
ในเวลาเดียวกัน
รถยนต์ไมบัคที่ขับพุ่งไปด้านหน้า ก็เกิดขึ้นกะทันหัน
เสียงดังครืน！
