The Winner is king ผู้ชนะเลศคือราชา – บทที่198 สับสนไปหมด

เงียบกริบ

ดังราวฟ้าผ่า

ทันใดนั้น ทุกคนก็มองไปยังห้องที่เสียงดังมา

“100ล้าน แขกห้องส่วนตัวชั้นบน เปิดราคามาที่100ล้าน！”

ผู้จัดประมูลตะโกนเสียงดังด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ทุกคนในลานประมูลได้สติกลับมาทันที

เสียงฮือฮาดังกึกก้อง

“แม้เจ้า！ที่อยู่ชั้นบนนั้นเป็นใครกัน？เปิดราคาทีเดียว100ล้านเลย？”

“เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวเลย ดูท่าพี่ใหญ่ท่านนี้ต้องการมากจริงๆ！”

“โหดเกินไปแล้ว ไร้ความเป็นมนุษย์ คนที่อยู่ในห้องส่วนตัวผู้นั้นคงไม่ใช่โจวเย่นชิวหรอกนะ？”

……

ในห้องส่วนตัว

เฉินตงวางไม่ลงอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเอนพิงเก้าอี้รออย่างเงียบๆ

นี่เป็นการร่วมงานประมูลครั้งแรกของเขา

แต่เมื่อครู่เขาดูไปหลายรอบ ก็เจอเทคนิคเล็กๆน้อยๆ

ข้อแรกของผู้เปิดราคาสูง แข่งราคากันไปจะทำให้ผู้คนไม่ยอมกัน แข่งราคากันอย่างต่อเนื่อง

ผลสรุปที่ตามมาคือราคาของของที่เอามาประมูลจะยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ

การปล่อยหมัดหนักออกไป เป็นวิธีที่ทำให้จบการประมูลเร็วที่สุด

และในขณะเดียวกันก็ทำให้ผู้ที่ตั้งใจแข่งราคา รักษาความสงบไว้ ไม่แก่งแย่งกัน

“100ล้าน？！”

ฉินเย่พูดโพล่งออกมา

จางหยู่หลันขมวดคิ้วเป็นปม ดูอารมณ์เสีย：“คุณเฉิน บอดี้การ์ดคุณกำลังช่วยคุณเสนอราคางั้นเหรอ？การข้ามหน้าแบบนี้มันเกินไปแล้วนะคะ！”

ระหว่างนายกับลูกน้อง หากไม่มีคำสั่งจากนาย ลูกน้องแสดงความคิดเห็นได้ที่ไหนกัน？

ในฐานะที่เป็นตระกูลจางโดยตรง และเป็นสาวสวยร่ำรวยที่ตรงไปตรงมา

จางหยู่หลันร่วมงานประมูลมานับไม่ถ้วน พาบอดี้การ์ดมาและให้บอดี้การ์ดช่วยเสนอราคาก็ไม่น้อย แต่บอดี้การ์ดเหล่านั้นล้วนเสนอราคาตามคำสั่งเจ้านาย

เธอถึงขนาดเคยให้บอดี้การ์ดช่วยแข่งราคา

แต่เมื่อครู่“คุณเฉิน”ยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ！

“ผมซื้อเอง”เฉินตงพูดอย่างสงบๆ“Tears of the Blue Seaชุดนี้ ผมจะประมูลให้คู่หมั้น”

เสียง“ตูม”ดังขึ้นในสมองจางหยู่หลัน สายตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ทันใดนั้นเธอก็หัวเราะออกมา：“อวดเก่งจริงๆ！100ล้านคิดจะเสนอก็เสนอ คุณเป็นแค่บอดี้การ์ดของคุณเฉิน มีเงินเยอะขนาดนั้นเลย？”

ขณะพูดจางหยู่หลันก็มองเฉินตงอย่างดูถูกเหยียดหยามสุดๆ

เป็นแค่บอดี้การ์ด เสนอราคาออกมาทีเดียว100ล้านงั้นเหรอ？

ไม่ดูตัวเองเอาซะเลย！

“100ล้าน เยอะงั้นเหรอ？”

เฉินตงเหลือบมองจางหยู่หลัน

จางหยู่หลันยิ้ม：“ไม่เยอะ ไม่เยอะเลยจริงๆ แต่อย่าหาว่าฉันไม่ได้เตือนคุณ นี่เป็นการประมูลอย่างเป็นทางการ ถ้าหลังตัดสินการประมูลแล้วไม่มีเงินจ่าย จะถูกลงโทษตามกฎหมาย”

เฉินตงยิ้มอย่างไม่ให้ค่า ไม่สนใจเธอต่อ

แต่ท่าทางแบบนี้ดูเหมือนจะไปกระตุ้นเส้นประสาทจางหยู่หลันซะแล้ว

เธอแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

เป็นถึงคุณหนูตระกูลจางอันน่าเกรงขาม แต่โดนบอดี้การ์ด……เหยียดหยามเนี่ยนะ？

เธอหันไปมองฉินเย่：“คุณเฉิน บอดี้การ์ดคุณเป็นแบบนี้งั้นเหรอ？”

ฉินเย่ทำตัวไม่ถูก

มองเฉินตงแวบหนึ่ง ฉินเย่ก็พูอออกมาอย่างช่วยไม่ได้：“คนกันเอง อย่าถือสาเลยครับ”

“แต่เมื่อครู่คุณพูดชัดเจนแล้วว่าจะประมูลให้ฉัน”

จางหยู่หลันโอบคอฉินเย่อย่างออดอ้อน พลางพูดอย่างน่าสงสาร：“คุณเฉิน คุณรับปากฉันแล้วนะ จะเป็นผู้ชายผิดคำพูดเหรอคะ？”

ถ้าเป็นตอนแรก จางหยู่หลันไม่ทำท่าทางแบบนี้แน่นอน

แต่ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่า“คุณเฉิน”ที่อยู่ตรงหน้าสนใจเธอ

ต่างคนต่างมีความรู้สึกดีๆให้กัน ออดอ้อนเป็นเด็กๆ

ฉินเย่ยักไหล่อย่างจนปัญญา：“คุณก็ได้ยินแล้ว สหายผมอยากประมูลให้คู่หมั้น ช่วยเหลือคนอื่นให้สมปรารถนาไม่ดีเหรอครับ？เขาเปิดราคา100ล้านเพราะต้องได้จริงๆ ให้เขาเถอะ กลับไปผมค่อยส่งให้คุณอีกชุดหนึ่งก็ได้”

“แต่เขามีเงินจ่ายเหรอคะ？”

จางหยู่หลันโกรธมาก ก่อนหน้านี้เธอได้ยินมาว่า“Tears of the Blue Sea”ไม่ได้โดดเด่นอะไร มันเป็นเพียงตัวกลางกระชับความสัมพันธ์ของเธอกับ“เฉินตง”ก็เท่านั้น

แต่พอเห็น“Tears of the Blue Sea”จริงๆ จากประสบการณ์ของเธอก็ใจเต้นขึ้นมา

ผู้หญิงคนไหนไม่ชอบหยกไข่มุกบ้างล่ะ？

ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นงานศิลปะชั้นยอดแบบนี้อีก！

อัญมณีชั้นยอดแบบนี้ ต่อให้เทียบกับงานประมูลชั้นยอด ก็ยังไม่ได้เห็น

“เห้อ……ถ้าคุณชอบก็ประมูลเองเลย”

ฉินเย่ผายมืออย่างรำคาญ จะไม่สนใจเรื่องนี้แล้ว

จากนิสัยเสเพลไม่เอาไหนของเขา ให้เสียเงินไปกับผู้หญิงสวยๆที่จำคนผิดเขาย่อมทำได้ด้วยความเต็มใจ

แต่จางหยู่หลันรั้นแต่วุ่นวายกับเขา เขาไม่อยากเล่นด้วยแล้ว

จางหยู่หลันตกตะลึง

มองฉินเย่อย่างกลัวและอยู่ไม่สุข

บนเวทีประมูล

ผู้จัดประมูลตะโกนพูดเสียงดัง

“100ล้าน ครั้งที่หนึ่ง！”

เสียงตะโกนนี้ สะเทือนใจจางหยู่หลัน

เธอโดนตามใจตั้งแต่เล็กจนโต และการอยู่ในวงการบันเทิงนี้ สิ่งที่เธอกินสวมใส่และใช้สอยล้วนเป็นสิ่งที่ดีที่สุด

จางหยู่หลันกัดฟันด้วยความโมโห แล้วหยิบไมค์ขึ้นมาพูด：“150ล้าน！”

ปัง！

พอพูดออกไป ทุกคนในงานล้วนตกตะลึง

ส่งเสียงฮือฮา

ดังลั่นสนั่น

เพราะเสียงที่เสนอราคาออกมาจากห้องส่วนตัวห้องเดียวกัน

นี่……คนของตัวเองแข่งราคากันเองงั้นเหรอ？

ทำเอาผู้จัดประมูลงุนงงไปหมด：“สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติ คือ ถ้ามาจากห้องเดียวกันตามหลักแล้วจะเสนอราคาได้แค่ครั้งเดียว”

พูดจบ

เสียงของเฉินตงก็ดังออกมาจากห้องอีกครั้ง

“200ล้าน！”

ปัง！

ทุกคนตกตะลึงอีกครั้ง หน้าถอดสี

ขณะนี้ห้องส่วนตัวชั้นสองคนอื่นๆไม่เงียบอีกต่อไป แม้รู้อยู่แล้วว่ามองไม่เห็นคน แต่ก็ยังพากันลุกขึ้นหันมามอง

“บ้าแล้ว บ้าไปแล้วจริงๆ！”

“คนสองคนแข่งราคาภายในห้องเดียวกัน ครั้งแรก50ล้าน ต่อให้รวยแค่ไหนก็คงไม่ทำแบบนี้หรอก？”

“ราคาเปิด50ล้าน แข่งราคาครั้งที่สองอยู่ที่200ล้าน แม่เจ้า ข่าวนี้ไฟลุกเกินไปแล้ว！”

……

เสียงฮือฮาดังขึ้นในลานประมูลอย่างต่อเนื่อง

บรรยากาศร้อนแรงขึ้นมาทันที

แต่ในห้องส่วนตัวกลับเย็นยะเยือก

จางหยู่หลันขบฟันกัดริมฝีปากแดงแน่น จ้องเฉินตงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น

สารเลว！

สารเลวมาก！

บอดี้การ์ดคนนี้นี่ คิดว่าเป็นเกมหรือไง？

“อ้าปากก็แข่งราคาถึง200ล้าน บอดี้การ์ดอย่างคุณเอาความมั่นใจมาจากไหน？”จางหยู่หลันถามอย่างเยือกเย็น

“คุณไม่ต้องสนใจหรอก แต่ยังไงTears of the Blue Seaชุดนี้เป็นของคู่หมั้นของผม”

เฉินตงมองจางหยู่หลันตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ฉัน……ได้ คุณจะแย่ง ฉันจะคอยดูว่าคุณเก่งมาจากไหน！”

จางหยู่หลันไม่ได้โง่ แม้คนตรงหน้าจะดูเหมือนบอดี้การ์ดของ“เฉินตง”แต่“เฉินตง”ก็พูดแต่ว่าเป็นสหาย เป็นคนกันเอง เห็นได้ชัดว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน

แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอไม่ได้มีนิสัยอดทนเก็บความโกรธเอาไว้

พูดจบ

จางหยู่หลันหยิบไมค์ขึ้นมาอีกครั้ง

ท่ามกลางเสียงฮือฮาที่ดังกึกก้อง ริมฝีปากแดงเปิดออก กำลังจะเพิ่มราคา

ทันใดนั้น ฉินเย่ก็เอามือมาโอบเอวเธอ

“ที่รัก ผมขอเตือนคุณให้ใจเย็นๆหน่อย！”

จางหยู่หลันงง

ไม่รอให้เธอเข้าใจ

ฉินเย่ยิ้มอย่างอึดอัด แล้วพูดกับเฉินตง：“เฉินตง คุณจะไม่บอกเธอจริงๆเหรอ？เล่นแบบนี้ต่อไป สิ่งที่สูญเสียไปก็คือเงินของคุณเองนะ”

บูม！

จางหยู่หลันตัวสั่นราวกับถูกฟ้าผ่า

เธอเบิกตากว้าง มองเฉินตงที่นั่งไม่แยแสด้วยความตกตะลึง สับสนไปหมด