The Winner is king ผู้ชนะเลศคือราชา – บทที่ 293 คนที่ดูถูกลูก หลอกลวงลูก ทำร้ายลูก จะต้องถูกเอาคืนเป็นสิบเท่า!

เฉินหยู่เฟยโกรธจนแทบจะระเบิดแล้ว

การค้นหายอดนิยมที่ปรากฏขึ้นมาใหม่ตรงหน้า เห็นได้ชัดว่าเป็นการจงใจใส่ร้าย ต้องการที่จะสาดน้ำสกปรกมาใส่ตัวเธอ

เรื่องทั้งหมดที่เขียนอยู่ในเนื้อหา เธอไม่เคยทำมาก่อน และไม่จำเป็นที่จะต้องทำด้วย

ข่าวปรากฏขึ้นในช่วงเวลาเช่นนี้ นอกจากเฉินตงแล้ว เฉินหยู่เฟยคิดไม่ออกเลยจริงๆ ว่า จะมีใครที่สามารถทำเรื่องเช่นนี้ได้อีก

เหตุผลที่มีอยู่ ทำให้เธอรู้ได้อย่างชัดเจน

ถ้าปล่อยให้หัวข้อนี้ถูกกล่าวถึงต่อไปเรื่อยๆ ถึงเวลานั้น เธอคงจะต้องพังพินาศไปพร้อมกับเฉินตงจริงๆ

ไม่สิ อาจถึงขั้นทำให้เธอต้องพ่ายแพ้อย่างยับเยิน แต่กลับเป็นการสร้างโอกาสรอดให้กับเฉินตงแทนก็ได้

ตอนนี้ชื่อเสียงของเฉินตงในโลกอินเทอร์เน็ตถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว

แต่ถ้าหากเธอที่อยู่ในฐานะ “ผู้เสียหาย” ฉาวโฉ่กว่าเฉินตงล่ะ ?

เมื่อไหร่ก็ตามที่กระแสของความคิดเห็นเปลี่ยนทิศทาง เช่นนั้นเรื่องน่าอัปยศอดสูที่เธอถูกเฉินตงจัดฉากขึ้นมา ก็จะกลายเป็นเรื่องที่ได้รับความสนใจขึ้นมาทันที

การพูดต่อกันไปเรื่อยๆ ของคน เพียงพอที่จะฆ่าคนคนหนึ่งได้

ผลลัพธ์ในตอนท้าย ก็คงหนีไม่พ้นการที่เธอต้องตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก และชื่อเสียงก็ต้องถูกทำลายลงในเวลาเดียวกัน อาจถึงขั้นต้องสูญเสียพื้นที่ที่จะยืนอยู่ในวงการบันเทิงได้อีกต่อไป

เฉินหยู่เฟยเข้าสู่วงการบันเทิงด้วยสิทธิ์ของผู้สืบทอดมรดกตระกูลเฉิน โดยหวังว่าจะนำพื้นฐานตรงส่วนนี้ อาศัยความคลั่งไคล้ของแฟนคลับและความคิดเห็นของประชาชน มาใช้เป็นดาบแหลมคมที่จะชี้ไปยังตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลเฉิน

ประชาสัมพันธ์ !

ลบการค้นหายอดนิยม !

เฉินหยู่เฟยรีบต่อสายโทรศัพท์ทันที

ทันทีที่โทรติด เธอก็กรีดร้องเสียงดังขึ้นมาทันที : “พวกแกมัวแต่ทำอะไรกันอยู่ ? ทำไมถึงปล่อยให้การค้นหายอดนิยมเช่นนี้หลุดออกมาได้ ? ลบมันออกเดี๋ยวนี้ ฉันไม่สนว่าพวกแกจะใช้วิธีไหน ยังไงก็จะต้องลบมันออกให้ฉันเดี๋ยวนี้ !”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ใบหน้าอันงดงามของเฉินหยู่เฟยก็ดูเคร่งขรึม แววตาของเธอมืดหม่น

ตราบใดที่สามารถลบการค้นหายอดนิยมออกได้ ก่อนที่ความคิดเห็นของประชาชนจะลุกลามบานปลาย เช่นนั้นเธอก็ยังคงยืนอยู่ในฐานะของผู้ชนะอยู่

“เฉินตง แกคิดที่จะลากฉันให้พังพินาศไปพร้อมกับแกอย่างนั้นหรือ ? ฉันมีหลักฐานของจริงอยู่ในมือ แกคิดจริงๆ หรือว่าการสร้างเรื่องโคมลอยเช่นนี้ขึ้นมา เพียงพอที่จะลากฉันให้พังพินาศไปพร้อมกับแกได้ ?”

เฉินหยู่เฟยแสยะยิ้มออกมา เบื้องหลังของเธอมีทีมงานมืออาชีพระดับสูงที่ได้รับการว่าจ้างจากตระกูลเฉินให้มาอยู่ช่วยเหลือเธอ อีกทั้งยังมีความสามารถในการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤติอยู่ในระดับสูงอีกด้วย

ดังนั้นเธอจึงเชื่อว่าการค้นหายอดนิยมที่เพิ่งปรากฏขึ้น จะหายไปในไม่ช้า

ถึงเวลานั้น ก็แค่เพิ่มแรงกระตุ้นเข้าไปอีกนิดหน่อย ก็เพียงพอที่จะเหยียบเฉินตงให้จมดินได้ !

เวลาค่อยๆ ผ่านไปอย่างช้าๆ

อารมณ์ของเฉินหยู่เฟยค่อยๆ กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง

แต่หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง ร่างกายของเธอก็แทบจะระเบิดออกด้วยความโมโหในทันที

“ประธานเฉิน ลบไม่ได้ครับ !”

ในสายโทรศัพท์ ผู้ใต้บังคับบัญชาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พูดออกมาง่ายๆ เพียงแค่ไม่กี่คำ

แต่กลับเป็นเหมือนเสียงระฆังยักษ์ดังลั่น ที่สั่นสะเทือนจนเฉินหยู่เฟยรู้สึกหูอื้อ

ลบไม่ได้ ?

ล้อเล่นอะไรกัน ?

“แกคิดว่าเรื่องแบบนี้มันตลกนักรึไง ?” เฉินหยู่เฟยกัดฟันกรอด

ภายใต้การหนุนหลังของตระกูลเฉิน และความช่วยเหลือของทีมงานที่อยู่เบื้องหลังของเธอ ทำให้เธอก้าวขึ้นมาเป็นคนดังระดับแถวหน้าของวงการได้ภายในระยะเวลาเพียงแค่หนึ่งปี การค้นหายอดนิยมบนเว่ยป๋อ กลายเป็นเหมือนพื้นที่ส่วนตัวของเธอ

แต่ทว่าตอนนี้ เธอกลับล้มไม่เป็นท่าในพื้นที่ของเธอเอง ?

“ประ ประธานเฉิน ไม่สามารถลบได้จริงๆ ครับ !”

เสียงในสายโทรศัพท์ฟังดูหวาดกลัวยิ่งขึ้น

“บัดซบ ! ทำไมถึงลบไม่ได้ ? ฉันจ่ายเงินเลี้ยงดูพวกแกปีละเป็นสิบล้าน ตอนนี้พวกแกกลับทำตัวไร้ประโยชน์เช่นนี้นะหรือ ?” เฉินหยู่เฟยโกรธจนถึงขีดสุด ถ้าหากไม่รีบลบการค้นหายอดนิยมออกโดยเร็วที่สุด ฝันรายที่เธอคาดการณ์เอาไว้ จะต้องมาถึงอย่างรวดเร็วแน่นอน !

“การค้นหายอดนิยมหัวข้อนั้น ตระกูลจางและตระกูลฉู่ร่วมมือกันปล่อยออกมาครับ !” น้ำเสียงในสายแสดงออกถึงความสิ้นหวัง : “คุณก็รู้ถึงอิทธิพลของตระกูลจางและตระกูลฉู่ในวงการบันเทิงดี ตระกูลหนึ่งเป็นผู้ทรงอิทธิพล ส่วนอีกตระกูลก็เป็นผู้ทรงอิทธิพลหน้าใหม่ ตอนนี้พวกเขาร่วมมือกันแล้ว !”

เปรี้ยง !

เฉินหยู่เฟยรู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่า ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

เสียงที่ดังออกมาจากปลายสาย ดูราวกับว่าแค่นี้ยังน้อยเกินไป

จึงได้พูดเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยคว่า

“ถ้าหากใช้อำนาจของตระกูลเฉินในการกดดันตระกูลจางและตระกูลฉู่ การลบการค้นหายอดนิยมย่อมเป็นเรื่องที่ทำได้แน่นอน แต่เมื่อครู่เจ้าบ้านตระกูลเฉินได้ออกคำสั่งด้วยตัวเองว่า เรื่องนี้ห้ามใช้ชื่อของตระกูลเฉินออกหน้าเด็ดขาด !”

ตุ้บ

โทรศัพท์ในมือของเฉินหยู่เฟยร่วงลงสู่พื้น

ปลายสายยังคงส่งเสียง “ฮัลโหล” มาอีกหลายครั้ง แต่เฉินหยู่เฟยก็ไม่ได้สนใจ

หลังจากนั่งนิ่งอยู่พักใหญ่ เฉินหยู่เฟยก็หน้านิ่วคิ้วขมวด สีหน้าเต็มไปด้วยความโมโหอย่างรุนแรง

ใบหน้าอันงดงามของเธอ ยากนักที่จะคิดว่าสามารถแสดงอารมณ์เช่นนี้ออกมาได้

“กรี๊ด ! ไสหัวไป พวกแกมันเป็นพวกไร้ประโยชน์ ไสหัวไปให้พ้น !”

เฉินหยู่เฟยตะโกนกรีดร้องออกมา มือทั้งสองข้างของเธอขยำไปที่ผมจะกระเซอะกระเซิง

จากนั้น เธอก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วรีบกดรีเฟรชเว่ยป๋ออีกครั้งด้วยอาการสั่นเทา

ในตารางการค้นหายอดนิยม หัวข้อที่เกี่ยวกับ “รอยมลทิน” ของตนเอง ภายในระยะเวลาสั้นๆ เพียงสิบนาทีกว่าๆ ได้พุ่งทะยานขึ้นไปอยู่ในอันดับที่เจ็ดเรียบร้อยแล้ว !

อีกทั้งเนื้อหาของหัวข้อในตอนนี้ เต็มไปด้วยการแสดงความคิดเห็น

บ้างก็รู้สึกตกใจ บ้างก็ไม่เชื่อ บ้างก็ก่นด่า……

ตอนนี้มีการโต้เถียงของประชาชนเกิดขึ้นในพื้นที่แสดงความคิดเห็น

จบเห่แล้ว !

ใบหน้าของเฉินหยู่เฟยซีดเผือด เธอทรุดตัวลงบนโซฟาอย่างหดหู่

ตระกูลจางและตระกูลฉู่ร่วมมือกัน เจ้าบ้านออกคำสั่งด้วยตัวเอง เห็นได้ชัดว่าเป็นการรุมฆ่าเธอจากทั้งสองทางโดยไม่ต้องสงสัย เป็นการผลักเธอให้ตกนรกในคราวเดียว

ตระกูลเฉินนั้นทรงอิทธิพล คุณหญิงใหญ่ตระกูลเฉินเองก็เห็นเธอเป็นเหมือนไข่มุกล้ำค่าที่อยู่ในมือ

แต่นี่ก็ยังไม่พอที่จะกุมทั้งผืนฟ้ามาอยู่ในกำมือได้ !

เขตวิลล่าเขาเทียนซาน

เฉินตงกำลังจ้องมองการไต่อันดับขึ้นอย่างรวดเร็วของหัวข้อด้วยรอยยิ้ม

ถึงแม้ว่ากำลังยิ้มอยู่ แต่บรรยากาศภายในห้องหนังสือ กลับเหน็บหนาวราวกับจุดเยือกแข็ง

ท่านหลงยืนมองด้วยความตกตะลึงจากทางด้านข้าง แล้วพึมพำออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ : “คุณชาย การวางกลอุบายที่ทำลายทางหนีที่ไล่เอาไว้ล่วงหน้าเช่นนี้ คุณคิดออกมาได้อย่างไร ?”

“ตอนที่เสี่ยวหยิ่งออกรับหน้าแทนฉัน ออกรับถ้อยคำต่อว่าด่าทอแทนฉัน ฉันก็คิดได้ในทันที ว่าตัวฉันเองเป็นอะไร ?”

เฉินตงหัวเราะออกมาอย่างอ่อนโยน : “ยอมถอดชุดพรางตัวชุดสุดท้ายของออก แล้วตอกกลับโดยวิธีที่สกปรกยิ่งกว่า มันก็แค่การใส่ร้ายป้ายสีไม่ใช่หรือ ในเมื่อเฉินหยู่เฟยทำได้ ฉันเองก็ทำได้”

ท่านหลงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และหันไปมองเฉินตงด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง

แต่เฉินตงกลับเอาแต่จ้องเขม็งไปที่การค้นหายอดนิยมในเว่ยป๋อที่อยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ด้วยสายที่ที่เฉียบแหลม

หัวข้อของเขาอยู่ที่การค้นหายอดนิยมอันดับหนึ่ง ด้วยการสนับสนุนของกู้ชิงหยิ่ง ทำให้สถานการณ์ผ่อนคลายลงชั่วคราว และดึงดูดพลังการโจมตีไปได้ไม่น้อย

แต่ทว่าตอนนี้ ด้วยการดำเนินการของตระกูลจางและตระกูลฉู่ ทำให้หัวข้อเกี่ยวกับ “รอยมลทินของเฉินหยู่เฟย” กำลังพุ่งทะยานและไต่อันดับขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

ตาต่อตาฟันต่อฟัน !

ใช้วิธีการของศัตรู กลับไปจัดการกับศัตรู นี่ถึงจะเป็นการตอบแทนที่สาสม

เพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆ หัวข้อก็ได้เขยิบขึ้นมาอีกสองอันดับ จนตอนนี้ขึ้นไปอยู่ในลำดับที่ห้าของการค้นหายอดนิยมเรียบร้อยแล้ว

เฉินตงหยิบโทรศัพท์ออกมา จากนั้นจึงต่อสายหาเฉินเต้าหลิน

“พ่อครับ ขอบคุณพ่อมากครับ”

“นี่เป็นความพยายามของตัวลูกเอง พ่อแค่คอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆ เท่านั้น”

เสียงของเฉินเต้าหลินในสายโทรศัพท์ยังคงเคร่งขรึม แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกโล่งใจเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย : “ตงเอ๋อ ดูเหมือนลูกจะยอดเยี่ยมกว่าที่พ่อคิดเอาไว้เสียอีกนะ”

“เป็นเพราะพ่อมีลูกสะใภ้ที่ยอดเยี่ยมต่างหากครับ !”

เฉินตงยิ้ม หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากกู้ชิงหยิ่ง เขาอาจจะไม่สามารถยืนหยัดมาจนถึงตอนนี้ได้

“ใช่แล้ว เสี่ยวหยิ่งเป็นตัวอย่างที่ดี !”

เฉินเต้าหลินพูดอย่างมั่นใจ และยังพูดต่ออีกว่า : “แต่ตงเอ๋อ ลูกยังคงต้องมีคำอธิบายให้กับเสี่ยวหยิ่ง สำหรับเรื่องนี้ เธอต้องแบกรับความทุกข์ใจเอาไว้มากมายนัก”

“วางใจเถอะครับพ่อ”

จู่ๆ เฉินตงก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา : “พ่อครับ ผมอยากถามความคิดเห็นของพ่อสักหน่อย”

“เรื่องอะไร ?” เฉินเต้าหลินถาม

เฉินตงค่อยๆ หรี่ตาลง และแผ่ซ่านความเย็นชาที่ไม่รู้จบออกมา

“พ่อครับ พ่อสนใจชื่อเสียงของตระกูลเฉินไหมครับ ?”

ทันทีที่ได้ยิน ท่านหลงที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ ก็ตัวสั่นทันที ความตกใจปรากฏขึ้นในแววตาของเขา

และเฉินเต้าหลินที่อยู่ในสายเองก็เงียบลงไปด้วยเช่นกัน

ทั้งสองล้วนแล้วแต่เป็นเหมือนมังกรและหงส์ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน และโลดแล่นอยู่ในวงการธุรกิจมานาน เป็นวัยที่มีความคิดรอบคอบและละเอียดอ่อน

คำพูดของเฉินตง ทำให้พวกเขาเกิดความคิดขึ้นหลายอย่าง !

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง

เฉินเต้าหลินก็ค่อยๆ พูดขึ้นว่า : “ตงเอ๋อ ลูกต้องจำเอาไว้นะว่า ลูกเป็นลูกชายของเฉินเต้าหลิน คนที่ดูถูกลูก หลอกลวงลูก ทำร้ายลูก จะต้องถูกเอาคืนเป็นสิบเท่า ! เพื่อเทียบกับลูกแล้ว ชื่อเสียงของตระกูลเฉินจะสำคัญแค่ไหนกัน ?”