หลังออกจากบ้านตระกูลเฉิน พ่อก็บอกกับเขาไว้แล้ว
แต่เฉินตงกลับคาดไม่ถึงว่า จะยกเลิกได้รวดเร็วเช่นนี้!
ภายในเวลาเพียงแค่คืนเดียว ทุกอย่างก็กลับคืนสู่ภาวะปกติ
ตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ภารกิจลอบสังหารขององค์กร hidden killers เป็นเหมือนดาบแหลมคมที่แขวนอยู่ จนยากที่เขาจะสามารถสงบจิตใจลงได้ และทำให้รู้สึกหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลา
มาวันนี้ เมฆหมอกได้จางหายไปหมดสิ้นแล้ว
เขาเงยหน้าแล้วสูดหายใจเข้าเต็มปอด นี่คือการสูดลมหายใจที่มีความสุขที่สุด ตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมาของเขา
จากนั้น เฉินตงก็ยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ “องค์กรhidden killers ยกเลิกภารกิจได้อย่างไร?”
แค่นี้หรือ?!
ท่านหลง คุนหลุน และฟ่านลู่ ต่างผงะไปพร้อมกัน
ท่าทีของคุณชาย ดูจะเรียบเฉยเกินไปไหม?
ระยะเวลาที่ผ่านไปเกือบหนึ่งเดือน ทุกคนต่างตกอยู่ในอันตรายจากการลอบสังหารในครั้งนี้ จนต้องจมดิ่งอยู่กับความเครียด
เดิมทีทั้งสามคนคาดการณ์ว่า ถ้าหากเฉินตงได้ยินข่าวนี้แล้ว จะต้องดีใจจนกระโดดโลดเต้นอย่างแน่นอน
แต่ทว่าตอนนี้……
“เป็นอะไรไป?”
เฉินตงหันมองทั้งสามคนด้วยความสงสัย
“คุณชาย คุณไม่ดีใจเลยหรือครับ?” ท่านหลงถาม
“ดีใจสิ” เฉินตงพยักหน้า
“แล้วทำไมคุณถึง……” ท่านหลงถามต่อ
เฉินตงยักไหล่ “ต่อให้ดีใจแค่ไหน ก็ไม่ดีใจเท่ากับเรื่องที่เสี่ยวหยิ่งบอกกับฉันเมื่อคืนว่า ฉันมีเจ้าตัวน้อยแล้ว”
ท่านหลง คุนหลุนและฟ่านลู่ต่างพูดไม่ออก
แต่ก็พอจะเข้าใจได้ เมื่อมีเรื่องหนึ่งที่ปีติยินดีมากกว่าอีกเรื่อง ความดีใจที่แสดงออกมา ก็ย่อมที่จะน้อยกว่าเป็นธรรมดา
แต่การตอบสนองที่เรียบเฉยของเฉินตง ไม่ได้หมายความว่าพวกของท่านหลงจะพลอยเรียบเฉยไปด้วยได้
ท่านหลงข่มความตื่นเต้นเอาไว้ แล้วพูดว่า “เมื่อคืนดาร์กเว็บเกิดความแตกตื่นครั้งใหญ่ขึ้น “ยมราช” ซึ่งเป็นนักฆ่าอันดับ 1 ในอันดับยมราชขององค์กร hidden killers ได้ปรากฏตัวขึ้นในองค์กร hidden killers อีกครั้ง ตอนที่เข้าลงชื่อเข้าใช้ในระบบ ก็ทำให้เกิดความโกลาหลขึ้นในดาร์กเว็บ
“ขณะที่ทุกคนกำลังแตกตื่นอยู่นั้น ยมราชใช้สิทธิพิเศษที่ตนเองมีอยู่ ประกาศเจตจำนงของยมราช โดยไม่ผ่านความเห็นชอบขององค์กร hidden killers”
ขณะที่พูด ท่านหลงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา จากนั้นจึงกดเข้าไปในหน้าเว็บไซต์ของดาร์กเว็บ แล้วยื่นโทรศัพท์ให้กับเฉินตง
“คุณชายลองดูเองเถอะครับ สิ่งที่เกิดขึ้นมาตลอดทั้งคืน ทำให้ตอนนี้ บนดาร์กเว็บมีแต่เรื่องเกี่ยวกับยมราช รวมไปถึงภาพหน้าขอขององค์กร hidden killers ในเวลานั้นด้วย”
เฉินตงรับโทรศัพท์มา หลังจากที่เห็นภาพการปรากฏตัวขึ้นของ “ยมราช” ในองค์กร hidden killers เมื่อคืน จู่ๆ เขาก็โล่งใจทันที
ถึงแม้เขาจะเตรียมใจเอาไว้บางเล็กน้อย แต่ก็ต้องรู้สึกขนลุกกับภาพที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าอยู่ดี
นักฆ่าคนหนึ่ง เพียงแค่ลงชื่อเข้าใช้ในระบบขององค์กร hidden killers ก็สร้างความโกลาหลให้ทั้งเว็บไซต์ได้
ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากเข้าไปในองค์กร hidden killersแล้ว ยังสามารถแสดงเจตจำนงของตนเองออกมาบนเว็บไซต์หลักขององค์กรได้ได้ โดยไม่ต้องสนใจองค์กร hidden killersอีกด้วย
นี่……นี่ต้องน่ากลัวขนาดไหนกัน?
ภาพที่เห็นอยู่ในมือ เป็นหน้าเว็บไซต์ที่แดงเถือก และเคียวยมราชขนาดใหญ่
แต่สิ่งที่ยิ่งดึงดูดสายตามากกว่าเคียวยมราชก็คือ ตัวอักษรบรรทัดล่างที่เขียนเอาไว้
“ใครฝ่าฝืน ยมราชจะไปหา!”
นี่ต้องกล้าหาญขนาดไหนกัน ถึงจะสามารถกล่าวคำพูดที่เป็นการดูถูกองค์กร hidden killersทั้งองค์กรได้ขนาดนี้?
“คุณชาย การปรากฏตัวของยมราช ทำให้ยุติการลอบสังหารเอาไว้ได้ หลังจากมีการประกาศเจตจำนงข้อนี้ออกมาได้เพียงแค่ห้านาที องค์กร hidden killersก็ประกาศยกเลิกภารกิจลอบสังหารคุณทันที”
ท่านหลงพยายามข่มความหวาดกลัวภายในใจ และค่อยๆ พูด
คุนหลุนกับฟ่านลู่เอง ก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึม
เพราะทั้งสองคนล้วนแล้วแต่เป็นนักฆ่ามือพระกาฬในอันดับยมราช ดังนั้นจึงรู้ดีว่า “ยมราช” ที่ถูกจัดอยู่ในอันดับที่ 1 นั้น มีความแข็งแกร่งแค่ไหน
คนคนหนึ่งที่ครองตำแหน่ง “ยมราช” ในอันดับยมราชมากว่ายี่สิบปี ปรากฏตัวขึ้นมาใหม่ในองค์กรอีกครั้งเพื่อคุณชาย!
เฉินตงยื่นมือถือคืนให้คุนหลุน ดวงตาของเขาเหม่อลอย จู่ๆองค์กร hidden killersก็ประกาศยกเลิกภารกิจ ทำให้เขาไม่ทันได้ตั้งตัว จะบอกว่าเป็นเหมือนกับคลื่นลูกใหญ่ ก็คงไม่เกินจริงเกินไปนัก
ทว่าในขณะที่กำลังงุนงงอยู่นั้น เขาก็นึกถึงคำพูดของพ่อตอนที่อยู่ในตระกูลเฉินได้
ทั้งหมดนี่……เป็นฝีมือของลุงเต้าจูนจริงๆ หรือ?
หรือจะพูดอีกอย่างว่า ลุงเต้าจูน……ก็คือ “ยมราช” ที่อยู่ในองค์กร?
ในขณะที่เฉินตงกำลังครุ่นคิดเรื่องเหล่านี้ พวกของท่านหลงทั้งสามคน เมื่อมองเห็นแววตาของเขา ก็มีท่าทีเคร่งขรึมขึ้นมา
โดยเฉพาะคุนหลุนและฟ่านลู่ ตอนนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเฉินตง ก็ยิ่งรู้สึกชื่นชมมากยิ่งขึ้น
ท่าทีของคุณชาย เป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยากจริงๆ!
หากมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับ “ยมราช” ในองค์กร hidden killersจริง ทำไมก่อนหน้านี้ คุณชายถึงได้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากขนาดนั้น?
“ลงไปข้างล่างกันเถอะ ในเมื่อตอนนี้การลอบสังหารสิ้นสุดลงแล้ว งานหลายอย่างก็ควรที่จะเริ่มดำเนินการต่อได้แล้ว”
เฉินตงตั้งสติกลับมาได้ แล้วจึงหันไปโบกมือและออกคำสั่งกับพวกของท่านหลงทั้งสามคน ที่กำลังยืนตกตะลึงอยู่
เขาไม่ได้พูดเรื่องการคาดเดาว่าเฉินเต้าจูนคือ “ยมราช” ออกมา
สำหรับลุงเต้าจูนแล้ว การจะกลับไปที่ตระกูลเฉินสักครั้ง ก็ต้องเข้าไปอย่างหลบๆ ซ่อนๆ แม้กระทั่งช่วยพ่อจัดการกับยิวหมิน ก็ยังไม่สามารถทิ้งร่องรอยของตนเองเอาไว้ได้
การหลบๆ ซ่อนๆ นี้ แสดงให้เห็นว่าไม่ต้องการให้ใครล่วงรู้
ไม่ว่าจะเป็นลุงเต้าจูนที่ช่วยเขาจัดการกับองค์กร hidden killers และยกเลิกภารกิจหรือไม่ เขาก็ไม่จำเป็นต้องพูดในสิ่งที่เขาคาดเดาออกมาอยู่ดี
ลุงเต้าจูนออกจากคุกมืด ปกปิดร่องรอยของตนเองมาโดยตลอด แสดงว่าเขาต้องมีเหตุผลของเขา!
เมื่อพวกของท่านหลงทั้งสามคนจากไปแล้ว เฉินตงก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในห้องนอน
เขามองดูกู้ชิงหยิ่งที่นอนหลับไปอีกครั้ง แต่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
สาวน้อย คุณมันเป็นแมลงขี้เซาจริงๆ
แต่ว่า หลังจากที่ถูจมูก เฉินตงก็เดาว่าน่าจะเป็นกู้ชิงหยิ่งมากกว่า ดังนั้นจึงรู้สึกง่วงขึ้นมา
เขาค่อยๆ เดินไปข้างๆ เตียง คุกเข่าลง แล้วมองดูกู้ชิงหยิ่งที่กำลังหลับสนิท และรู้สึกอบอุ่นขึ้นในจิตใจขึ้นมา
“ตั้งท้องคงจะต้องลำบากมากแน่ๆ ขอบคุณนะที่รัก”
ขณะที่กำลังพึมพำ เขาค่อยๆ เขยิบเข้าไปใกล้ๆ ท้องของกู้ชิงหยิ่ง แล้วยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “เจ้าตัวเล็ก หนูเป็นดวงดาวนำโชคของพ่อจริงๆ เป็นความสุขทวีคูณ……”
“ที่รัก เมื่อกี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือคะ?”
กู้ชิงหยิ่งตื่นขึ้น และมองไปที่เฉินตงอย่างสะลึมสะลือ
เฉินตงนอนลงบนเตียง จากนั้นจึงโอบกู้ชิงหยิ่งเข้าไว้ในอ้อมแขน แล้วจูบที่หน้าผากของกู้ชิงหยิ่งเบาๆ
“ที่รัก ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราจะนอนหลับสนิทกันได้เสียที เมื่อคืนองค์กร hidden killers ประกาศยกเลิกภารกิจลอบสังหารผมแล้ว”
“จริงหรือคะ?”
กู้ชิงหยิ่งตั้งสติขึ้นมาได้ แววตาของเธอเป็นประกาย เมื่อเห็นท่าทีของเฉินตงยังคงดูเป็นปกติ จึงเอ่ยถามขึ้นมาอย่างประหลาดใจ “ทำไมดูเหมือนว่าคุณจะไม่ดีใจเลย? นี่เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่สุดเลยนะ!”
“ผมดีใจนี่!”
เฉินตงยิ้มออกมาอย่างเบิกบาน “แต่จะเป็นข่าวดีแค่ไหน ก็เทียบไม่ได้กับที่คุณตั้งท้องเจ้าตัวเล็กของเราหรอก”
ใบหน้าอันงดงามของกู้ชิงหยิ่งแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายแวววาว
จู่ๆ บรรยากาศภายในห้องก็เงียบลง
แต่ในตอนนี้เอง
จู่ๆ เหนือท้องฟ้าด้านนอก ก็มีเสียงของเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้นมา
ทั้งต้องรู้สึกตกใจพร้อมกัน
แทบจะในเวลาเดียวกัน ที่หน้าประตูก็มีเสียงของท่านหลงดังขึ้น “คุณชาย คุณนายน้อย รีบออกมาเร็วเข้า นายท่านให้คนส่งของขวัญมาให้ครับ!”
ส่งของขวัญ?!
เฉินตงและกู้ชิงหยิ่งหันมองหน้ากัน จากนั้นจึงรีบลุกขึ้นและออกจากห้องนอนไป
ท่านหลงใบหน้ายิ้มระรื่น และพูดอย่างมีความสุขว่า “เมื่อคืนนายท่านดีใจจนนอนไม่หลับ ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้สถานการณ์ในตระกูลเฉินนั้นซับซ้อน เขาคงจะมาด้วยตัวเองแล้ว คุณนายน้อยตั้งครรภ์ นี่ถือเป็นข่าวดีอย่างมากทีเดียว ดังนั้นจึงได้ให้คนนำของขวัญมาส่งให้คุณนายน้อยตั้งแต่เช้าตรู่”
“เพิ่งต้องท้องก็ต้องส่งด้วยหรือ?” เฉินตงถามด้วยความประหลาดใจ
กู้ชิงหยิ่งเองก็รู้สึกสงสัย
ท่านหลงทำสีหน้าเคร่งขรึม จ้องเฉินตงตาเขม็ง “คุณชาย เพิ่งท้องทำไมจะส่งไม่ได้ครับ? นี่เป็นสายเลือดของนายท่าน เป็นสิ่งล้ำค่าเพียงหนึ่งเดียว นายท่านกำชับอย่างเด็ดขาดให้ระมัดระวัง อีกอย่าง นี่ก็เป็นของที่ส่งให้คุณนายน้อย คุณชายเป็นเพียงแค่สามี จะพูดให้มากความทำไม?”
เฉินตงหัวเราะอย่างเก้อเขิน แล้วลูบจมูก
ประคองกู้ชิงหยิ่งเดินออกไปด้านนอก แล้วพูดติดตลกว่า “ไปกันเถอะที่รัก ไปดูว่าคุณพ่อที่ใจกว้างเหมือนมหาสมุทรของผม จะส่งของขวัญชิ้นใหญ่แค่ไหนมาให้”
ทว่า
ขณะที่ท่านหลงเดินนำเฉินตงและกู้ชิงหยิ่งออกไปจากลานป่าไผ่นั้น
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนอากาศ จู่ๆ เฉินตงก็หัวเราะไม่ออก
นี่……คือของขวัญจริงๆ หรือ?
