HxH: Researcher – ตอนที่ 65

……….

นั่นทำให้ เนเทโร่ ครุ่นคิดคำพูดของ ยาซุโอะ เขาขมวดคิ้วในขณะที่เห็นภาพเบื้องหน้า ยาซุโอะ หลับตาลงรวบรวมแอโรเน็นทั้งหมดไปที่แขน

แขนทั้งแปดค่อย ๆ ปรากฏเป็นสีม่วงเข้มแต่เป็นสีโปร่งใส ในขณะที่บางแขนเริ่มเปลี่ยนรูปร่าง พวกมันก็กลายเป็นรูปร่างหอก โดยเหลือไว้เพียงบางส่วนที่มีรูปร่างเดิม

ยาซุโอะ สังเกตเห็นรูปร่างทั้งหมดของแอโรเน็นพุ่งออกมาจากด้านหลังของเขาด้วยแสงที่ส่องประกายในดวงตา “ดังนั้น การเสียสละความสามารถที่มองไม่เห็นชั่วคราว ทำให้เพิ่มพลังของมันถึงระดับหนึ่ง และเมื่อถูกโจมตีด้วยความสามารถของเขา ทำให้ฉันสร้างแอโรเน็นของฉันได้สมบูรณ์แบบขึ้นอีกเล็กน้อยและนั่นเป็นข้อดี..‘

เนเทโร่ หรี่ตาแล้วเปลี่ยนบาเรียอีกครั้ง โดยใช้แขนทองคำตรงกลางที่แข็งแกร่งที่สุด เพราะเขาถือว่าความสามารถของ ยาซุโอะ นั้นอันตรายพอที่เขาจะทำเช่นนั้น

อากาศรอบตัวพวกเขาเปลี่ยนไป ขณะที่ความอลังการล้อมรอบพวกเขา โดยที่มันขยายมือไปทั่วทั้งห้อง

กำแพงดูเหมือนจะสั่นไหวด้วยความหวาดกลัวจากพายุที่ใกล้เข้ามา แม้แต่กำแพงที่เสริมด้วยโลหะก็ไม่ให้ความรู้สึกปลอดภัยต่อพวกเขา

พวกเขาเริ่มเดินเข้าหากันด้วยการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นจนสุดขีด เนเทโร่ ใช้แขนทองคำทั้งสองข้าง เพื่อกางฝ่ามือขึ้นเหนือศีรษะเขา และทรงกลมสีทองสองอันเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้า ๆ เหนือฝ่ามือ

เมื่อพวกมันถึงขนาดที่กำหนด แขนทองคำก็เริ่มเคลื่อนไหวเป็นวงกลมด้วยความเร็วสูง โดยที่ทรงกลมยังคงถูกปล่อยออกมาจากฝ่ามือทองคำ

ยาซุโอะ ทำแบบเดียวกัน โดยปล่อยทรงกลมสีดำมืดสองลูกออกมา ในขณะที่ใช้อาเขตควบคุมของเขากดดันพวกมัน ทำให้พวกมันหนาแน่นที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

ความเร็วของพวกมันเริ่มเพิ่มขึ้นทีละน้อย จนกว่าพวกมันจะหายไปอย่างสมบูรณ์ หลังจากเหวี่ยงทรงกลมที่พวกมันปล่อยออกมา เว้นแต่ว่าทิศทางที่พวกมันส่งไปจะแตกต่างกัน

เนเทโร่ ใช้แรงของการเคลื่อนที่เป็นวงกลม เพื่อเหวี่ยงทรงกลมไปที่ ยาซุโอะ ด้วยความเร็วที่ราวกับระเบิดโลกออกไป โดยที่ ยาซุโอะ ส่งทรงกลมไปในทิศทางสุ่มจน เนเทโร่ ตกตะลึง

แม้ว่าจะไม่ได้ทำให้เขาเสียสมาธิ ในขณะที่จับตาดูทรงกลมของเขาที่เข้าใกล้ ยาซุโอะ

เนเทโร่ ปลดแขนทองคำแขนหนึ่งออกไป ปล่อยให้อีกแขนหนึ่งมีขนาดใหญ่ขึ้นมาก

จากนั้น เตรียมที่จะใช้มันเพื่อยึดกับพื้น โดยสังเกตหอกแอโรเน็นของ ยาซุโอะ โจมตีมาที่เขา เนื่องจากระยะของพวกมันไกลกว่าเขามาก

ยาซุโอะ กางแขนเข้าหากันขณะหลับตา เขาไม่ได้เคลื่อนไหวเลย ในขณะที่ทรงกลมสีทองสองลูกพุ่งเข้ามาหาเขา แม้ว่าสิ่งที่เคลื่อนไหว คือ แขนโปร่งใสสีม่วง เขาจัดการพวกมันให้เข้าไปขวางทางของทรงกลมสีทอง ในขณะที่หลอมรวมกันเป็นเกราะป้องกันขนาดใหญ่ต่อหน้าเขา

เขาโจมตีโดยใช้หอกแอโรเน็นที่เหลือจากระยะหลายเมตร ในขณะที่เขาเริ่มสร้างหอกอื่น ๆ พร้อมกับที่ลบคุณสมบัติล่องหนออกจากแอโรเน็นของเขาชั่วคราว โดยที่ความยืดหยุ่นและคุณสมบัติน้ำหนักเบายังคงอยู่

ซึ่งช่วยให้เขาจัดการกับมันได้อย่างง่ายดายด้วยการผลักมันด้วยความเร็วสูงสุด เนื่องจากน้ำหนักที่น้อยมาก เมื่อรวมกับอาเขตควบคุมของเขา ทำให้เขาสามารถดันความเร็วของมันได้เหนือกว่าความเร็วของแขนทองคำที่อยู่ตรงกลางของ เนเทโร่ มากขึ้นไปอีก แต่ไม่ใช่ด้วยพลังของพวกมัน

แรงกระแทกระหว่างโล่สีม่วงของแอโรเน็นและทรงกลมสีทองทำให้เกิดเสียงฟ้าร้องดังกึกก้องทั่วทั้งห้อง โดยที่โล่ละลาย เนื่องจากไม่สามารถรับแรงระเบิดได้ ทำให้พื้นดินรอบ ๆ พังทลายลง โดยที่พื้นห่างออกไปแตกร้าว แต่โล่ก็บรรลุวัตถุประสงค์ในการปกป้อง ยาซุโอะ จากผลกระทบที่ตามมา

ยาซุโอะ ยังคงหลับตา ควบคุมหอกทั้งหมด เพื่อแทงเข้าหา เนเทโร่ และยังคงสร้างแขน หอกและเส้นใยแอโรเน็นของเขาต่อไป

เนเทโร่ ขมวดคิ้ว ขณะที่มองเห็นแบบนี้ เขาเริ่มใช้แขนทองคำ เพื่อโจมตีหอก ทำให้มันหายไป เหลือเพียงไม่กี่อันที่สามารถโจมตีบาเรียสีทองของเขาได้

เสียงกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะที่ ยาซุโอะ ยังคงโจมตีต่อเนื่อง ขณะที่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม โดยที่มือยังคงไขว้กัน

ดูเหมือนว่า เนเทโร่ จะยืนอยู่ในที่ของเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ท่าทางที่ไม่ปกติสำหรับใครบางคนในสถานการณ์ของเขา เหตุผลเดียวที่การโจมตีไม่ทำให้เขาออกจากที่ของเขา คือ แขนทองคำที่ลึกลงไปในพื้นดิน เหมือนสมอเรือที่ยึดเขาไว้ในที่ของเขา

แม้จะมีการโจมตีทั้งหมด บาเรียสีทองก็ยังคงไม่บุบสลายราวกับว่ามันไม่สามารถทำลายได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ ยาซุโอะ สะอิดสะเอียนแม้แต่น้อย เขายังคงโจมตีอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ เนเทโร่ พยายามปิดระยะห่าง เพื่อให้ ยาซุโอะ อยู่ในระยะของเขา ในขณะที่ยังจับตาดูลูกทรงกลมสองอันที่โฉบอยู่ที่แต่ละด้านของห้อง ซึ่งนำเขาไปสู่การคาดเดาเล็กน้อยเกี่ยวกับความสามารถของ ยาซุโอะ

ยาซุโอะ มองดูฉากนี้ด้วยความสงบในดวงตาของเขา ในขณะที่สร้างหอกมากขึ้น ดูเหมือนว่าเส้นใยขนาดใหญ่นับไม่ถ้วนจะไหลอยู่รอบตัวเขา โดยที่หลังส่วนบนของเขาเป็นแหล่งกำเนิดและแถวหน้าของพวกมันมีรูปร่างเหมือนหอกที่มีบางส่วนเป็นแขน

เส้นใยเหล่านี้มีมากขึ้นเรื่อย ๆ จากด้านหลังของเขา ทำให้เขาดูเหมือนสายน้ำที่ไม่มีใครหยุดได้ โดยไม่ยอมให้มีอะไรเข้ามาใกล้เขา ขณะที่เขาควบคุมให้พวกมันโจมตี เนเทโร่ อย่างต่อเนื่องจากระยะไกลกว่า 20 เมตร การต่อสู้ดำเนินต่อไปด้วยเสียงของการปะทะที่ได้ยินเพียงครู่หนึ่งหลังจากการโจมตีแต่ละครั้ง บ่งบอกว่าการโจมตีของ ยาซุโอะ นั้นเร็วแค่ไหน

“…ดูเหมือนว่าฉันจะได้เปรียบ คุณไม่สามารถเข้าใกล้ฉันได้และมันจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป ยิ่งกว่านั้น ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้น มันเป็นธรรมดาที่บาเรียสีทองของคุณจะไม่ได้ดีขนาดนั้น” ยาซุโอะ ไม่หยุดโจมตี ขณะที่พูดเพราะความมั่นใจของเขาสามารถสังเกตได้ชัดเจน

“ค่อนข้างมั่นใจที่จะสรุปว่าบาเรียของคุณไม่สามารถทำลายได้ ต้องใช้พลังเกินขีดจำกัด เพื่อทำลายมัน และขีดจำกัดนั้นต้องสูงกว่ามือทองคำตรงกลาง ดังนั้น มันจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมคุณถึงเปลี่ยนจากมือทองคำด้านบนมาใช้มือทองคำตรงกลางในตอนนี้” คำพูดของ ยาซุโอะ ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านกับ เนเทโร่ แต่เป็นคำที่มีความหมายสำหรับเขาที่เขาต้องพิจารณา

“นอกจากนี้ค่อนข้างมั่นใจที่จะสรุปว่าทุกครั้งที่บาเรียบล็อกการโจมตีและขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของมัน มันเผาผลาญออร่าของคุณ หรืออย่างน้อยก็มีการใช้ออร่าบางอย่าง เพื่อรักษาบาเรียให้ทำงานอย่างต่อเนื่อง ดังนั้น นี่คือเกมที่แพ้สำหรับคุณ!”

เมื่อ ยาซุโอะ พูดจบ เนเทโร่ ก็ขมวดคิ้วรับรู้อะไรบางอย่าง สมแล้วกับผู้ที่มีประสบการณ์ เขาลงมืออย่างรวดเร็ว ขณะที่สัมผัสได้ถึงอันตรายที่กำลังมาถึง เขาดึงแขนทองคำยาวที่เขาใช้เป็นจุดยึด ในขณะที่หอกแอโรเน็นหลายอันโจมตีเขา สร้างผลกระทบต่อบาเรียและบังคับให้เขาหลบหลีกอันตรายที่กำลังเข้ามา

เนเทโร่ ถูกส่งกระเด็นออกไปมากกว่าร้อยเมตร แม้ว่านั่นจะไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เพราะมันทำให้เขาสามารถหลีกเลี่ยงทรงกลมสีดำมืดสองลูกที่เข้าใกล้ด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ภายใต้การควบคุมของ ยาซุโอะ จนกระทั่ง…

เนเทโร่ ที่หลบเลี่ยงทรงกลมทั้งสอง ไม่ได้ทำให้ ยาซุโอะ ประหลาดใจ ท้ายที่สุดแล้ว เนเทโร่ ก็ยังอยู่ในอาเขตของเขาและทรงกลมทั้งสองก็เช่นกัน

นั่นอธิบายได้ว่าทำไมทรงกลมจึงตามหลัง เนเทโร่ โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงความเร็ว บังคับให้เขารวมแขนทองคำทั้งสามที่เหลือเข้าด้วยกันและโจมตีไปยังทรงกลม

เนเทโร่ คิดว่าการพยายามเปลี่ยนทิศทางของทรงกลมไปทาง ยาซุโอะ เหมือนครั้งล่าสุดนั้นไร้ประโยชน์ เมื่อพิจารณาว่า ยาซุโอะ สามารถควบคุมพวกมันได้ ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจละลายพวกมันหรืออย่างน้อยก็สร้างระเบิดให้ไกลพอที่จะไม่ส่งผลกระทบต่อบาเรีย

การกระทำของ เนเทโร่ ทำให้ ยาซุโอะ เชื่อมั่นในทฤษฎีของเขามากยิ่งขึ้นและตัดสินใจบังคับให้เขาแสดงไพ่ตายใบต่อไปของเขา

เขาควบคุมทรงกลมลูกหนึ่งให้เคลื่อนออกจากทางแขนทองคำและโจมตีจากด้านข้างของ เนเทโร่ ขณะที่ปล่อยให้ลูกอีกลูกหนึ่งตรงไปยัง เนเทโร่ บังคับให้เขาต้องรับทรงกลมหนึ่งลูกด้วยบาเรียสีทองหรือกระจายแขนทองคำสามข้างที่หลอมรวมกันและ โจมตีทั้งสองทรงกลม เว้นแต่ว่าการกระจายแขนทองคำทั้งสามข้างจะบังคับให้เขาได้รับผลพวงของการระเบิดของทั้งสองทรงกลม

และ เนเทโร่ ก็เลือกปล่อยให้แขนทองคำทั้งสองท่อนบนหลอมรวมกัน ในขณะที่ใช้แขนสีทองตรงกลางที่เหลือ เพื่อโจมตีทรงกลมอีกลูก ทำให้เขาลดความเสียหายให้กับบาเรียได้อย่างมาก โดยมีเพียงรอยร้าวเล็กๆ ปรากฏบนนั้น รอยร้าวที่หายไปในช่วง 5 วินาทีที่เขาหลับตา ราวกับว่ากำลังนั่งสมาธิอยู่กับบรรยากาศแห่งความเงียบสงบรอบตัวเขา

ยาซุโอะ ไม่ได้โจมตีอีกต่อไป ในขณะที่เขาลืมตา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ดึงเส้นใยแอโรสีม่วงทั้งหมดเพราะเขารู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น เวลาดูเหมือนจะช้าลง เมื่อ ยาซุโอะ เข้าสู่สภาวะที่มีสมาธิจดจ่อกับอาเขตของเขาว่าเน็นของ เนเทโร่ มีพฤติกรรมอย่างไร

ในขณะที่ ยาซุโอะ สามารถสร้างแอโรเน็นของเขาได้ตามต้องการและควบคุมมันให้สร้างบางอย่างที่คล้ายกับเทพคันนอนร้อยวิถีของ เนเทโร่ แต่มันยังคงเป็นการเลียนแบบระดับผิวเผินเท่านั้น