ตอนที่ 116: ฟัลโก้ดำเนินการ
“หมายความว่ายังไงที่อยู่ที่นี่? แองจี้กำลังถูกทารุณ! เราต้องทำอะไรซักอย่าง!” อาเรียน่า เปล่งเสียงออกมาราวกับสัตว์ที่เหวี่ยงเขี้ยวของเธอและพร้อมที่จะกัด กุสตาฟ ถ้าเขาตอบด้วยคำตอบที่ไม่น่าพอใจ
กุสตาฟหันไปมองเธอและวางมือบนหัวของเธอ
“ไม่เป็นไร อยู่ที่นี่เถอะ” กุสตาฟพูดอย่างสงบเมื่อพูดแบบนี้ แต่จู่ๆ อากาศก็เย็นยะเยือกไปทั่วสิ่งแวดล้อมเมื่อเขาหันหลังกลับ
ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงสามารถสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นแทรกซึมลึกเข้าไปในตัวพวกเขา แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่ามันมาจากไหน
รู้สึกเหมือนมีอะไรบ้าๆ กำลังจะลงไป
ก่อนที่สาวๆ จะตอบสนองต่อคำพูดสุดท้ายของกุสตาฟ เขาได้หายตัวไปในระยะไกลแล้ว
มองเห็นได้เฉพาะกลุ่มนักศึกษาซึ่งส่วนใหญ่นั่งขณะยืน
—
ในบริเวณที่นั่งของผู้เข้าร่วม แบล็คร็อค ตัวสำรองและคนอื่นๆ ที่ถูกตัดสิทธิ์จะอ้าปากค้างเมื่อจ้องมองไปที่สนามรบ
บริเวณที่นั่งของพวกเขาอยู่ใกล้กับสมรภูมิรบมาก ดังนั้นพวกเขาจึงมองเห็นได้ในระดับที่ใกล้กว่าและชัดเจนกว่าผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ
“ฟัลโก้ ถึงเวลาที่คุณต้องเข้าไปแล้ว… คุณจะเป็นคนสุดท้ายที่เข้ามาแทนที่!” โค้ชของทีมพูดกับเด็กหนุ่มผมขาวนั่งแถวที่สอง
ฟัลโก้ดูเขินอายเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาจ้องไปที่สนามรบซึ่งมีผู้เข้าร่วมจากโรงเรียนแบล็คร็อคเพียง3คนที่เหลืออยู่บนสังเวียน
คนอื่นถูกตัดสิทธิ์และตอนนี้ผู้เข้าร่วมระดับสูงของเอเทรียม กำลังยุ่งกับคนที่เหลืออยู่
“โค้ช ฉันคิดว่าการต่อสู้จบลงแล้ว ฉันจะเข้าไปที่นั่นไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง” ฟัลโก้ตอบ
“ไม่ได้ ฟัลโก้ คุณต้องแก้แค้นให้พวกเรา… อีกฝ่ายจะตื่นถ้าพวกเขาปฏิบัติต่อคุณแบบเดียวกัน ดังนั้นคุณคือคนเดียวที่ฉันคิดออก” โค้ชพูดด้วยท่าทางเด็ดขาด
“อืม โค้ชก็รู้ว่ามันควบคุมมันไม่ได้…” ฟัลโก้พูดด้วยใบหน้าซีด
“ฟัลโก้ หยุดเถียงแล้วขึ้นไปบนนั้น!” โค้ชรับสั่ง
“เอ่อ โค้ช ฉันขอใช้ห้องน้ำ ฉันกลั้นฉี่มาเป็นเวลานาน ถ้าฉันไปที่สนามรบด้วยวิธีนี้ ฉันอาจจะปัสสาวะรดเวลาถูกทุบตี” ฟัลโกพูดและยืนขึ้น
โค้ชจ้องมาที่เขาด้วยท่าทางสงสัย แต่ตัดสินใจที่จะไม่บังคับเขาในการต่อสู้กับกระเพาะปัสสาวะเต็ม
ฟัลโก้เดินออกจากบริเวณที่นั่งและไปยังห้องน้ำที่ใกล้ที่สุด
ผ่านไป1นาที โค้ชกำลังจะเลือกอีกคนเพื่อคิดว่าฟัลโก้จะไม่มา
เขาเบื่อกับการดูแองจี้ถูกทรมานครั้งแล้วครั้งเล่า
มันเป็นภาพที่กระตุ้นจริงๆ และเขาอยากจะเข้าไปแทรกแซงแต่เขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป
“ฉันกลับมาแล้ว! ฟัลโกพูดอย่างกระฉับกระเฉงจากด้านข้างขณะที่เขาเดินเข้ามา
“อืม?” โค้ชแปลกใจเล็กน้อยกับความมั่นใจ แต่ไม่มีเวลาคิดโต้เถียงว่า “ฉันขอให้คุณเข้าไปทีเถอะ! ฉันทนไม่ไหวแล้ว!” โค้ชพูดออกมา
ฟัลโก้พยักหน้าและเดินไปที่เวทีเพื่อดึงดูดความสนใจของฝูงชน
-“เฮ้ แบล็คร็อคกำลังเปลี่ยนตัวสำรอง!”
“ตอนนี้จะเพิ่มตัวสำรองไปเพื่ออะไร เขาจะจบลงแบบเธอ!”
-“เขาดูอ่อนแอด้วย!”
นักเรียนมองดูราวกั้นรอบเวทีเปิดให้ฟัลโกเข้าไปได้
พวกเขากังวลว่าผลจะเป็นยังไงต่อไป
ซิมกำลังทรมาน แองจี้ ทางตะวันตกเฉียงใต้ของสนามรบ
ผู้เข้าร่วมของโรงเรียนเอเทรียท สังเกตเห็นผู้มาใหม่และเริ่มเดินไปหาเขาด้วยเจตนาชั่วร้ายที่เขียนไว้ทั่วใบหน้า
ฟัลโก้จ้องไปที่มุมตะวันตกเฉียงใต้และสังเกตว่าซิม ได้ทำร้ายแองจี้ อีกครั้ง
คราวนี้หมัดขวาของเขากลายเป็นเพชรแหลมคล้ายเพชร
เขาโค้งแขนกลับไปถึงขีดจำกัดขณะที่อุ้มแองจี้ขึ้น
เมื่อถึงจุดนี้ ความโกรธก็เกือบจะหมดสติไปแล้ว แต่เธอก็ยังเห็นว่าซิมกำลังจะแทงเธอด้วยหมัดที่เหมือนเพชร
“อย่านะ ฉันยังไม่พร้อม” เธอพึมพำเบาๆ ขณะที่เลือดไหลออกจากปากของเธอมากขึ้น
“ฉันไม่สนใจว่าคนอ่อนแอจะพูดอะไรหรอกนะ!” ซิม แทงเข้าที่ท้องของเธอด้วยหมัดที่เหมือนเพชรในขณะที่เขาพูด
ผู้เข้าร่วม 3คนของเอเทรียม ได้ล้อมฟัลโก้ ไว้ ณ จุดนี้ แต่ทันใดนั้นเขาก็รีบออกจากวงล้อม
วู้ๆๆๆ!
ความเร็วของเขาเร็วกว่าที่พวกเขาจะตอบสนองได้
พวกเขาหันกลับมาและสังเกตเห็นว่าเขามาถึงก่อนซิมและแองจี้
มือของซิมใกล้จะแทงทะลุท้องของแองจี้แล้ว เมื่อฟัลโกปรากฏตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
ตูม!
มือเพชรของ ซิม ชนกับหน้าอกของฟังโก้ แต่แทนที่จะเจาะเข้าไป เสียงโลหะดังขึ้น
“อืม?” ซิม ดันมือเพชรของเขาไปข้างหน้าด้วยท่าทางสับสน แต่ก็ไม่สามารถเจาะทะลุหน้าอกของฟัลโก้ ได้
“ใคร…” ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เขาสังเกตเห็นฝ่ามือที่มุ่งหน้าไปที่หน้าอกของเขาด้วยความเร็วที่รุนแรงซึ่งฟังดูเหมือนอากาศกำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
ฟู่ววว~
แม้ว่าซิม จะไม่สามารถโต้กลับได้เนื่องจากความเร็วของเขา แต่เขาก็ไม่กังวลแต่อย่างใด เนื่องจากหน้าอกของเขาถูกป้องกันด้วยพื้นผิวที่เป็นหิน
บั้ก!
เขาประหลาดใจเมื่อฝ่ามือสัมผัสกับหน้าอก พื้นผิวหินแตกจากการกระแทก และเขาถูกผลักกลับไปประมาณ 70 ฟุต
เขาปล่อยแองจี้โดยไม่รู้ตัว เมื่อเขาถูกส่งตัวให้ลอยออกไปด้วยฝ่ามือ
ร่างของ แองจี้ ตกลงมาจากอากาศอย่างเฉยเมย
ควับ!
ฟัลโก้ หมุนตัวกลับอย่างรวดเร็วและคว้าตัวเธอไว้อย่างรวดเร็วก่อนที่เธอจะล้มลงกับพื้น
เขาอุ้มเธอในท่าทางเจ้าหญิงและจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ
เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกได้ถึงความโกรธที่ก่อตัวขึ้นในตัวเขาเมื่อเห็นใบหน้าที่เปื้อนเลือดของเธอ
ร่างกายของเธอก็เต็มไปด้วยเลือด และสามารถมองเห็นรูได้หลายส่วนซึ่งถูกเจาะด้วยหินแหลมคม
ใบหน้าของเขามืดลงอย่างมาก เมื่อเขาเดินไปที่ขอบของเวทีการต่อสู้
“เดี๋ยวฉันจะกลับมาหา! รออยู่ตรงนั้น เป็นเด็กดีหน่อยล่ะ!” เขาพูดกับซิมโดยไม่หันกลับมา
ซิม จ้องไปที่แผ่นหลังของ ฟัลโก้ ด้วยความประหลาดใจ
ฝ่ามือที่เขาได้รับก่อนหน้านี้ได้เขย่าภายในของเขาไปที่แกนกลางทำให้เขารู้สึกเจ็บภายในหน้าอกของเขา การป้องกันของเขานั้นยอดเยี่ยมและไม่มีใครทำแบบนั้นกับเขาได้ด้วยการโจมตีธรรมดาๆ
“คนนี้คือใคร?” เขาพูดออกมาด้วยหน้าตาที่สับสน
ฟัลโก้มาถึงขอบวงแหวน ซึ่งมีแพทย์ 2 คนรออยู่แล้ว
เขาส่งแองจี้ไปหาชายคนนั้น “ได้โปรดดูแลเธอด้วย” เขาพูดแล้วหันกลับไปหาซิมอีกครั้ง
แพทย์พยักหน้าให้เขาและหันกลับไปให้แองจี้ไปพบแพทย์
“งั้นเรามาเริ่มกันเลยไหม” ฟัลโก้ เปล่งเสียงออกมาในขณะที่จ้องมองที่ซิม
