ตอนที่ 138: ภารกิจฉุกเฉิน
“งานฉลอง…? นั่นคือ…” ดวงตาของกุสตาฟเบิกกว้างเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ
“ใช่ เหมือนงานเลี้ยงเล็กๆ ระหว่างครอบครัวและเพื่อนสนิท เธออยากจะมาไหม” บอสดันโซ ถามอีกครั้ง
กุสตาฟหมดคำพูดอีกแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับเชิญไปงานเลี้ยง
นอกจากการพบปะกับชาร์ลและกอร์ดอนแล้ว เขายังไม่เคยไปที่สถานที่จัดงานเฉลิมฉลองอีกด้วย
“ผมแค่ต้องแน่ใจว่าผมกลับก่อนเวลากลางคืน” กุสตาฟกล่าวภายในก่อนจะตอบเจ้านายดันโซ
“อืม ได้สิ” กุสตาฟตอบด้วยรอยยิ้ม
“ดี มาร่า จะมีความสุข” บอสดันโซ แตะไหล่ของ กุสตาฟ ขณะที่พูดด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา
“เอาล่ะ ไปทำอาหารกันเถอะ” บอสดันโซพูดก่อนจะกวักมือเรียกคนงานคนหนึ่งในบริเวณใกล้เคียง
กุสตาฟพยักหน้าตอบขณะจ้องมองพนักงานที่เดินเข้ามา
เป็นชายผิวดำในชุดเชฟและหมวก
“สวัสดี กุสตาฟ” เชฟผิวเข้มทักทาย
กุสตาฟพยักหน้าตอบเขา
“ไปเตรียมวัตถุดิบสำหรับจานตราดาชิมาที” บอสดันโซสั่งพ่อครัว เมื่อมาถึงตรงหน้าพวกเขา
“ครับหัวหน้า” ชายหนุ่มตอบแล้วหันกลับมา
กุสตาฟจำได้ว่าผู้ชายคนนี้บังเอิญเป็นพนักงานใหม่ที่นี่ หลังจากที่พนักงานเก่าลาออกเมื่อเร็วๆ นี้
“หืม บอสดันโซ คนงานใหม่คนนี้เป็นยังไงบ้าง” กุสตาฟถามด้วยความสงสัย
“ดีกว่าที่เธอในตอนแรกเยอะเลยหล่ะ” บอสดันโซ ตอบในขณะที่หัวเราะออกมาหลังจากนั้น
กุสตาฟก็หัวเราะไปพร้อมกับเขา แต่ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็แข็งค้างในขณะที่เขาหันกลับมา
บอสดันโซสังเกตเห็นใบหน้าแปลก ๆ ของกุสตาฟ
“มีอะไรเหรอ..”
“บอส…”
ก่อนที่ทั้งสองคนจะพูดจบประโยคก็เกิดเสียงดังขึ้นภายในห้องครัว
บูม!
ห้องครัวทั้งหมดปะทุด้วยเปลวเพลิงอันแรงกล้า ทำให้กลุ่มควันดำลามไปทั่วสิ่งแวดล้อม
จากภายนอกอาคาร จะเห็นได้ว่าห้องครัวถูกไฟไหม้ และความปลอดภัยจากอัคคีภัยก็ไม่ดับลง
โดยปกติเมื่ออุณหภูมิของเปลวไฟเกินระดับที่กำหนด AI ที่ติดตั้งจะเปิดใช้งานความปลอดภัยจากอัคคีภัย ภายในอาคารจะมีน้ำยาดับเพลิงจำนวนมาก ซึ่งจะดับไฟได้ภายในไม่กี่วินาที แต่คราวนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
บี๊บ! บี๊บ! บี๊บ! บี๊บ!
มีเพียงนาฬิกาปลุกเท่านั้นที่ดับลง
ภายในห้องครัว ทัศนวิสัยลดลงเนื่องจากความเข้มของควันจากไฟ
ชิ้นส่วนของอุปกรณ์ถูกระเบิดไปที่มุมต่างๆ ของห้อง และส่วนหนึ่งของเพดานก็ตกลงไปที่พื้น
ทางด้านตะวันออก สามารถมองเห็นเงาที่เกาะอีกข้างหนึ่งได้ ส่วนใหญ่ของกำแพงกำลังเอียงไปด้านข้างและวางอยู่บนด้านหลังของเงาคนๆหนึ่งที่กำลังปกป้องอีกคนหนึ่ง
กำแพงนั้นลุกเป็นไฟและเป็นด้านหลังของคนที่มันกำลังพิงอยู่
“บอสดันโซ คุณโอเคไหม” ได้ยินเสียงของกุสตาฟในควันและไฟ
ปรากฎว่าส่วนที่แตกขนาดใหญ่ของกำแพงนั้นจริง ๆ แล้วอยู่บนหลังของกุสตาฟและบอสดันโซก็อยู่บนพื้นด้านล่างเขา
“อืม… ฉันโอเค” บอสดันโซตอบช้าๆ
เขาตกใจเมื่อเห็นว่ากุสตาฟเร็วพอที่จะผลักเขาลงไปที่พื้นขณะหมุนตัวไปป้องกันเขาจากการระเบิดที่เข้ามาด้วยร่างกายของเขา และยังรองรับน้ำหนักของกำแพงในขณะที่ถูกจุดไฟด้วย ‘เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร’ บอส ดันโซถามตัวเองภายในใจ แต่เมื่อเขามองไปรอบๆ ตัวเขา เขาก็ตัดสินใจทิ้งคำถามนั้นไว้ในใจ
เขายืนขึ้นในขณะที่ไอและมองไปรอบ ๆ ด้วยท่าทางที่น่ากลัว
กุสตาฟค่อยๆ ดันหลังกำแพงกลับจนตั้งตรงและหันหลังกลับ
บอสดันโซสามารถมองเห็นได้ทุกที่ในเปลวเพลิงและควัน เขาไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเขาได้ในตอนนี้ แต่ก็ไม่ได้ดีเลย
“มีใครอยู่ไหม?” บอสดันโซ ตะโกนออกมาด้วยท่าทางตื่นตระหนก
กุสตาฟหันกลับไปเผชิญหน้ากับกำแพงและโค้งแขนกลับก่อนจะโยนมันทิ้งไป
ปัง
ผนังถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทำให้เกิดช่องเปิดออกสู่ภายนอก
ส่วนนี้ของห้องครัวเกิดขึ้นเป็นชั้นเดียวลมจึงพัดเข้าสู่รูกว้างอย่างบ้าคลั่ง
แรงระเบิดที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้รุนแรงพอที่จะทำลายส่วนต่างๆ ของกำแพงได้ แต่ไม่แรงพอที่จะทำให้พื้นพังได้ ระหว่างนั้นพื้นยังอยู่ในสภาพดี แต่แน่นอนว่าคงไม่เป็นอย่างนั้นนานนักเพราะไฟยังลามอยู่
“เฮ้…มีใครบ้างที่…ยังมีใครอยู่บ้าง..” บอสดันโซ เริ่มก้าวไปข้างหน้า ในขณะที่เขาตะโกนออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง
[ภารกิจฉุกเฉิน: ช่วยคน 10 คนจากกองไฟ]
ทันใดนั้นการแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นในสายตาของกุสตาฟ
ในสถานการณ์นี้ ระบบไม่จำเป็นต้องถามเขาด้วยซ้ำ เพราะไม่มีทางที่เขาไม่พยายามช่วยเชฟ
กุสตาฟหันกลับมาและคว้าแขนของบอสดันโซอย่างรวดเร็ว
“บอสดันโซมันอันตรายสำหรับคุณ” กุสตาฟพูดขณะดึงเขากลับมา
“ไม่… พวกเขาบางคนต้องมีชีวิตอยู่ ฉันต้องช่วยพวกเขา!” บอสดันโซ ตะโกนออกมาในขณะที่ถูกดึงกลับ
“คุณอาจจะตาย” กุสตาฟยกบอสดันโซ ขึ้นแล้ววางเขาลงบนไหล่ของเขา ก่อนจะหันหลังกลับด้วยความเร็วและกระโดดออกจากช่องเปิด
ฟู่ว!
ร่างกายของพวกเขาเดินทางข้ามอากาศ ลดลงด้วยความเร็ว บอสดันโซ ดูไม่เต็มใจ ในขณะที่เขาจ้องไปที่ห้องครัวที่ลุกโชติช่วงซึ่งห่างไกลจากเขา
ตูม!
กุสตาฟตกลงบนพื้นและทิ้งบอสดันโซ
“บอสดันโซ คุณสามารถแจ้งบริษัทดับเพลิงหรือครูคนใดคนหนึ่งที่อยู่ในขณะนี้… ผมจะกลับไปหาคนอื่น” กุสตาฟพูดด้วยความเร็วก่อนจะหันหลังและกระโดดไปที่ช่องเปิด
ตูม!
บอสดันโซ ไม่สามารถตอบกุสตาฟได้ทัน ก่อนเขาจะกระโดดกลับเข้าไปได้ เขาทำได้เพียงเฝ้าดูร่างของ กุสตาฟที่ลอยขึ้นไปในอากาศและเข้าไปในรูที่พวกเขาเพิ่งจะออกมา
บอสดันโซ มองไปรอบๆ และสังเกตเห็นว่าไฟค่อยๆ ลามไปยังชั้นล่าง
“มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?” บอสดันโซวิ่งไปที่ชั้นล่างโดยส่งเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว
สามารถมองเห็นเชฟหลายคนวิ่งออกจากอาคาร แต่พวกเขากำลังมาจากชั้นล่าง ไม่ใช่คนที่อยู่ด้านบนที่กำลังลุกเป็นไฟ
“คุณสบายดีไหม?” บอสดันโซ ถามหนึ่งในนั้นเมื่อเขาไปถึงหน้าพวกเขา
“คนอื่น ๆ … เสี่ยวมี่อยู่ที่นั่น” คนงานกำลังไอพร้อมกับคนอื่น ๆ ที่ออกมาด้วย
“ก..ไฟจะดับ..เมน” หนึ่งในนั้นเปล่งเสียงออกมา
ปัญหาคือตอนนี้ยังเช้าอยู่ประมาณ 6 โมงเช้า แทบไม่มีครูมาเลย
