ตอนที่ 191: โลกลวงตา?
นอกพอร์ด ผู้บังคับบัญชาเริ่มกังวล เมื่อเห็นว่าแถบยังคงเป็นสีแดงแม้จะเติมเสร็จแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมมันไม่ส่งเขาไปที่นั่นเหมือนคนอื่นๆ” หัวหน้างานที่มีขนเหมือนหนอนได้ถามผู้คนที่สวมเสื้อกาวน์แล็บ
“ดูเหมือนว่าผู้สมัครคนนี้จะมีความต้านทานทางจิตสูงมาก” หนึ่งในนั้นตอบ
“อะไรนะ! ไม่มีทางที่เขาควรจะสามารถต้านทานเครื่องกระตุ้นสมองในระดับนี้ได้!” ผู้บังคับบัญชาที่มีเขาแรดเปล่งเสียงออกมา
“เราไม่รู้ แต่ดูเหมือนว่าเครื่องจะมีปัญหาในการส่งจิตสำนึกของเขาไปที่นั่น นั่นคือเหตุผลเดียวที่เราคิดได้” หนึ่งในนั้นตอบอีกครั้ง
“มันต้องผิดปกติอยู่แล้ว”
ขณะที่พวกเขากำลังโต้เถียงกัน กราเดียร์ ซานาทัส จ้องไปที่พอร์ดด้วยท่าทางที่สับสน ‘เขาสามารถต้านทานสิ่งนี้ได้… แม้แต่ผู้สมัครระดับพิเศษก็ไม่สามารถทำได้… เขาคือตัวอะไร’
ขณะที่ทุกคนกำลังคิดสับสน บาร์ก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวในทันใด
“อืม?”
ทุกคนจ้องไปที่พอร์ดและถอนหายใจด้วยความโล่งอกในวินาทีต่อมา
‘ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถต้านทานได้ในท้ายที่สุด’ กราเดียร์ ซานาทัสกล่าวภายในใจ
“ตรวจดูว่าคลื่นสมองของเขาไม่เป็นไรใช่ไหม… มีสัญญาณผิดปกติไหม?” กราเดียร์ ซานาทัสถาม
ทรูนนนน!
การสแกนสมองของกุสตาฟแบบโฮโลแกรมปรากฏขึ้นกลางอากาศ
“เขา… สบายดี” หนึ่งในคนในชุดแล็บพูดออกมา
—
กุสตาฟพบว่าตัวเองอยู่ในโลกเดียวกับที่เขาเห็นในการฉายภาพโฮโลแกรมภายในห้องเล็กๆ ที่ผู้บังคับบัญชาพักอยู่
เท่าที่ตาเขามองเห็น ทุกที่ก็ลุกเป็นไฟ พื้นดิน ภูเขา ต้นไม้ ท้องฟ้า นก ล้วนลุกเป็นไฟสีเหลืองและเขียว
ข้างหน้าเขามีเส้นทางที่เจือไปด้วยไฟ กุสตาฟกำลังยืนอยู่บนกองไฟ แต่น่าประหลาดใจที่เขาไม่รู้สึกร้อนหรืออึดอัดแต่อย่างใด ถึงกระนั้น การจะเดินไปข้างหน้าก็ต้องเดินบนทางแห่งไฟเช่นกัน
‘บางส่วนของการฉายภาพนี้เป็นภาพลวงตา และบางส่วนก็เป็นจริงด้วย… การเดินไปผิดด้านของพื้นดินจะทำให้คนผู้นั้นถูกไฟไหม้’ กุสตาฟกล่าวภายในใจ เขารู้ทันทีว่าเขาอาจจะเหยียบส่วนลวงตาของไฟ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเริ่มเดิน เขาจะต้องคอยระวังส่วนจริงเพื่อไม่ให้เขาไหม้
‘คงจะสนุกน่าดูสินะ’ กุสตาฟยิ้มเยาะ
ขณะที่เขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า ระบบก็ส่งข้อความหาเขา
(“ฉันจะคืนสถานะของคุณให้เป็นปกติ”)
ก่อนที่กุสตาฟจะตอบโต้ เขาสังเกตเห็นว่าวิสัยทัศน์ของเขาเปลี่ยนไป
สิ่งต่างๆ ชัดเจนขึ้น และในเวลาไม่กี่วินาที ไฟส่วนใหญ่รอบๆ ตัวเขากลับโปร่งใส
เขามองลงมาและสังเกตว่าเขากำลังยืนอยู่บนกองไฟสีเหลืองและสีเขียวใส
-อ่านได้ที่ www.thai-novel.com-
บางส่วนของเส้นทางข้างหน้าของเขายังคงมีไฟสีเขียวและสีเหลืองที่ดูเหมือนปกติกำลังลุกไหม้อยู่บนพื้น ในขณะที่ส่วนอื่นๆ นั้นโปร่งใส
ไม่มีใครจำเป็นต้องบอกกุสตาฟก่อนที่เขาจะรู้ว่าไฟที่โปร่งใสนั้นเป็นภาพลวงตา ในขณะที่ไฟปกติเป็นของจริง
เฮ้อ!
‘สนุกมากเลย…’ กุสตาฟพูดภายในใจ ขณะที่เขาเริ่มเดินไปข้างหน้า
เขาคิดว่านี่จะเป็นเรื่องที่ท้าทายเล็กน้อย แต่ด้วยสถานะของเขาที่กลับมาเป็นปกติ เขามองเห็นทุกสิ่ง
“ฉันว่าฉันควรไปหาทางออกเดี๋ยวนี้” กุสตาฟพึมพำขณะวิ่งไปข้างหน้า
[เปิดใช้งานความเร็วแล้ว]
วิ้วว!
เขาเคลื่อนผ่านบริเวณที่ลุกโชนด้วยความเร็ว
บางครั้งเขาอยู่ทางซ้าย และบางครั้งเขาก็เคลื่อนไปทางขวา
—
“เขาเหลือเวลาอีก 30 นาทีหลังจากผู้เข้าร่วมที่เหลือเข้าเส้นชัยไปแล้ว เราควรให้เวลาเขาอีกสักหน่อยดีไหม?” หัวหน้างานผมหงอกถาม ขณะจ้องนาฬิกาจับเวลาที่มุมขวาบนของห้อง
“เขาไม่ต้องการสิ่งนั้น” กราเดียร์ ซานาทัสตอบและชี้ไปที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของฉากกั้น ซึ่งสามารถมองเห็นกุสตาฟกำลังวิ่งผ่านทุ่งที่ลุกโชนได้
-“อะไรของเขาวะนั่น?”
– “เขาหลบไฟจริงทั้งหมดและวิ่งผ่านไฟลวงตาได้อย่างแม่นยำ?”
ผู้บังคับบัญชาตกตะลึงเมื่อเห็นเขา
การฉายภาพโฮโลแกรมขนาดใหญ่มีหน้าจอแยกหลายพันจอตามจำนวนผู้เข้าร่วม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เคยเห็นกุสตาฟมาก่อน อย่างไรก็ตาม กราเดียร์ ซานาทัสสามารถมองเห็นกุสตาฟ ในทันทีที่จิตสำนึกของเขาถูกโยนเข้าสู่โลกนั้น
ผู้เข้าร่วมคนอื่น ๆ ที่แสดงบนหน้าจอเคลื่อนไหวค่อนข้างช้า เพราะไม่ง่ายที่จะแยกความแตกต่างระหว่างความเป็นจริงและภาพลวงตา หากพวกเขารีบร้อน ร่างกายเสมือนของพวกเขาที่สร้างขึ้นจากจิตสำนึกของพวกเขาจะถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน
มันก็เหมือนกับเกม หากร่างของพวกเขาถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน พวกมันจะเกิดใหม่ หลังจุดที่ถูกเผาหลายพันฟุต ซึ่งจะทำให้เสียเวลามากขึ้น
ใน 30 นาที ผู้เข้าร่วมมากกว่าร้อยคนถูกเผาเป็นเถ้าถ่านครั้งหรือ 2 ครั้งและต้องทำใหม่
เนื่องจากอนุญาตให้ใช้ความสามารถทางสายเลือดได้ บางคนจึงนำหน้าคนอื่น เนื่องจากความสามารถของพวกเขาทำให้พวกเขาขยายขอบเขตไปทั่วบริเวณที่ลุกโชนได้ง่าย อย่างไรก็ตาม พื้นดินไม่ใช่สิ่งเดียวในโลกนี้ที่ต้องกังวล
ผู้เข้าร่วมจะค้นพบวิธีที่ยากที่สิ่งอื่นจะทำให้พวกเขาลำบาก แม้แต่ความสามารถของพวกเขาก็ไม่ช่วยให้พวกเขาผ่านง่ายๆ เมื่อพวกเขาเจอสถานการณ์เช่นนี้
กุสตาฟยังคงวิ่งข้ามสนามเพื่อหลบไฟ เมื่อเขาไปถึงจุดใดจุดหนึ่ง เขาสามารถเห็นผู้เข้าร่วมต่าง ๆ เดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ
พวกเขาได้ยินเสียงลมจากด้านหลังและหันกลับมามองด้วยความประหลาดใจ
-“เขากำลังทำอะไรอยู่?
-“เขาไม่รู้หรือว่าเขาไม่ควรเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้”
มีประมาณ 6 คนในบริเวณใกล้เคียง ผู้เข้าร่วมดูเหมือนพวกเขาตั้งกลุ่มขึ้นมา ในขณะที่พวกเขาค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้าหลังจากศึกษาพื้นที่นั้นๆ อย่างเหมาะสมแล้ว
“นี่ นายต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถ้ายังเดินไปข้างหน้าแบบนั้น” หนึ่งในนั้นพูดขึ้นเมื่อกุสตาฟเข้าใกล้พวกเขา
พวกเขาบังเอิญผ่านส่วนเดียวที่ลุกโชนด้วยไฟลวงตาในขณะนั้น กุสตาฟจึงต้องช้าลงและเคลื่อนที่ตามความเร็วของพวกเขา
