World’s Best Martial Artist – ตอนที่ 109.2 ใครอีก! (2)

ณ สำนักงานรวบรวมคะแนน
ฟางผิงอยากมารับรางวัลทะลวงขั้น อย่างไรก็ตามเขาได้รับแจ้งว่าถ้าเขาอยากรับรางวัล เขาต้องประเมิณด้วย แค่บอกว่าทะลวงขั้นเฉยๆจะไม่ได้รับรางวัล
ประเมิณขั้นอยู่บนชั้นสองของแผนกโลจิสติกส์
กระบวนการง่ายมาก เมื่อฟางผิงขึ้นไปชั้นสอง ผู้ฝึกยุทธที่มีหน้าที่ประเมิณขั้นก็ไม่ได้พูดอะไรมาก กลับกันเขาชี้ไปที่แผ่นเหล็กแทน “ทิ้งร่องรอยให้รู้ว่าคุณเป็นผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่ง”
“ทิ้งร่องรอย?”
“ใช่แล้ว คุณจะทำอะไรก็ได้ กัด ข่วน ทำอะไรก็ได้ที่ทิ้งร่องรอยไว้ชัดเจน แค่แสดงว่าคุณมีพลังทำลายล้างของขั้นหนึ่ง”
“ตรงมาก…”　　ฟางผิงหัวเราะ แผ่นเหล็กไม่หนา มันไม่ยากที่จะทิ้งร่องรอยไว้
ฟางผิงก้าวไปข้างหน้า หยุดลงชั่วครู่ ฉับพลันนั้นเองขาขวาเขาก็กระแทกใส่แผนเหล็กเหมือนเงาวูบนึง เกิดเสียงดังปัง!
แผ่นเหล็กบุบไปบางส่วน ผู้ฝึกยุทธผู้ประเมิณขั้นมองดูอยู่ครู่นึง
“แบบนั้นแหละ”
หลังพูดจบ เขาก็รับเอาใบอนุญาตวิชายุทธของฟางผิงมาและไปทำอะไรบางอย่างที่หน้าคอมพิวเตอร์
“ข้อมูลคุณถูกอัพเดทแล้ว ก่อนหน้านี้คุณมีสถานะเทียบเท่ากับผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่ง ตอนนี้คุณเป็นผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่งที่แท้จริงแล้ว ข้อมูลในโม๋อู่จะเชื่อมต่อกับที่อื่นเช่นกัน”
“จากนี้ไป คุณจะเป็นขั้นหนึ่งในสถานที่อื่นด้วย โปรดมาทดสอบอีกครั้งเมื่อคุณทะลวงขั้นสอง ทดสอบขั้นสามก็เป็นที่นี่เช่นกัน” 　　“แล้วขั้นกลางล่ะ?”
ผู้รับผิดชอบประเมิณขั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย “อย่าคิดไปไกลเกินไป พอทะลวงไปถึงขั้นนั้นค่อยมาถามอีกที”
ฟางผิงพยักหน้า เขาไม่อยากอยู่นานนัก หลังได้ใบอนุญาตวิชายุทธคืน เขาก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขาหายลับสายตาไป ก็มีคนเดินมาจากข้างๆลูบไปตามรอยแผ่นเหล็ก “มีพลังสังหารระดับหนึ่ง แต่พลังค่อนข้างจำกัด ปราณและเลือดกระจัดกระจาย เขาเก่งทุกอย่าง แต่ไม่เชี่ยวชาญสักอย่าง”
“เกือบจะอยู่ในระดับเดียวกับผู้ฝึกยุทธที่ขัดเกลาแขนขา แข็งแกร่งกว่าผู้ฝึกยุทธทั่วไป แต่ยังมีช่องว่างห่างจากผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่งสูงสุดอยู่บ้าง”
หลังตัดสินเสร็จ เขาก็เดินจากไป
คนที่ประเมิณขั้นมองอีกฝ่าย แต่ไม่ได้พูดอะไร หลังชายคนนี้จากไป เขาถึงส่ายหน้าแล้วกล่าว “โง่เขลา จะมีใครกันที่ใช้พลังเต็มที่กับการทดสอบขั้น”
ปราณและเลือดของฟางผิงสูงมาก จากที่ผู้ประเมิณขั้นสัมผัสได้ มันไม่น้อยกว่า 240แคล
แต่ฟางผิงระเบิดพลังใส่แผ่นเหล็กเมื่อกี้ใช้ปราณและเลือดประมาณ 200แคลเท่านั้น
นักศึกษาโม๋อู่บางคนก็รู้จักใช้สมอง พวกเขาไม่ดูถูกคู่ต่อสู้ และรู้จักรวบรวมข้อมูล
อย่างไรก็ตาม การรวบรวมข้อมูลโดยไม่ระมัดระวังมักจะทำให้เกิดอันตรายยิ่งขึ้น
พูดโม้โอ้อวดหลังรู้เรื่องแค่เล็กน้อย บางทีพวกเขาคงไม่รู้ว่าความตายเป็นยังไง
อย่างไรก็ตามการต่อสู้ระหว่างนักศึกษาไม่ได้เกี่ยวกับอาจารย์ เว้นแต่ว่ามันจะเกี่ยวข้องกับลูกศิษย์ของพวกเขา
เห็นได้ชัดว่าผู้ทดสอบขั้นเป็นอาจารย์ อย่างไรก็ตามเขาไม่มีศิษย์ที่มีเรื่องกับฟางผิง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้　　…..
ฟางผิงถือใบอนุญาตวิชายุทธอยู่ในมือ เขาได้รับ 50 คะแนนจากแผนกรวบรวมคะแนนแล้ว
มันผ่านไปหนึ่งสัปดาห์เท่านั้นนับตั้งแต่เขาเข้ามหาลัย แต่เขามีคะแนน 252 คะแนนแล้ว!
ไม่ต้องพูดถึงเลยว่า สถานะทางการเงินองเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้งประมาณ 1,000,000 หยวน!
เวลานี้ ค่าสถานะของฟางผิงเปลี่ยนไปอีกครั้ง
ทรัพย์สิน : 7,500,000
ปราณและเลือด : 240แคล (242แคล)
จิตใจ : 218เฮิรตซ์ (220เฮิรตซ์)
“ฉันใกล้มีค่าทรัพย์สินถึงสิบล้านแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะสะสมทรัพย์สินได้มากขนาดนี้ในช่วงเวลาสั้นๆที่อยู่โม๋อู่”
ฟางผิงรู้สึกดีใจ การสมัครเข้าโม๋อู่เป็นทางเลือกที่ถูกต้อง
ถ้าเป็นมหาลัยอื่น พวกเขาคงไม่ใจกว้างเท่าโม๋อู่แน่ๆ
เขาคิดอยู่ครู่นึงและมุ่งหน้าไปสำนักงานแลกเปลี่ยน
“อาจารย์มีอาวุธอัลลอยอยู่ในสต็อกบ้างไหม?”
อาจารย์ที่รับผิดชอบสำนักงานแลกเปลี่ยนไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ “เรามีอาวุธเกรดอีและเกรดดีสต็อกไว้ ส่วนเกรดซีขึ้นไปต้องสั่งทำ”
“อาจารย์ ผมสั่งทำรองเท้าบูทสักคู่ได้ไหม? เอาแบบถึงตาย และใส่แล้วไม่อึดอัด”
“ได้!”
คราวนี้อาจารย์ในสำนักงานแลกเปลี่ยนเงยหน้าขึ้นมอง เขายิ้มแล้วกล่าว “ไม่แปลกที่เห็นอาวุธเฉพาะตัวแบบนี้ มีหลายคนที่ต้องการเหมือนกัน”
“รองเท้าบูท ถุงมือต่อสู้ และสนับมือ ทางมหาลัยจัดหาได้ทั้งหมด”
“ขอแค่เธอมีคะแนน ไม่ว่าเธอจะขออะไร เราจะช่วยเธอสั่งทำให้”
“สำหรับคนที่ต่ำกว่าขั้นสาม อุปกรณ์เกรดดีและเกรดอีก็มากเกินพอแล้ว โดยเฉพาะอัลลอยเกรดดี แม้แต่ผู้ฝึกยุทธขั้นกลางก็ยากจะทำลาย”
“ส่วนเธอ เนื่องจากเธอเป็นขั้นหนึ่ง รองเท้าบูทสั่งทำจากอัลลอยเกรดอีก็น่าจะพอแล้ว”
“เธออยากได้รองเท้าบูทยาวสั่งทำใช่ไหม?”
ฟางผิงพยักหน้า “เอาแบบที่เหมือนรองเท้าบูททหาร ถ้าเหมือนรองเท้าทั่วไป ผมกังวลว่ามันจะหลุด ที่ผมห่วงที่สุดคือมันใส่ไม่สบาย”
“ไม่แน่นอน!”
อาจารย์สำนักงานแลกเปลี่ยนส่ายหน้าแล้วกล่าว “เธอประเมิณความสามารถในการสร้างสิ่งของของโม๋อู่ต่ำเกินไป รองเท้าบูททำจากหนังพิเศษ มันระบายอากาศได้ดีเยี่ยมและมีความทนทานสูงมาก!” ไอรีนโนเวล
“อัลลอยใช้ทำส่วนปลาย ส่วนส้นและส่วนข้างได้ รวมถึงพื้นด้วยจะได้ช่วยให้รองเท้าบูทมีความทนทานเพิ่ม”
“สำหรับเคสของเธอ รองเท้าบูทคู่นึงใช้อัลลอยประมาณ 2 กิโลกรัมซึ่งก็คือราว 20 คะแนน”
“หนังรองเท้าบูทใช้ 10 คะแนน”
“ส่วนค่าสั่งทำคือ 10 คะแนน ทั้งหมดเป็น 40 คะแนน!”
ฟางผิงมุมปากกระตุก “ปล้นกันชัดๆ!”
40 คะแนนเท่ากับเงิน 1.2 ล้านหยวนนอกโม๋อู่!
ใช้เงิน 1.2 ล้านหยวนกับรองเท้าคู่นึง ฟางผิงอยากถามว่ามีใครเป็นอย่างเขาอีก
นักศึกษาใหม่มีทั้งหมด 50 คะแนนเท่านั้นหลังทะลวงขั้น นี่หมายความว่าไม่มีนักศึกษาใหม่คนไหนจ่ายไหว!
ต่อให้พวกเขาจ่ายไหว ก็อาจมีไม่มากนักที่ทำแบบนี้
ฟางผิงไม่เคยเรียนการใช้อาวุธ ดังนั้นขาเขาจึงสร้างความเสียหายได้มากสุด รองเท้าบูทอาวุธใช้งานได้ง่ายกว่าเมื่อเทียบกับดาบกระบี่ที่ไม่คุ้นมือ
หลังคิดอยู่พักนึง ฟางผิงก็กล่าว “ผมเอารองเท้าบูทสั่งทำคู่นึง! นอกจากนี้ผมเอาสนับมือเกรดดีด้วย!”
“ตรงไปตรงมา ฉันชอบนักศึกษาอย่างเธอ!”
อาจารย์ที่รับผิดชอบสำนักงานแลกเปลี่ยนมีความสุขมาก จะขายของไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะขายของให้กับนักศึกษาใหม่
แม้ว่าจะมีคนมาแลกเปลี่ยนบ้าง แต่ส่วนใหญ่มาแลกเม็ดยา
ส่วนอาวุธ ตอนนี้ขายได้ไม่มากเท่าไหร่
เมื่อเห็นนักศึกษาเหล่านี้ใช้เวลาครึ่งค่อนวันเพื่อพิจารณาคะแนนไม่กี่คะแนนแล้วรู้สึกขัดหูขัดตา แต่คนตรงหน้าเขาเป็นคนที่ร่ำรวยมาก เพราะเขาใช้เวลาครู่เดียวเท่านั้นเพื่อพิจารณาใช้คะแนนสองหลักเพื่อซื้อของ
“รองเท้าบูทเกรดอีสั่งทำใช้เวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์ 40 คะแนน”
“สนับมือมีสต็อกอยู่แล้ว เธอไปลองดูได้ว่าอันไหนเหมาะกับเธอที่สุด เกรดดี 20 คะแนนต่อหนึ่งกิโลกรัม ถ้าแบบสั่งทำก็จะแพงขึ้นนิดหน่อย”
“สนับมือไม่ใหญ่ ราคาแค่ 10 คะแนนเท่านั้น รวมทั้งหมด 50 คะแนน!”
ฟางผิงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย รางวัลทะลวงขั้นหนึ่งที่พึ่งได้มาหมดลงไปในพริบตา
เขาเลือกสนับมือคู่นึงที่ถนัดมือ รองเท้าบูทจำเป็นต้องสั่งทำ ดังนั้นสาวสวยจากสำนักงานแลกเปลี่ยนจึงมาวัดขาเขา เขารู้สึกอายแม้เขาจะคิดว่าเท้าเขาหอมก็ตาม
มันก็ดีที่ทุกอย่างถูกจัดการอย่างรวดเร็วฟางผิงรู้สึกโล่งอกและตกลงมารับรองเท้าสัปดาห์หน้า สุดท้ายเขาก็จากไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและพึงพอใจ
เขาใช้เงิน 1.5 ล้านหยวนเพื่อซื้อรองเท้าและสนับมืออย่างละคู่!
ฟางผิงอยากถาม มีใครอีกที่ทำอย่างเขา!
คนจากสำนักงานแลกเปลี่ยนไม่เข้าใจความมั่นใจที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันของฟางผิง เกี่ยวกับรองเท้าบูทสั่งทำของฟางผิง พวกเขาถือว่ามันไม่ได้เลวร้ายสำหรับผู้ฝึกยุทธขั้นต่ำ อย่างไรก็ตามเมื่อไปถึงขั้นกลาง ใครบ้างที่ไม่มีรองเท้าคู่ละอย่างน้อย 10 ล้านหยวน?
ไม่ใช่แค่รองเท้าบูทเท่านั้น เชื่อไหมว่าชุดชั้นในก็ราคาหลายล้านแล้ว