Chapter 88 : หนูสอนวิธีสู้กับเด็กให้คุณได้นะ
ลูกค้าคนอื่นๆต่างก็คาดหวังว่าครัสซูจะหยุดลูกไฟของเอมี่ได้อย่างง่ายดายเหมือนกับผู้เชี่ยวชาญ แต่พวกเขาก็พบว่านักเวทย์ชรากำลังวิ่งไปที่ประตูพร้อมกับเคราที่ติดไฟ อากาศเริ่มอึดอัดขึ้นเล็กน้อยเนื่องจากกลิ่นของเคราที่กระจายไปทั่วร้าน
“อ่า ฉันเดาว่าพลังของคุณปู่เคราขาวคงสู้ได้แค่เด็กๆเท่านั้นแหละ” เอมี่พูดด้วยความเสียใจและไขว้แขนไว้ข้างหลังเหมือนกับผู้เชี่ยวชาญที่โดดเดี่ยว เธอโบกมือให้กับลูกแมวของเธอและพร้อมที่จะเล่นกับมัน
ลูกเป็ดขี้เหร่ที่วิ่งหนีไปที่อีกด้านหนึ่งของเคาน์เตอร์หันมามองให้แน่ใจว่าในมือของเอมี่ไม่มีลูกไฟอยู่แล้ว มันรีบวิ่งกลับมาหาเธอในทันทีและทิ้งตัวลงอย่างสบายอยู่ในอ้อมแขนของเธอ
ความเงียบที่น่าอึดอัดนั้นหายไป เอมี่และลูกแมวของเธอยิ้มขำกับใบหน้าของบรรดาลูกค้า นักเวทย์คนนั้นอาจจะโกรธเมื่อเคราของเขาถูกไฟไหม้ ร้านอาหารของแม็กซ์อาจจะไม่สามารถทนรับความโกรธของเขาได้ พวกเขาคิด
ซาเจราสพยักหน้าอย่างพอใจ ฝีมือเธอไม่เบาจริงๆ แม้แต่นักเวทย์ระดับ 10 ก็ต้องประหลาดใจเช่นเดียวกัน ตอนนี้เขารู้สึกดีขึ้นแล้วเพราะว่ามีคนที่พลาดแบบเดียวกันกับเขาและคนๆนั้นก็แข็งแกร่งกว่าเขามาก
แม็กซ์มองไปทางประตูและขมวดคิ้ว เขาไม่ได้กังวลว่าชายชราจะโกรธเพราะเขาเป็นคนที่ร้องขอมันด้วยตัวเองและเขามาที่นี่เพื่อตรวจสอบพรสวรรค์ของเอมี่
เขากังวลว่าถ้าหากพรสวรรค์ของเอมี่ดึงดูดให้ชายชราสนใจแล้วมาที่นี่ทุกวันมันจะสร้างความรบกวนให้เขาเป็นอย่างมาก และดูเหมือนว่ามันจะเป็นแบบนั้น อย่างไรก็ตามเขาจะไม่ยอมให้เอมี่ไปที่เมืองโรดูอย่างแน่นอน
…
ครัสซูเปิดประตูและรีบวิ่งออกไป เขาชี้ไปที่เคราของเขาแล้วเสกลูกบอลน้ำออกมาและทำให้มันแตกออกในทันที เปลวไฟสีม่วงอมฟ้าที่กำลังไหม้อยู่ตามเคราของเขาก็ดับลงไปในทันที
น้ำสาดกระจายไปทั่วพื้นและเสื้อคลุมสีขาวของเขา สำหรับเคราที่ถูกไฟไหม้นั้นเขาก็จำเป็นต้องทำใจด้วยความเสียใจ
ปกติแล้วเขาควรจะเสียใจและโกรธแต่กลับกลายเป็นว่าเขากำลังเพ้อด้วยความยินดี เขาเงยหน้าขึ้นและหัวเราะเสียงดังเหมือนกับคนบ้า ลูกค้าคนอื่นๆต่างก็หยุดหัวเราะและมองไปที่ประตูด้วยความกังวล
เคราของเขาถูกเผา เขากลายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ ? ถ้าเขาโกรธเขาอาจจะเผาทำลายร้านอาหารแห่งนี้ ตอนนี้เขาดูคาดเดาไม่ได้เป็นอย่างมาก
“คุณปู่เคราขาวเป็นบ้าไปแล้วเหรอ ? ฉันไม่ควรเผาเคราของเขา ฉันไม่รู้ว่าเขาจะเอามันกลับมาได้รึเปล่า” เอมี่พูดอย่างเสียใจเมื่อเธอมองไปที่ประตู ถ้าเขาทำไม่ได้ฉันจะต้องหาชื่อเล่นใหม่ให้กับเขา
เสียงหัวเราะแปลกๆของครัสซูไม่ได้กินเวลานานมากนักเพราะเขาตระหนักว่าตัวเขากำลังสูญเสียการควบคุมตัวเองเล็กน้อย เขาเกร็งใบหน้าของเขาและยกมือขึ้นมาจับเครา เท่านั้นเขาก็ตกใจว่ามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกต่อไปแล้ว
เขามองลงไปและพบว่าเคราสีขาวของเขาซึ่งเคยมีความยาวมากกว่า 20 เซนติเมตรถูกเผาจนมีความยาวเหลือเพียงแค่ครึ่งเดียว ปลายของมันดำคล้ำอย่างน่าสังเวช
เขาไว้หนวดเคราของเขามาหลายสิบปีแล้วและบำรุงพวกมันเป็นอย่างดีในทุกๆวัน เขาควบคุมความยาวของมันอย่างเคร่งครัด แม้แต่การสูญเสียหนวดเคราเพียงเส้นเดียวก็ทำให้เขารู้สึกเศร้าไปพักหนึ่ง แต่ตอนนี้มันก็กลับถูกทำลายไปเป็นจำนวนมาก
ถ้าคนที่ทำแบบนี้กับเขาไม่ใช่เอมี่เขาจะใช้ไม้เท้าของเขาทุบไปที่หัวของคนๆนั้นสักสามที – แม้ว่ามันจะเป็นมังกรก็ตาม
แต่มันเป็นเอมี่ นอกจากนี้เขายังเป็นคนที่ร้องขอเองและยืนยันกับเธอว่าเขาจะไม่เป็นไร
มันเป็นการเลือกของเขา เขาไม่สามารถตำหนิใครได้นอกจากตัวเขาเอง เขารู้สึกเจ็บปวด แต่เขาจะทำอะไรได้ ?
จากนั้นเขาก็ฟื้นตัวกลับมาได้อย่างรวดเร็ว “ฉันไม่สามารถตำหนิลูกศิษย์ที่มีค่าของฉันได้ เธอมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถใช้ได้แค่เวทย์ลูกไฟแต่เธอก็น่าจะใช้มันได้อย่างสมบูรณ์แบบภายใต้คำแนะนำของฉัน ฉันจะทำให้เธอเป็นลูกศิษย์ของฉัน”
หัวใจของเขาเต้นแรงและไม่สามารถควบคุมได้เมื่อเขาคิดถึงลูกไฟของเอมี่ เขาเดินทางมานานกว่าหกเดือนแล้วหลังจากที่เขาออกมาจากเมืองโรดูและเดินทางลงใต้มา เขาได้เห็นอัจฉริยะมาเป็นจำนวนมากแต่พวกนั้นไม่ได้มีพรสวรรค์อย่างที่เขาคาดหวัง ช่วงเวลาที่เอมี่ปลดปล่อยลูกไฟของเธอออกมาเขาก็รู้ได้ในทันทีว่าเขาได้พบกับลูกศิษย์ที่เขากำลังมองหาแล้ว ลูกศิษย์ที่ดีที่สุดสำหรับเขา
รอยยิ้มของเขากลับมาแล้ว เขาโบกมือและใช้เวทมนตร์ในการทำความสะอาดตัวเอง เสื้อคลุมของเขาได้รับการทำความสะอาดในทันที แต่เขาไม่สามารถเอาเครากลับคืนมาได้ เขาผลักประตูเปิดแล้วเดินกลับเข้าไป
“ไอ้แก่นั่นให้ความสำคัญกับหนวดเคราของเขามากยิ่งกว่าชีวิต” อูเรี่ยนพูดพึมพำกับตัวเองเมื่อเขายืนอยู่ที่ประตูและมองไปที่ครัสซู “เคราของเขาถูกทำลายแต่เขากลับหัวเราะ ดูเหมือนว่าสาวน้อยคนนั้นจะมีพรสวรรค์มากกว่าที่ฉันคาดไว้ ฉันต้องรีบลงมือ แต่ถ้าเธอกลายเป็นลูกศิษย์ของเขาแล้วฉันก็จะปล้นเขา ไอ้แก่นั่นมีสายตาที่เฉียบแหลม”
ลูกค้าคนอื่นต่างก็กังวลว่าครัสซูจะตอบโต้ด้วยความโกรธ พวกเขาคิดว่าอย่างน้อยชายชราก็จะบุกเข้ามาและตะโกนด้วยความโกรธ ดังนั้นพวกเขาจึงผงะเมื่อพวกเขาเห็นว่าชายชราเดินกลับเข้ามาด้วยรอยยิ้มและหนวดเคราที่สั้นลงของเขา เขาไม่ได้คลั่งเหรอ ?
เอมี่มองดูครัสซูที่กลับมานั่งที่โต๊ะ ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรเธอก็พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง “คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลยคุณปู่เคราครึ่ง ฉันคิดว่าฉันสามารถสอนวิธีเอาชนะเด็กให้กับคุณได้ ถ้าคุณต้องการเรียนรู้มันฉันสามารถให้ส่วนลดกับคุณได้นะ”
ซาเจราสรีบกลั้นขำในทันที เขากำลังดื่มน้ำที่เขาเอามาและน้ำก็ไหลย้อยออกมาจากปากของเขา
นักเวทย์ระดับ 10 ที่สามารถเอาชนะมังกรด้วยลูกไฟเพียงหนึ่งลูกถูกเยาะเย้ยโดยเด็กผู้หญิงอายุสี่ขวบและเธอเสนอว่าจะสอนวิธีการเอาชนะเด็กๆให้กับเขา เขาไม่เคยเห็นอะไรที่น่าขบขันแบบนี้มาก่อนในรอบ 50 ปี
ลูกค้าคนอื่นๆต่างก็พากันตกใจและไม่ได้หัวเราะไปกับเขา พวกนั้นต่างก็มองมาที่เขา ลูกค้าสองคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะใกล้ๆต่างก็ขยับเก้าอี้ออกไปให้ห่างจากเขาเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าคำพูดของเอมี่จะทำให้พวกเขารู้สึกขบขันแต่พวกเขาก็รู้ดีว่าพวกเขาไม่ควรที่จะหัวเราะเยาะนักเวทย์หลวง พวกเขาไม่ต้องการลิ้มรสความโกรธของเขาด้วยลูกไฟ
ในอาณาจักรรอทนั้นมีการระบุเอาไว้อย่างชัดเจนในกฎหมายว่านักเวทย์หลวงมีสิทธิ์ที่จะลงโทษคนที่ดูถูกพวกเขาและจะไม่ถูกตั้งข้อหาอาชญากรรม
ผู้คนในเมืองเคออสไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎหมายของอาณาจักรรอท อย่างไรก็ตามเมื่อก่อนเคยมีนักเวทย์หลวงคนหนึ่งถูกดูถูกโดยใครบางคนจากเผ่าพันธุ์อื่นและเขาได้ฆ่าคนๆนั้นไปในที่เกิดเหตุ อาณาจักรรอทปกป้องเขาอย่างแน่วแน่และเขาได้ออกไปจากเมืองเคออสนี้อย่างปลอดภัย
