Chapter 215 : กุ้งผัด
“เดี๋ยว นายพูดว่าอะไรนะ?”
“ขอแสดงความยินดี! คุณได้กระตุ้นภารกิจใหม่! คุณมีเวลา 24 ชั่วโมงในการจับไก่เพลิงป่าด้วยตัวเอง! การทำภารกิจให้สำเร็จจะทำให้คุณได้รับมีดทองคำและปลดล็อควัตถุดิบและเครื่องครัวใหม่ ถ้าล้มเหลวคุณจะถูกลดความแข็งแกร่งลง 0.5 หน่วย” ระบบพูดทวน
“ไม่ ก่อนหน้านั้น”
“ฉันคิดว่าไม่”
“ใช่ ฉันควรเริ่มเตรียมวัตถุดิบ” แม็กซ์ปิดประตูตู้เย็นแล้วดื่มน้ำเพื่อทำให้ตัวเองสงบลง
เชี่ยเอ๊ย! มันต้องการให้ฉันจับสัตว์เวทระดับ 1?! และภายใน 24 ชั่วโมงด้วย? ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมก่อนหน้านี้มันถึงทำตัวแปลก ๆ นี่เป็นกับดักสำหรับฉัน! ระบบเวรนี่!
ลูกค้าจะโกรธถ้าฉันปิดร้านอาหารวันนี้ พวกเขาอาจจะไม่กลับมากินอาหารที่นี่อีก ฉันหวังว่าพวกเขาจะไม่ทำลายหน้าต่างของฉัน ฉันรู้สึกไม่ดีที่ต้องทำแบบนี้
“ฉันบอกคุณแล้วเกี่ยวกับภารกิจ” ระบบพูดอย่างรำคาญ “24 ชั่วโมงของคุณเริ่มนับถอยหลังแล้ว ฉันไม่สนว่าคุณจะทำมันสำเร็จรึเปล่าหรอก”
“วันนี้นายอ่านหนังสืออะไรอยู่?” แม็กซ์ถามขึ้นมาในทันที
“จะเป็นนักแสดงได้ยังไง”
“นายต้องภูมิใจที่การแสดงของนายทำได้ดีมากจริง ๆ!” เขาพูดด้วยความโกรธ การนับถอยหลังเริ่มขึ้นในหัวของเขาและเขาก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยขึ้นมาในทันที
เขาไม่ได้กังวลที่จะต้องต่อสู้กับไก่เพลิง เขาคิดว่าเขาน่าจะฆ่ามันได้ด้วยอาวุธที่เหมาะสม
และเขาไม่ได้กังวลว่าลูกค้าของเขาจะผิดหวัง
แต่เขากังวลเรื่องที่เขาให้สัญญากับเอมี่เอาไว้ เขาสัญญากับเธอว่าเขาจะทำอาหารจานใหม่ที่มีเนื้อมากมายให้กับเธอในวันนี้!
สิ่งสุดท้ายที่เขาอยากจะเห็นคือสายตาที่ผิดหวังของเอมี่ เขาเดินกลับไปกลับมาอย่างกังวล “ระบบ นายขายข้างไก่ตุ๋นมั้ย?”
“ขอโทษด้วย ฉันไม่ขายอาหาร”
“ซื้อให้ฉันหนึ่งจานจากโลกแล้วฉันจะจ่ายให้นาย”
“มันไม่ง่ายเลยสำหรับฉัน และมันแพงมาก”
“เท่าไหร่?”
“50,000 เหรียญทอง”
แม็กซ์ยกคิ้ว “มีด หม้อและกระทะใหม่ราคาเท่าไหร่?”
“คุณไม่สามารถซื้อพวกมันได้เช่นกัน” ระบบดูจะสนุกที่ได้ทำให้เขาผิดหวัง
“นาย…” แม็กซ์นั่งลงที่เก้าอี้แล้วครุ่นคิด ระบบเวรนี่มันเอาคืนฉันแล้ว ถ้าหากว่าฉันมีเงินละก็…
ดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีทางเลือกนอกจากทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ แต่ฉันไม่อยากทำให้เอมี่ผิดหวัง เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันสามารถใช้วัตถุดิบได้ตามที่ฉันต้องการใช่มั้ย?”
“ฉันจะไม่พยายามคิดค้นอาหารจานใหม่ถ้าฉันเป็นคุณ” ระบบพูดขึ้น “ตอนนี้คุณเพิ่งเป็นพ่อครัวมือใหม่ สิ่งที่คุณคิดค้นขึ้นมาทำได้แค่นำความอัปยศมาสู่ร้านอาหารแห่งนี้เท่านั้น คุณจะสูญเสียลูกค้า!”
“ใครพูดอะไรเกี่ยวกับการคิดค้นอาหารจานใหม่? ฉันแค่อยากทำเมนูใหม่ให้กับเอมี่” แม็กซ์ลุกขึ้นยืนแล้วสวมผ้ากันเปื้อนจากนั้นก็เดินเข้าไปในครัว
“ฉันคิดว่าฉันจะทำกุ้งผัดกับไข่และพริกหยวก” แม็กซ์พึมพำ “แย่มาก ฉันไม่รู้ว่าหมูสามชั้นน้ำแดงทำยังไง แต่ฉันคิดว่าเนื้อตุ๋นบางอย่างก็ดีเช่นกัน”
“ฉัน – ”
“จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ แต่ฉันจะไม่อัพเกรดร้านอาหาร” แม็กซ์พูดขัดในขณะที่เขากำลังหั่นหมูสามชั้น
ระบบเงียบไปในทันที
แม็กซ์ใช้เนื้อไม่ติดมันบางส่วนแล้วนำที่เหลือใส่กลับเข้าไปในตู้เย็น
เอมี่ลงมาข้างล่างพร้อมกับลูกเป็ดขี้เหร่ เธอเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อคลุมของเธอแล้ว ผมสีเงินของเธอกระเซอะกระเซิงและชี้ฟู “หอมมากเลย! พ่อกำลังทำอะไรอยู่เหรอคะ?” เธอถามด้วยความแปลกใจ
“บางอย่างที่หนูน่าจะชอบ ทำไมหนูไม่ไปนั่งรอก่อนล่ะ?” แม็กซ์พูดกับเธอและยิ้ม
เอมี่พยักหน้า “โอเคค่ะ” เธอนั่งลงและมองไปที่ห้องครัวด้วยความคาดหวังเป็นอย่างมาก
กุ้งเปลี่ยนเป็นสีแดงและให้กลิ่นที่น่าพึงพอใจ เขากำลังทำอาหารตามวิธีการทำไก่ตุ๋น แต่เขาใช้เพียงแค่ขิง กระเทียมและพริก เขาเติมซอสถั่วเหลืองลงไปในหม้อแล้วต้มต่ออีกซักพัก ในที่สุดเขาก็ตักพวกมันที่เสร็จเรียบร้อยแล้วใส่จาน
แม็กซ์ทำความสะอาดกระทะแล้วผัดพริกหยวกและไข่ ไข่สีทองและพริกหยวกดูน่ากินมาก
จากนั้นเขาก็หั่นเนื้อตุ๋นเป็นชิ้นบาง ๆ แล้วทำซอสที่มีความเปรี้ยวและเผ็ด เขาวางจานและข้าวลงบนถาดแล้วเดินออกไป
ดวงตาของเอมี่เบิกกว้างขณะที่เธอจ้องไปที่ถาด “ว้าว! มันคืออะไรคะพ่อ? พ่อทำเมนูใหม่ที่พ่อบอกเอาไว้เมื่อคืนนี้เหรอคะ?”
