Chapter 224 : เสียงอีการ้อง
เมื่อได้ยินเสียงของเอมี่แม็กซ์ก็ฟื้นจากความประหลาดใจอย่างรวดเร็ว เขาเก็บดาบแล้วยิ้ม
“นั่นคือดาบเหรอคะ?” เอมี่ถาม
“ใช่แล้วล่ะ” เขาเคยคิดว่าเขาอาจจะต้องฝึกดาบในทุก ๆ คืนเพื่อให้ใช้มันได้ดี แต่การฝึกฝนอย่างหนักของแม็ก อเล็กซ์ทำให้เขาไม่มีปัญหาเรื่องการฝึกฝน ร่างกายของเขาจำได้ว่าจะต้องแกว่งดาบอย่างไร
สิ่งที่เขาต้องทำคือทำความคุ้นเคยกับดาบเล่มใหม่นี้อย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็จะสามารถใช้ประโยชน์จากวิชาฟันดาบ 13 รูปแบบได้อย่างเต็มที่
ตอนนี้เขามีทั้งทักษะและประสบการณ์แล้ว สิ่งเดียวที่ขัดขวางระหว่างเขากับการเป็นอัศวินระดับสูงนั่นก็คือร่างกายที่อ่อนแอของเขา
ฉันแค่ต้องหาเงินเพิ่มเพื่อซื้อความแข็งแกร่งจากระบบ แม็กซ์คิด มันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการเพิ่มความแข็งแกร่ง
“พ่อเอามันมาจากไหนเหรอคะ?” เอมี่ถามแล้วมองไปที่ดาบที่สะท้อนแสง
“จากบนนั้น” แม็กซ์พูดและชี้ขึ้นไป
“นั่นเป็นการฟันที่เท่มาก! พ่อสอนหนูบ้างได้มั้ยคะ?” เอมี่ถามอย่างคาดหวัง
“หนูอยากเรียนวิชาดาบเหรอ?”
ฉันมีคุณสมบัติที่จะสอนเธอ แต่การเรียนเวทมนตร์ได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ของเธอไปแล้ว มันจะโหดร้ายเกินไปถ้าสาวน้อยต้องเรียนอะไรหลาย ๆ อย่างในเวลาเดียวกัน
เอมี่พยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช่ค่ะพ่อ!” เธอมองไปที่ดาบด้วยความปรารถนา “หนูอยากตัดต้นไม้ได้แบบนี้บ้าง จากนั้นหนูก็จะปกป้องพ่อได้”
เมื่อมองเห็นสีหน้าที่คาดหวังของเอมี่แม็กซ์ก็ยิ้มออกมา “เอาล่ะ พ่อจะสอนหนูวันละนิดละหน่อยก็แล้วกัน แต่หนูต้องสัญญากับพ่อนะว่าหนูจะไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“แม้แต่อาจารย์ทั้งสองคนของหนูด้วยเหรอคะ?”
“ใช่แล้ว แม้แต่มิยะก็เช่นกัน มันเป็นความลับเล็ก ๆ ของเรา หนูสามารถบอกพวกเขาได้เมื่อมันถึงเวลาและพ่อแน่ใจว่าพวกเขาจะต้องประหลาดใจ” มันจะทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้นและจะไม่มีใครกล้ารังแกเธออีก
ฉันหวังว่าเธอจะไม่ไปแกล้งเด็กคนอื่น ๆ ถ้าพวกเขาได้รับบาดเจ็บเพราะเธอพวกเขาจะต้องมาโวยวายแน่
เอมี่พยักหน้า “ค่ะพ่อ หนูสัญญา”
“เด็กดีของพ่อ” แม็กซ์พูดพร้อมกับลูบผมของเธอ ลูกเป็ดขี้เหร่กำลังพักและวางหัวของมันไว้บนเท้าของเอมี่ แม็กซ์เอาน้ำให้กับเจ้าต้องเล็กทั้งคู่ก่อนที่จะเอาขวดน้ำแขวนไว้ที่เอวของเขาแล้วเอาแมวใส่ไว้ในกระเป๋า
“เหมียว เหมียว” ลูกเป็ดขี้เหร่มองไปรอบ ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นและจัดท่าทางให้ตัวเองรู้สึกว่าอยู่ในท่าที่สบาย
เอมี่ชูแขนของเธอขึ้น “พ่อคะ หนูเหนื่อยแล้ว พ่อให้หนูขี่หลังพ่อได้มั้ยคะ?”
แม็กซ์ยิ้ม “ได้แน่นอน วิ่งไล่ผีเสื้อกันจนเหนื่อยเลยใช่มั้ยล่ะ” เขาย่อตัวลง “หนูกระโดดขึ้นมาเลย”
เอมี่กระโดดขึ้นขี่หลังของแม็กซ์และโอบแขนรอบคอของเขา “ไปกันเลย!” เธอตะโกนออกมาด้วยความดีใจ
“ไปกันเลย!” แม็กซ์ตะโกนด้วยแล้วยืนขึ้น ถือดาบเอาไว้ในมือและเดินไปยังจุดหมายของพวกเขา สาวน้อยบนหลังของเขาตัวไม่หนักเลย แม็กซ์เดินไปเรื่อย ๆ ในขณะที่เธอพูดอยู่ข้างหูของเขา
หุบเขาหนามอยู่ห่างจากประตูเมืองไปประมาณสามไมล์ แม็กซ์กำลังเดินไปตามถนนที่มีความกว้างสองเมตรและเต็มไปด้วยรอยแตกและรอยเท้าซึ่งบางรอยก็ใหญ่กว่ารอยเท้าของช้าง มันอาจจะเป็นรอบเท้าของโทรล
มีนักผจญภัยหลายคนที่ขี่ม้าผ่านพวกเขาไป ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองดูแม็กซ์และลูกสาวของเขา
ครึ่งชั่วโมงต่อมาแม็กซ์ก็พบว่าตัวเองกำลังมองไปที่หุบเขาอันกว้างใหญ่ที่อยู่ระหว่างภูเขาสองลูก หุบเขาทั้งสองข้างชันจนเกือบจะกลายเป็นแนวตั้งและมีปากทางเข้าเพียงแค่สามเมตรเท่านั้นและมันถูกปกคลุมด้วยเอาไว้ด้วยหนามสีดำหนา
ปากทางเข้าหุบเขาเป็นเหมือนกับฟันของสัตว์ร้ายที่จะกัดกินนักผจญภัยอยู่ตลอดเวลา
แม็กซ์เดินไปตามเนินเขาทางทิศตะวันตกกับเอมี่ คนส่วนใหญ่จะเลือกหุบเขาหรือเนินเขาทางทิศตะวันออกเพราะว่าพุ่มหนามขนาดใหญ่ทางตะวันตกนั้นถูกทำลายไปด้วยไฟป่าครั้งใหญ่เมื่อหลายปีก่อน ทุกวันนี้จึงมีสัตว์เวทจำนวนไม่มากที่จะแวะเวียนมาอยู่ที่นี่
นั่นคือเหตุผลที่แม็กซ์เลือกมาที่นี่ ปลอดภัยเอาไว้ก่อนดีกว่า เขามีเวลาเหลือเฟือที่จะตามหาไก่เพลิง
“พ่อคะ ปล่อยหนูลงเถอะ หนูตัวหนักเกินไป” เอมี่พูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
แม็กซ์ยิ้ม “ไม่เป็นไรหรอกลูกรัก หนูตัวไม่หนักเลย พ่ออุ้มหนูได้ไม่เหนื่อยเลย” พื้นที่บริเวณนี้อุดมสมบูรณ์มาก พุ่มไม้หนามที่ขึ้นมาใหม่จึงค่อนข้างมีขนาดใหญ่ เขาจะไม่ปล่อยให้หนามมาโดนตัวลูกสาวของเขา
ต้องขอบคุณที่ดาบมีรูปร่างที่ทำให้ใช้ได้คล่อง แม็กซ์ใช้มันเปิดทางเพื่อเดินขึ้นเขาไปได้อย่างง่ายดายพร้อมกับที่มีเอมี่ที่กำลังขี่หลังของเขาอยู่
เขาระมัดระวังเป็นอย่างมากแต่เขาก็ยังไม่เจอสัตว์เวทแม้แต่ตัวเดียว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงไก่เพลิงเลย เขาน่าจะไม่เจอพวกมันจนกว่าเขาจะเดินไปถึงบ่อน้ำพุร้อน
บ่อน้ำพุร้อนขนาดเล็กที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณสองเมตรและลึกครึ่งเมตรและถูกล้อมรอบเอาไว้ด้วยหิน หินพวกนี้บางทีอาจจะมีมาตั้งแต่แรกหรือไม่ก็อาจจะมีใครบางคนเอาหินพวกนี้มาวางไว้เพื่อให้มันดูเหมือนอ่าง
ข้าง ๆ บ่อน้ำพุร้อนมีก้อนหินขนาดใหญ่ที่มีความสูงพอ ๆ กับมนุษย์ผู้ใหญ่ตั้งอยู่ มันถูกเผาจนกลายเป็นสีดำ เป็นผลจากไฟป่าครั้งใหญ่
อุณหภูมิรอบ ๆ ที่นี่สูงขึ้นกว่าสิบองศาเซลเซียส พื้นดินร้อนราวกับว่ามีภูเขาไฟอยู่ใกล้ ๆ
บ่อน้ำพุร้อนมีไอน้ำลอยขึ้นมาและทำให้แม็กซ์อยากจะกระโดดลงไป
“ว้าว บ่อน้ำพุร้อน!” เอมี่อุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น “พ่อคะ หนูเล่นน้ำได้มั้ย?”
แม็กซ์ยิ้ม “ให้พ่อดูก่อนนะว่ามันร้อนเกินไปรึเปล่า?” เขาวางเอมี่ลง บางทีฉันอาจจะนั่งพักเพื่อแช่เท้าที่นี่ได้
แม็กซ์เอื้อมมือไปแตะน้ำ
ทันใดนั้นเสียงร้องเหมือนอีกาก็ดังขึ้นและไก่เพลิงก็พุ่งเข้ามาที่ก้อนหิน
