A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World – ตอนที่ 258

ตอนที่ 258

Chapter 258 : พ่อของเธอน่าทึ่งมาก!

เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่มีหน้าตาน่ารักและมีอายุประมาณ 5 ขวบ เธอมีใบหน้าของเธอสะอาดสะอ้านและผมที่ตัดสั้น ดวงตาสีดำของเธอนั้นสดใสและเป็นประกาย เธอสูงกว่าเอมี่ประมาณครึ่งศีรษะ ดูเหมือนว่าแม่ของเธอจะดัดแปลงชุดของเธอให้พอดีกับตัวของลูกสาว มันเต็มไปด้วยรอยปะ

เธอมีความสุขมากที่ได้เห็นเอมี่และเริ่มวิ่งเข้ามาหาเธอ

“เจสสิก้า!” เอมี่เรียกและวิ่งเข้าไปหาเธอด้วย

แต่เด็กหญิงหยุดก่อนที่จะกอดเอมี่ เธอมองดูชุดของเอมี่ด้วยความประหลาดใจ

“ทำไมเธอถึงไม่กอดฉันล่ะเจสสิก้า?” เอมี่ถาม

“วันนี้เธอใส่ชุดเดรสสวย ๆ ฉันไม่อยากให้มันสกปรก” เธอยิ้ม ฟันหน้าซี่กลางของเธอยังไม่งอกออกมา จากนั้นเธอก็เห็นลูกแมวและดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง “เป็นแมวสีส้มที่น่ารักมาก!”

“จริง ๆ แล้วมันเป็นเป็ด มันออกมาจากไข่”

“จริงเหรอ? แต่มันดูไม่เหมือนเป็ดเลยนะ” เจสสิก้าพูดด้วยความสับสน “ยังไงก็ตามฉันขออุ้มมันได้มั้ย?”

“เหมียว!” ลูกเป็ดขี้เหร่ร้องและยกอุ้งเท้าขึ้นมาราวกับว่ามันจะบอกว่าไม่

เอมี่พยักหน้า “ได้แน่นอน” จากนั้นเธอก็ก้มมองลูกแมว “นี่คือเพื่อนของฉันชื่อเจสสิก้า ทำตัวดี ๆ นะลูกเป็ดขี้เหร่ไม่งั้นคืนนี้แกจะต้องวิ่งเพิ่มอีกห้ารอบ”

“เหมียว” มันคอตกและยอมแพ้แล้วปล่อยให้เจสสิก้าอุ้มมัน

“มันน่ารักมาก ๆ!” เจสสิก้าพูดในขณะที่เธออุ้มมัน

หลังจากนั้นเด็ก ๆ คนอื่น ๆ ก็มองเห็นเอมี่เช่นกัน

“เอมี่”

“เอมี่”

พวกเขาทักทายเธอและเจสสิก้า บางคนก็อยากจะเห็นแมว

เอมี่ทักทายพวกเขากลับแล้วเรียกชื่อแต่ละคนออกมาด้วย

ริมฝีปากของแม็กซ์โค้งขึ้นด้วยรอยยิ้ม เธอเป็นที่นิยมมากในหมู่พวกเขาและเธอก็เป็นคนที่มีชื่อเสียง อายุของเด็ก ๆ ดูเหมือนว่าจะอยู่ในช่วง 4-9 ขวบ เสื้อผ้าของพวกเขายับเยินเหมือนกับที่เอมี่ใส่เมื่อเขาเห็นเธอครั้งแรก เด็กผู้หญิงที่ชื่อเจสสิก้าดูเป็นผู้ใหญ่มากเมื่อเทียบกับอายุของเธอและเธอเป็นคนที่ใกล้ชิดกับเอมี่มากที่สุด

“เอมี่บอกว่าพวกเธอทุกคนเป็นเพื่อนของเธอดังนั้นเราจึงเอาบางอย่างมาให้พวกเธอกิน” แม็กซ์พูดด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้มีใครหิวบ้างมั้ย?”

“ผม/หนู!” พวกเขาตะโกนขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

“เจสสิก้า นี่คือพ่อของฉัน เขาทำให้ข้าวไก่ตุ๋นให้กับพวกเธอแต่ละคน” เอมี่กระซิบกับเธอ “และเขาก็ทำมาให้แม่ของเธอด้วย”

“พ่อของเธอเหรอ?” เจสสิก้าเหลือบมองไปที่แม็กซ์ด้วยความอิจฉา จากนั้นเธอก็หันมาหาเอมี่และยิ้ม “ขอบคุณนะเอมี่ เธอใจดีกับฉันเสมอเลย”

แม็กซ์ยิ้มแล้วเดินไปที่ม้านั่ง “มาเถอะเด็ก ๆ” เขาหยิบอาหารออกมาวางไว้บนม้านั่งแล้วเปิดฝา

กลิ่นที่น่าอร่อยลอยฟุ้งออกมาและทำให้เด็ก ๆ น้ำลายไหลถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ได้เข้าใกล้อาหารเลยก็ตาม

แม็กซ์นับจำนวนเด็ก ๆ เด็ก ๆ ที่อยู่ตรงนี้มีแค่ 19 คนเท่านั้น ยังมีข้าวไก่ตุ๋นเหลืออยู่อีกสามชุด “มาเอาไปกินเถอะเด็ก ๆ” เขาพูดกับพวกเขาด้วยรอยยิ้ม

พวกเด็ก ๆ มองหน้ากันและไม่มีใครขยับ

เอมี่จูงมือพาเจสสิก้าไปหยิบกล่องข้าวและไก่ตุ๋นและรับลูกแมวมาจากเธอ “ลองดูสิเจสสิก้า ฉันแน่ใจว่าเธอจะชอบมัน”

เจสสิก้ามองไปที่แม็กซ์ “ขอบคุณนะคะ” เธอตักไก่ขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วเอาเข้าปาก ดวงตาของเธอเป็นประกายขึ้น

มันอร่อยมาก! เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายรสชาตินี้ได้ยังไง แต่เธอไม่เคยกินอะไรที่อร่อยขนาดนี้มาก่อน

เจสสิก้ากลืนมันลงไปและพยายามกลั้นน้ำตาแห่งความสุขเอาไว้ เธอตักมันเข้าปากอีกครั้ง

“มีอะไรผิดปกติเหรอเจสสิก้า? อย่าร้องไห้นะ” เอมี่พูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้เธอ

“ฉันหยุดไม่ได้ อาหารทำให้ฉันร้องไห้” เธอพูดพร้อมกับมีน้ำตาไหลอาบแก้ม

เด็กแปลก ๆ แม็กซ์ยิ้มแลถือซะว่าการร้องไห้ของเธอเป็นคำชม

เด็กคนอื่น ๆ เลิกลังเล พวกเขาเดินไปหยิบอาหารแล้วเริ่มกิน

“มันอร่อยจริง ๆ!”

“พ่อของเธอน่าทึ่งมากเลยเอมี่!”

“มันอร่อยมากจนทำให้ฉันอยากจะร้องไห้เหมือนกัน…”

“ลองตักซุปใส่เข้าไปในข้าวแสงจันทร์สิเจสสิก้า มันจะยิ่งอร่อยขึ้นอีกนะ” เอมี่กระซิบ

ดวงตาของเจสสิก้าเบิกกว้างเมื่อเธอมองดูข้าว “มีดวงจันทร์น้อย ๆ อยู่ในเม็ดข้าวด้วย!”

ใบหน้าที่มีความสุขของเด็ก ๆ ทำให้แม็กซ์ยิ้มออกมา บางทีฉันควรจะทำแบบนี้ให้บ่อยขึ้นเมื่อฉันมีเงินมากพอ

“นั่นคือแม็กซ์เหรอ?” ลูน่ามองมาจากที่ไกล ๆ ในขณะที่เธอถือถุงใบใหญ่เอาไว้ในมือ

A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World

A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World

Status: Ongoing

ที่เมืองเคออส ณ ทวีปนอร์แลนมีร้านอาหารแปลกๆอยู่ร้านหนึ่ง

ที่นี่พวกเอลฟ์กำลังกินเคบับอย่างตะกละตะกลามโดยไม่คำนึงถึงมารยาทที่ควรมี มังกรยักษ์กำลังนั่งอยู่หน้าหม้อไฟอย่างใจจดใจจ่อ ปีศาจกำลังนั่งกินแดงโก้ที่ดูน่าอร่อย…

อยู่ที่นี่พวกเขาต้องทำตามกฎที่แปลกประหลาดและเข้มงวด แต่นั่นไม่ได้ทำให้พวกเขาเลิกมาต่อแถวเพื่อกินอาหารที่ร้านอาหารนี้เลย

พวกเขาพูดถึงความศักดิ์สิทธิ์ของอาหารที่นี่และความสามารถของพ่อครัวที่แสนวิเศษ ที่นี่ไม่มีใครกล้ากินแล้วหนี

“จ่ายเงินมาเดี๋ยวนี้ !” เด็กหญิงตัวน้อยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันแสนน่ารักของเธอ มังกรตัวสูงห้าเมตรถึงกับต้องตัวสั่นเมื่อถูกเธอจ้องมอง

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท