Chapter 320 : ตัวเลือก
“ฉันสนใจจ้างลูกมือมั้ยเหรอ?” โมไบปัดฝุ่นตามตัวออกและเงยหน้ามองลู่ลู่ที่สูงกว่าตัวเขาถึงสองเท่า เขามองสํารวจลู่ลู่อย่างระมัดระวังก่อนที่จะส่ายหัวและตอบ “ดูเหมือนว่านายจะเหมาะกับงานนี้นะ แต่ถ้านายซุ่มซ่ามเกินไปนายจะไม่ประสบความสําเร็จในงานนี้แน่นอกจากนี้ฉัน ก็ไม่เคยรับเด็กฝึกงานหรือจ้างพนักงานคนไหนมาก่อนเลย”
ฉีฉีหยิกเอวสู่ลู่เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดอะไรออกไป เธอมองไปที่ซากปรักหักพังแล้วพูดว่า “หัวหน้าคะ เขาแค่เงอะงะเรื่องการพูดคุยเท่านั้นเองค่ะ แต่จริง ๆ แล้วเขาฉลาดมาก เขาเรียนรู้ได้เร็วและถ้าคุณรับเขาเป็นลูกมือเขาจะช่วยงานคุณได้มาก คุณจะสร้างอาวุธได้มากขึ้นและได้รับเงิน มากขึ้นเมื่อมีเขาคอยช่วย ถ้าคุณไม่เชื่อฉันคุณสามารถพาลู่ลู่ไปช่วยคุณทําความสะอาดเตาหลอมได้ เขาเป็นคนคล่องแคล่วจริง ๆ ”
“อื่ม…” สีหน้าครุ่นคิดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโมไบเมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เขามองดูลู่ลู่แล้วหันกลับไปมองฉีฉีและพยักหน้าในที่สุด “เอาล่ะ ฉันจะให้โอกาสเขา แต่ฉันไม่รับประกันว่าฉันจะจ้างเขานะ ธุรกิจของฉันไม่ได้มีกําไรมากมายอะไรและฉันไม่สามารถจ้างคนขี้เกียจได้”
“ขอบคุณค่ะหัวหน้า ลู่ลู่จะทําให้คุณพอใจอย่างแน่นอน” รอยยิ้มที่ร่าเริงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉีฉี เธอกำกําปั้นของเธอและพูดให้กําลังใจ “ลุยเลยลู่ลู่ นายเก่งที่สุด! ฉันแน่ใจว่านายจะประสบความสําเร็จในงานนี้”
“ฉันจะทําให้ดีที่สุด” ลู่ลู่ตอบด้วยรอยยิ้ม ฉีฉีต้องทํางานที่ร้านน้ํายาเวทมนตร์ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถนั่งอยู่เฉย ๆ และรอให้เธอนําอาหารมาให้เขาได้ ถ้าเขาได้งานที่โรงตีเหล็กใกล้ ๆ กันมันจะเป็นอะไรที่ดีมาก
แม็กซ์ที่เพิ่งจะเดินออกมาจากร้านอาหารรู้สึกมีความสุขมากที่ได้เห็นว่าควายแอคทั้งสองคน ตั้งใจที่จะลงหลักปักฐานอยู่ที่เมืองเคออลอย่างถาวร
มันเป็นเรื่องที่ดี อย่างน้อยเอมก็มีเพื่อนเล่นเพิ่มขึ้นอีกสองคน
“เอาล่ะ นายอยู่ทําความสะอาดที่นี่ เพียงแค่นายทําในสิ่งที่พวกเขาบอกให้นายทํา” โมไบสั่ง จากนั้นเขาก็หันกลับมาและเดินตรงมาหาแม็กซ์
“ได้ครับ” ลู่ลู่ตอบก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในซากปรักหักพัง ถึงแม้ว่าเขาจะยังฟื้นตัวได้ไม่เต็มที่แต่การทําความสะอาดเศษซากไม่ใช่ปัญหาสําหรับเขา ในขณะเดียวกันนี้ก็กลับไปที่ร้านน้ำยาเวทมนตร์และเริ่มทํางานวันแรกที่นั่น
โมไบเดินเข้ามาหาแม็กซ์และถามขึ้น “แม็กซ์ธุรกิจของนายดมาก นายเคยคิดที่จะขยายร้านมั้ย?”
“หืม?” แม็กซ์แต่ออกมาเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์เท่านั้นและเขาก็รู้สึกสังเลเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขาคิดเรื่องการขยายร้านอย่างแน่นอน ยังไงซะเมื่อเทียบฐานลูกค้าในปัจจุบันของเขากับจํานวนที่นั่ง 64 ที่นั่งมันก็ยังไม่เพียงพอ เขาไม่อยากให้ลูกค้าต้องนั่งเบียดกันดังนั้นทางเลือกเสี้ยวที่เขาทําได้คือการขยายร้าน
อย่างไรก็ตามแม็กซ์ไม่สามารถควบคุมการขยายตัวของร้านอาหารได้ เพราะร้านอาหารนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยระบบดังนั้นมันจึงเป็นคนที่มีความรับผิดชอบในการขยายร้านเช่นกัน
ด้วยนิสัยที่เส็งเคร็งของระบบมันมีความเป็นไปได้มากว่ามันจะไม่เห็นด้วยกับการขยายร้านจนกว่าเขาจะอัพเกรดร้านอาหารได้
นอกจากนี้เรื่องที่น่าปวดหัวที่สุดสําหรับเขาไม่ใช่ระบบแต่เป็นที่ตั้งของร้านอาหารของเขาซึ่งมันตั้งอยู่ที่มุมตะวันตกเฉียงเหนือของสานเอเดน ถัดไปทางทิศตะวันตกของร้านเขาเป็นคุกบาสเทีย ดังนั้นถ้าเขาจะขยายร้านไปทางทิศตะวันตกเขาจะต้องทุบคุกเพื่อเปิดร้านอาหารที่นั่นซึ่งเห็น ได้ชัดว่ามันไม่ใช่ทางเลือกที่เหมาะสม อย่างไรก็ตามโรงตีเหล็กของโมไบนั้นตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก ของร้านอาหารของเขา
โรงตีเหล็กของโมไบนั้นเปิดมานานหลายสิบปีแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่น่าจะเต็มใจขายมันให้กับเขาเพื่อขยายร้านอาหาร อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องแปลกมากที่เขาเริ่มถามเกี่ยวกับการขยายร้านขึ้นมา
“ นี่คือสิ่งที่ฉันคิด ย้อนกลับไปตอนนั้นฉันซื้อร้านทั้งสี่ร้านนี้เอาไว้ ฉันวางแผนว่าจะขยายธุรกิจออกไปถ้ามันไปได้ดี แต่มันก็ผ่านมา 40 กว่าปีแล้วและฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้อีก” โมไบยิ้มในขณะที่เขาชี้ไปที่ร้านใกล้ ๆ กับร้านของอเรียนและพูดต่อ “ฉันต้องขอโทษสําหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ด้วยและฉันขอบคุณนายมากสําหรับแรงบันดาลใจที่นายให้กับฉัน ดังนั้นฉันจึงวางแผนว่าจะสร้างโรงตีเหล็กของฉันขึ้นใหม่ที่ข้าง ๆ ร้านน้ำยาเวทมนตร์ ถ้านายต้องการจะขยายร้าน ฉันจะขายทั้งสามร้านนี้ให้นายตามราคาตลาด”
“โมไบ คุณนี้รวยจริง ๆ ” แมกซ์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ร้านค้าที่อยู่ถัดไปจากโรงตีเหล็กนั้นไม่เคยมีใครอยู่มาก่อน แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าพวกมันจะเป็นของโมไบ จากนั้นเขาก็ถามระบบในโจ “ระบบ เราขยายร้านอาหารได้มั้ย?”
“ระดับของร้านอาหารค่ำเกินไปการขยายตัวจึงไม่สะดวก กรุณาอัพเกรดร้านอาหารโดยเร็วที่สุดเพื่อปลดล็อคสิทธิ์เพิ่มเติม
“ฉันรู้… ” แม็กซ์ไม่แปลกใจกับคําตอบนั้น อย่างไรก็ตามอย่างน้อยคําตอบของระบบก็ระบุว่าการขยายร้านจะพร้อมใช้งานหลังจากที่เขาทําการอัพเกรดร้านอาหาร ถ้าเขาขยายร้านได้เขาจะรับลูกค้าได้มากขึ้นในแต่ละครั้ง อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้พวกเขามีคุกอยู่ทางซ้ายดังนั้นพวก เขาจึงขยายร้านไปได้แค่ทางขวาเท่านั้น เพราะงั้นร้านทั้งสามที่โมไบเสนอขายให้เขานั้นนับว่าสําคัญมาก
ยังไงซะลานเอเดนที่ถูกสร้างขึ้นตามแผนของปราสาทเจ้าเมือง การขยายร้านยื่นเข้าไปในลาน เป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายและร้านอาหารของเขาน่าจะถูกทําลายลงในวันถัดไปดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเสียงได้
“ตอนนี้ผมยังมีเงินและพนักงานไม่มากพอ ดังนั้นผมคงซื้อร้านของคุณไม่ได้ในตอนนี้ อย่างไรก็ตามผมคิดที่จะขยายร้านอย่างแน่นอนและผมจะขอบคุณมากถ้าคุณของร้านทั้งสามนี้เอาไว้ให้ ผมได้ซักพัก” แม็กซ์ตอบพร้อมกับยิ้ม เขายังมีเงินไม่พอที่จะซื้อร้านทั้งสามนี้ นอกจากนี้เขาก็ไม่มีอํานาจที่จะขยายร้านอาหารของเขา
“ไม่มีปัญหา แค่บอกฉันเมื่อนายต้องการ ฉันจะให้คนสร้างอาคารเปล่า ๆ ไว้เพื่อหลอกผู้ตรวจสอบ พวกมันไม่ได้ใช้งานมาหลายสิบปีแล้วทั้งนั้นฉันจึงไม่จําเป็นต้องรีบขายพวกมัน” โมไบพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม หลังจากที่คุยกับแม็กซ์อยู่พักหนึ่งเขาก็กลับไปที่ซากปรักหักพังของเขาและเริ่มคุยเรื่องการสร้างโรงหลอมใหม่กับช่างคนแคระ
เป็นเมืองที่เป็นมิตรจริง ๆ รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแม็กซ์ในขณะที่เขามองไปที่คนแคระที่กําลังยุ่ง ถ้าร้านอาหารของเขาขยายออกไปได้อีกสามห้องเขาจะรับลูกค้าได้ประมาณ 300 คนในครั้งเดียว ประสิทธิภาพในการทําอาหารของเขาจะเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปดังนั้นร้านอาหารก็จะมีกําไรมากขึ้นเรื่อย ๆ
“ระบบ นายทํากงล้อเสี่ยงโชคของนายเสร็จยัง? นี่มันผ่านมาห้าวันแล้วนะ” แมกซ์ถาม ระบบในใจ
“ตัวเลือกทั้งหกบนกงล้อได้รับการตัดสินแล้ว เมื่อคุณทําภารกิจของระบบสําเร็จคุณจะมีสิทธิ์เลือกตัวเลือกที่เจ็ดใส่เข้าไป คุณจะเลือกสูตรอาหารอะไรใส่เข้าไปก็ได้” ระบบตอบ
