บทที่ 23 ชิวมู่เฉิงถูกหลอกแล้ว
ชิวมู่เฉิงกำลังจะเข้าไป เนี่ยเฟิงพลันเรียกเธอไว้ “พี่ใหญ่ รอก่อน ปกเสื้อของพี่ยังไม่เรียบร้อย”
เนี่ยเฟิงก้าวไปข้างหน้า จัดปกเสื้อให้ชิวมู่เฉิงอย่างใกล้ชิด ถือโอกาสเอาเครื่องดักฟังเท่าเมล็ดข้าวติดเข้าไปด้วย
“เสร็จหรือยังเสี่ยวเฟิง?”
ทั้งสองอยู่ชิดกันมาก ชิวมู่เฉิงได้กลิ่นบนร่างของเนี่ยเฟิง
ไม่ค่อยเหมือนตอนที่ยังเล็ก มีกลิ่นอายของผู้ชายที่เย็นเยียบแบบหนึ่ง ทำให้ชิวมู่เฉิงหายใจถี่กระชั้นเล็กน้อย
ชิวมู่เฉิงน้อยนักที่จะใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้
“เสร็จแล้ว! พี่ใหญ่เข้าไปเถอะ สู้ๆนะ”
ชิวมู่เฉิงได้สติกลับมา ชะงักเล็กน้อย “ฉันทำได้”
หลังจากชิวมู่เฉิงเข้าไปแล้ว เนี่ยเฟิงใส่หูฟังบลูทูธ เสียงที่ได้รับฟังยังคงชัดเจน
“คุณหวาง”
ชิวมู่เฉิงมองไปที่ผู้จัดการใหญ่ของหวางซื่อกรุ๊ปหวางต้าจาว “ธุรกิจชิ้นนี้พวกเราไม่ใช่เจรจากันไปแล้วหรือ พวกคุณขึ้นราคาอย่างกะทันหัน ไร้ความปรานีเกินไปไหม?”
หวางต้าจาวหัวเราะเสียงดัง “คุณชิวจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ! ทุกคนล้วนเป็นนักธุรกิจ ทำธุรกิจแน่นอนว่าก็ต้องคิดถึงผลประโยชน์ไม่ใช่หรือ”
ชิวมู่เฉิงโกรธเล็กน้อย “แต่ข้อตกลงฉบับนี้เมื่อเดือนก่อนพวกเราเจรจากันเรียบร้อยแล้ว ตอนนั้นคุณก็รับปากแล้ว ตอนนี้เพิ่มราคาขึ้น 20% เห็นได้ชัดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลย”
หวางต้าจาวยกมือประสานกัน ใช้สายตาพินิจพิเคราะห์มองชิวมู่เฉิง : “คุณชิวตอนนี้ที่ดินแพงแค่ไหนไม่ใช่ว่าคุณจะไม่รู้ ยิ่งกว่านั้นหนึ่งเดือนเกิดคลื่นลมก่อตัว ราคาแน่นอนว่าก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงสิ! ถ้าคุณยอมรับไม่ได้ งั้นผมก็จะขายให้คนอื่น”
ชิวมู่เฉิงหรี่ตาลง “งั้นข้อตกลงของพวกเราก่อนหน้านี้ก็ยกเลิกหรือ? ”
หวางต้าจาวไหวไหล่ “ถ้าคุณไม่อยากได้ที่ดินผืนนั้น ข้อตกลงก็ยกเลิก”
“ในเมื่อไม่มีทางร่วมมือกันได้ งั้นเชิญคุณนำเงินมัดจำที่ตอนนั้นฉันวางไว้คืนกลับมาด้วย” ชิวมู่เฉิงมองหวางต้าจาวอย่างเย็นชา
ใครจะรู้ว่าหวางต้าจาวถึงกับแกล้งโง่: “เงินมัดจำ? เงินมัดจำอะไร? คุณวางเงินมัดจำหรือ?”
ชิวมู่เฉิงคิดไม่ถึงว่าหวางต้าจาวจะไร้ยางอายขนาดนี้!
“ตอนนั้นเงินมัดจำสองล้านที่จ่ายไป ฉันคิดว่าคุณคงยังไม่ลืมหรอกนะ? ”
“รายการชำระเงินนั้นผมไม่ได้รับนะ อีกอย่างเซ็นสัญญาข้อตกลงตอนนั้นผมก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับผมล่ะ?”
ชิวมู่เฉิงกำหมด “ตอนนั้นคุณบอกกับฉันว่าตัวเองไม่อยู่ที่บริษัท บอกว่าบนข้อตกลงประทับตราและลายเซ็นของคุณแล้ว ฉันถึงได้เซ็นสัญญาข้อตกลงกับคุณ เงินฉันก็วางไปแล้ว”
ชิวมู่เฉิงหยิบข้อตกลงออกมา หวางต้าจาวไม่แม้แต่จะมอง พูดขึ้นโดยตรง: “ผมไม่เคยพูดอะไรแบบนี้! อีกอย่าง คุณก็ไม่ได้เห็นผมลงนามด้วยตาตัวเอง ข้อตกลงนี้เป็นของปลอม คุณถูกหลอกแล้ว! ถ้าคุณจะหาก็ไปหาตำรวจเถอะ! ”
“คุณหวาง ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราเจอกันในศาล! ”
ชิวมู่เฉิงขบกราม ผลักประตูจากไปอย่างเดือดดาลทันที
“พี่ใหญ่ เร็วขนาดนี้ก็ออกมาแล้วหรือ? ”
เนี่ยเฟิงยิ้มกว้างมองชิวมู่เฉิง ในความเป็นจริงเมื่อสักครู่เขาได้ยินการสนทนาระหว่างชิวมู่เฉิงและหวางต้าจาวแล้ว
และด้วยความเร็วสูงสุด แฮ็คเข้าไปในบัญชีของหวางต้าจาว และยังควบคุมหลักฐานสำคัญในการรับสินบนและโยกย้ายเงินกองกลาง แล้วยังใช้เวลาน้อยนิดนี้ทำเป็นวิดีโออีกด้วย
“อืม ไปกันเถอะ”
ชิวมู่เฉิงหายใจเข้าลึกๆ ต่อหน้าเนี่ยเฟิงเธอยังคงต้องสงบอารมณ์ของตัวเองลง
“ได้เลย! ”
เนี่ยเฟิงกระตือรือร้นเปิดลิฟต์ในชิวมู่เฉิง ตอนมาถึงชั้นล่าง เนี่ยเฟิงอยู่ๆก็ตบหัวตัวเอง “โอ๊ย! พี่ใหญ่ ผมลืมหยิบโทรศัพท์มา!”
ชิวมู่เฉิงจนใจ “เสี่ยวเฟิง นายทำไมขี้หลงขี้ลืมอย่างนี้? ”
เนี่ยเฟิงแลบลิ้น “โอย ผมนี่นิสัยขี้ลืมมากน่ะ! พี่ใหญ่ พี่รอผมในรถสักครู่นึง ผมจะรีบลงมา”
เนี่ยเฟิงพูดจบ ก็ขึ้นไปยังชั้นของหวางซื่อกรุ๊ปอีกครั้ง
เขาถึงหน้าประตูแล้ว ก็ได้ยินเสียงหัวเราะฮ่าๆด้านใน
“คุณหนูรอง! ผมทำงานคุณวางใจได้ เรื่องที่คุณสั่ง ผมทำเรียบร้อยแล้ว ไม่รู้ว่าทางด้านราคา… ”
“ได้ได้ได้! งั้นผมรอคุณมาลงนามข้อตกลง! คุณวางใจ! พื้นที่บุกเบิกสปริงผืนนั้นต้องเป็นของคุณเท่านั้น! ”
“ปัง!”
หวางต้าจาวเพิ่งจะวางสายโทรศัพท์ ทันใดนั้นประตูห้องทำงานก็ถูกถีบเปิดออกแล้ว
เขาโมโหทันที “แกเป็นใคร? ถึงกับกล้าถีบประตูฉัน! ”
เนี่ยเฟิงยิ้มกริ่มเดินไปข้างหน้า “คุณหวางใช่ไหม? สวัสดี”
“ไสหัวออกไป!” หวางต้าจาวชี้ไปที่นอกประตู มองออกได้ว่าเขาเดือดดาลมาก
“ให้ผมออกไปก็ได้อยู่หรอก แต่มีเรื่องนึงที่ผมอยากลองคุยกับคุณหน่อย”
“แกนับเป็นตัวอะไร? ถึงกลับกล้ามาสั่งฉัน?” หวางต้าจาวโมโหสุดขีด
เนี่ยเฟิงไม่สนใจสักนิด เขาแคะหู หลังจากนั้นพูดว่า : “ก่อนอื่น เอาเงินสองล้านพร้อมดอกเบี้ยที่คุณซ่อนไว้คืนให้กับชิวมู่เฉิง ต่อจากนั้นพื้นที่บุกเบิกสปริงผืนนั้น ทางที่ดีคุณลองคิดอีกครั้ง”
หวางต้าจาวโมโหจนหัวเราะ “โอ๋? ดูเหมือนว่าแกกับชิวมู่เฉิงมีความเกี่ยวข้องกันล่ะสิ? ไม่อย่างนั้นทำไมเธอเพิ่งไป แกก็มาแล้ว?”
หวางต้าจาวสังเกตเนี่ยเฟิงอย่างละเอียดรอบหนึ่ง หลังจากนั้นยิ้มเย็นพูดว่า : “ดูท่าทางหล่อเหลานี่ของแก แกอาจจะเป็นคนรักที่ชิวมู่เฉิงเลี้ยงไว้ล่ะสิ”
เนี่ยเฟิงเลิกคิ้ว เขาดูแล้วเหมือนพวกเกาะผู้หญิงกินหรือ?
“พูดถูกล่ะสิ? อยากออกหน้าแทนคนเลี้ยงดูของแกหรือ? ช่างไม่ดูตัวเองว่ามีความสามารถหรือไม่! ถือโอกาสที่ตอนนี้ฉันยังมีความอดทน รีบคุกเข่าก้มหัวขอโทษฉัน ไม่งั้นฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่!”
หวางต้าจาวนั่งไขว่ห้าง พูดอย่างอวดดี
เนี่ยเฟิงหัวเราะ นั่งตรงข้ามหวางต้าจาว “ผมคิดว่าคนที่ควรคุกเข่าขอโทษต้องเป็นคุณถึงจะถูก ยังมี รองเท้าของผมสกปรกนิดหน่อย คุณช่วยผมเลียให้สะอาดหน่อยสิ? ”
รอยยิ้มบนหน้าของหวางต้าจาวหายไปอย่างไร้ร่องรอย “ไอ้เด็กหน้าเหม็น! แกพูดอะไร? ฉันว่าแกคงอยากตายใช่ไหม? ”
“โอ้? ไม่คุกเข่าหรือ? งั้นคุณดูนี่สิ”
เนี่ยเฟิงพูดไปก็เปิดโทรศัพท์ หวางต้าจาวมองอย่างสงสัย พอมองแล้ว หวางต้าจาวก็กลายเป็นหินอยู่ที่เดิมทันที!
“แก! แกเอามาได้ยังไง? ”
“ประหลาดใจมากเลยสิ? ”
เนี่ยเฟิงเขย่าโทรศัพท์ “เพียงแค่ผมกดลงบนปุ่มนี้ เช่นนั้นในเวลาสั้นๆไม่กี่วินาที วิดีโอนี้ก็จะส่งไปถึงหวางซื่อกรุ๊ปกลุ่มใหญ่หลายกลุ่มของคุณ หวางต้าจาว คุณว่าคุณอาของคุณรู้เรื่องนี้เข้ายังจะให้อภัยคุณไหม? ยังจะให้คุณนั่งบนตำแหน่งที่สบายขนาดนั้น? ”
หวางต้าจาวกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ขาทั้งคู่ของเขาอ่อน คุกเข่าลงทันที
“ขอโทษ! ขอโทษ! ฉันผิดไปแล้ว! ยกโทษให้ฉันเถอะ! ”
หวางต้าจาวก็คลานเข้ามาทันที ก้มหัวไปทางเนี่ยเฟิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า!
ถ้าอาของเขารู้ว่าเขารับสินบน ทุจริตเงินกองกลาง จะต้องตีเขาจนตายแน่นอน!
“ผมไม่ใช่พูดแล้วหรือ? รองเท้าผมสกปรกนิดหน่อย”
หวางต้าจาวปรากฏสีหน้าลำบากใจ แต่ว่าวิดีโอนี้ถูกควบคุมอยู่ในมือของเขา หวางต้าจาวยังจะมีโอกาสให้ต่อต้านที่ไหนกัน? หน้าเขาขาวซีดเหมือนหินปูนทันที
หวางต้าจาววุ่นวายใจ ยื่นลิ้นออกมาเลียรองเท้าของเนี่ยเฟิงอย่างยากลำบาก
ลิ้นของเขายังไม่ทันแตะถูกรองเท้าของเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงพลันยกเท้าขึ้นมา ถีบไปบนคางของหวางต้าจาวเท้าหนึ่ง หวางต้าจาวเกือบจะไม่กัดเอาลิ้นของตัวเองขาด!
“ช่างเถอะ ผมรังเกียจว่าน้ำลายคุณสกปรก คุณว่า เรื่องนี้จะจัดการอย่างไร? ” เนี่ยเฟิงมองต่ำลงไปที่หวางต้าจาว ถามกลับ
