บทที่ 38 คนชั่วมักจับกลุ่มรวมตัวกัน
“วันนี้ฉันเป็นคนเฝ้าก็แล้วกัน มือของเสี่ยวเฟิงได้รับบาดเจ็บ น่าจะมีหลายเรื่องที่ทำไม่สะดวก”
หมิงอี๋หานกับพี่ใหญ่และพี่สามปรึกษากันได้แบบนี้ เนี่ยเฟิงก็ทำอะไรไม่ได้ มือของเขาก็แค่เป็นแผลเล็กนิดเดียว? ทำไมต้องนอนเฝ้าด้วย?
“ผมเป็นผู้ชายนะ ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป ต้องถูกหัวเราะแน่เลย มือผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ วันนี้ก็กลับไปนอนบ้านกันเถอะ ไม่จำเป็นต้องนอนที่โรงพยาบาลหรอก”
หลังจากที่เนี่ยเฟิงกินข้าวอิ่มแล้ว พยายามคุยกับพี่สายทั้งหลาย
“แบบนี้ก็ไม่ได้ นายต้องอยู่รักษาตัวที่นี่ ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น รอพรุ่งนี้อาการดีขึ้นบ้าง นายถึงจะไปได้”
หลิงซูอินเองก็คิดเช่นนี้ สุดท้ายเนี่ยเฟิงก็ไม่มีทางแล้ว ก็ต้องนอนที่โรงพยาบาล ว่างไม่มีอะไรทำเขาก็เล่นโทรศัพท์
จริงๆ แล้วการเล่นโทรศัพท์ของเนี่ยเฟิงไม่เหมือนคนอื่น เขาดูข้อมูลเกี่ยวกับทุกที่ในโลก
“รายงานเทพราชามังกร วันนี้เราตรวจพบว่ามีกองกำลังที่ไม่รู้จักเข้ามาในเมืองตงไห่ ท่านต้องระวังตัวด้วย”
“รายงานเทพราชามังกร ข้อมูลได้ส่งเข้าไปในเมล์ของท่านแล้ว เชิญท่านตรวจสอบรับข้อมูลด้วย”
“รายงานเทพราชามังกร เกี่ยวกับคดีการหายตัวของเด็กทั้งประเทศเมื่อ20ปีก่อนได้ส่งข้อมูลการสืบหาเข้าในเมลล์ของท่านแล้ว เชิญท่านตรวจดูด้วย”
“รายงานเทพราชามังกรพวกเราค้นหาซากที่หายไปเมื่อปีก่อนในเรือสำราญได้แล้ว ตอนนี้กำลังเข้ารับการวิเคราะห์อยู่”
เนี่ยเฟิงดูไปสักพักก็เข้าไปที่อีเมล์ของตน เขาเปิดข้อมูลของชุดผู้ป่วยทั้งหมด
มีรูปภาพเยอะมาก มีหลายกองมากมาย และยังมีจุดที่เล็กๆ ละเอียดที่ทำสัญลักษณ์ไว้ เพราะฉะนั้นเวลาที่เนี่ยเฟิงดูก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไร แต่ก็ต้องใช้เวลาสักหน่อย
ที่เขาตรวจสอบชุดผู้ป่วย ก็เพราะว่าตอนที่คุณตาพาพี่สาวทั้ง7คนกลับมา บนตัวของพวกเธอก็ใส่ชุดผู้ป่วยไว้ และหมายเลขบนเสื้อทั้งหมด ทุกวันนี้เขายังคงจำได้ แต่ว่าเลขพวกนี้มันไม่เป็นระเบียบ
เนี่ยเฟิงคิดว่าเขาจำเป็นที่ต้องไปสอบถามคุณตาของเขา ถึงแม้ว่าคุณตาของเขาไม่อยากให้ใครไปรบกวนเขา แต่เรื่องบางเรื่องมันเข้าใจแล้วถึงจะสบายใจ
ชุดผู้ป่วยมีเยอะมาก เนี่ยเฟิงหาตามที่เขาพอจำได้ หาไปประมาณ10โรงงานที่รับทำชุดผู้ป่วย และโรงงานที่ทำชุดผู้ป่วยนี้ก็เป็นโรงงานที่ทำชุดที่เหมือนที่สุดที่เขาเห็นในตอนนั้น
นอกจากนี้ ชุดผู้ป่วยอื่นๆ ก็เหมือนๆ กันหมด ไม่เห็นความแตกต่างที่โดดเด่นเลย จากนั้นเนี่ยเฟิงก็เปิดเมลล์อีกอันที่เกี่ยวกับข้อมูลคดีการหายตัว
สำนักมังกรเป็นที่ที่ตรวจสอบแบบละเอียดอยู่แล้ว แต่ว่ารายชื่อผู้ที่หายตัวในนี้ กลับไม่มีชื่อของพี่สาวทั้ง7ของเขา
ถ้าไม่ใช่เพราะการตรวจสอบในตอนนั้นไม่สมบูรณ์ ก็ต้องเป็นเพราะมีคนมาดัดแปลง ไม่อย่างนั้นเอกสารจะว่างเปล่าได้ยังไง เนี่ยเฟิงดูไปสักพักก็ไม่ดูต่อแล้ว
และอีกด้านหนึ่ง ในคฤหาสน์ที่หรูหรามาก ฟางซื่อเหากำลังคุกเข่าไว้ตรงกลางบ้าน มองดูพ่อที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา
“อาคารฟางเจิ้งถูกระเบิด เรื่องใหญ่ขนาดนี้ แกยังจะปิดบังฉันไปถึงเมื่อไหร่?”
พ่อของฟางซื่อเหา ฟางหลงเทียน ก็เป็นบุคคลในตำนานคนหนึ่ง ก็ถือว่าเป็นคนที่ควรได้รับฉายาว่าเป็นคนใหญ่คนโตในเมืองตงไห่เหมือนกัน
ความเป็นจริงแล้วการในเมืองตงไห่นั้น ถูกแบ่งออกเป็น4ส่วน 1ในนั้นก็คือของฟางหลงเทียน ไม่อย่างนั้นทำไมคุณนายใหญ่ชิวถึงพยายามหาวิธีส่งชิวมู่เฉิงไปตระกูลฟาง เพราะถ้าเป็นลูกสะใภ้ของฟางหลงเทียน งั้นตระกูลชิวก็ไต่เต้าสำเร็จ ก็จะเป็นจริงในไม่เขา
“พ่อครับ ผมคิดว่าเรื่องนี้ผมจะจัดการเองได้ แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกพวกมันหลอก ผมคิดไม่ถึงว่าไอนั้นจะรู้จักคนเยอะขนาดนั้น…..”
ฟางซื่อเหาพูด แต่กลับถูกพ่อของเขาเตะ กระเด็นอยู่ตรงพื้น
“คุณคะทำไมทำแบบนี้กับลูก? หรือว่าไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณหรอ ตีลูกคุณเองไม่เจ็บหรอ!”
แม่ของฟางซื่อเหาเห็นท่าก็เข้าไปหา เธอสงสารลูกมาก เพราะเป็นลูกแท้ๆ ของเธอ เธอไม่สงสารแล้วใครจะสงสาร
“ความเมตตากรุณาของผู้หญิง! ก็คือเธอแหละ ทำให้ลูกเสียคน!”
ฟางหลงเทียนจ้องฟางซื่อเหา เขาก็รีบก้มหน้าลงไม่พูดอะไร
และในเวลานี้ ก็มีเสียงจองรถตำรวจดังมาจากหน้าประตู มีเงาหนึ่งเดินเข้ามา คนๆ นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือหัวหน้าตำรวจ หลิวปั๋วทง
“น้องสอง ไม่เจอกันนานเลย!”
หลิวปั๋วทงพูดเสร็จก็เดินเข้าไปตบบ่าของฟางหลงเทียน ฟางหลงเทียนเห็นหน้าของหลิวปั๋วทงหน้าของเขาก็ค่อยมีรอยยิ้ม
“พี่ใหญ่ ไม่เจอกันนานแล้วจริงๆ! ก่อนหน้านี้ผมไปทำงานที่อื่น ถ้าไม่ใช่พี่ช่วยไว้ ลูกชายผมคงจะสร้างเรื่องแน่!”
“ไม่เป็นไรเลย ก็แค่เรื่องเล็กน้อยเอง!”
ฟางซื่อเหาก้มหน้าไว้ แต่ในใจก็อึกอัก ถ้าไม่ใช่เพราะเขาถอยทีมออก เขาจะยอมให้อาคารฟางเจิ้งถูกระเบิดได้ยังไง?
ปกตินับเป็นพี่น้องกับพ่อของเขา แต่เวลาที่จำเป็นก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย!
“เรื่องนี้ลูกชายผมเองก็พูดไม่เข้าใจ พี่พอจะบอกผมอย่างละเอียดได้ไหม?”
หลิวปั๋วทงพยักหน้า เล่าเรื่องทั้งหมด1รอบ จากนั้นก็พูดขึ้น:
“ฉันก็คิดว่าไอ้เด็กนั้นเป็นคนทั่วไป แต่คิดไม่ถึงว่ามันรู้จักกับทางทหาร นายก็รู้ว่าเราเองก็สู้ไม่ได้…..”
“อีกอย่าง ลูกบุญธรรมของเขาคนนี้ก็ทำไม่ถูก ล้มคฤหาสน์ของคนอื่น ยังทุบหลุมศพของคนอื่นอีก เพื่อสร้างอาคารฟางเจิ้งนี้ ฝ่ายตรงข้ามไม่ระเบิดอาคารเขาทิ้งก็คงไม่พอใจ
“ลำบากพี่ใหญ่แล้ว! เรื่องนี้พี่ทำถูกแล้ว ถ้าทางทหารตรวจสอบขึ้นมาเราเองก็คงไม่รอด!” ฟางซื่อเหามองพ่อของเขาก็พยักหน้า ในใจก็ยิ่งอึกอัก
พอสองพี่น้องคุยกันเสร็จแล้ว หลิวปั๋วทงก็บอกว่าตัวเองมีเรื่องต้องกลับแล้ว พอหลิวปั๋วทงเพิ่งกลับไป แม่ของฟางซื่อเหาก็พูดออกมา:
“พี่ชายที่นายนับมีประโยชน์อะไร? แม้แต่อาเหาก็ช่วยไม่ได้! ให้ถูกคนอื่นตี คุณดูสิว่าหลายวันมานี้อาเหาโดนอะไรมาบ้าง!”
“หุบปาก คุณไม่ได้ยินที่เขาบอกหรอ? คนที่เราไปมีเรื่องด้วยคือทางทหาร!”
ฟางหลงเทียนขมวดคิ้ว ตอนนั้นที่ฟางซื่อเหาจะสร้างอาคารฟางเจิ้ง เขาเองก็ไปตรวจสอบแล้ว ถึงแม้ว่าที่ผืนนี้ในตอนแรกจะเป็นของตระกูลเนีย แต่ว่าตอนนี้ตระกูลเนียก็ยุบแล้ว และถึงกับไม่มีคนมาสืบตระกูลแล้ว ฟางหลงเทียนเองก็ได้ไปคุยกับทางสำนักอาณาเขตแล้ว
แต่ใครจะไปรู้ ผ่านไปนานแล้วจะมีเนียเฟิงออกมา!
“แม่เอ้ย ไอ้นั้นกล้ามาเล่นถึงพวกเรา ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่!”
ฟางหลงเทียนก็ไม่ใช่คนดีอะไรอยู่แล้ว
“พ่อครับ! พ่อต้องแก้แค้นให้ผมนะ! และเรื่องที่ตระกูลชิวที่ยกเลิกงานแต่ง ก็ต้องจับเธอกลับมาให้ได้ ผมจะทำให้เธอรู้ว่าอะไรคือฟ้า!”
ฟางซื่อเหาจับเวลาถูก รีบพุ่งไปข้างๆ พ่อเขา พูดด้วยหน้าตาที่โหดร้าย
