บทที่ 140 เนื้อหาในการสนทนา
ซ่าวเจ๋โทรหาลูกพี่ลูกน้องของเขาทันที พวกเขาทำธุรกิจของครอบครัวด้วยกัน เขาและลูกพี่ลูกน้องของเขามีความสัมพันธ์ที่ดีมาโดยตลอด
ลูกพี่ลูกน้องของเขาจางเจิ้นกั๋วโกรธมากหลังจากที่รู้เรื่องนี้ เขาตบโต๊ะในวันนั้นและสัญญากับเขาไว้ว่า
“ไม่ต้องห่วง ผมจะทำให้สุนัขชายหญิงสองคนนั้นอับอายขายหน้าไปถึงบ้านคุณยายของเขาไปเลย กล้ารังแกลูกพี่ลูกน้องของผมแบบนี้งั้นเหรอ ผมว่าพวกเขาคงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!”
“ลูกพี่ลูกน้องคุณต้องไม่ปล่อยพวกเขาไป พวกเขาทำมากเกินไป ผมไม่จำเป็นต้องพูด คุณก็น่าจะรู้! ความอัปยศที่ทำให้ผมเปลือยกาย ผมจะต้องเอาคืนอย่างแน่นอน! ผมต้องการให้พวกเขาชดใช้อย่างสาสม!”
ซาวเจ๋ไม่กล้าไป แต่จางเจิ้นกั๋วกล้า
จางเจิ้นกั๋วขึ้นรถเที่ยวชมสถานที่ และเห็นโจวลี่ซือที่สวยงามได้อย่างรวดเร็ว แม้แต่เพลย์บอยที่เห็นผู้หญิงมานับไม่ถ้วนอย่างจางเจิ้นกั๋วก็ยังตกตะลึงไปชั่วขณะ เพราะโจวลี่ซือสวยงามมากจริงๆ
โจวลี่ซือสังเกตได้อย่างชัดเจนว่ามีใครบางคนกำลังมองมาที่เธอ เธอมองไปตามสายตาที่จองมองด้วยความสงสัย เธอก็เห็นจางเจิ้นกั๋วยืนอยู่ที่ทางเข้าของรถเที่ยวชมสถานที่ จางเจิ้นกั๋วกำลังมองเธอด้วยสายตาที่ไพร่สถุล
สายตาแบบนี้ทำให้โจวลี่ซือรู้สึกอึดอัดอย่างชัดเจน โจวลี่ซือขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ และเอนตัวไปในทิศทางของเนี่ยเฟิง
“พี่สาว นี่คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”
“มีผู้ชายคนหนึ่งมองมาที่ฉันอยู่ตลอด สายตาที่เขามองฉันทำให้ฉันอึดอัดมาก และก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครกันแน่ และรู้สึกน่ารำคาญมาก”
โจวลี่ซือพูดอย่างไม่ปิดบังต่อหน้าเนี่ยเฟิงมาโดยตลอด เพราะเนี่ยเฟิงเป็นคนที่เธอไว้ใจได้ และก็เป็นคนที่เธอใกล้ชิดที่สุด
เนี่ยเฟิงมองไป และเห็นว่าจางเจิ้นกั๋วกำลังมองไปที่พี่สาวของเขา ดังนั้นเขาจึงปิดกั้นโจวลี่ซือด้วยร่างกายของเขาทันที และก็ปิดกั้นการจ้องมองของจางเจิ้นกั๋ว
จางเจิ้นกั๋วถอนสายตาออกอย่างไม่ลังเล จากนั้นก็ผลักแว่นตาของเขา โดยคิดว่าเนี่ยเฟิงคนนี้ขัดจังหวะจริงๆ
จางเจิ้งกั๋วได้รับความไว้วางใจจากซ่าวเจ๋ ในเวลานั้นเขายังคงคิดว่าผู้หญิงแบบไหนที่จะทำให้ลูกพี่ลูกน้องของเขาหลงใหลได้ขนาดนั้น วันนี้ได้เห็นแล้วก็สมกับชื่อเสียงจริงๆ เพราะโจวลี่ซือมีความสวยงามระดับประเทศจริงๆทำให้คนที่ดูแล้วไม่สามารถย้ายสายตาได้เลย
แต่น่าเสียดาย ที่เด็กผู้หญิงเช่นนี้ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา
หลังจากที่ทุกคนที่เข้าร่วมการประชุมขึ้นรถเที่ยวชมสถานที่แล้วรถนำเที่ยวก็ถูกขับออกไป ในเวลานี้ผู้แนะนำก็เริ่มกล่าวคำว่า
“ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่งานนิทรรศการเครื่องบินในครั้งนี้ หากมีเครื่องบินที่พวกคุณชอบ คุณสามารถชูป้ายในมือขึ้นเพื่อแสดงความสนใจ เครื่องบินในสนามมีเพียงลำเดียวเท่านั้น ขายแล้วก็หมดเลย”
หลายคนที่มาร่วมงานเป็นคนร่ำรวย พวกเขาซื้อเครื่องบินก็ง่ายเหมือนซื้อรถเลยทีเดียว
โจวลี่ซือวางแผนที่จะซื้อเครื่องบินลำหนึ่ง แต่ตอนนี้ไม่มีอันไหนที่เธอชอบเป็นพิเศษเลย ยังไงแล้วเครื่องบินเหล่านี้มีราคาถูก และโจวลี่ซือไม่ชอบ แต่เครื่องบินราคาแพงโจวลี่ซือก็ไม่สามารถซื้อได้
โจวลี่ซือไม่อยากจะมักง่าย
รถเที่ยวชมสถานที่ขับออกไปอย่างรวดเร็ว และความคืบหน้าก็ช้ามาก เนื่องจากการแนะนำของเครื่องบิน แต่โจวลี่ซือก็มีความสุขมาก ที่ได้เห็นเครื่องบินทุกประเภท
“การแนะนำเครื่องบินเหล่านี้เริ่มต้นตั้งแต่ตัวที่ราคาต่ำและสูงขึ้นเรื้อยๆ ตัวที่ตามหลังถึงจะเป็นตัวที่ราคาสูงสุด คุณลองดูสิว่าเครื่องบินราคาถูกเหล่านี้มีราคาที่ต่ำจนเหลือเชื่อเลยใช่ไหม?”
ก่อนหน้านี้ตอนที่โจวลี่ซือพึ่งได้สัมผัสกับเครื่องบินเธอก็รู้สึกว่ามันไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว แต่เดิมคิดว่าราคาของเครื่องบินที่บินอยู่บนท้องฟ้าจะสูงมาก แต่ไม่คิดว่ามีเครื่องบินจำนวนมากจะเป็นราคาเดียวกับรถยนต์ธรรมดาทั่วไป
อย่างไรก็ตามการที่จะสอบใบรับรองการบินมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด
ยังไงแล้วหากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น กับเครื่องบินที่บินอยู่บนท้องฟ้า และมันจะไม่มีวิธีใดที่จะแก้ไขได้ มันจะถูกทำลายเท่านั้น
หลังจากการแนะนำผ่านไปสักพักราคาของเครื่องบินก็พุ่งสูงขึ้นทันที
ตั้งแต่หลักแสนหลายล้านจนถึงหลายสิบล้าน
มีบางคนเริ่มซื้อเครื่องบินที่นี่ทีละลำ ในบรรดาเครื่องบินหลายล้านมีคนซื้อจำนวนมาก บางทีพวกเขาอาจคิดว่าคุ้มทุน และประสิทธิภาพของเครื่องบินก็ดี
โจวลี่ซือมองเห็นเครื่องบินสุดที่รักในความใฝ่ฝันของเธอจากระยะไกล
เธอจับมือของเนี่ยเฟิงด้วยความตื่นเต้น เขย่าแรงๆ จากนั้นชี้ไปที่ AW609 ลำนั้นที่อยู่ต่อหน้าเธอเพื่อแสดงให้เนี่ยเฟิงดู
“คุณดูสิมันก็คือเครื่องบินลำที่เป็นหมายเลข 609 ฉันชอบมันมาก แต่ราคามันแพงเกินไป ฉันไม่คิดว่าจะไม่สามารถซื้อได้เลยตลอดชีวิต”
โจวลี่ซือรู้สึกเสียใจเล็กน้อย และเห็นเพียงเธอส่ายหัว เพราะราคาของเฮลิคอปเตอร์ลำนี้มันแพงมากจริงๆ
ราคาอ้างอิง 186 ล้าน
โจวลี่ซือจะสามารถซื้อเครื่องบินมูลค่าเกือบ 200 ล้านได้อย่างไร นี่เกินความสามารถของเธอที่จะแบกรับได้แล้ว แม้ว่าเธอจะมีรายได้หลักล้านต่อเดือนทุกปี แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะเก็บเงินได้ถึงกี่ปีด้วยซ้ำ แม้จะเป็นเครื่องบินที่ใฝ่ฝัน โจวลี่ซือก็ทำได้เพียงมองจากระยะไกลเท่านั้น
เนี่ยเฟิงมองไปในทิศทางที่โจวลี่ซือกำลังชี้ไป และเห็นเฮลิคอปเตอร์สีแดงและสีขาว จอดอยู่ที่นั่นอย่างเงียๆ
จะต้องบอกว่าวิสัยทัศน์ของโจวลี่ซือนั้นดีมากจริงๆ AW609 ลำนี้มีรูปลักษณ์ภายนอกที่ดีมาก และเมื่อมองดูแล้วประสิทธิภาพของมันก็น่าจะดีมากเหมือนกัน
“เครื่องบินลำนี้ฉันเลือกไม่ออกเลยว่ามันไม่ดีตรงไหนจริงๆ ยกเว้นเรื่องของราคา มันแพงเกินไป ราคาประมาณ 200 ล้านฉันไม่สามารถแบกรับได้หรอก ดังนั้นฉันจึงคิดได้แค่นี้”
เนื้อหาของการสนทนาระหว่างโจวลี่ซือและเนี่ยเฟิงจางเจิ้งกั๋วได้ยินอย่างชัดเจน ทันทีที่จางเจิ้งกั๋วเลิกคิ้วขึ้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดเยาะเย้ยว่า
“คนอย่างพวกคุณ จะซื้อเครื่องบินดีๆแบบนี้ได้ยังไง พวกคุณมีเงินพอเหรอ? ที่มางานนิทรรศการของเครื่องบิน”
เมื่อโจวลี่ซือได้ยินจางเจิ้งกั๋วพูดแบบนี้ เธอก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยในตอนนี้ ผู้ชายคนนี้โผล่ออกมาจากที่ไหนกัน เมื่อกี้มองเธอด้วยสายตาที่ไพร่สถุล และตอนนี้ก็แทรกเข้ามาพูดอะไรไม่รู้?
โจวลี่ซืออดไม่ได้ที่จะกลอกตาของเธอ และเธอก็ไม่ได้สนใจจางเจิ้งกั๋วเลยสักนิด
หลังจากที่จางเจิ้งกั๋วถูกเพิกเฉย เขาถึงกับหัวเราะเยาะว่า “คนยากจนอย่างพวกคุณควรไปที่งานนิทรรศการรถยนต์ของพลเรือนทั่วไป แต่ไม่ใช่มาดูนิทรรศการเครื่องบินที่นี่ รู้ว่าเครื่องบินเหล่านี้มีราคาเท่าไหร่ งั้นก็ควรปัดเป่าความคิดของตัวเองไป อย่ามาขายขี้หน้าอยู่ที่นี่เลย”
“สุภาพบุรุษท่านนี้ ฉันไม่มีความคับแค้นใจหรือขุ่นเคืองใจใดๆกับคุณเลย โปรดอย่าตั้งเป้าโจมตีฉัน หรือแสดงความคิดเห็นที่รุนแรงเช่นนี้ ไม่ว่ายังไงเราก็ได้รับเชิญให้มาชมนิทรรศการเครื่องบินอยู่ที่นี่ เช่นนั้นเราก็มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าไปรับชมได้ นี่มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”
โจวลี่ซือก็ไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้ใครมากลั่นแกล้งได้อย่างง่ายดายเหมือนกัน เมื่อเห็นจางเจิ้งกั๋วก้าวร้าวเช่นนี้ โจวลี่ซือก็หัวเราะเยาะกลับทันที
“โอ้ย ดูเหมือนความอับอายทำให้คุณโกรธแล้วใช่ไหม? ผมสะกิดโดนจุดเจ็บของคุณแล้วหรือยังไง? คุณต้องมาต่อต้านผมแบบนี้? ไม่มีเงินและก็ไม่ให้คนอื่นเขาพูดอีกเหรอ? ยังจะครองยึดจุดรับชมที่ดีเช่นนี้ด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่ออกเงินเลยสักบาท เอาแต่จะมาแสร้งทำเป็นอยู่ที่นี่”
เห็นได้ชัดว่าโจวลี่ซือโกรธแล้ว แต่เดิมตำแหน่งที่นั่งบนรถเที่ยวชมก็เป็นแบบนั่งได้ตามสบายอยู่แล้ว พวกเขามาทีหลังเลยไม่มีที่นั่งดีๆก็จะมาต่อว่าพวกเขาอย่างงั้นเหรอ?
“คุณหาที่นั่งที่ดีไม่ได้เอง มันเกี่ยวอะไรกับเราหรือ?”
โจวลี่ซือจ้องมองไปที่จางเจิ้งกั๋วด้วยความโกรธ แต่จางเจิ้งกั๋วทำท่าทีที่ไม่แยแสเลยสักนิด
“นี่มันเป็นเรื่องใหญ่มากนัก คนอย่างพวกคุณปิดกั้นความต้องการที่อยากจะซื้อเครื่องบินของผมอย่างเห็นได้ชัด”
