ภารกิจของเนี่ยเฟิงกับหยูจิงหงในครั้งนี้คือการจับหนอนบ่อนไส้และสืบค้นเบาะแสเส้นทางยาห้ามใช้นี้
ตอนนี้ไม่เห็นร่องรอยหนอนบ่อนไส้ แต่ว่าก็ได้รับการเก็บเกี่ยวอย่างอื่นเช่นกัน
“ผมสามารถดูหน่อยได้ไหม? ผมอยากรู้อยากเห็นมากกับอันนี้”
เนี่ยเฟิงชี้ไปยังยาห้ามใช้ที่ถูกคุ้มครอง พูดแบบนี้ไว้ชี้แล้วชี้อีก
ท่านจิ่วรีบร้อนอยากจะให้เนี่ยเฟิงทดลองยา ยาในครั้งนี้ได้ผ่านการสกัดมาอย่างละเอียดอ่อนบริสุทธิ์ ไม่เหมือนกับที่ผ่านมาดังนั้นต้องการคนที่มีคุณสมบัติทางกายดีเลิศคนหนึ่งมาลองใช้
อีกทั้งคนคนนี้จะต้องเป็นคนที่ไม่เคยฉีดยาห้ามใช้มาก่อน จึงจะได้รับตัวชี้วัดต่างๆ
ในห้องทดลองของท่านจิ่วก็ได้เลี้ยงคนที่มีความสามารถไม่เหมือนใครไว้ในคอกไม่น้อย แต่ว่าคนเหล่านี้ล้วนทำไม่สำเร็จ ด้วยเหตุนี้จึงจัดการแข่งขันวิชาดาบ
สิ่งที่ทำให้ท่านจิ่วรู้สึกคาดไม่ถึงคือ—— ได้คนที่คุณสมบัติทางกายดีเลิศขนาดนี้มาคนหนึ่ง นี่ช่างเป็นฟ้าหนุนช่วยเขาจริงๆล่ะ!
“คุณเอาแต่ดูก็พอแล้ว!”
ท่านจิ่วพูดอยู่ เอายาขวดนี้ส่งไปให้เนี่ยเฟิงดู
เพียงแค่ตรวจดูอย่างนี้ก็ดูไม่ออกนะ ในยาขวดนี้มีสารเคมีมากน้อยเท่าไหร่เขาก็ไม่รู้
“ดูลักษณะแล้วเหมือนลึกลับมาก ก็ไม่รู้ว่าข้างในมีส่วนประกอบอะไรเช่นกัน……” เนี่ยเฟิงบ่นไปเสียงหนึ่ง
“จุดนี้คุณไม่ต้องกังวล ยาเทพที่พวกเราผลิตออกมา ล้วนผ่านมาตรฐานของประเทศ อีกทั้งสกัดโดยวิธีธรรมชาติ ล้วนไม่มีผลร้ายต่อร่างกาย!”
ท่านจิ่วก็เหมือนเช่นดั่งพนักงานขายที่ทุ่มแรงส่งเสริมการขายคนหนึ่ง พูดน้ำไหลไฟดับแนะนำอยู่ ตอนนี้เขาเพียงอยากจะให้เนี่ยเฟิงรีบทดลองยา
หลังจากเนี่ยเฟิงดูไปสักพัก วางลงเลย ต่อจากนี้ถามอีกว่า “ท่านจิ่ว ผมก็จะถูกกักขังไว้เช่นดั่งพวกเขาใช่ไหม?”
ท่านจิ่วอึ้งชะงักไปหนึ่งที ต่อจากนี้ตอบกลับทันทีพูดว่า “เสี่ยวเฟิง ผมคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดแล้ว พวกเขาไม่ได้ถูกกักขังไว้เลย พวกเขาเพียงแค่หลังจากฉีดยาเทพแล้วถูกวางแผนให้พักผ่อนอยู่ในห้องเท่านั้น เพราะว่าร่างกายของทุกคนล้วนไม่เหมือนกัน ดังนั้นหลังจากฉีดยาเทพแล้ว จะต้องสังเกตอาการให้แน่ใจว่าพวกเขาไม่มีอาการแพ้ คุณรู้ไหม?”
เนี่ยเฟิงมองออกได้ สายตาที่ท่านจิ่วจ้องมองเขาล้วนเผยให้เห็นแสงที่ละโมบโลภออกมาอย่างหนึ่ง
เนี่ยเฟิงพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก “ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง! ท่านจิ่วท่านช่างเก่งมากจริงๆ! สามารถนึกถึงสิ่งเหล่านี้ ผมก็ไม่ได้แล้ว! แต่ว่าฉีดยานี้แล้ว ผมจะได้รับผลประโยชน์อะไรเหรอ?”
ท่านจิ่วมีความเชี่ยวชาญในนิสัยของมนุษย์ ดังนั้นพูดทันทีว่า “ผมไม่รู้ว่าคุณอยากจะได้อะไร แต่ตลอดเวลามาบนโลกนี้ล้วนเป็นผู้ที่อ่อนแอย่อมจะถูกผู้ที่แข็งแรงกว่ารังแก สิ่งที่คุณอยากได้ ล้วนอยู่ในมือของผู้เก่งกล้ามาโดยตลอด แต่ถ้าหากคุณกลายเป็นแข็งแกร่งแล้ว งั้นคุณก็จะได้รับสิ่งที่คุณอยากได้ยิ่งมากกว่านี้อีก คุณเข้าใจความหมายของผมไหม?”
“ผมเข้าใจแล้ว! เป็นความคิดของผมคับแคบแล้ว! ท่านจิ่ว ยานี้มีเพียงอันเดียวเหรอ? ถ้าหากผมอยากจะกลายเป็นแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ จะต้องฉีดมากหน่อยใช่หรือไม่ล่ะ?”
เห็นเนี่ยเฟิงหวั่นไหวแล้ว ท่านจิ่วปลื้มใจมากๆ ได้ยินคำพูดที่ “ละโมบโลภ” ของเนี่ยเฟิงนั้น ท่านจิ่วยิ่งยิ้มจนมุมปากงอขึ้น
“ดังคำกล่าวที่ว่าโลภมากย่อยไม่ทัน แต่ว่าในเมื่อคุณตัดสินใจจะฉีดยาเทพแล้ว งั้นออกรุ่นต่อไปจะยิ่งดีกว่านี้ ผมย่อมนึกถึงคุณเป็นคนแรกแน่นอน”
ท่านจิ่วพูดอยู่ ตบเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆตบแล้วตบอีก “มา คุณนั่งอยู่ที่นี่ ฉีดยาเทพให้กับคุณ”
เนี่ยเฟิงจำได้ในสิ่งที่หยูจิงหงบอกไว้ พอหลังจากฉีดยานี้แล้วก็ล้วนต้องพึ่งพาอาศัยฉีดอยู่ทุกเดือน
ดังนั้นผู้เก่งกล้าเหล่านั้นจึงต้องฟังคำพูดของท่านจิ่ว เนี่ยเฟิงทำตายี๋แล้วทำตายี๋อีก ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าส่วนประกอบของยานี้เป็นอะไร ดังนั้นเขาจะไม่เอาตัวไปเสี่ยงอยู่แล้ว
แต่เนี่ยเฟิงยังคงนั่งลงไป
ท่านจิ่วใช้เข็มดูดยาแล้ว ตอนที่เดินเข้าไปยังเนี่ยเฟิง ตาของเขาล้วนเปล่งแสงอยู่
ก็อยู่ตอนที่ท่านจิ่วเตรียมตัวฉีดยาห้ามใช้ให้กับเนี่ยเฟิง กระดุมเม็ดนั้นที่อยู่หน้าอกเนี่ยเฟิงอยู่ดีๆเปล่งแสงออกมา!
แย่แล้ว! พี่สองเกิดเรื่องแล้ว!
อยู่ดีๆตาของเนี่ยเฟิงเบิกโพลง เห็นเพียงเขาล็อกมือของท่านจิ่วไว้ทันที บิดมือฉับพลันในทันที!
“อ่า!” ท่านจิ่วเปล่งเสียงร้องทรมานที่แหลมเศร้ารันทดเสียงหนึ่ง
“คุณ!” ท่านจิ่วสังเกตแล้วว่าเนี่ยเฟิงจะต่อต้าน กล้ามเนื้อของร่างกายพุ่งสูงขึ้นทันที! ทั้งตัวเขาก็เหมือนดั่งสัตว์ดุร้ายพร้อมที่จะโจมตี!
“อายุป่านนี้แล้วยังมีแรงระเบิดอย่างนี้ ช่างแปลกประหลาดจริงๆ!”เนี่ยเฟิงหัวเราะเย็นชาเสียงหนึ่ง ต่อสู้กับท่านจิ่วออกมาเลย
บุคลากรทางการแพทย์อื่นๆ เห็นสภาพ ก็ตื่นตกใจหนึ่งที!
พวกเขาเก็บของทันทีอยากจะวิ่งหนี!
แต่พวกเขาหนีไม่พ้น!
เนี่ยเฟิงผลักโต๊ะทดลองที่หนักอึ้งออกไป โต๊ะทดลองนั้นทับอยู่บนกายนักวิจัยหลายคนนั้นโดยตรง!
พวกเขาถูกปิดไว้อยู่ในซอกขยับไม่ได้!
“คุณเป็นใครเหรอ?!” ในเวลานี้ท่านจิ่วสังเกตถึงความผิดปกติแล้ว เห็นได้ชัดว่าไอ้คนนี้เตรียมพร้อมมาก่อนแล้ว !
เนี่ยเฟิงจ้องมองท่านจิ่วที่หน้าตาโหดเหี้ยม ภายใต้ผิวที่ซีดขาวนั้นของท่านจิ่ว เส้นเลือดเขียวโผล่ขึ้นมาทีละเส้น เลือดที่ไหลอยู่ในเส้นเลือดเขียวนั้นถึงขนาดเป็นสีม่วงที่เข้มข้น!
“ผมเหรอ? ผมจะมาทวงหนี้ล่ะ!”
เนี่ยเฟิงยิ้มเย็นชาหนึ่งที เห็นเพียงเขายกเท้าลอยขึ้นทันที เตะไปยังหน้าของท่านจิ่วโดยตรง!
ในเวลานี้ท่านจิ่วถึงขนาดใช้ท่าทีที่แปลกประหลาดมากๆอย่างหนึ่งหลบพ้นการโจมตีของเนี่ยเฟิงเลย!
เนี่ยเฟิงนึกไม่ถึงว่าท่านจิ่วยังมีท่าอย่างนี้ แต่ว่าเขาก็เพียงแค่อึ้งชะงักไปหนึ่งทีเท่านั้น ไม่นานเขาก็คืนสติกลับมาเลย เห็นเพียงเขาจู่โจมต่อ!
ท่านจิ่วถูกจู่โจมจนพ่ายแพ้ต่อเนื่องถอยไปเรื่อยๆ!
เขาอายุมากแล้ว แม้ว่าฉีดยาห้ามใช้ไปมาก แต่แรงระเบิดไม่สู้เนี่ยเฟิง!
เดิมทีร่างกายของเนี่ยเฟิงก็แข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ไม่อาศัยยา ดังนั้นสามารถมองข้ามขีดการแบกรับของร่างกาย พูดได้อีกว่าก่อนหน้านั้นเนี่ยเฟิงก็ไม่ได้ทุ่มสุดแรงทั้งหมดเช่นกัน!
เห็นเพียงเนี่ยเฟิงจู่โจมอย่างรวดเร็วรุนแรง! เขาจำเป็นต้องจัดการท่านจิ่วเร็วหน่อยเพราะว่าในตอนนี้เขาไม่ชัดเจนถึงสภาพการณ์ของหยูจิงหงว่าเป็นยังไงบ้างแล้ว ดังนั้นเขาจำเป็นต้องเร็ว!
ท่านจิ่วต้านทานไม่ไหวแล้ว เขาคว้าสวิสเปิดปิดอันหนึ่งขึ้นมาทันที เขาทุ่มแรงกดลงไป “ออกมาเดี๋ยวนี้”
คนอื่นๆที่ถูกกักขังไว้ในสถาบันวิจัย ก็เช่นดั่งผีดิบออกจากกรง
ตาทั้งคู่ของพวกเขาแดงระเรื่อ เหมือนเช่นดั่งคลื่นยิ่งพุ่งมายังเนี่ยเฟิง !
พวกเขาแต่ละคนแรงระเบิดทรงพลัง เห็นเพียงพวกเขาพุ่งหน้าพุ่งหลังขัดขวางเนี่ยเฟิง
ในเวลานี้เนี่ยเฟิงหักขาข้างหนึ่งของท่านจิ่วไปแล้ว แต่ว่าคนมากเกินไปแล้ว คนเหล่านั้นขวางอยู่ข้างหน้าเนี่ยเฟิง
เนี่ยเฟิงมองเห็นท่านจิ่วหนีหัวซุกหัวซุน จะเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะปล่อยเขาไปล่ะ?
เนี่ยเฟิงจับยาห้ามใช้ที่รุนแรงที่สุดที่กลิ้งอยู่กับพื้นขึ้นมาทันที แทงเข้าไปในต้นคอของท่านจิ่วอย่างแม่นยำไม่พลาด!
ท่านจิ่วร้องเศร้าโศกเสียงหนึ่ง “ฟุ้บ” ล้มอยู่กับพื้นทันที!
คนกลุ่มนี้ที่เนี่ยเฟิงเผชิญหน้าเช่นดั่งเป็นบ้า แต่เนี่ยเฟิงฆ่าพวกเขาอีกไม่ได้ เนี่ยเฟิงก็เลยใช้การจี้จุดโดยตรงให้พวกเขาล้มสลบไป
ความวุ่นวายเมื่อกี้น่ากลัวมากๆ แต่ว่าเนี่ยเฟิงจัดการไปแล้ว
เขาคว้ามือถือออกมา “มาจัดการสถานการณ์ที่พังพินาศย่อยยับที่นี่ดูไอ้แก่คนนั้นว่าตายหรือยัง ถ้ายังไม่ตายควบคุมไว้ ยังมียาห้ามใช้ก็ต้องเก็บตัวอย่างเอาไปค้นคว้าวิจัยสักหน่อย”
หลังจากเนี่ยเฟิงจัดการเสร็จ พุ่งตรงไปยังตึกเหนือ
ในตอนนี้หยูจิงหงต่อสู้กับบุคคลที่บ้าคลั่งนี้ขึ้นมา เพียงแค่คนเหล่านี้ไม่กลัวเจ็บปวด ถึงแม้ว่าแขนขาหักแล้วล้วนยังไปข้างหน้าต่อ จัดการยากมากๆ!
หลังจากมองเห็นเนี่ยเฟิงมาแล้ว หยูจิงหงอึ้งชะงัก เธอรีบก้มหัวจ้องมองหนึ่งที “ขอโทษ! เมื่อกี้ไม่ทันระวังไปโดนปุ่มแล้ว!”
เนี่ยเฟิง: …….
ช่างเถอะ ยังคงต้องจัดการไอ้คนเหล่านี้ก่อนค่อยพูดอีก
มีการเข้าร่วมของเนี่ยเฟิง การต่อสู้รอบนี้จบลงอย่างรวดเร็ว
