เมื่อครู่หมิงอี๋หานเย่อหยิ่งมาก แต่ตอนนี้กลับอ่อนโยนอีกครั้ง พูดจากออดอ้อนเนี่ยเฟิง “ก็ฉันก็เป็นห่วงเธอนี่นา!”
“เป็นห่วงเรื่องอะไร? ผมชอบคุณคนเดียวเท่านั้น!”
หมิงอี๋หานพยักหน้าอย่างพึงพอใจ จับแขนของเนี่ยเฟิงไว้แน่น แล้วตะโกนด้วยความโมโหว่า “พวกคุณมองอะไรกัน? ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!”
ผู้ที่ได้รับความรักนั้นไม่เกรงกลัว
เดิมทีกระต่ายนั้นถูกส่งมาโดยหลู่เปิ่นเหว่ยเพื่อตีสนิทกับเนี่ยเฟิง แต่ข้างกายเนี่ยเฟิงนั้นมี “แม่เสือสาว” อยู่แล้ว เธอเองก็ไม่มีทางเลือก
กระต่ายต้องจากไปด้วยความเศร้าใจ เมื่อเสี่ยวหวางเห็นสถานการณ์เช่นนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าก็แข็งทื่อ แต่ก็ฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว
“พนักงานที่นี่ไม่รู้จักวางตัวเลย คุณเฮนรี่ พวกเราไม่ต้องไปสนใจเธอ พวกเราไปเล่นสนุกกันเองดีกว่า!”
เนี่ยเฟิงพยักหน้า เสี่ยวหวางนำทางอยู่ข้างหน้า พลางถามเนี่ยเฟิงว่าต้องการเล่นสนุกอะไร เนี่ยเฟิงพูดโดยไม่ต้องคิด “งั้นก็มาเล่นเท็กซัส โฮลเอ็มกันเถอะ เรื่องนี้ผมถนัด”
เสี่ยวหวางรีบพยักหน้าทันที “ถ้าอย่างนั้นผมจะไปแลกชิปมาให้คุณเฮนรี่!”
เนี่ยเฟิงพยักหน้าอย่างพึงพอใจ
เพราะเนี่ยเฟิงปรากฏตัวอย่างอลังการ ดังนั้นผู้ที่มาเล่นเท็กซัส โฮลเอ็มต่างสละที่นั่งให้
เนี่ยเฟิงโอบหมิงอี๋หานนั่งลง
ถ้าจะพูดถึงเรื่องการพนัน เขาไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเอาชนะ
เนี่ยเฟิงลดความระแวดระวังคู่ต่อสู้ลง นอกจากนิสัยเย่อหยิ่งและไม่เห็นหัวใครแล้ว เขายังต้องแสดงออกถึงการทุจริตของนายทุน
เสี่ยวหวางรีบไปแลกชิปมา พอเนี่ยเฟิงเห็นชิปนับสิบล้าน เขาก็พูดอย่างไม่พอใจว่า “เอามาเล่นนิดเดียวเองเหรอ?”
เสี่ยวหวางตกตะลึง หลายสิบล้านยังน้อยอีกเหรอ?
“คุณดูถูกที่รักของฉันหรือเปล่า? ใจแคบจังเลย!” หมิงอี๋หานจ้องไปที่เสี่ยวหวางด้วยความโมโห เสี่ยวหวางรู้สึกคับข้องใจจริงๆ เขารู้สึกว่าชิปมูลค่าหลายสิบล้านนั้นมากมายแล้ว
“ช่างมันเถอะ นี่เป็นครั้งแรกที่มาเล่น คุณอาจจะวางตัวไม่ถูก อาเฟย เอาชิปหนึ่งพันล้านมาให้ผม”
“ครับ เถ้าแก่”
เฟยหลงพยักหน้า แล้วรับบัตรมาจากเนี่ยเฟิง อันที่จริงจิตใจของเขาปั่นป่วนสุดๆ
เขาสงสัยว่าหัวหน้าหรูหราฟุ่มเฟือยตั้งแต่เมื่อไร ให้เงินมากมายเพื่อสร้างเรื่อง?
ไม่รู้เลยว่านี่คือของเนี่ยเฟิงทั้งหมด
หนึ่งพันล้านสำหรับเนี่ยเฟิงแล้ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย จะว่าไปแล้ว ขนแกะนี่งอกอยู่บนตัวแกะ แม้ว่าจะแพ้ก็ไม่เป็นไร เมื่อเรื่องราวจบลง เขาจะให้หลู่เปิ่นเหว่ยชดใช้สิบเท่า
เสี่ยวหวางเห็นว่าเฟยหลงนำชิปกลับมาหนึ่งพันล้านชิป ก็ปาดเหงื่อบนหน้าผากไม่ได้ เขาอาจจะเป็นเศรษฐีก็ได้?
เนี่ยเฟิงยกมือขึ้น “แจกไพ่กันเถอะ มัวรออะไรอยู่?”
ในเวลานี้เนี่ยเฟิงถูกหลู่เปิ่นเหว่ยและคนอื่นๆ จับจ้องอยู่ในสายตา
“สมกับที่เป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของมาเลเซีย เขารวยจริงๆ”
ห้องถูกปกคลุมไปด้วยควัน ผู้นำหลายคนกำลังนั่งคุยกันอยู่
“พี่เหว่ย ตอนนี้คุณต้องคิดถึงทางถอยแล้วหรือยัง?”
มีคนถามขึ้นมาเช่นนี้
“นั่นไม่ใช่ผู้สมัครที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหรอกเหรอ? ถ้าได้การคุ้มครองจากเขา ผมก็จะสามารถสร้างอาณาจักรใหม่ในมาเลเซียได้ หวาเซี่ยนั้นอันตรายเกินไป ตอนนี้เราถูกสอบสวนอย่างเข้มงวดและทุบตีอย่างโหดร้าย ผมไม่กล้าแม้แต่จะออกใบเสร็จ”
หลู่เปิ่นเหว่ยดูดบุหรี่คำหนึ่ง อันที่จริงเขาเตรียมงานวันเกิดวันนี้ไว้นานแล้ว เพื่อเป็นการมองหาคู่หูร่วมงาน
แน่นอน คนที่พวกเขากำลังมองหาคือต้องมีเงินและอิทธิพลมาก แม้ว่าคนบนเรือจำนวนหนึ่งจะเป็นคนมีเงิน แต่ถ้ามีทั้งเงินและอำนาจก็หายาก
ถ้าไม่เป็นข้าราชการตำแหน่งเล็กๆ ที่ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง ก็เป็นวงศ์ตระกูลที่ใหญ่ไม่เพียงพอที่จะคุยกับพวกเขา
“เขาเป็นคนที่มีอำนาจจริงๆ แต่คุณอย่าลืมเรื่องของท่านจิ่ว…”
มีคนเตือนหลู่เปิ่นเหว่ย
“ท่านจิ่วนั่นเขาสมควรได้รับมัน รู้ทั้งรู้ว่ากำลังเป็นจุดสนใจ แต่ก็ยังทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ตอนนี้แม้แต่ผมก็เดือดร้อนไปด้วย บัดซบ”
หลู่เปิ่นเหว่ยด่าประจานอย่างเกรี้ยวกราด
“แล้วคุณคิดจะทำยังไงล่ะ?”
หลู่เปิ่นเหว่ยเหลือบมองชายที่อยู่ข้างๆ แล้วยิ้มเยาะ “ไม่ใช่ผมคิดจะทำยังไง แต่คือพวกเราจะทำยังไง อย่าลืมว่าธุรกิจนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกคุณ”
คนอื่นๆ นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ “พวกเราย่อมรู้อยู่แล้ว”
“พี่ชาย ผมต้องบอกไว้แต่เนิ่นๆ ถ้าผมถูกจับได้ พวกเราทุกคนอย่าคิดว่าจะหนีพ้น”
หลู่เปิ่นเหว่ยคิดเสมอว่าเขาจะได้ครอบครองตำแหน่งในปัจจุบัน แล้วเขาไม่มีความกล้าหาญได้อย่างไร?
“เห็นพี่เหว่ยพูดมาเช่นนี้ คุณสบายใจก็ดีแล้ว พวกเราได้ส่งทหารชั้นหัวกะทิของเราไปแล้ว แน่นอนว่าจะไม่มีทางปล่อยให้คุณได้รับบาดเจ็บ!”
บนเรือมีคนมากมายที่เป็นคนของพวกเขา แถมยังมีอาวุธดีๆ บวกกับการที่พวกเขายังมีทักษะทางทหารที่แข็งแกร่ง แม้ว่าจะมีคนต้องการสร้างปัญหา ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะออกไปอย่างมีชีวิต
“รู้ว่าต้องการปกป้องผม นั่นก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว”
หลู่เปิ่นเหว่ยหรี่ตาลง มองเนี่ยเฟิงบนหน้าจอใหญ่ต่อไป สายตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่กล้าพูดอะไร เพราะชิปนั้นไม่ได้อยู่ในมือของพวกเขา…
ในเวลานี้เนี่ยเฟิงสูญเสียชิปไปแล้วเป็นจำนวนหนึ่งพันล้าน แต่เขาไม่สนใจ เขาบอกให้เฟยหลงแลกเงินมาอีกห้าพันล้าน
เมื่อครุ่ทุกคนที่เดิมพันด้วยเงินหลายสิบล้านต่างรู้สึกขายหน้าตอนที่หยิบชิปออกมา แต่โชคของเนี่ยเฟิงนั้นแย่มาก เขาแพ้เกมสูญเสียเงินจำนวนนี้อย่างรวดเร็ว
เฟยหลงและหม่างซือเห็นแล้วก็อกสั่นขวัญแขวนอยู่ข้างหลัง ถ้าไม่ใช่เพราะแว่นกันแดดที่ปกปิดสายตาไว้ คนนอกจะได้เห็นความตื่นตระหนกของพวกเขาทั้งสองคน
เฟยหลงสงสัยอยู่ในใจว่า นี่เขาเอาเงินทั้งท้องพระคลังออกมาผลาญจนหมดหรือเปล่า…
เสี่ยวหวางเห็นสีหน้าเนี่ยเฟิงนั้นดูไม่ค่อยดี จึงเดินเข้าไปหาเขาทันทีแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเฮนรี่ ทำไมเราไม่ไปเล่นอย่างอื่นล่ะ เท็กซัส โฮลเอ็มเล่นนานเกินไปก็เหนื่อย!”
“ไม่ ผมไม่เชื่อว่าไพ่ของผมวันนี้จะแย่ขนาดนั้น อาเฟย ขอชิปอีกห้าพันล้านชิปให้ผม!”
พอเนี่ยเฟิงออกคำสั่งมาเช่นกัน เฟยหลงก็พยักหน้าโดยอัตโนมัติ แล้วเดินไปยังจุดแลกชิป
เฟยหลงถือบัตรที่เนี่ยเฟิงเพิ่งมอบให้เขาอยู่ในมือ บัตรใบนี้มีเงินอยู่เท่าไหร่กันแน่? เฟยหลงก็ไม่อาจรู้ได้
เฟยหลงนำชิปจำนวนมากกลับมาที่โต๊ะพนันอีกครั้ง
เสี่ยวหวางเอามือแตะท้ายทอยของตัวเอง รู้สึกว่คุณเฮนรี่คนนี้จริงจังเกินไป
เนี่ยเฟิงเล่นเสียอีกไม่น้อย รวมๆ กันก็เป็นหมื่นล้าน
“เฮ้! คุณนี่คอยขวางผมจริงๆ นะเฟยหลง ไปแลกชิปมาให้ผมอีกหนึ่งหมื่นล้าน!”
คนอื่นๆ ที่เล่นไพ่กับเนี่ยเฟิงต่างพากันหัวเราะเยาะจนปากจะฉีกไปถึงหู ท้ายที่สุดพวกเขาก็ได้รับเงินมากมายจากมือของเนี่ยเฟิง
การกระทำของเนี่ยเฟิงไม่ต่างจากการแจกเงินเลย
หมิงอี๋หานเลิกคิ้วขึ้น เธอย่อมรู้ว่าราชามังกรแห่งสำนักมังกรนั้นร่ำรวยมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเนี่ยเฟิงจะพาลขนาดนี้
เสี่ยวหวางรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหัวล้าน ถ้ายังเป็นนี้ต่อไปเฮนรี่จะต้องโกรธแน่นอน เขาส่งสัญญาณมือไปยังด้านหลัง เพื่อบอกให้กระต่ายที่อยู่ข้างหลังไปบอกเถ้าแก่หลู่เปิ่นเหว่ย ถามว่าจะทำอย่างไรต่อไป
หลู่เปิ่นเหว่ยวางแผนที่จะเป็นเพื่อนเนี่ยเฟิง ถ้าเนี่ยเฟิงโกรธ ในฐานะเจ้าภาพเขาจะต้องถูกตำหนิอย่างแน่นอน ดังนั้นหลู่เปิ่นเหว่ยจึงให้คนมาโกงเนี่ยเฟิง ปล่อยให้เนี่ยเฟิงชนะ
แม้ว่าเขาจะเสียเงินไปไม่น้อย แต่ถ้าสามารถประจบสอพลอเศรษฐีอันดับหนึ่งของมาเลเซียได้จริงๆ การสูญเสียนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร?
