บทที่ 160.2
ผู้แปล loop
ดงซูบินหน้าแดง “ พี่สาวเสี่ยว เอ่อ……เราจะไปเดทกันจริงๆเหรอ?”
เสี่ยวหลานหรี่ตาของเธอและมองเขา “คุณต้องการจะพูดอะไร?”
ฮะ? คุณคิดว่าฉันต้องการพูดอะไร ฉันมีหลายสิ่งที่อยากจะพูด! ดงซูบิน ไอ “ ไม่มีอะไร…เอ่อ…คุณควรเทน้ำมันลงไปเดี๋ยวนี้”
จานไข่ดาวและจานผักผัด นี่เป็นอาหารเย็นที่เรียบง่าย
เสี่ยวหลาน ชิมไข่สักชิ้นแล้วพูดว่า: “ฮ่าฮ่ารสชาติไม่ดีมาก ฉันน่าจะปล่อยให้คุณทำมัน”
ดงซูบินไม่เคยคาดหวังว่าเสี่ยวหลานจะทำอาหารอะไรอร่อย ๆ เขาสามารถบอกได้จากภูมิหลังครอบครัวของเธอ “ทุกอย่างปกติดี. ไข่และผักอร่อย มันดีกว่าการทำอาหารของผมมาก” ดงซูบินกินและพูดว่า
เสี่ยวหลานหัวเราะ “ หยุดพูดสิ่งที่ดี ฉันรู้ทักษะการทำอาหารของฉันดี”
ถ้าเป็นในอดีตดงซูบินจะไม่มีทางจินตนาการว่าจะได้ทานอาหารเย็นกับผู้นำรัฐบาลกลางอย่างไม่เป็นทางการ การออกเดทเสี่ยวหลานเป็นเหมือนความฝัน แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าพี่เสี่ยวจริงจังกับการออกเดทของพวกเขาหรือไม่
หลังอาหารเย็นดงซูบินและ เสี่ยวหลานนั่งบนโซฟาเพื่อดูข่าวภาคค่ำ
ในช่วงพักโฆษณาก่อนเกิดรายงานสภาพอากาศเสี่ยวหลานก็ถาม “ ซูบินคุณเคยคบใครมาก่อนไหม?”
ดงซูบินตอบกลับอย่างประหม่า “ ผมคิดว่า” การนอนกับฉูหยวนจะพิจารณาเป็นการออกเดทไหม
“ คุณชอบผู้หญิงแบบไหน”
“เอิ่ม…… มันขึ้นอยู่กับความรู้สึก ผมก็ไม่รู้เหมือนกันจะบอกกับคุณยังไงดี”
“ ฮ่าฮ่ามันน่าเบื่อมั้ยที่จะเดทกับคนอย่างฉัน?” เสี่ยวหลานหัวเราะ “ เรารู้จักกันเมื่อไม่นานมานี้และเราไม่รู้จักกันเป็นอย่างดี ฉันเป็นคนที่เอางานเป็นสำคัญ เวลาส่วนใหญ่ของฉันถูกใช้ไปกับมัน ฉันไม่ค่อยมีเวลาสำหรับการดูภาพยนตร์ละครหรือเกม ฉันใช้เวลาว่างอ่านบทความและเขียนรายงาน นั่นถือได้ว่าเป็นงานอดิเรกของฉัน อิอิ แต่เนื่องจากเราคบกันฉันควรเปลี่ยนแปลงชีวิตบ้าง ฉันไม่สามารถเหมือนเดิมและคุณไม่น่าจะชอบใช่ไหม?”
ดงซูบินไม่รู้วิธีที่จะตอบเธอ “ ไม่…ไม่…”
เสี่ยวหยานยิ้ม:“ เอาล่ะ ฉันทำงานของฉันเสร็จวันนี้ เราจะไปช็อปปิ้งกันไหม?”
ตาของดงซูบินเกือบจะโผล่ออกมา “ช้อปปิ้ง?” ช็อปปิ้งกับหัวหน้ารัฐบาลกลาง?
“ การช็อปปิ้งเป็นวันที่สำหรับคู่รักใช่มั้ย” ก่อนที่ดงซูบินจะตอบสนองเสี่ยวหลานปิดทีวีแล้วคว้ากระเป๋าถือของเธอจากโซฟา เธอเดินไปสวมรองเท้าของเธอ “ ซูบินเราต้องทำงานในวันพรุ่งนี้และไม่มีเวลามาก ไปที่ไหนสักแห่งใกล้ ๆ ” เสี่ยวหลานจะโกรธมาก เธอจะไม่ยอมให้ใครปฏิเสธ
ดงซูบินคิดกับตัวเอง ช่างมันเถอะ. อย่างไรก็ตามฉันยังไม่รู้ว่าพี่เสี่ยว กำลังคิดอะไรอยู่ มันจะเสียเวลาที่จะคาดเดา ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับโอกาสในการออกเดทกับพี่เสี่ยว มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับ! ดงซูบินรู้สึกดีขึ้นและหยุดคิดว่าพวกเขาออกเดทจริงหรือไม่
ออดี้ A6 ขับรถออกไปจากตึก
ดงซูบินที่อยู่ในที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้าแอบมองไปที่ร่างเพรียวของ เสี่ยวหลาน เฮ้อ…ชีวิตมันไม่ยุติธรรมเลย ความงามของเสี่ยวหลาน รูปร่างเพรียวบางหุ่นดีและขายาว…ดาราหนังเหล่านั้นไม่สามรถเทียบกับรูปลักษณ์ของเสี่ยวหลานเลย
เสี่ยวหลานดูที่ดงซูบิน “ ซูบินฉันใส่ชุดทางการเกินไปหรือเปล่า”
ดงซูบินดึงสายตาของเขาออกจากอกของเธออย่างรวดเร็ว “ ไม่…คุณดูดีแล้ว”
“ ฮ่าฮ่าเยี่ยมเลย” เสี่ยวหลาน ขับรถต่อไป
ดงซูบินรู้สึกโล่งใจ เขาเห็นเสี่ยวหลาน มองไปข้างหน้าและเขายังคงมองที่ร่างของเธอ
ตั้งแต่เสี่ยวหลานยืนยันว่าพวกเขาออกเดทกันแล้วในขณะที่เป็นแฟนดงซูบินควรได้รับสิทธิพิเศษบางอย่าง เธอรู้แล้วว่าเขาทำอะไรกับถุงน่องที่ใช้แล้วและเธอก็ไม่ควรโกรธถ้าดงซูบินมองที่ร่างของเธอ แต่เสี่ยวหลานยังคงเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลกลางและ ดงซูบินไม่กล้ามองอย่างเปิดเผย นี่อาจทำให้เธอรู้สึกว่าเขาไม่เคารพเธอ
ห้างสรรพสินค้าที่เพิ่งเปิดใหม่ที่สะพานอานเซิน
ผู้คนและพนักงานของห้างสรรพสินค้ากำลังมองหึงด้วยความอิจฉาขณะที่ดงซูบิน เดินข้างเสี่ยวหลาน ทุกคนมองไปที่พวกเขา เป็นเพราะ เสี่ยวหลาน สวยเกินไปและเธอกอดแขนของดงซูบินที่บ้านพักของ ผู้อาวุโสเสี่ยว เสี่ยวหลานได้โอบแขนของเธอรอบแขนของดงซูบิน เช่นกัน แต่พวกเขาถูกบังคับโดยสถานการณ์และ ดงซูบินไม่ได้คิดเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ความรู้สึกนั้นแตกต่างกันมากดงซูบินรู้สึกประหม่าและหลังของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
เสี่ยวหลาน หัวเราะแล้วพูดว่า: “แค่สบาย ๆ ก็ได้นะ?”
ดงซูฐินตอบกลับอย่างไม่สบายใจ “ เอ่อ……ตอนนี้ผมเริ่มผ่อนคลายแล้ว”
“ ตอนนี้คุณผ่อนคลายแล้วเหรอ? ร่างกายทั้งหมดของคุณแข็งทื่อมาก ฮ่าฮ่าฮ่าฉันดูเหมือนเสือตัวเมียหรือเปล่า?”
“ ไม่……” ดงซูบินสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วผ่อนคลายไหล่ของเขา แต่เมื่อเขาผ่อนคลายไหล่ของเขาข้อศอกของเขาก็ถูกลดลงและต้นแขนของเขาก็กดเต้านมซ้ายของเสี่ยวหลาน พี่เสี่ยวสวมชุดชั้นในขนาดเล็กและเขารู้สึกถึงความนุ่มนวลของเต้านม เขาดึงแขนของเขากลับมาอย่างรวดเร็ว “ อ้า……ขอโทษ…ผมเสียใจมาก ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น”
เสี่ยวหลาน หัวเราะ “ไม่เป็นไร. ไปกันเถอะ.”
ดงซูบินสามารถบอกได้จากการแสดงออกของ เสี่ยวหลานว่าเธอไม่ได้โกรธเลย พวกเขาเดินไปรอบ ๆ ห้างอย่างต่อเนื่อง
“ ซูฐินคุณเคยเดทกับใครบางคนมาก่อนแล้วและประสบการณ์ คู่รักควรไปไหน ส่วนผู้ชายหรือส่วนผู้หญิง?”
ดงซูบินคิดอยู่พักหนึ่งแล้วตอบว่า:“ ผมไม่มีประสบการณ์มาก เอ่อ … มันไม่สำคัญว่าเราจะไปส่วนไหน ที่สำคัญกว่านั้นขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณชอบ” เขาหวังอย่างลับๆว่าเสี่ยวหลานจะช่วยเขาเลือกเสื้อเชิ้ตหนึ่งหรือสองตัวหรือเขาเลือกเสื้อผ้าให้เธอ ที่จะรู้สึกเหมือนออกเดท แต่เสี่ยวหลาน เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐและดงซูบิน ไม่กล้าพูดความคิดของเขา
เสี่ยวหลานหันมาและกอดแขนของดงซูบิน ตามธรรมชาติ “ ฉันต้องการดูหนังสือ คุณสามารถพาฉันไปที่ชั้น 6 เพื่อดูหนังสือได้ไหม ฮ่า ๆ , นี่มันเหมาะไหม?”
ดงซูบินคิดกับตัวเอง ฉันจะปฏิเสธคุณได้อย่างไร เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า:“ โอเค ผมต้องการไปซื้อหนังสือด้วย
เสี่ยวหลานหัวเราะ “ นี่ไม่ใช่ความคิดที่ดีใช่ไหม แล้วฉันจะเลือกเสื้อสักสองสามตัวให้คุณล่ะ”
ดงซูบินพูดอย่างรวดเร็ว:“ ไม่ ไปกันเถอะไปซื้อหนังสือที่คุณต้องการ”
มีร้านหนังสือที่ชั้น 6 เสี่ยวหลนปล่อยแขนของเธอรอบ ๆดงซูบินเมื่อเธอก้าวออกจากลิฟต์ เธอเดินไปที่ชั้นวางหนังสือและเริ่มพลิกหนังสือ เธอส่ายหัวและคืนหนังสือกลับมาที่ชั้นวาง เธอหยิบหนังสืออีกเล่มแล้วเริ่มอ่าน “ซูบินซื้อหนังสือที่เกี่ยวข้องกับสื่อมาให้ฉัน” หลังจากบอกว่าเธอรู้ว่าน้ำเสียงของเธอไม่ถูกและยิ้ม “ คุณช่วยฉันหาหนังสือเหล่านั้นได้ไหม”
ดงซูบินตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ไม่มีปัญหา. หนังสือที่เกี่ยวข้องกับงานของคุณ? ผมจะไปหามาให้ทันที”
“ขอบคุณ.”
หลังจากนั้นไม่นานดงซูบินกลับมาพร้อมกับหนังสือ 4 – 5 เล่ม “ สิ่งเหล่านี้ใช้ได้หรือไม่”
เสี่ยวหลานกำลังอ่านหนังสือในมือของเธอและไม่ได้สังเกตเห็นดงซูบิน
ดงซูบินไม่ได้ขัดขวางเธอและยืนเคียงข้างเธอ หลังจากรอประมาณ 10 นาทีในที่สุดเสี่ยวหลาน ก็วางหนังสือเล่มนั้นลงและเขาก็ถามว่า: “ผมจะซื้อหนังสือพวกนี้ให้คุณ … “
ขอบคุณเขาและอ่านหนังสือ ในท้ายที่สุดเธอเลือกหนังสือเล่มสุดท้ายหนึ่งเล่ม “ นี่เป็นหนังสือที่ดี วางที่เหลือกลับไป”
“ตกลง!” ดงซูบินส่งคืนหนังสือกลับไปที่ชั้นวางและกลับมาพร้อมกับหนังสืออีกสองสามเล่ม
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป…….
สองชั่วโมงผ่านไป……
เสี่ยวหลานเดินออกจากห้างมือเปล่า แต่ ดงซูบินถือหนังสือใหญ่ 3 ใบ
ที่จอดรถจู่ ๆเสี่ยวหลาน ก็นึกถึงบางสิ่ง เธอหันมาและยิ้มอย่างอาย ๆ “มองฉันสิ. ฉันบอกว่าฉันจะซื้อเสื้อให้คุณสองสามชุด ทำไมคุณไม่เตือนฉัน ฮ่าฮ่าวันนี้อาจไม่ทันแล้ว คุณแค่มากับฉันเพื่อซื้อสิ่งของของฉัน” เสี่ยวหลาน มองดูนาฬิกาของเธอแล้วพูดว่า:“ มันสายไปแล้ว ครั้งต่อไป…เราจะไปเดทกันในครั้งต่อไป”
ดงซูบินช่วยทำความสะอาดอพาร์ทเมนต์ของเธอและตอนนี้เขากำลังถือหนังสือหนักมาก 3 ถุง เขาเหนื่อยมาก เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เสี่ยวหลาน พูดเขาเกือบหมดสติ คุณยังรู้ว่านี่ไม่ใช่วันที่เหมาะ? คราวหน้า? ไม่มีครั้งต่อไป! ฉันไม่ต้องการออกเดทกับคุณอีกแล้ว!
ดงซูบินคิดว่าเขาจะสนุกกับตัวเองในวันนี้ แต่……วันแรกของพวกเขาคือการช่วยเสี่ยวหลาน ทำความสะอาดเครื่องดูดควันระบายอากาศของเธอซักเสื้อผ้าของเธอไปกับเธอที่ห้างสรรพสินค้าช่วยให้เธอได้รับหนังสือที่เธอต้องการและถือหนังสือที่เธอซื้อให้เธอ นี่คือ ดงซูบินและเป็นวันแรกที่หัวหน้ารัฐบาลกลาง!
เวร!
เจ้าหน้าที่ของรัฐบาลกลางนั้นแตกต่างจากคนทั่วไป แม้กระทั่งวันที่ของพวกเขาจะแตกต่างจากคนอื่น ๆ !