POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) – ตอนที่ 166

บทที่ 166

ผู้แปล loop

ในตอนเย็นนี้.

ดงซูบินและ ฉูหยวน นำกระเป๋าเดินทางมาโรงแรมเหม่ยจู ในเมืองหางโจว โรงแรมนี้ล้อมรอบด้วยภูเขาที่ดูเย็นและสงบและเงียบสงบ สถาปัตยกรรมขึ้นอยู่กับสไตล์จีนโบราณและมีสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นห้างสรรพสินค้าร้านนวดร้านเสริมสวยร้านน้ำชา ฯลฯ นี่คือรีสอร์ทสำหรับวันหยุดที่มีชื่อเสียงในหางโจว ชาหลงจิ่งถูกกล่าวกันว่ามีต้นกำเนิดมาจากที่นี่

ที่แผนกต้อนรับพนักงานต้อนรับยิ้มออกมา:“ ท่านครับเรามีห้องมาตรฐานผู้บริหารและห้องสวีท……”

ก่อนที่พนักงานต้อนรับจะพูดเสร็จดงซูบินชี้ไปที่บ้านพัก 2 ชั้นนอกหน้าต่าง “ ผมต้องการสถานที่ตรงนั้น”

พนักงานตอบด้วยรอยยิ้ม “ ท่านต้องการห้องชุดไหมครับ”

ดงซูบินตอบว่า:“ ไม่ สิ่งที่ผมหมายถึงคือถ้าไม่มีแขกในอาคารวิลล่านั้นผมจะจองทั้งวิลล่า”

รอยยิ้มบนใบหน้าของพนักงานแข็งตัว “ เอ่อ……สำหรับสองคนเหรอ?”

“เพียงแค่เราสองคน. เป็นไปได้ไหม?”

พนักงานต้อนรับหยุดชั่วขณะหนึ่งและยิ้ม “ครับ. แต่แขกที่มาพักในบ้านพักนั้น บล็อก C ติดกับท่านเลย ท่านจะสะดวกหรือเปล่าครับ?”

ดงซูบินพยักหน้า หลังจากได้รับกุญแจเขาก็ลากกระเป๋าเดินทางและเดินไปหาฉุหยวนที่ยังตัวอาคาร

ระหว่างทางฉูหยวนบ่นว่า“ ซูบินที่จริงห้องเดียวก็พอแล้ว ทำไมนายต้องจองทั้งตึก? มีราคามากกว่า 10,000 หยวนต่อคืนเลยนะ”

ดงซูบินก็กลัวว่าฉูหยวนจะเหนื่อยจึงถือกระเป๋าให้เธอแทน “ เราได้จัดทำเอกสารสำหรับเหมืองและปล่อยคนงานไป เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเหมืองอีกต่อไป เราทำเงินได้มากและควรให้รางวัลกับตัวเองบ้าง เธอต้องเหนื่อยไม่กี่วันมานี้ วันนี้เธอควรได้พักผ่อนและเพลิดเพลินกับตัวเอง ฮ่าฮ่าฉันมีเรื่องจะเล่าให้ฟังทีหลัง มันเกี่ยวกับงานของฉัน ถือว่าสิ่งนี้เป็นการเฉลิมฉลองล่ะกัน”

ฉูหยวนตอบด้วยความโกรธ:“ นาย……นายแค่ทำตัวเหมือนเศรษฐีขี้โม้”

ดงซูบินยักไหล่:“ ก็พวกเราทั้งคู่นั้นแหละ”

หลังจากเข้าไปในวิลล่าดงเซวปิงมองไปรอบ ๆ และพยักหน้า เขาพอใจกับวิลล่า พวกเขาเป็นแขกคนเดียวในวิลล่านี้และพวกเขาก็ทิ้งกระเป๋าไว้ในห้องโถง หลังจากนั้นเขาก็เดินไปพร้อมกับฉูหยวนไปโรงน้ำชาและสั่งซื้อชาหลงจิ่งที่แพงที่สุดและของว่าง

ดงซูบินไม่ได้บอกปฉูหยวนว่าตอนนี้เขาออกเดทกับเสี่ยวหลาน แล้ว มันเป็นเพราะเขาไม่รู้วิธีพูดกับเธอและไม่คิดว่าพวกเขาจะออกเดทจริง พี่สาวเสี่ยวอาจกำลังล้อเล่นกับเขา นอกจากนี้สมาชิกในครอบครัวของเธอทุกคนไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ของพวกเขา แต่เมื่อดงซูบินอยู่กับฉูหยวนเขารู้สึกเหมือนกำลังคบกัน แต่……. ฉูหยวนปฏิเสธที่จะยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเขา

“ ว้าว……. กลิ่นหอมติดอยู่ในปาก นี่คือชาที่ดี” ฉูกยวนกล่าว

ดงซูบินใช้ชีวิตอย่างยากจนเป็นเวลาหลายปีและนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่เขาประสบกับความเพลิดเพลินเช่นนี้ “ เธอได้สิ่งที่เธอจ่ายไป โอ้ บริษัท ประมูลเป็นอย่างไรบ้าง”

ฉูหยวนนั่งจิบชาแล้วเอนกายบนเก้าอี้ไม้ไผ่ “ เดือนที่แล้วฉันยุ่งมาก แต่เอกสารส่วนใหญ่แล้วเสร็จ ฉันกำลังคิดที่จะจัดตั้ง บริษัท ประมูลขนาดกลางในปักกิ่ง สถานที่ไม่จำเป็นต้องมีราคาแพง ฉันขอให้เพื่อนช่วยหาสถานที่ที่เหมาะสม เรามีเงินทุนเพียงพอในตอนนี้และเราจะสามารถเริ่มดำเนินการได้ในไม่ช้า พวกเราจะลงทุนทั้งหมด 5 ล้านหยวนใน บริษัท นี้หรือไม่?”

ดงซูบินคิดอยู่พักหนึ่ง “ ขอเก็บเงินสัก 300,000 หยวน ฉันต้องการมอบมันให้กับแม่ของฉัน”

“ตกลง. ถ้าอย่างนั้นฉันจะลงทุนที่เหลือเหรอ?”

“ อย่าลงทุนทุกอย่าง เธอเป็นถึงเจ้าของ บริษัท และเธอไม่ควรซื้อรถหรือ”

“ เราไม่ควรเสียเงินในสิ่งที่ไม่จำเป็น เราพึงเริ่มต้น”

“ ฉูหยวนนี่ไม่ได้เป็นการสิ้นเปลืองเงิน ใครจะมีความมั่นใจกับ บริษัท ของเราหากพวกเขาเห็นว่าเจ้าของกำลังขึ้นรถโดยสารสาธารณะไปทำงาน? เราไม่ควรเก็บเงินสิ่งนี้” ดงซูบิน ต้องการเพียงแค่ให้ชีวิตที่ดีกับฉูหยวน “ แค่ฟังฉัน เธอสามารถเลือกรถยนต์ที่คุณชอบ แต่จะต้องไม่ถูกกว่า 200,000 หยวน”

ฉูหยวน ยิ้ม “ ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงฉัน แต่นี่คือเงินของนายและฉัน……”

ดงซูบินกลอกตาของเขา “ เธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? ฉันบอกไปแล้วว่านี่คือเงินของเรา หากไม่มีเธอช่วยฉันที่เหมืองฉันจะทำเงินได้อย่างไร”

“ นายควรซื้อรถยนต์ก่อนฉัน”

ดงซูบิน ยิ้ม:“ ฉันคิดว่าจะซื้อรถ แต่ฉันเกรงว่าตอนนี้ฉันคงไม่แล้ว”

“ทำไม?” ฉูหยวน ถาม

ดงซูบินหยิบขนมขึ้นมาแล้วใส่เข้าไปในปากของเขา “ ฉันจะบอกเธอตอนดึกๆล่ะกันฮ่า ๆ .” หัวหน้าสำนักความมั่นคงสาธารณะของหยานไท่มณฑลแตกต่างจากปักกิ่ง ดงซูบิน ยังเด็กมากและต้องถ่อมตัวในตอนแรก นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถรับรถได้ในขณะนี้ เขาต้องรอดู

อาหารว่างเป็นอาหารกลางวัน หลังจากทานของว่างเสร็จสิ้นแล้ว ดงซูบินก็จับมือของฉูหยวน:“ ไปนวดเท้ากันเถอะ”

ฉูหยวนผลักมือเขาออกไป “ไม่ มันแพงเกินไป.”

ดงซูบินเปล่งเสียงของเขาเล็กน้อย “ มันไม่แพงขนาดนั้นหรอก เธอทำงานมาเหนื่อยๆเป็นเวลาหลายวันและเธอคควรให้รางวัลตัวเองบ้าง ไปกันเถอะ. นวดเท้าสบายๆ”

การนวดเท้า การช็อปปิ้งและท้ายที่สุดดงซูบินยังคงบังคับให้ฉูหยวนไปกับเขา

กลับมาที่วิลล่า ฉูหยวนรู้สึกเสียดายกับเงินที่ใช้ไป“ ดูสิว่านายใช้เวลาเงินไปเท่าไหร่ในวันนี้ เราใช้เงิน 20,000 ถึง 30,000 หยวน!”

ดงซูบินกอดเธอที่เอวของเธอ “ ไม่สำคัญว่าตราบใดที่เธอได้ผ่อนคลายนะ”

ฉูหยวนยิ้มและเคาะหัวของดงซูบินเบา ๆ :“ พ่อแม่ของฉันโทรหาฉันเมื่อสองสามวันก่อนถามฉันว่าทำไมฉันถึงไม่กลับบ้าตั้งนาน พวกเขาถามฉันว่าจะหางานทำหรือไม่ ฉันไม่รู้จะตอบยังไง นายมีความสามารถมากเลยนะสำหรับ 5 ล้านหยวน……คนอื่นอาจไมเคยถือเงินเยอะขนาดนี้ตลอดชีวิตของพวกเขา”

ดงซูบินขยับมือของเขาภายใต้จุดสุดยอดของฉูหยวน “ นี่คืออะไร ฉันยังไม่ได้บอกเธอว่าเกิดอะไรขึ้นกับที่ทำงาน”

ฉูหยวนเขินและจับมือของดงซูบินอย่างหนักแน่น “บอกฉันมาตอนนี้สิ. เกิดอะไรขึ้น?”

“ เราอาบน้ำด้วยกัน หลังจากที่เราทำอย่างว่า ‘อย่างนั้น‘ ฉันจะบอกคุณ”

ฉูหยวน จ้องที่เขา “ นานยแค่คิดถึง ‘ไอ้นั้น‘! นายนี้มัน นายต้องตายด้วยน้ำมือฉัน!”

“ เธอบอกฉันว่าจะต้องตายด้วยน้ำมือเธอ แต่จนถึงตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่”

หลังจากดึงกันไปดึงกันมาดงซูบินไปสองสามครั้ง ฉูหยวนก็เดินเข้าห้องน้ำดงซูบินต้องการอาบน้ำกับเธอ แต่ฉูหยวนปฏิเสธและขับไล่เขาออกไป แต่ ดงซูบินไม่ยอมแพ้และขอร้องเธอ ในที่สุดเธอก็ยอมแพ้และดึงผ้าม่านไปที่หน้าต่างที่เชื่อมต่อห้องน้ำเข้ากับเตียงทำให้ดงซูบินเห็นตอนที่เธอกำลังอาบน้ำ

ดงซูบินพอใจ เขาคิดกับตัวเอง ถ้าเขาแต่งงานกับฉูหยวนจริง ๆ ฉูหยวนจะต้องเลิกกับเขาแน่นอน

เสื้อ……กางเกง……บรา……กางเกง……

ดงซูบิน นอนบนเตียงและดูฉูหยวน ถอดเสื้อผ้าของเธอ

ฉูหยวนจ้องมองดงซูบิน ให้ ฉูหยวนโกรธจากภายในห้องน้ำและหันหลังให้เขา เธอเริ่มอาบน้ำและรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเมื่อมีดงซูบินจ้องมองเธออยู่

10 นาที……

20 นาที……

30 นาที……

ดงซูบินเต็มไปด้วยคำถาม ผู้หญิงนี้มีปัญหา ฝักบัวต้องใช้เวลาครึ่งชั่วโมง?

ในที่สุดก็ฉูหยวนปิดฝักบัวอาบน้ำและเริ่มเช็ดตัว เธอสวมเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วเดินออกไป “ถึงตาคุณแล้ว.”

ดงซูบินไม่ต้องการอาบน้ำ เขารอไม่ไหวแล้วดึงฉูหยวนขึ้นไปบนเตียง

“นายกำลังทำอะไร?” ฉูหยวนผลักเขา “ ไปอาบน้ำก่อน!”

ดงซูบินไม่สนใจเธอ เขาถอดและกระโดดขึ้นไปบนเธอ นานกว่าหนึ่งเดือนและในที่สุดเขาก็สามารถปลดปล่อยทุกอย่างได้

สำหรับชั่วโมงถัดไป ฉูหยวนถูกโยนลงบนเตียง เมื่อถึงเวลาที่ดงซูบินพอใจเธอก็หมดแรงและขาของเธอก็เกยขึ้นมา

ดงซูบิน กอดฉูหยวนตามเอวของเธอแล้วจูบเธอ “ ฉูหยวนร่างกายของเธอนิ่มมาก”

ฉูหยวนยังคงหอบอยู่ “ นายจะต้องโดนดีในไม่ช้า นายบอกฉันมาตอนนี้ได้ไหม”

“ ฮ่าฮ่าเธอจะเรียกฉันว่าอะไรดี?”

“ ……””

“ เร็วเข้า”

ฉูหยวนก้มหัวลงแล้วพูดด้วยความโกรธ “ …… เร็วๆ …”

“ อืมม……” ดงซูบินมีความสุขมาก เขาชอบฉูหยวนตอนทำตัวเขินอาย “ ฉันได้รับการเลื่อนตำแหน่งอีกครั้ง ฉันจะไปที่ระดับชนบท ฉันถูกย้ายไปที่บ้านเกิดของแม่เมืองเยียนไท่เในฐานะรองหัวหน้าสำนักความมั่นคงสาธารณะ แม้ว่าชื่อตำแหน่งฉันจะยังคงเหมือนอยู่ในตำแหน่งปัจจุบันของฉัน แต่ตำแหน่งของฉันเพิ่มขึ้นมากกว่า 1 ระดับ”

ฉูหยวน ตกตะลึง

ดงซูบินแตะหลังเธอเบา ๆ “ ฉูหยวน?”

“ ……”

“ เฮ้เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

“นายพูดอะไร?! นายกำลังพูดสิ่งเหล่านั้นเพื่อทำให้ฉันมีความสุขหรือไม่?”

“ฮะ? มีการออกคำสั่งอย่างเป็นทางการ ฉันต้องรายงานที่นั่นใน 2 วัน”

“ นายไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งก่อนหน้า นี้? ทำไม……รองหัวหน้าสำนักได้ นายยังเด็กมาก สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร” ฉูหยวน อาจไม่คุ้นเคยกับการรับราชการ แต่เธอจะมีความรู้บ้าง “ ฉันไม่เชื่อนาย แสดงคำสั่งโอนย้ายของนายมาตอนนี้! ด่วน!”

ดงซูบินยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขาปีนขึ้นจากเตียงแล้วหยิบเอกสารและไฟล์บุคลากรของเขาออกมาจากกระเป๋าของเขา “ ลองดู ทำไมฉันต้องโกหกเธอ”

ฉูหยวนไม่สนใจว่าเธอยังเปลือยกายอยู่ เธอลุกจากเตียงแล้วเริ่มอ่านเอกสาร หลังจากนั้นไม่นานเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองดูดงซูบิน “ นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ?”

“ เหตุใดฉันจึงจะได้รับเอกสารปลอมเพื่อทำให้เธอมีความสุข”

ฉูหยวนหยุดสักครู่แล้วปีนกลับบนเตียง เธอจูบจุงซู่บนใบหน้าของเขา “นายมันบ้า! นายทำให้ฉันภูมิใจจริงๆ! ซูบินของฉัน ไม่ใช่รองหัวหน้าสำนัก! ถ้าพี่หลวนรู้เรื่องนี้เธอก็จะดีใจมาก นายยอดเยี่ยมมาก!”