บทที่ 165
ผู้แปล loop
ในภูเขา.
ดงซูบิน ยังคงคิดเกี่ยวกับเงินของเขาเมื่อฉูหยวนดึงเขามาที่เนินเขาเล็ก ๆ แล้วนั่งลง
“ ซูบินคุณอยู่ที่นี่ในเวลาที่เหมาะสม ฉันต้องการพูดคุยกับคุณ” กางเกงสีเบจของฉูหยวนนั้นสกปรกแล้ว เธอไม่สนใจความสกปรกบนทางลาด “ ท่านคุณปู่ผู้เช่าเหมืองของพวกเราได้มาหาฉันเมื่อสองสามวันก่อน เขาต้องการเอาเหมืองคืนและทำลายสัญญา เขาจะชดเชยให้เรา”
ดงซูบินหัวเราะ “ ฉันไม่เห็นด้วย”
ฉูหยวนแตะแขนของดงซูบิน และตอบกลับ “ นายพูดถูก ฉันไม่เห็นด้วย ทุกคนสามารถบอกได้ว่าเหมืองนี้ตั้งอยู่ในทำเลที่ดี ภายใต้สถานการณ์ปกติเหมืองที่สามารถผลิตหินมูลค่าไม่กี่ล้านในหนึ่งปีนั้นยอดเยี่ยม เราสร้างรายได้สองสามล้านในเวลาน้อยกว่า 2 เดือน นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการพูดคุยกับนาย การผลิตของเหมืองนี้สูงมาก เราควรใช้เงินของเราเพื่อเช่าอีกไม่กี่เดือน? ฉันรู้ว่าเฒ่าเย่จะไม่เห็นด้วย แต่ฉันคิดว่าจะใช้จ่ายเงินมากขึ้นเพื่อเช่าต่อไป”
ดงซูบินลูบจมูกและคิดอยู่พักนึง “ จะเป็นอย่างไรถ้าไม่มีเลือดในเหมืองอีก”
ฉูหยวนหัวเราะ “ สิ่งนี้ไม่น่าเกิดขึ้น ผู้เชี่ยวชาญบางคนทิ้งเหมืองของเราและบอกว่าเหมืองของเราตั้งอยู่ใกล้กับหลอดเลือดดำหลัก เหมืองของเราอาจขยายไปถึงเส้นเลือดหลัก”
“ แต่……” ดงซูบินค้นพบหินเลือดไก่โดยไม่ตั้งใจ ตอนนี้ฉูหยวนได้สกัดหินส่วนใหญ่ที่เขาพบแล้ว เขาไม่แน่ใจว่ามีก้อนหินในเหมืองอีกหรือไม่ เขาเชื่อสายตาตัวเองไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ ความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญขึ้นอยู่กับทฤษฎี
“ทำไม? นายไม่เห็นด้วยใช่ไหม”
“ ไม่…… แต่ฉันไม่แน่ใจ”
“ โอ้นายไม่รู้วิธีดูเหมืองหรอ แล้วนายจะเข้าไปหาด้วยตัวเองได้อย่างไร”
ดงซูบินหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วก็พยักหน้า “เอาล่ะ.” ดงซูบินสะสมย้อนกลับไว้ 20 ครั้ง เขาควรมีเวลาพอที่จะระเบิดเหมือง
หลังจากคุยกันซักพักฉูหยวนก็ยืนขึ้น “ตกลง. นายไปดูเหมืองในขณะที่ฉันไปห้องน้ำ”
ดงซูฐินหัวเราะ “ ห้องน้ำอะไร เธอแค่ไปตามหลังพุ่มไม้เพื่อฉี่ ตกลง. ฉันจะไปกับเธอ.”
ฉูหยวนหันหลังกลับและจ้องมองเขา “ มีห้องสุขาอยู่ล่าง นายไม่จำเป็นต้องมากับฉัน”
“โอ้ ระวังล่ะ อย่าไปไหนมาไหนเองบ่อยๆ”
“ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันต้องการให้นายเตือนฉัน”
กลับมาที่เหมืองดงซูบินเข้าไปในเหมืองของเขาเอง เขาเดินไปที่ส่วนที่ลึกที่สุดของฉันและมีคนงานสองคนเจาะรูเข้าไปในกำแพง การฝึกซ้อมที่ใช้นานกว่าการฝึกซ้อมทั่วไป
ดงซูบินเห็นคนงานคนหนึ่งเจาะรูเสร็จเขากล่าวว่า“ ได้โปรดหยุดสักครู่”
คนงานเหมืองสองคนหยุดเครื่องและมองที่ดงซูบิน
ดงซูบินกล่าวว่า“ นั่นน่าจะเพียงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องเจาะอีกต่อไป พาฉันไปที่ที่พวกนายเก็บระเบิดไว้ทั้งหมด “
คงงานคนหนึ่งถามว่า“ เราจะระเบิดเหมืองตอนนี้เลยหรอ? เรายังไม่ได้ทำการเจาะรูให้เสร็จ เราต้องการรูอย่างน้อยสองรู ถ้าไม่หินเลือดจะได้รับความเสียหายจากการระเบิด”
ดงซูบินพยักหน้า “ฉันรู้ว่า. เพียงแค่เตรียมที่จะทำการระเบิด”
คนงานเหมืองทั้งสองรู้ว่าชายหนุ่มคนนี้และพี่ฉูหยวนอยู่ใกล้และเหมืองนี้เป็นของเขา พวกเขาคิดอยู่พักหนึ่งแล้วหนึ่งในนั้นก็อยู่ที่นั่นเพื่อจัดวางสายระเบิดและคนงานเหมืองอีกคนพาดงซูบินไปยังสถานที่ที่พวกเขาเก็บระเบิดไว้ วัตถุระเบิดของพวกเขาถูกเก็บไว้ในเหมืองร้างที่อยู่ไม่ไกล
ดงซูบินบอกกับคนขุดแร่ “ นายไม่จำเป็นต้องแยกไดนาไมต์ออก แค่แบกทุกอย่างไป”
คนงานเหมืองตกตะลึง “ ……นี่ไม่ใช่วัตถุระเบิดของเรา พวกเขาเป็นของเหมืองอื่น”
ดงซูบินยิ้ม:“ ฉันรู้ แค่ทำตามคำสั่งของฉันก็พอ?”
“ตกลง.”
ดงซูบินและคนงานรายนั้นแบกลังขนาดใหญ่ที่ระเบิดได้และหลีกเลี่ยงคนอื่น ๆ ที่บริเวณเหมืองมายังเหมือง คนงานเหมืองอีกคนที่ตั้งจุดระเบิดนั้นตกใจเมื่อเห็นลังระเบิด เขารีบบอกกับดงซูบินว่าพวกเขาไม่ต้องการวัตถุระเบิดจำนวนมาก แต่ดงซูบินไม่ได้อธิบาย เขาวางหน้าตรงและสั่งให้ตั้งระเบิด หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินออกจากเหมืองพร้อมกับระเบิด
“หัวหน้านี่มันผิดกฎระเบียบ”
“ถูกตัอง. จำนวนระเบิดนั้นจะทำให้ทุกอย่างระเบิดขึ้น แม้ว่าจะมีหินคราบเลือดไก่อยู่ข้างใน……”
ดงซูบินเพิกเฉยต่อพวกเขาและชี้ไปที่จุดชนวนระเบิด “ ปุ่มนี้ใช่หรือเปล่า”
“ใช่. แต่……”
ดงซูบินเอาขั้นตอนแล้วกดปุ่ม
บูม !!!! มันเป็นการระเบิดที่ทำให้แผ่นดินไหว! พื้นทั้งหมดสั่นสะเทือน! เมฆฝุ่นถูกพัดพาออกมาจากเหมือง!
คนงานใกล้ ๆ ตกใจ นี่ไม่ใช่การระเบิดตามปกติ ทุกคนเริ่มทั้งหมดวิ่งขึ้นมาดูเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น มันเป็นของฉันใช่ไหม?
“เกิดอะไรขึ้น? การระเบิดครั้งนั้นคืออะไร?”
“มันคือใคร? บุคคลนั้นใช้วัตถุระเบิดมากเกินไปหรือป่าว”
ดงซูบินไม่สนใจทุกคน ทุกวินาทีมีความหมายสำหรับเขา เขารอจนกระทั่งฝุ่นตกลงมาและหลังจากทำให้แน่ใจว่าเหมืองจะไม่ถล่มเขาก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับแสงสัมผัส คนขุดสองคนก็เข้าไปในเหมืองตามด้วยคนงานจากเหมืองอื่น ภาพที่เห็นในเหมืองนั้นช่างน่ากลัว ทุกคนตกใจกับสิ่งที่พวกเขาเห็น!
“ ใครใช้ระเบิดจำนวนมาก? จำนวนที่ใช้นั้นมันไร้สาระ!”
“ อย่าพูดถึงเรื่องนั้นก่อน มองกำแพง!”
“ฮะ?! เกิดอะไรขึ้น? มันเป็นไปไม่ได้!”
“ เหมืองนี้มีหินเลือดไก่! ทำไม……ทำไมไม่มีหินคราบเลือดอีกแล้ว”
ใช่. ผนังเหมืองเป็นสีเทาทั้งหมด มันเต็มไปด้วยหินขี้ผึ้งและเศษหินและชิ้นส่วนของหินบนพื้นดินไม่ได้มีคำใบ้สีแดงเล็กน้อย! พวกเขาเดินไปรอบ ๆ เหมืองและพบว่าส่วนเล็ก ๆ ของกำแพงเหมืองมีคราบเลือดไก่จำนวนเล็กน้อย!
นี่ไม่ควรเป็นเส้นเลือดหลักใช่ไหม ไม่มันอาจเป็นเส้นเลือดหลักด้วย เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในอดีตที่ส่วนของหลอดเลือดดำหลักไม่มีเลือดไก่ แต่……ส่วนนี้ใหญ่เกินไป มีหินชนิดหนึ่งจำนวนเล็กน้อยอยู่ใกล้กับตาของการระเบิด พื้นที่อื่นว่างเปล่า! ของฉันนี้จะกลายเป็นของฉันที่ไม่มีอะไรเลย!
ดงซูบินไม่คาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาดีใจที่เขาไม่ได้ขอให้ฉูหยวนให้เช่าต่อ
ตกลง! กลับ!
ดงซูบินประมาณการว่า 5 นาทีผ่านไปตั้งแต่เกิดการระเบิด เขากำลังจะพูดว่าย้อนกลับ 5 ครั้งเมื่อเขาจำบางสิ่งได้ทันใดนั้น หากเขาพูดว่าย้อนกลับ อย่างต่อเนื่องจะมีความล่าช้าเล็กน้อยระหว่างย้อนกลับ มันจะเป็นการสิ้นเปลืองและเขาก็จะเวียนหัวด้วย ถ้ามันเป็น 5 หรือ 6 นาทีมันก็ยังโอเค แต่ถ้าเขาต้องการกลับไป 20 นาทีหรือ 30 นาทีก่อนเขาจะต้องพูดว่าย้อนกลับไป 20 ถึง 30 ครั้ง? ความล่าช้าระหว่างย้อนกลับ จะมีความสำคัญมากกว่า!
ถูกตัอง. ให้ฉันลองดูว่ามันใช้ได้ไหม!
ดงซูบินมุ่งเน้นและพึมพำในใจของเขา:“ กลับ 5 นาที!”
……
ดงซูบินรู้สึกว่าฉากต่อหน้าเขากระพริบ! เวลากลับมาแล้ว!
สิ่งที่ดงซูบินเห็นต่อไปคือระเบิดในมือของเขา เขามองไปทางซ้ายและขวา คนขุดแร่สองคนพยายามหยุดเขา
“ หัวหน้านี่ผิดกฎระเบียบ”
“ถูกตัอง. จำนวนระเบิดนั้นจะทำให้ทุกอย่างระเบิดขึ้น แม้ว่าจะมีหินเลือดไก่……”
เมื่อ 5 นาทีที่แล้ว!
ที่ประสบความสำเร็จ! นี่คือความสำเร็จ!
ดงซูบิน พยายามที่จะเสี่ยงโชคเท่านั้นและมันก็ประสบความสำเร็จ ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถควบคุมพลังของเขาได้ดีกว่า!
“เจ้านาย!”
ดงซูบินหัวเราะและพูดกับคนงานสองคน “ ฉันล้อเล่นเท่านั้นเอาล่ะช่วยฉันพกวัตถุระเบิดกลับมา”
สองคนงานเหมืองโล่งใจ หนึ่งในนั้นเริ่มถอดสายระเบิดออกและอีกสายหนึ่งนำระเบิดกลับไปยังพื้นที่จัดเก็บ หลังจากทำเช่นนั้นคนงานก็กลับไปที่เหมืองเพื่อทำงานต่อ
ดงซูบินคิดอยู่พักหนึ่งแล้วก็หยุดพวกเขา “ตกลง. เพียงพอสำหรับวันนี้ พวกนายทุกคนสามารถหยุดทำงานได้ในวันนี้”
หนึ่งในคนงานเหมืองรู้สึกประหลาดใจ:“ แต่ฉูหยวน พูดว่า……”
ดงซูบินพูดขัดเธอ:“ ฉันจะพูดกับเธอ คุณทุกคนสามารถหยุดได้ทั้งวัน” เนื่องจากไม่มีคราบเลือดในเหมืองอีกต่อไปจึงไม่มีความหมายที่จะดำเนินการต่อ เขาจะเสียเงินกับกำลังคนและทรัพยากร
หลังจากนั้นไม่นานฉูหยวน กลับจากห้องน้ำ “ ซูบินนายขอให้พวกเขาหยุดทำงานเหรอ? เกิดอะไรขึ้น”
ดงซูบินพยักหน้าและกระซิบไปที่ฉูหยวน “ ฉันตรวจสอบเหมืองแล้ว สถานการณ์ไม่ดีสำหรับเรา ไม่ควรมีคราบเลือดอยู่ข้างในอีก “
ฉูหยวน พูดอย่างไม่เชื่อ “ไม่สามารถ. พวกเราขุดแร่หินมากมายแล้วและทุกคนก็บอกว่า……”
ดงซูบินหัวเราะ “ พวกเขายังบอกด้วยว่านี่เป็นเหมืองที่ไร้ประโยชน์ก่อนที่เราจะเข้าครอบครอง ฉูหยวนเชื่อใจฉัน ฉันพูดถูก”
ฉูหยวนยิ้มและลูบดงซูบินที่หัวของเขาเบา ๆ “ ตอนนี้เราควรทำอย่างไร? เรายังเหลือเวลาอีก 2 สัปดาห์ในสัญญาเช่า มันจะเป็นการสิ้นเปลืองหากไม่มีหินคราบเลือดไก่อีกต่อไป เพียงแค่การเช่าเครื่องจักรและค่าแรงของคนงานจะทำให้เรามีราคามากกว่า 10,000”
ดงซูบินคิดวิธีแก้ปัญหาอยู่แล้ว “ จากนั้นเราจะหยุดการขุด เฒ่าเย่ต้องการที่จะคืนพื้นที่ใช่ไหม?”
“ แต่……” ฉูหยวนลังเลและดูไม่พอใจ เธอดึงดงซูบินกลับเข้าไปในเหมืองและดูที่ด้านในของเหมือง “ ซูบินเราจะลองส่วนนี้หรือไม่ เกิดอะไรขึ้นถ้า……”
“ อืม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นถ้า”
“ นายแน่ใจเหรอ?”
“ แน่นอนมาก”
“ อ่า……” ฉูหยวนถอนหายใจ “เอาล่ะ ทำตามที่นายพูด ขายวันที่เหลือกลับสู่เฒ่าเย่”
ดงซูบินรู้ว่าฉูหยวนลังเลที่จะยอมแพ้ “แค่ปล่อยมันไป. เราเพิ่มการลงทุนของเราเป็นสองเท่าในเวลามากกว่าหนึ่งเดือน เราควรจะพอใจ แทนที่จะเสียเงินเราควรขายวันที่เหลือ นายไม่ต้องการตั้ง บริษัท ประมูลหรอ?”
ฉูหยวนมองที่ดงซูบินและบีบจมูกอย่างสนุกสนาน “ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันต้องการให้นายปลอบใจฉัน”
ดงซูบินดันมือเธอออกไป “ ฉูหยวนเธอช่วยหยุดแกล้งฉันแบบนี้ได้ไหม หากเธอทำสิ่งนี้อีกครั้งฉันจะตบเธอ!” เขาเลียนแบบฉูหยวน
ฉูหยวนหัวเราะแล้วยกมือขึ้น:“ พูดอีกแล้วเหรอ? นายต้องการตีใคร?”
ดงซูบินมองที่ฉูหยวนและตบก้นเธออย่างสนุก “ตีเธอ.”
“ นายนี้มัน! นายตีฉันเหรอ?”ฉูหยวนจ้องที่ดงซูบินและบีบเขา “กล้าดียังไง?! ฉันจะเอาชนะเธอให้ตาย!”
“อา……. มันเป็นแค่เรื่องตลก คุณคือคนที่เริ่มมัน”
“คนโง่! หยุดที่นั่น!”
หลังจากเล่นไปครู่หนึ่งดงซูบินคว้ามือของฉูหยวน เพื่อป้องกันไม่ให้เธอจับเขา “เอาล่ะ ฉันขอโทษ. ฉันขอโทษ. มาเริ่มธุรกิจกันก่อน ต้องไปที่ไหนกัน”
ฉูหยวนชนต้นขาของดงซูบิน “ ……ฉันเห็นเขาก่อนหน้านี้ ลองตามหาเขา “
พวกเขาเดินไปที่เหมืองของเฒ่าเย่อีกคนหนึ่ง ระหว่างทางฉูหยวนบอกกับดงซูบิน“ เฒ่าเย่เข้าหาข้าเพื่อพยายามนำของคืนกลับมาหลายครั้ง แต่ฉันไม่เห็นด้วย หลังจากนั้นนักเลงท้องถิ่นบางคนกลับมาที่เหมืองของเราอีกครั้งเพื่อสร้างปัญหา โชคดีที่ฉันฟังคุณและจ้างบางคน ถ้าไม่เราจะเดือดร้อน”
ใบหน้าของดงซูฐินเปลี่ยนไป “จริงๆ?”
“ใช่. ฉันกลัวว่านายจะกังวลและไม่ได้บอกนาย”
แม่งเอ๋ย เคอร์! ดงซูบินโกรธจัด เขาเกลียดคนที่เล่นกลสกปรกที่ชอบเล่นลับหลังคนอื่น!
10 นาทีต่อมาทั้งคู่มาถึงทางเข้าเหมืองทางตะวันตกของภูเขาและพบ เฒ่าเย่ เฒ่าเย่กำลังให้คำแนะนำแก่พนักงานของเขา
ฉูหยวนกล่าว “ ออกไปสักพัก เราอยากคุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องของฉัน”
เฒ่าเย่มองเธอและคิดว่าเธอจะต้องการยืดอายุสัญญาเช่า การผลิตของเหมืองนั้นสูงมากและไม่มีทางที่เขาจะตกลงขยายสัญญา ฮึ่ม! หลังจากเดินออกจากเหมืองเฒ่าเย่พูดว่า:“ สัญญาเช่าของคุณจะเพิ่มขึ้นในอีกประมาณ 2 สัปดาห์ คุณทุกคนควรเตรียมส่งมอบเหมืองคืนให้ฉัน”
ดงซูบินมองดูเขา “ ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องการเอาคืนเหมืองของฉันเหรอ? คุณจะชดเชยเรามากแค่ไหน?”
เฒ่าเย่ก็แปลกใจ “ คุณหมายถึงอะไร”
“ หากราคาถูกเรายินดีที่จะหยุดการเช่าของเราทันที”
เฒ่าเย่เกือบกระโดดด้วยความดีใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมดงซูบินและฉูหยวน ต้องการที่จะยอมแพ้เมื่อการผลิตสูงมาก แต่นี่เป็นข่าวดีชิ้นหนึ่ง แม้ว่าจะใช้เวลาเพียงครึ่งเดือน แต่เหมืองก็ยังสามารถสร้างหินเลือดไก่มูลค่า 1 ล้าน “เอาล่ะ คุณต้องการเท่าไหร่?”
ดงซูบินทำท่าด้วยมือของเขา “ 700,000 หยวน”
เฒ่าเย่ ส่ายหัวของเขา “ ฉันจะให้เงินคุณมากที่สุดเพียง 550,000 หยวน”
หากเฒ่าเย่ไม่ได้รับอันธพาลท้องถิ่นเพื่อสร้างปัญหาในเหมือง ดงซูบินอาจเห็นด้วย ท้ายที่สุดใครก็ตามที่ครอบครองเหมืองจะสูญเสียเงิน แต่ตอนนี้ดงซูบินไม่ยอมปล่อยเขาไป “ 700,000 หยวน! ไม่น้อยกว่านี้” เมื่อเห็นเฒ่าเย่ ยังคงส่ายหัวดงซูบินไม่ได้พูดอะไรและเดินออกไปพร้อมกับฉูหยวน
“เอ๊ะ! รอ……! เราสามารถต่อรองได้!”
“ ฉันบอกราคาไปแล้ว”
เฒ่าเย่คิดอยู่พักหนึ่ง 700,000 หยวนอาจสูงกว่าค่าเช่าครึ่งเดือน แต่เขาควรจะได้รับคืนด้วยการผลิตของเหมือง เขากัดฟันของเขา:“ ดี! ตกลง!”
ดงซูบินหัวเราะกับตัวเอง คุณจะต้องเสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้!
5.3 ล้านหยวน!
ดงซูบินมีเงินอยู่ 5.3 ล้านหยวนแล้ว!
