ตอนที่ 2059 ไร้ยารักษา
เฉินซานอมยิ้มเล็กน้อย เส้นเลือดตรงขมับของเหยียนหมิงซุ่นเต้นตุบ ๆ ข่มความต้องการที่อยากจะบีบคอเขาให้ตายลงเพื่อรอคำอธิบายจากเขาเงียบ ๆ
“ฉันโดนพิษกู่หักสวาท เธอก็น่าจะรู้” เฉินซานกล่าว เขาวางแก้วน้ำชาลงแล้วเอ่ยต่อ “ตอนนี้ฉันดูเปลี่ยนไปจากเมื่อเจ็ดปีก่อนเยอะมากเลยใช่ไหม?”
เหยียนหมิงซุ่นแค่นยิ้มกล่าว “ผมไม่มีเวลามานั่งฟังคุณพูดไร้สาระหรอกนะ”
“ไม่ไร้สาระหรอก ทุกประโยคที่ฉันพูดไม่ได้ไร้สาระเลย อย่าใจร้อนไป” เฉินซานเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เขาต้มน้ำชาหม้อใหม่ กระทั่งใบชาถูกต้มจนเดือดพลิกไปพลิกมาในหม้อเขาถึงเปิดปากพูดอีกครั้ง
“คนที่โดนพิษกู่หักสวาทจะมีชีวิตไม่เกินสิบปี เดิมทีฉันควรตายตั้งแต่ยี่สิบปีก่อนแล้ว”
เหยียนหมิงซุ่นพูดขัดเขาโดยแหวเสียงเข้มใส่ “เหลวไหล พิษกู่หักสวาทแค่จะทำให้มีลูกสืบสกุลไม่ได้ ไม่ได้ทำให้ตายสักหน่อย”
เฉินซานหัวเราะขันแล้วย้อนถาม “หมู่ชื่อเป็นคนบอกเธอว่าอย่างนั้นสินะ?”
“หมู่ชื่อคือใคร?”
“ลูกพี่ลูกน้องของหมู่ฮวา ตอนนี้น่าจะเป็นพ่อมดยอดฝีมือประจำเผ่า ถ้าเธอไม่ได้ตามหาเขาพบแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าตัวเองโดนพิษกู่หักสวาท?” เฉินซานถาม
เหยียนหมิงซุ่นถึงเพิ่งเข้าใจว่าพ่อมดคนนั้นชื่อหมู่ชื่อ ส่วนลูกพี่น้องผู้ลุ่มหลงในความรักทว่าใจเหี้ยมคนนั้นชื่อหมู่ฮวา ดูท่าทางเฉินซานจะมีความสัมพันธ์กับสองพี่น้องคู่นี้อย่างลึกซึ้ง
“หมู่ชื่อเขาไม่ได้บอกความจริงกับเธอ ถ้าพิษกู่หักสวาทไม่อันตรายถึงชีวิตแล้วจะถูกเรียกว่าเป็นยาพิษที่รุนแรงอันดับหนึ่งได้อย่างไร?” แววตาของเฉินซานเยือกเย็น
เหยียนหมิงซุ่นใจดิ่งวูบ ณ เวลานี้เขาไม่รู้ว่าควรเชื่อใครแล้ว ไม่แสดงอาการออกทางสีหน้าเพื่ออยากฟังว่าเฉินซานจะว่าอย่างไรต่อ
“จุดที่ร้ายกาจที่สุดของพิษกู่หักสวาทก็คือจะทำให้ตายทั้งเป็นและสืบพันธุ์ไม่ได้ ตอนนั้นฉันไม่รู้อิทธิฤทธิ์ของพิษกู่หักสวาท ไม่อยากถูกผูกไว้ในป่าเขาลึกเลยตัดสินใจจากชนเผ่านั้นมา แต่ผ่านไปหลายปีฉันเพิ่งสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของร่างกายว่าผอมซูบลงทุกวันและเริ่มฟันร่วง”
“ฉันก็นับว่ามีบุญอยู่มากที่ไปเจอผู้มากวิชาท่านหนึ่งโดยบังเอิญ เขาจ่ายยาให้ฉันแล้วบอกว่าช่วยคุมยาพิษให้ฉันได้ แต่ต้องตามหาผู้มีวาสนาภายในสิบห้าปี ไม่อย่างนั้นฉันก็จะตายอย่างไม่ต้องสงสัย”
“ผู้มีวาสนาหมายความยังไง?” เหยียนหมิงซุ่นถามขึ้น
เฉินซานมองเขาด้วยสายตาล้ำลึกแวบหนึ่งแล้วยิ้มอย่างมีนัยยะ รอยยิ้มที่สยดสยองจนน่ากลัวแบบนั้น เหยียนหมิงซุ่นพลันเข้าใจในทันทีว่าเขากับเสี่ยวกัวก็คือผู้มีวาสนาคนนั้นเลยบันดาลโทสะอย่างอดไม่ได้
“วิธีการของคุณก็คือถ่ายยาพิษจากร่างกายมาไว้ที่ผมกับเสี่ยวกัวสินะ?”
เฉินซานพยักหน้ารับโดยไม่คิดจะปฏิเสธ “ใช่ นี่เป็นเพียงวิธีเดียว แต่เธอสบายใจได้ ยาพิษที่ผ่านการถ่ายเทจะไม่คร่าชีวิตอีก”
วิธีของผู้มากวิชาท่านนั้นง่ายดายมากก็คือการแบ่งยาพิษชนิดรุนแรงออกเป็นสามส่วน เช่นนี้พอมีสามคนคอยแบกรับฤทธิ์ของยาพิษก็จะอ่อนแอลงสามส่วน เฉินซานไม่ตายแต่แค่จะมีลูกสืบสกุลไม่ได้
เหยียนหมิงซุ่นกับเสี่ยวกัวก็ด้วยเช่นกัน
“ไอ้บ้าเอ้ย…”
เสี่ยวกัวที่ยืนฟังอยู่นอกประตูอยู่นานจะทนได้อย่างไรไหวอีก ผลักประตูพุ่งเข้ามาพร้อมดวงตาแดงก่ำ
เฉินซานไม่หลบไม่หนีไม่แม้แต่จะกระตุกคิ้วสักนิด แล้วต้มชาต่อไปอย่างสบายใจ เสี่ยวกัวถูกเหยียนหมิงซุ่นห้ามเอาไว้ขณะที่อีกคนโกรธเสียจนกระทืบเท้าปึงปัง
“อย่าห้ามฉัน ฉันจะฆ่ามัน กล้าทำให้ฉันมีลูกสืบสกุลไม่ได้…” เสี่ยวกัวอารมณ์ฉุนเฉียวอย่างมาก โกรธจนอยากจะฆ่าเฉินซานเป็นการระบายอารมณ์ให้รู้แล้วรู้รอดไป
“นายฆ่าฉันไปก็มีลูกไม่ได้อยู่ดี” เฉินซานพูดอย่างใจเย็น
เสี่ยวกัวกับเหยียนหมิงซุ่นใจเต้นรัว หรือว่าเฉินซานเองก็ไม่มีวิธีถอนพิษเช่นกัน?
เฉินซานกล่าว “พิษกู่หักสวาทไร้ยารักษา ต่อให้เป็นหมู่ชื่อก็ไม่มีวิธี เขาหลอกพวกนายแล้ว”
……………………..
ตอนที่ 2060 มีคนหนึ่งอาจมีวิธี
เฉินซานถอนหายใจช้า ๆ หากพิษกู่หักสวาทแก้ง่ายขนาดนั้นแล้วเขาจะทนลำบากตรากตรำขนาดนี้ทำไมกัน?
เสี่ยวกัวสีหน้าเศร้าปนโกรธ รู้สึกราวกับร่วงตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง หรือว่าเขากับภรรยามีลูกกันไม่ได้จริง ๆ?
เหยียนหมิงซุ่นกลับไม่เชื่อ เพราะสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ต่างมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกัน ไม่มีเมืองที่ตีไม่แตกและไม่มีพิษที่ถอนไม่ได้ พิษกู่หักสวาทไม่มีทางที่จะไร้ยารักษา เพียงแค่ยังหาวิธีไม่ได้ชั่วคราวเท่านั้น
อีกอย่างเขาไม่ได้เชื่อเฉินซานนัก!
“หมู่ชื่อบอกว่าขอแค่ตามหาคุณเจอ เขาก็มีวิธีถอนพิษกู่ได้” เหยียนหมิงซุ่นถามหยั่งเชิง
เฉินซานแค่นหัวเราะหลายที “หมู่ชื่อแค่อยากหลอกใช้เธอในการตามฉันเท่านั้นแหละ เขาอยากฆ่าฉันเพื่อแก้แค้นให้หมู่ฮวา!”
“แกบอกว่าเขาเป็นพวกต้มตุ๋นก็ต้องเป็นพวกต้มตุ๋นจริง ๆงั้นเหรอ? คนอย่างแกจะมีสักกี่ประโยคที่เป็นความจริงกัน?” เสี่ยวกัวไม่เชื่อเขา
“หึ พวกนายไม่ลองคิดดูว่าพิษกู่หักสวาทถูกเป็นพิษต้องห้ามไปตั้งแต่เมื่อสามสิบปีก่อน ตอนนั้นหมู่ชื่อเป็นแค่เด็กอายุห้าหกขวบ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพิษกู่หักสวาทหน้าตาอย่างไรแล้วจะหาวิธีถอนพิษได้เช่นไร?” เฉินซานกล่าว
เหยียนหมิงซุ่นใจดิ่งวูบ เฉินซานพูดไม่ได้ไร้เหตุผลไปเสียทีเดียว
อีกอย่างจนถึงตอนนี้แล้วเฉินซานไม่มีความจำเป็นต้องโกหกอีก จะว่าไปเฉินซานให้ความสำคัญกับลูกหลานมากที่สุด หากหมู่ชื่อมีวิธีถอนยาพิษจริง ๆ เขาต้องเป็นคนที่ร้อนใจมากที่สุดแล้ว
เฉินซานจิบชาอีกอึกแล้วพูดเนิบ ๆว่า “ความจริงไม่ถอนพิษก็ไม่เห็นเป็นไร ก็แค่มีลูกไม่ได้นี่นา ถ้าไม่ไหวจริง ๆก็รับเลี้ยงเด็กจากสถานเด็กกำพร้ามาก็ได้ บุญคุณให้กำเนิดไม่สู้บุญคุณที่เลี้ยงดูด้วยซ้ำ นี่ก็ไม่ต่างอะไรจากลูกแท้ ๆหรอก…”
“เหลวไหล…”
เสี่ยวกัวกระเด้งตัวอีกครั้ง เด็กรับเลี้ยงจะเหมือนลูกแท้ ๆได้อย่างไร?
อีกอย่างคนอื่นที่รับเลี้ยงเด็กกำพร้าเหตุเพราะมีโรคประจำตัวถึงจำเป็นต้องรับเลี้ยง แต่เขาสุขภาพแข็งแรงดี หากไม่ใช่เพราะเฉินซานวางแผนชั่วร้ายกับเขาคงมีลูกตั้งเป็นทีมฟุตบอลไปแล้ว!
คราวนี้เหยียนหมิงซุ่นไม่ได้ห้ามเสี่ยวกัว เขาก็อยากซ้อมเฉินซานมากเช่นกัน
แม้เฉินซานจะเป็นถึงพี่ใหญ่มากอิทธิพลแต่ตัวเขาต่อสู้ไม่เป็นแล้วจะสู้เสี่ยวกัวที่ร่างกายบึกบึนได้อย่างไรไหว เพรางั้นจึงถูกอีกฝ่ายซัดกระหน่ำจนหมดแรงจะตอบโต้และตกอยู่ในสภาพน่าอนาถ
“ต่อให้นายต่อยฉันให้ตายก็ถอนพิษไม่ได้…” เฉินซานทนเจ็บไม่ได้เลยตะโกนเสียงดัง นั่นยิ่งเป็นการกระตุ้นเสี่ยวกัวให้ออกหมัดรุนแรงกว่าเดิม
เหยียนหมิงซุ่นในตอนนี้ก็เริ่มสิ้นหวัง ดูท่าทางมีความเป็นไปได้สูงที่พ่อมดยอดฝีมือนั่นจะหลอกลวง เดิมทีเขาฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่พ่อมดยอดฝีมือคนนั้นแต่ตอนนี้กลับฝันสลาย ทุกอย่างกลับไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่
หรือว่าเขาไม่สามารถมีผลผลิตแห่งความรักของเขากับเหมยเหมยได้อีกแล้วจริง ๆ?
เหยียนหมิงซุ่นเจ็บที่หัวใจแปลบ เขาไม่รู้ว่าควรอธิบายกับเหมยเหมยอย่างไร ยัยโง่นี่คิดอยากจะมีลูกท่าเดียว!
“หยุดลงไม้ลงมือได้แล้ว…พิษกู่หักสวาทของเราก็ไม่ได้หมดทางช่วยซะทีเดียว มีคน ๆหนึ่งน่าจะมีวิธี” เฉินซานทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ ถึงได้บอกผลลัพธ์ที่เขาตามสืบมาจากหลายทางอย่างจำใจ
“ใคร?” เหยียนหมิงซุ่นกับเสี่ยวกัวถามพร้อมกัน
เฉินซานหยัดกายลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าอาบด้วยเลือดเหมือนเปิดร้านขายเครื่องเทศอย่างไรอย่างนั้น เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดให้สะอาด ดื่มน้ำชาหนึ่งแก้วถึงค่อย ๆเอ่ยขึ้น “ตลอดหลายปีนี้ฉันพยายามหาวิธีถอนพิษ เคยลองมานับครั้งไม่ถ้วนเลยจำใจต้องไปอเมริกา แต่ผู้เชี่ยวชาญที่นั่นก็ทำอะไรไม่ได้”
เหยียนหมิงซุ่นถึงเข้าใจว่าเฉินซานไปอเมริกาก็เพื่อถอนพิษ
“ตอนแรกฉันหมดหวังไปแล้ว คิดว่าจบชีวิตไปทั้งอย่างนี้ก็ไม่เลว แต่กลับมีเหตุการณ์พลิกผัน คุณหมอชาวอเมริกาท่านหนึ่งที่รักษาฉันบอกว่ามีคนหนึ่งอาจจะช่วยฉันได้ อีกอย่างคน ๆนี้คือชาวฮวาเซี่ยและเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในโลกด้วย”
สายตาของเฉินซานจะประกายความหวังขึ้นชั่ววูบ ครั้งนี้ที่เขายอมกลับเมืองหลวงแต่โดยดีก็เพราะคน ๆนี้เลย
……………………..
