ตอนที่ 274: ใต้ท้องทะเล
หลังจากมีปฏิสัมพันธ์กับครอบครัวเล็กน้อย เลเนอร์เข้าหาพวกเขาเล็กน้อยโดยเฉพาะไมร่าที่อายุห่างกันไม่มาก แต่แน่นอน ไมร่ายังคงปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นหลานสาว และยอมรับเธออย่างง่ายดาย
คาธารีน่ารู้สึกสบายใจที่จะหยอกล้อพี่ชายของเธอต่อหน้าหลานสาวของเธอได้ เธอยอมรับเลเนอร์ ถ้าเป็นเช่นนั้น อิงกริดอาจรู้สึกอึดอัดใจมากขึ้นเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ แต่ปัญหาของเธอก็คือเธอต้องการมีลูกด้วย
“อิงกริด ผมสัญญาว่าทันทีที่เราไปถึงนักรบระดับ 6 ผมเต็มใจที่จะมีลูกกับคุณ” ลูเอนจูบใบหน้าของเธอแล้วริมฝีปากของเธอ
ขณะผละออกจากริมฝีปากสีชมพูออกจากเขา เธอเอนศีรษะแนบหน้าอกของเขา ขณะพูดอย่างร่าเริงว่า “มันคือคําสัญญาใช่ไหมคะ!”
“ครับ สัญญา” ลูเอนยิ้มเล็กน้อยแล้วจูบเธออีกครั้ง
“ว้าว! พวกเธอช่วยหยุดทําตัวเยาะเย้ยต่อหน้าพวกเราได้ไหม” คาธารีน่าพ่นเสียงอย่างสนุกสนาน จากนั้นเธอก็พูดอย่างมีเลศนัย “ลูเอน พี่ต้องทําแบบนี้ต่อหน้าเราไหม ปล่อยพี่สะใภ้ของฉันไว้คนเดียวหน่อยเถอะ”
“รู้ไหม ฉันไม่ได้แกล้งเธอโดยไม่มีเหตุผล” ลูเอนมองเธอ “ไม่ใช่แม้แต่ตอนที่เธอเริ่มใส่เสื้อชั้นในเพื่อกันผึ้งต่อยที่คนเขาเรียกส่วนนั้นกันว่าหน้าอก” แล้วเขาก็เริ่มหัวเราะ
“เห็นนี้ไหมแม่” คาธารีน่าพ่นลม “พี่ใจร้ายกับฉันอีกแล้ว”
”อีกแล้วเหรอ?” ลูเอนถามอย่างเหลือเชื่อต่อ “เธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ ฉันไม่เคยใจร้ายกับเธอเลย…”
“โอ้?” คาธารีน่า เอาแขนโอบหน้าอกของเธอแล้วพูดอย่างดูถูกว่า ” แล้วเมื่อตอนที่พี่เอาพริกไทยมาแกล้งฉันล่ะ หรือเมื่อตอนที่พี่วางแมงมุมปลอมไว้บนเตียงของฉัน หรือเมื่อตอนที่พี่เอาพลาสติกใสใส่ห้องน้ําของฉัน หรือเมื่อตอนที่พี่บอกเด็กผู้ชายคนนั้น คนที่ฉันชอบว่าฉันฉี่รดที่นอนจนอายุ 5 ขวบเหรอ ห้ะ ให้ฉันอธิบายต่อไหม”
“ฉันจําไม่ได้ ฉันคิดว่าการมีชีวิตอยู่ 2 ชีวิตส่งผลกระทบต่อความทรงจําของฉัน…” ลูเอนแสร้งทําเป็นจําไม่ได้
“ลูก 2 คนหยุดเถอะ” ไมร่าหัวเราะ แล้วมองไปที่คาธารีน่า “ความเจ็บปวดใดๆ ที่พี่ชายของลูกทําให้นั้นสมควรแล้ว คุณผู้หญิง คุณทําแบบเดียวกันกับเขา บางทีอาจจะแย่กว่านั้นอีก เหมือนเวลาที่คุณเติมนมข้นในอ่างน้ําวน หรือติดสติกเกอร์บนรถของเขาทั้งๆที่คุณบอกทุกคนที่โรง เรียนว่าเขากลัวตุ๊กตาจนอายุ 13 ขวบ…”
คราวนี้ คริสตินา, อิงกริด, ลูเอน และแม้แต่เลเนอร์ต่างก็หัวเราะ ซึ่งทําให้คาธารีน่าแค่ส่ายหัว และยิ้มแล้วพูดว่า “แม่คะ แม่ทําให้หนูอับอาย…” เธอทําหน้าบึ้ง
“เอาล่ะ คาธารีน่า” ลูเอนแซว “เธอไม่ต้องทําหน้าไม่พอใจ… แต่ฉันเข้าใจ เพราะเธอเริ่มแก่แล้ว หญิงชรา”
“โอ้ใช่สิ” เธอถ่มน้ําลายอย่างขี้เล่น “พี่ต้องมาจับฉันที่ก้นแก่ๆนี่ด้วยนะ”
“โอ้พระเจ้า และเธอก็กินข้าวด้วยปากที่น่าขยะแขยงของเธอน่ะเหรอ?” ลูเอนยังคงหยอกล้อ “ฉันแปลกใจที่คุณยังไม่ติดโรค”
“โอ้ หุบปากไปเลย” คาธารีน่าหัวเราะคิกคัก ”เจ้าคนเซ่อน่ารําคาญ”
ไมร่าและสาวๆ ต่างหัวเราะเยาะกับมุกตลกและหยอกล้อที่มักเกิดขึ้นระหว่างลูเอนกับคาธารีน่า แต่ก็เป็นเพราะพวกเขาเข้ากันได้ดีเสมอมา
“ตกใจมั้ยที่รัก” ไมร่ายิ้มให้เลเนอร์ “พ่อของลูกสามารถเป็นเด็กได้ เท่าที่เขามีชีวิตอยู่มาหลายปีในอดีต มีเด็กอายุ 15 ปีอยู่ในตัวเขาที่มักจะกระโดดไปมาและอยากเล่น” เธอหัวเราะ
“เขาไม่ใช่อย่างที่ฉันจินตนาการเลย” เลเนอร์ก็หัวเราะเช่นกัน เธอพยายามซ่อนมัน แต่การหัวเราะคิกคักของเธอนั้นเย็นชาเล็กน้อย นุ่มนวลราวกับสายลมฤดูหนาว เย็นสบาย แต่ก็น่ายินดี
คริสตินาหัวเราะ “สนุกดี แต่ฉันกําลังจะไปฝึก ฉันยังต้องการฝึกฝนให้พลังคงที่” แล้วเธอก็จากไป ทิ้งร่องรอยของเสียงหัวเราะแบบเด็กๆ เอาไว้
“โอเค ที่รัก เราต้องทําอย่างนั้นด้วย” ไมร่ากําลังพูดถึงเธอและคาธารีน่า พวกเธอเพิ่งเพิ่มการฝึกฝน แม้ว่าพลังของพวกเธอจะคงที่ แต่ก็ไม่ดีที่จะห่างหายจากการฝึกเป็นเวลานาน
ลูเอนมองไปที่เลเนอร์ “ฝึกที่นี่อีกหน่อยไหม ถ้าโชคดี เธออาจจะดึงดูดความสนใจของนางฟ้าได้”
“มันวิเศษมากที่มีนางฟ้าอยู่บนเกาะนี้” เลเนอร์สัมผัสได้ถึงนางฟ้า แม้ว่าพวกเขาจะซ่อนการปรากฏตัวได้ดี แต่เธอก็มีสัมผัสที่ 6 ที่ดีมาก “พ่อคะ ตอนนี้จะฝึกไหม”
“ไม่ พอดีมีอย่างอื่นที่ต้องทํา” ลูเอนยิ้มเล็กน้อย “อยู่ให้นานเท่าที่เธอต้องการ พ่อจะอยู่ที่นี่ 2-3 วันหรือหลายเดือน ปัจจุบันสมบัติต่างๆเริ่มปรากฏบนโลกใบนี้ ถ้าพ่อไม่ไปตามพวกมัน คนก็จะพบพวกมัน”
“ฉันเข้าใจ” เลเนอร์ถามด้วยน้ําเสียงเย็นชาว่า “ฉันจะไปกับคุณในภายหลังได้ไหม”
“แน่นอน” ลูเอนยิ้มออกมา เมื่อหันไปหาอิงกริด เขาถามขณะยื่นมือให้เธอ “เราไปกันเลยไหม”
” ค่ะ” อิงกริดจับมือของเขา
เมฆปรากฏขึ้นและในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มลอยอยู่บนท้องฟ้า แทนที่จะไปบนบก ลูเอนกลับมุ่งหน้าสู่ทะเล เขาสัมผัสได้ถึงสมบัติที่เลือนลางเล็กน้อยในทะเล
“ฉันจะต้องใช้ทรัพยากรเป็นจํานวนมาก ถ้าฉันต้องการช่วยเหลือเลวีเอธาน..” เขาคิดขณะบิน ในเวลาไม่ถึง 10 นาที เขาก็หยุดบิน
“อยู่ที่นี่เหรอ?” อิงกริดถามขณะที่เธอมองลงไปที่ทะเลเบื้องล่าง
” มันลึกไปหน่อย” ลูเอนมองมาที่เธอ “อยากไปด้วยไหม”
“อืม” อิงกริดครุ่นคิดด้วยนิ้วของเธอบนริมฝีปากสีชมพูของเธอ แล้วเธอก็พูดว่า “ใช่ ฉันจะไป”
“โอเค กลั้นหายใจไว้ ไม่ต้องกลัว” ลูเอนยิ้มให้เธอ “ด้วยพลังปัจจุบันของคุณ มันจะเป็นเรื่องง่าย”
อิงกริดเปาฟองสบู่ออกจากปากของเธอ ขณะที่เธอพยายามยิ้ม และจบลงด้วยการหัวเราะเล็กน้อย เมื่ออยู่ใต้น้ํา หลังจากนั้นเธอก็ไม่เปิดปากตามลูเอน
ทันทีที่พวกเขาไปถึงด้านล่าง สิ่งที่พวกเขาพบคือเรือที่จม สาหร่ายและปลาบางชนิดอยู่รอบๆ หรือแม้แต่ในเรือ อิงกริดพบว่าสิ่งนี้ค่อนข้างน่ากลัว แต่เธอยังคงยืนกรานว่าจะค้นหาต่อไปขณะว่ายไปทางเรือ
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ถลําลึกลงไป ลูเอนจึงโบกมือให้เธอตามเขาไป ประตูทางเข้าก็ติดอยู่ บังคับให้เขาพังประตู มันไม่เหมือนกับว่าห้องนั้นโดดเดี่ยว น้ําเข้ามาทางช่องอื่น ทันทีที่เปิดออก เขาก็มุ่งหน้าไปยังทิศทางที่เขารู้สึกถึงสมบัติล้ําค่า
“สมบัติที่หายไปหรือ?” อิงกริดสงสัยอย่างสงสัย
ทันทีที่พวกเขามาถึงหน้าประตูอีกบานหนึ่ง ลูเอนก็ดันเข้าไป
“นั่น อิงกริดตกตะลึง ภายในสถานที่นั้นเต็มไปด้วยสมบัติล้ําค่า ตามที่เธอจินตนาการ แต่สิ่งที่ทําให้เธอประหลาดใจคือโครงกระดูกของผู้หญิงคนหนึ่งที่กอดหน้าอกที่เปิดอยู่ ซึ่งเต็มไปด้วยอัญมณี แม้แต่รอบคอของเธอก็ยังมีอัญมณีมากมาย อาจมีบางอย่างที่ข้อมือและหูของเธอ เนื่องจากอัญมณีบางชิ้นที่อยู่ถัดจากโครงกระดูกของผู้หญิงนั้นจมลงไปที่พื้น
ลูเอนเก็บสมบัติทั้งหมดไว้ในวงแหวนเก็บของ มีบางสิ่งที่จะเป็นประโยชน์สําหรับนักรบอันดับ 3 เขาหยิบเครื่องประดับและเพชร แม้กระทั่งอาวุธปืนเก่าๆบางส่วน เพราะเขาสามารถขายได้ทั้งหมดในภายหลัง
หลังจากที่ลอยเหนือมหาสมุทร ลูเอนก็ส่งเมฆไปยังพื้นดิน ในแง่หนึ่งลูเอนมีอํานาจทุกอย่างบนโลก เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะโลกยังไม่ “ตื่น” เสร็จ พลังงานยังคงไม่หยุดความรู้สึกของเขาจากการกวาดไปทั่วโลกและความรู้สึกและการได้ยินเกือบทุกอย่างที่คนอื่นทําหรือพูด
ในบางสถานการณ์ เขาทําได้แค่เสียใจกับสิ่งที่เขาสังเกตเห็นเท่านั้น โศกนาฏกรรมมากมายเกิดขึ้นทั่วทุกมุมโลก แม้ว่าบนพื้นผิวทุกอย่างดูเหมือนจะไม่เป็นไร แต่ในความเป็นจริง ทุกวินาทีมีคนเสียชีวิต ไม่ว่าเขาจะเป็นมนุษย์หรือไม่ใช่มนุษย์ก็ตาม
“เฮ้อ มนุษย์บางคนไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่” อิงกริดไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับลูเอน เมื่อใช้สัมผัสที่ 6 ของเธอ แต่เธอยังคงรู้สึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบบราซิล สิ่งหนึ่งที่เธอสนใจคือผู้ชายที่ต้องการข่มขืน เด็กถูกผู้ใหญ่เอาเปรียบหรือทารุณ ท่ามกลางสถานการณ์ที่น่ารังเกียจอื่นๆ
“จงเป็นคนหน้าชื่อใจคด” ลูเอนเข้าใจความรู้สึกของเธอ “คุณคิดว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะช่วยทุกคน ในเมื่อคุณจะไม่ใช้เวลาทั้งชีวิตในการเฝ้าดูและปกป้องผู้ที่อ่อนแอกว่า ใช่ไหม”
“ใช่” อิงกริดยอมรับ
“อย่างที่ผมบอกไป จงเป็นคนหน้าชื่อใจคด อย่าสนใจเลย แค่ทําในสิ่งที่อยากทํา ไม่ต้องปิดตาในสิ่งที่เห็นและได้ยิน จงช่วยคนที่สามารถช่วยได้ก็พอ ” ลูเอนแตะจมูกเธอแล้วหัวเราะ “อย่าเสี่ยงชีวิตเลย ตกลงไหม?”
“ฉันจะทํา แต่หยุดพูดเกี่ยวกับการเป็นคนหน้าชื่อใจคด” เธอหัวเราะ “คํานั้นทําให้ฉันรู้สึกแปลก ๆ ฉันไม่ชอบเสียงนั้นเลย”
” ตกลง” เขาหัวเราะด้วย
ตามที่อิงกริดต้องการ เธอได้ช่วยเหลือผู้คนมากมายที่เธอเห็นว่าต้องการความช่วยเหลือไม่สุดโต่ง แต่อย่างน้อยก็ผู้ที่ตกอยู่ในอันตรายอย่างแท้จริง หลังจากนั้นเธอก็ไปกับลูเอนเพื่อค้นหาขุมทรัพย์ใหม่
การเดินทางไปทั่วบราซิล ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะต้องพบเจอบางสิ่ง สถานที่ที่ทํากําไรได้มากที่สุดคืออเมซอน เป็นดินแดนที่ไม่ค่อยมีการสํารวจมากนัก เมื่อพวกเขาเข้าไปที่นั่น ลูเอนและอิงกริดพบสิ่งที่น่าประหลาดใจมากมาย
สิ่งต่างๆ เช่น…
