สายตาของผู้ชายทั้งหนักแน่นและเย็น ซา สีของรูม่านตาที่แข็งกร้าวเหมือนกับหมึก วันที่ไม่มีวันละลายลงได้ กลับสงบลงได้อย่าง รวดเร็ว แต่กลับไม่สม่ำเสมอเหมือนคลื่นทะเล ที่กําลังซัดอย่างปั่นป่วนในยามค่ำคืนที่เคลื่อน ตัวอย่างน่าอัศจรรย์
เขาจ้องมองเธออยู่อย่างนั้น จ้องเหมือนกับ คนที่อยู่ตรงหน้าคือเหยื่อตัวเล็กๆที่ถูกต้อนให้ จนมุม
โดยจิตใต้สำนึกของพิงกี้เองก็ตื่นเต้น
อย่างกระวนกระวาย ขาทั้งคู่กลับอ่อนยวบ เธอ รู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหนเลย เพราะเหมือนเธอ จะได้ยินเสียงร้องไห้ของตัวเองดังขึ้นมา “เค วิน ฉันถูกคุณทําจนไม่มีเรี่ยวแรงแล้ว ช่วยเก็บ
อาการของคุณด้วย
แต่ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์…
ขอร้องเขาก็ยังไม่มีประโยชน์ไ
ในเวลาต่อมา ผู้ชายแค่ยืดตัวตรงก็ทะลุ เข้าไปในร่างกายของเธอ การกระทำที่ป่าเถื่อน ดูเหมือนจะทำถูผิวอันอ่อนนุ่มของเธอจนเจ็บ และดูเหมือนจะมีคลื่นลูกใหม่ที่กำลังซัดมาทาง เธออีกแล้ว
แต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกน่ารังเกียจคือ เขายัง คงบังคับเธอ และเขายังได้คืบจะเอาศอกอีก!
“ต่อไปยังจะรับสายของชายอื่นต่อหน้า
ของฉันอยู่มั้ย?”
“ไม่…ไม่แล้ว…”
“ฉันบ้ารึเปล่า?”
“ไม่ใช่”
“ยังกล้ายั่วโมโหฉันอีกมั้ย”
“ไม่ ไม่กล้าแล้ว…”
“แล้วของฉันใหญ่มั้ย?”
“ใหญ่รึเปล่า ?”
“ใหญ่…”
เควินตรึงมือทั้งคู่ลงที่ข้างกายของพิงกี้ ตา ทั้งคู่ที่เป็นประกายอย่างกับดาวเย็นที่ส่องสว่าง เจิดจ้า เหงื่อที่ผุดขึ้นตามร่างกายค่อยๆไหลกลิ้ง ลงมา เขามองลงไปยังผู้หญิง ที่เล็กและนุ่มนวล ที่อยู่ข้างใต้เขา จนอยากจะเอาร่างเธอฝังเข้าไป ในสายเลือดและกระดูกดำของเขา
ความป่าเกื่อนที่บ้าคลั่งและเร่าร้อน ทำให้ คนรู้สึกอิสระและสะใจเหมือนม้าที่วิ่งอยู่ในทุ่ง หญ้าอย่างบ้าคลั่ง เหมือนสายลม เหมือนกระแส ไฟฟ้า
ส่วนพิงกี้ ได้อ่อนยวบยาบเหมือนโคลนไป
นานแล้ว
เควินถามขึ้นอย่างแข็งกระด้างขึ้นมาคำ หนึ่ง เธอก็ตอบกลับมาอย่างเบื่อหน่ายคำหนึ่ง โดยเป็นเสียงที่ไม่ชัดเจน คงจะหมดเรี่ยวแรง แล้วจริงๆ
ในสายตาของเควิน ดูเหมือนเธอจะเริ่มนิ่ม นวลและเชื่อฟังขึ้นบ้าง
มาก !
ในช่วงเวลาที่เกิดความรักใคร่แบบนี้ กี ทําให้จิตใจของเควินอ่อนลงมากเหมือนกัน เมื่อ อยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ เขาที่เป็นคนมีหลักการก ลับกลายเป็นไม่มีหลักการไปซะได้ อยากจะ ใจแข็งกับเธอ แต่เธอมักจะเชื่องขึ้นมาจนต้อง อ่อนไปหมด
เขาไม่อยากยอมรับว่าเธอมีอิทธิพลต่อเขา แต่ในใจกลับแยกแยะไม่ชัด ไม่รู้ว่าเขาเอาเธอ อยู่หมัด หรือเขาถูกเธอจับไปเป็นเชลยกันแน่
แต่ว่า ได้ครอบครองเธออย่างนี้ เขารู้สึก พออกพอใจจริงๆ
ดวงตามแฝงด้วยความสุข เขาก้มหัวลงจูบ ไปยังหน้าผากที่เปียกชุ่มของพิงกี้ และกัดไป ที่หูของเธออย่างรักใคร่ และกระซิบข้างหูของ เธอขึ้นว่า “ชอบที่ฉันทำแบบนี้กับเธอมั้ย?”
ในครั้งนี้ พิงกี้ไม่อยากให้เขาได้ใจอีก ดวงตาโค้งมนจ้องไปยังเขา แล้วใช้แรงทั้งหมด พูดออกไปอย่างโกรธเคือง ไม่ชอบ
“ไม่ชอบ? ถ้าอย่างนั้นก็จะทำจนกว่าเธอจะ ชอบแล้วกัน! ” จากนั้นจึงยิ้มขึ้น อุณหภูมิในสาย ตาของเควินกลับลดลงอย่างฉับพลัน จนใบหน้า ไร้ซึ่งรอยยิ้มอีกต่อไป แต่กลายเป็นใบหน้าที่บูด บึ้งเข้ามาแทน
“…” พิงกี้
เบ็ดแม่ง!
ที่บอกว่าไม่ชอบ ก็เพราะทำมากไปต่าง
หาก!
รําคาญจนอยากจะทุบลงบนเตียง แต่กลับ ไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะทุบเตียงเลยสักนิด
เมื่อตื่นขึ้นมาในอีกวันรุ่งขึ้น พิงกี้เริ่มรู้สึก เจ็บและปวดเมื่อยไปหมด เหมือนร่างกายที่ถูก ใช้งานมากเกินไป ผิวบนร่างกายต่างก็ไม่มีจุด ไหนที่ดูดีเลยนี่ถือเป็นเรื่องปกติ
เพราะไม่ว่าใครก็ตามที่ต้องถูกพลิกไปมา ทั้งคืนแบบนี้ คงเป็นไปไม่ได้ที่ในวันที่สองจะ สามารถลุกขึ้นมากระโดดโลดเต้นได้อย่างมี ชีวิตชีวา อีกอย่างเธอก็ไม่ใช่หมอนยางพาราที่ จะเด้งกลับมาอย่างอัตโนมัติได้
เมื่อนึกถึงชายคนนั้นที่ไม่รู้จักเบามือครั้ง แล้วครั้งเล่า เหมือนกับสุนัขที่ค่อยๆกัดและเลีย เธอทีละเล็กทีละน้อย พิงกี้ได้แต่กัดผ้าห่มเอา ไว้ ในใจของเธอเกลียดเอามากๆ…ไอ้ผู้ชาย น่าตายคนนี้ ไม่ใช่เพราะด้วยร่างสูงและขายาว ของเขาเหรอที่สามารถรังแกเธอได้
เฮ้อ อะไรคือแก้แค้นบุรุษสิบปีก็ยังไม่สาย เธอไม่ได้มีความอดทนแบบนั้น แม้แต่คืนเดียว เธอก็รอไม่ไหวแล้ว จะต้องให้เขาได้เห็นดีแน่
เขาทำให้เธอต้องเหน็ดเหนื่อยจนไร้ เรี่ยวแรง เธอก็จะทำให้เขาถึงกับต้องคร่ำครวญ ไปเลยคอยดู
รอดูละกัน รอเมื่อร่างกายของเธอได้รับ การฟื้นฟูขึ้นมา ดูซิว่าเธอจะทารุณเขายังไง?
“แกร๊ก” จู่ๆก็มีเสียงหนึ่ง เป็นเสียงของ ประตูที่เปิดออกและปิดลง
พิงกี้หันหัวแล้วมองไป ดูเหมือนเธอยังไม่มี โอกาสที่จะได้แก้แค้น เควินก็เข้ามาแล้ว เธอ ที่ยังไม่รู้หน้ารู้หลัง และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาออก จากห้องไปตั้งแต่เมื่อไหร่ และตอนนี้ก็กลับเข้า มาแล้ว
และยังมี…
“คุณมีกุญแจห้องของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่? พิงกี้จ้องเขม็งแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
“หยิบจากกระเป๋าของเธอ”
“ทีหลังห้ามหยิบออกมาอีก นั่นมันเป็น กุญแจของฉัน คุณแอบค้นกระเป๋าโดยไม่ถาม เจ้าของแบบนี้ก็คือหัวขโมย ตอนเด็กครูที่ โรงเรียนไม่เคยสอนคุณเลยหรือไง?”
“ได้สิ ครูเคยสอน” เควินพยักหน้าแล้ว หยิบกุญแจอีกดอกขึ้นมาอย่างใจเย็น “ฉันไม มาแล้วดอกหนึ่ง วันหลังก็ไม่เอาของเธอแล้ว
พิงกี้โมโหจนรู้สึกจะบ้าตายอยู่
แล้ว“คุณ..….….”
ใครให้เขาไปปั๊มกุญแจอีกดอกไม่ทราบ หากเขาปั๊มเธอก็แค่เปลี่ยนกุญแจอันใหม่!
“แน่นอน เธอสามารถเปลี่ยนกุญแจอัน ใหม่ได้ แต่เปลี่ยนครั้งหนึ่งก็ต้องใช้มากกว่าห้า ร้อยบาท แต่สําหรับฉันแล้วแค่ปั๊มกุญแจดอก ใหม่ไม่ได้ยากอะไรอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเธอก็ ลองคิดถึงความคุ้มค่าของมันให้ดีล่ะ”
“ฉัน…”
บุกเข้าบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาติ เธอ สามารถแจ้งความได้
“ใช่ เธอสามารถแจ้งความได้ แต่ว่าไม่มี ใครยุ่งเรื่องของผู้ชายที่ดูแลผู้หญิงของตัวเอง หรอก”“ฉันไม่ใช่…”
ไม่ใช่ผู้หญิงของเขาหรอก!
“เธอสามารถพูดได้ว่าไม่ใช่ผู้หญิงของฉัน แต่คนอื่นเขาจะเชื่อเหรอ?” เดินมาที่เตียง จา กนั้นเควินเอาของทั้งหมดที่อยู่ในมือวางลงบน เตียง แล้วมองเธอเบาๆ “แม้ว่าในหัวใจของเธอ ฉันไม่มีค่าอะไรเลย แถมยังทำให้เธอรังเกียจ ด้วย แต่ในสายตาของคนอื่น ผู้หญิงที่ฉันยอม ทะนุถนอมต่างก็ไม่มีทางปฏิเสธฉัน”
“…” พิงกี้
ไม่ว่าเธออยากพูดอะไร แค่เพียงเธออ้า ปากเควินก็เข้าใจความคิดของเธอแล้ว โดยไม่ รอให้เธอต้องพูด จนตอนนี้เธอก็ไม่มีอะไรจะ แย้งแล้ว
มันก็ฟังดูเป็นเหตุผลที่ดี!
จนตอนนี้เธอรู้สึกโมโห
จากนั้น ก็ได้ยินเสียงที่เงียบไปของชาย ตรงหน้าดังขึ้น
“นอกเสียจากว่าเธอสามารถหาหลักฐาน ได้ว่าเราไม่ใช่คู่รักกัน เอาน้ำอสุจิที่ฉันร่วมรักกับเธอเก็บไว้เป็นหลักฐาน หรือว่าจะไปที่โรง พยาบาลเพื่อตรวจสอบร่างกายและเอาหลัก ฐานจากหมอเลย จากนั้นก็จัดการฟ้องฉัน ลวนลามเธอโดยที่เธอไม่ยินยอม………..แบบนี้ เมื่อฉันถูกจับเข้าคุก ก็ไม่สามารถมาวุ่นวายกับ เธอได้อีก”
“เควิน คุณคิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ?” ในใจ กลับเต็มไปด้วยไฟแห่งความแค้น จึงได้แต่กัด ปากแน่น
หรือเป็นเพราะเขามั่นใจว่าเธอจะไม่ทำ
อะไรกับเขา?
“ฉันรอให้เธอมาฟ้องอยู่ แต่ก่อนที่เธอ จะฟ้องฉัน ฉันก็จะมานอนกับเธอทุกคืน! มีคนบอกไว้ว่าช่องคลอดเป็นเส้นทางที่สามารถทะลุ เข้าไปถึงหัวใจของผู้หญิงมากที่สุด ฉัน อยาก ลองทางลัดดูบ้าง บางทีสักวันเธออาจจะอยู่กับ ฉันด้วยความเต็มใจ จะได้ไม่ไร้เหตุผลขนาดนี้”
“ฉันไม่มีเหตุผล? ก็เห็นๆกันอยู่ว่าคุณเป็น ปรารถนาเรื่องเซ็กส์หนักมาก คุณอยากทําเอง แล้วยังจะหาข้ออ้างอะไรอีก?! ”
เขาที่ไม่เคยอยากได้ใจเธอ เพียงแค่อยาก ได้ร่างกายเท่านั้น พูดซะฟังดูดี เวลาทำก็คงไม่ สนใจความรู้สึกของเธออีกเช่นเคย
พิงกี้ที่ตะคอกประโยคนี้ออกมา เควินยักคิ้ว และมองเธอ “เธอเข้าใจฉันดีนี่
“กางขาออก” เขาสั่งขึ้นเบาๆ
“อะไรนะ?”
“กาง ขา ออก” เควินพูดเสียงเย็น แล้วพูด ทวนช้าๆทีละคำ
ทำให้พิงกี้ถึงกับตะลึงตาค้าง “คุณจะเอา อีกแล้วเหรอ?ให้ตายสิ!เควินคุณเป็นหมาเทดดี้ หรือไง
คุณหยุดพักหน่อยไม่ได้รึยังไง?!
