ครั้งนี้ การคืบคานของลายเส้นแห่งโทษรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เริ่มปกคลุมมิติผนึกทั้งหมดนี้แล้ว ต่อให้เป็นภูตวายุสลายที่หลบไกลออกไปที่สุดและเซี่ยกว่างหานยังถูกลายเส้นแห่งโทษนี้ปกคลุมไปด้วย
และตามที่ดวงตาของมั่วเย้ที่เปลี่ยนไป ลายเส้นแห่งโทษเหล่านี้ได้กลายเป็นเหมือนโครงสร้างที่คล้ายกับลาวา เกิดเป็นเผลวไฟร้อนระอุยิ่ง !!!
ความสามารถที่ปล่อยของภูตวิญญาณที่ปล่อยนรกจากนัยน์เตาออกสู่โลกภายนอกนี้ ราวกับทั้งหมดเป็นผลจากภาพลวงตา
แต่ตอนที่ลาวาเหล่านั้นกระเซ็นขึ้น เปลวไฟที่เคลื่อนไหวราวกับมังกร ประกายสีแดงที่สะท้อนเป็นทั่วทั้งมิติแห่งนี้ ทำให้รู้ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นแค่ภาพลวงตา พวกมันมีความร้อนอยู่จริง และผลการแผดเผาที่รุนแรง !!!
ลายเส้นแห่งโทษของราชันอัคคีสลายได้นำนรกที่อยู่ในตาของชู่มู่สะท้อนออกเป็นนรกเพลิงในความเป็นจริง อัคคีแห่งโทษพุ่งขึ้นระหว่างรอยแยกของมิติอย่างบ้าคลั่ง !
ดวงวิญญาณสามตัวของฉิงเย้ ดวงวิญญาณสามตัวของเซี่ยกว่างหาน รวมถึงดวงวิญญาณทั้งหมดของเย้ชิงจือ เย้หวันเชิง องค์หญิงจิ่งโหลว สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในตอนนี้ถูกนรกเพลิงของมั่วเย้ปกคลุมเอาไว้ !
ใบหน้าของเย้ชิงจือ เย้หวันเชิง องค์หญิงจิ่งโหลวสะท้อนเป็นสีแดง ในใจของพวกเขาในตอนนี้สะเทือนอย่างมาก !
ทักษะนี้ของมั่วเย้ได้ปกคลุมทั้งพื้นที่มิติแห่งนี้แล้ว ราวกับเป็นมิตินรกที่ถูกสร้างขึ้น ขังดวงวิญญาณและคนทั้งหมดไว้ในนรกราชันอัคคีแห่งนี้ !
ทว่า ลายเส้นแห่งโทษและอัคคีแห่งโทษของอัคคีพิเศษอย่างมาก คนและดวงวิญญาณที่มั่วเย้ยอมรับ ต่อให้พลังของอัคคีแห่งโทษและลายเส้นอัคคีจะรุนแรงมากเพียงใด ต่อให้มีพลังทำลายล้างมากเพียงใด ก็ไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อพวกเขา พวกเขาเหมือนอยู่ในมิติภาพลวงตาแห่งหนึ่ง มีเพียงภาพสีแดงแสบตาเหล่านี้
พวกชู่มู่ไม่ถูกอัคคีแห่งโทษและลายเส้นอัคคีนี้ส่งผลกระทบเท่าไร ส่วนเซี่ยกว่างหาน ฉิงเย้และดวงวิญญาณของพวกเขาไม่สบายขนาดนั้นแล้ว
พลังของระดับราชันนี้แทบไม่อาจต้านทานได้ เดิมอัคคีแห่งโทษเป็นเปลวไฟระดับที่ห้าอยู่แล้ว นอกจากอสูรพายุน้ำแข็งที่มีความสามารถเข้าใกล้มั่วเย้แล้ว ดวงวิญญาณอื่นต่างทนต่อความทรมานอันเจ็บปวดที่สุดจากอัคคีแห่งโทษ !!!
อัคคีแห่งโทษกำลังแผดเผาเนื้อตัวร่างกาย ท่ามกลางความร้อนของมันยังมีพลังลึกลับอย่างหนึ่ง เพียงพอที่จะทำให้ดวงวิญญาณที่มีการป้องกันขั้นต่ำกลายเป็นเถ้าถ่าน !!!
ไม่เพียงเท่านี้ พลังของอัคคีแห่งโทษนี้มีอยู่เช่นเดียวกัน !
ลายเส้นแห่งโทษที่เป็นสีแดงเข้มลึกลับเข้าไปในร่างกายของดวงวิญญาณโดยไม่รู้ตัว เริ่มกระจายอย่างบ้าคลั่ง ทำลายระบบร่างกายของพวกมัน !
พูดได้ว่า อัคคีแห่งโทษเข้าสู่ด้านในด้วยความร้อน ส่วนลายเส้นแห่งโทษทำลายจากด้านใน ทั้งสองรวมกันแล้ว ความเจ็บปวดนี้มากกว่าการโจมตีของทักษะหลายเท่า !!!
เสียงร้องดังขึ้น เริ่มจากจักรพรรดิภูตวิญญาณของฉิงเย้ที่มีการป้องกันอ่อนแอที่สุดก่อน ตอนที่จักรพรรดิภูตวิญญาณตัวนี้สู้กับอสูรนกสวนสงคราม ถูกพลังมืดกัดกร่อนตลอด พลังโจมตีลดลงอย่างมาก
ตอนนี้ เผชิญหนัากับความทรมารจากนรกราชันอัคคีนี้ ภูตวิญญาณตัวนี้สูญเสียความสามารถต้านทานก่อน !
ลายเส้นแห่งโทษสีแดงเข้มแต่ละอันฉีกออกจากด้านในร่างกายของจักรพรรดิภูตวิญญาณตัวนี้ ตามด้วยอัคคีแห่งโทษที่มุดเข้าไปในลายเส้นแห่งโทษเหล่านี้อย่างบ้าคลั่ง แผดเผาร่างกายของจักรพรรดิภูตวิญญาณตัวนี้ !!!
ร่างของจักรพรรดิภูตวิญญาณเป็นเลือดเนื้อ แต่ด้วยพลังสองอันนี้ กลับแยกออกจากกันเหมือนหินที่ถูกไฟเผาจนเกิดรอยแยก ร่างกายค่อย ๆ หลุดออกด้วยอัคคีแห่งโทษนี้…
ท้ายที่สุด จักรพรรดิภูตวิญญาณนี้หลุดออกจากกันจนไม่เหลือชิ้นดี กลายเป็นกองดินสีดำไหม้กระจายไปตามพื้นของนรกราชันอัคคีแห่งนี้ !
ด้านในสุดของนรกราชันอัคคีนี้ ใบหน้าภูมิใจของเซี่ยกว่างหานและฉิงเย้ได้หายไปแล้ว แทนที่ด้วยความกลัวจากส่วนลึกของวิญญาณ !
ด้านในนรกแห่งนี้ มั่วเย้เป็นผู้ควบคุมทุกอย่าง ต่อให้เป็นอสูรพายุน้ำแข็งก็ต้องตายลง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจักรพรรดิชั้นยอดตัวอื่นแล้ว !
มารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานเป็นตัวที่สองที่ถูกอัคคีแห่งโทษกับลายเส้นแห่งโทษทำลายร่างกาย !
เดิมมารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานได้รับบาดเจ็บจากปีศาจขาวแล้ว เผชิญกับพลังที่แข็งแกร่งแบบนี้ ไฟปีศาจเก้าวิญญาณบนตัวมันไม่ก่อผลต้านทานใด ๆ แต่กลับทำให้ลายเส้นแห่งโทษนี้เข้าสู่ร่างกายไปตามบาดแผลสาหัส !
ทันทีที่พลังสีแดงเข้มของลายเส้นแห่งโทษกระจายไปทั่วร่างกาย ต่อให้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีการป้องกันแข็งแกร่งมากเพียงใดก็จะล้มลงอยู่ดี !
หลังจากเกิดรอยแยกบนตัวมารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานแล้ว อัคคีแห่งโทษได้บุกเข้าไปอีกครั้ง ในและนอกสลับกัน มารนิรยขาวตัวนี้ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา ไฟปีศาจเก้าวิญญาณได้ดับลงทั้งหมด หายไปจากนรกราชันอัคคีนี้ !
“ฆ่าได้ดี !!! เจ้าจิ้งจอกน้อย ฆ่าพวกเขาให้หมด !!!” เย้หวันเชิงเห็นมารนิรยขาวจักรพรรดิชั้นยอดถูกฆ่าตายไปแล้ว ตอนนี้ได้ร้องขึ้นทันที
สำหรับผู้เข้าแข่งขันขั้นสองแล้ว จักรพรรดิชั้นยอดเป็นการมีอยู่ที่ไม่อาจเอาชนะได้ ก่อนหน้านี้ได้เผชิญกับจักรพรรดิชั้นยอดมากมาย เย้หวันเชิงไม่คาดหวังอะไรอีกแล้ว แต่ตอนนี้เห็นจักรพรรดิชั้นยอดของคนชั่วร้ายสองคนนี้ถูกฆ่าล้างแบบนี้ ได้ตะโกนด้วยความสะใจ !
จะให้ดีต้องฆ่าให้ไม่เหลือสักตัว ฆ่าฉิงเย้กับเซี่ยกว่างหานไปด้วย !!!
หลังจากองค์หญิงจิ่งโหลวเห็นมั่วเย้ปล่อยทักษะที่แข็งแกร่งแบบนี้ออกมา ได้ฉีกยิ้มออกมาเล็กน้อย การต่อสู้ครั้งนี้ ลำบากอย่างมาก องค์หญิงจิ่งโหลวไม่เคยเจอศัตรูที่แข็งแกร่งแบบนี้ และการข่มขู่ที่ไร้ทางสู้แบบนี้ ในตอนนี้เห็นฉิงเย้กับเซี่ยกว่างหานต้องทนต่อความทรมานต่าง ๆ ของนรกราชันอัคคี ย่อมไม่มีความสงสารใด ๆ หวังว่ามั่วเย้จะกำจัดพวกเขาได้ !!!
มั่วเย้กับชู่มู่ต่างแค้นเซี่ยกว่างหานอย่างมาก ดังนั้น การปล่อยนรกราชันอัคคีออกมาแบบนี้จะไม่ให้เซี่ยกว่างหานรอดไปได้ !
หลังจากฆ่ามารนิรยขาวของเซี่ยกว่างหานแล้ว พลังของอัคคีแห่งโทษได้รวมไปยังตัวของหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดที่หวาดกลัวตัวนั้น !
หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดนับว่าอ่อนแอที่สุดในบรรดาจักรพรรดิชั้นยอดแล้ว ไม่มีความสามารถพิเศษอย่างมารนิรยขาว อสูรพายุน้ำแข็งแบบนั้น ถ้าเผชิญซึ่งหน้ากัน กรงเล็บผนึกแห่งโทษอันเดียวของมั่วเย้ก็ฆ่ามันได้แล้ว
และในตอนนี้หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดตัวนี้กำลังเผชิญกับความทรมานจากผลึกพลังราชันสองชนิด ยากที่จะรอดชีวิตไปได้ !
ใบหน้าของเซี่ยกว่างหานซีดขาว ดวงตาของเขาถูกนรกนี้ย้อมเป็นสีแดง หมาป่าพิฆาตกระหายเลือดห่างจากเขาไม่ไกล เขาในตอนนี้มองดูหมาป่าพิฆาตกระหายเลือดตัวนี้ถูกอัคคีแห่งโทษกับลายเส้นแห่งโทษแผดเผาจนเป็นเศษผง !!!
ความเจ็บปวดนี้ทำให้เซี่ยกว่างหานแทบจะเป็นบ้า และแล้วเขาเองก็กำลังทนต่อการแผดเผาของนรกราชันอัคคี ถ้าไม่ได้เป็นเพราะการป้องกันของเกราะวิญญาณขั้นเก้าและทักษะวิญญาณ เขาคงกลายเป็นเถ้าถ่านตั้งนานแล้ว
“มั่วเย้ ฆ่าอสูรพายุน้ำแข็ง !” ชู่มู่รู้ว่า เซี่ยนกว่างหานที่เสียดวงวิญญาณไปสองตัวจะไม่เป็นอันตรายต่อตัวเองแล้ว สิ่งที่จำกัดมั่วเย้ได้มีเพียงอสูรพายุน้ำแข็งตัวนั้น
พลังของนรกราชันอัคคีไม่มีทางที่จะไม่หมดลง ดังนั้น จำต้องฆ่าอสูรพายุน้ำแข็งให้ตาย !
เดิมความสามารถของอสูรพายุน้ำแข็งก็อยู่ระหว่างจักรพรรดิชั้นยอดและเทียบเท่าราชันอยู่แล้ว อีกทั้งยังได้รับการเพิ่มความแข็งแกร่งด้วยทักษะวิญญาณของฉิงเย้ พูดได้ว่าสมรรถภาพทางกายของดวงวิญญาณตัวนี้อ่อนแอกว่าเทียบเท่าราชันแค่ขั้นเดียว
มั่วเย้เป็นลักษณะเก้าขั้นกลาง แม้จะเป็นจักรพรรดิขั้นต่ำ แต่ความสามารถโดยรวมไม่ต่างจากเทียบเท่าราชันลักษณะสิบ ดังนั้น ความสามารถที่แท้จริงของมันสูงกว่าอสูรพายุน้ำแข็งหนึ่งถึงสองขั้น บวกกับความสามารถฟื้นคืนชีพหมวดน้ำแข็งของอสูรพายุน้ำแข็ง ทำให้เกิดการขัดขวางต่อมั่วเย้อย่างมาก
ทว่า ราชันยังคงเป็นราชัน ถ้าไม่ได้เป็นเพราะมีดวงวิญญาณที่มีพลังทำลายล้างในพื้นที่กว้างนี้อย่างภูตวายุสลายอยู่ ต่อให้มีอสูรพายุน้ำแข็งอยู่มั่วเย้ก็กำจัดมันได้ !
และในตอนนี้ ความสามารถฟื้นคืนชีพของอสูรพายุน้ำแข็งกลับเชื่องช้าลงอย่างมากด้วยนรกแข็งแกร่งของมั่วเย้นี้
เห็นอสูรพายุน้ำแข็งทนต่อการทำลายจากนรกนี้ต่อเนื่อง ฉิงเย้ยังจะฝืนยิ้มพูดขึ้นว่า “ต่อให้เป็นทักษะนี้ก็ไม่อาจฆ่าอสูรพายุน้ำแข็งของข้าได้ !!!”
ประโยคนี้ของฉิงเย้ฝืนมาก เพราะเขารู้ว่า การฟื้นชีพน้ำแข็งของอสูรพายุน้ำแข็งไม่ใช้ทักษะฟื้นชีที่แท้จริง
การฟื้นชีพน้ำแข็งนี้ต้องแลกด้วยการป้องกัน ในตอนที่ถูกโจมตีอย่างรุนแรง จะผ่านการสลายตัวเพื่อต้านทานการโจมตีเหล่านี้
เท่ากับว่า นี่ไม่ใช่การคืนชีพที่แท้จริง หรือเป็นทักษะคืนชีพ ถ้าฝ่ายตรงข้ามรู้ทฤษฎีของทักษะนี้ ไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำลายมันได้
ดังนั้น ทันทีที่ก้อนน้ำแข็งของอสูรพายุน้ำแข็งถูกโจมตีละก็ จะทำให้อสูรพายุน้ำแข็งได้รับบาดเจ็บที่แท้จริง !!!
“แบบนี้นี่เอง นี่เป็นทักษะที่อ่อนตัวเพื่อรับแรง มิน่าถึงเกิดใหม่ได้ตลอด ราวกับเป็นอมตะ !” ผู้เฒ่าหลีเข้าใจทันที
เห็นร่างกายแตกสลายของอสูรพายุน้ำแข็งกำลังจะคลี่คลาย ชู่มู่ได้เข้าใจในที่สุด ทำไมไม่ว่าโจมตีอสูรพายุน้ำแข็งกี่ครั้งก็ไร้ประโยชน์ เห็นได้ชัดว่า ตัวเองกำลังถูกชักจูงไปในทางที่ผิดกับคำว่า “ฟื้นชีพ” !
อสูรพายุน้ำแข็งไม่มีทักษะฟื้นชีพ และทุกครั้งตอนที่มั่วเย้โจมตีด้วยพลังมหาศาล สิ่งมีชีวิตนี้จะกระจายร่างของตัวเอง
เหมือนกองทราย ใช้หมัดต่อยอย่างเต็มแรง ทรายนี้จะกระจายออก กลับไม่เกิดความเสียหายใด ๆ !
“มั่วเย้ กำจัดมัน !!!” หลังจากเข้าใจเคล็ดลับของมัน ชู่มู่ได้ฉีกยิ้มออกมา
ในเมื่อรู้การ “ฟื้นชีพ” ของอสูรพายุน้ำแข็ง ถ้าอย่างนั้นจะฆ่าอสูรพายุน้ำแข็งตัวนี้ก็ง่ายมากแล้ว !
“อู อู อู อู !!!”
มั่วเย้ถูกอสูรพายุน้ำแข็งรั้งเอาไว้ อัดอั้นมานานมากแล้ว ในตอนนี้ได้ส่งเสียงร้องด้วยความโกรธเคือง !
หางแห่งลายเส้นแห่งโทษทั้งเก้าเส้นนี้ได้ยืดออกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ยืดไปยังอสูรพายุน้ำแข็งที่เต็มไปด้วยความทรมาน !
หางเก้าเส้นของราชันอัคคีสลายไม่ได้เป็นรูปร่างของหางเก้าเส้นแล้ว มั่วเย้สามารถทำให้มันไขว้กันได้ แล้วขังอสูรพายุน้ำแข็งไว้ในนั้น !
ระหว่างหางนุ่มนิ้มนี้ยังมีช่องว่างอยู่บ้าง มั่วเย้ได้ปล่อยลายเส้นแห่งโทษบนหางออก ให้ลายเส้นแห่งโทษนี้ก่อเป็นมิติผนึกอย่างหนึ่ง ไม่ให้อสูรพายุน้ำแข็งมีโอกาสกระจายตัว !
“อู อู อู อู อู อู !!!”
มั่วเย้ส่งเสียงร้องเหมือนออกคำสั่ง ทันใดนั้น ดอกไม้ลายเส้นแห่งโทษงดงามบานออกจากตัวอสูรพายุน้ำแข็ง ทำลายร่างกายของอสูรพายุน้ำแข็งอย่างบ้าคลั่ง !
อสูรพายุน้ำแข็งไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ ทำได้แค่ปล่อยให้พลังลายเส้นแห่งโทษนี้ทำลายร่างกายของตัวเอง !!!
ถึงตอนนี้ฉิงเย้ยิ้มไม่ออกแล้ว หน้าทั้งใบบิดเบี้ยวอย่างมาก ทำท่าทีเจ็บปวดถึงที่สุด