ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ – ตอนที่ 347
การต่อสู้ถึงตาย
โดย
หุ่นไล่กา
สายลมเกิดกรรโชกพัดฝุ่นทั้งหมดออกไป ปรากฏร่างของเด็กสาวสีดำยกมือซ้ายรับคฑาขักขระสองขาของเธอจมลึกลงไปถึงข้อขา มือสีขาวกลายเป็นสีม่วงคล่ำก่อนจะแตกออกเลือดสีดำไหลออกจากรอยแตกไหลอาบแขน ใบหน้างดงามของเด็กสาวสีดำขยับเล็กน้อย ดวงตาสีดำฉายร่องรอยไอสังหารคุกรุ่น
อิวะ โซตะที่โชคร้ายเขายังคงมึนงงไม่ได้สติ เขาถูกคลื่นพลังพัดกระเด็นออกไป กลิ้งหลายตลบและนอนแน่นิ่ง
ร่างของจิวโมไป๋ค่อยๆร่วงลง เขาดึงคฑาขักขระกลับ แต่เด็กสาวคว้าจับส่วนบนแน่นไม่ปล่อย ร่างของจิวโมไป๋จึงโน้มไปข้างหน้า เขากำคฑาขักขระแน่นและหมุนตัวเตะไปที่ข้างศีษระขวาที่ไม่มีมือป้องกัน!
เด็กสาวสีดำไม่สนใจการโจมตีของจิวโมไป๋ เธอใช้กำลังอันมหาศาศดึงคฑาขักขระอย่างแรงเหวี่ยงมันและร่างของจิวโมไป๋กลับหลังและกระแทกลงพื้นอย่างแรง!
ตูม! พื้นแตกออกเป็นวงกว้าง แต่ร่างของจิวโมไป๋หายไปเหลือเพียงคฑาขักขระในมือของเด็กสาวสีดำ
จิวโมไป๋ปรากฏตัวขึ้นห่างออกไปหลายเมตร เขามองไปยังเด็กสาวสีดำก่อนจะวาดฝ่ามือออก
“ทำลาย!”
บนด้ามจับคฑาขักขระมีแผ่นยันต์นับ 10 ใบที่เขาลอบติดตอนที่รู้ว่าคฑาขักขระถูกแย่งไป แผ่นยันต์ทั้งหมดเริ่มลุกไหม้ด้วยไฟสีเขียว
แต่ก่อนที่แผ่นยันต์จะไหม้จนหมด
เด็กสาวสีดำก็เหวี่ยงคฑาขักขระกลับไปหาจิวโมไป๋แทบจะในทันที!
ดวงตาของจิวโมไป๋เบิกกว้างด้วยความตกตะลึง
ตูม! พายุเพลิงหมุนวนก่อนจะทะยานขึ้นท้องฟ้า คลื่นพลังเผาไหม้สาดกระจายออกไปโดยรอบ
นาคามูระ อิโทซะที่กำลังจะเข้าช่วยถูกคลื่นความร้อนผลักไปหลายก้าว ใจของเขาหนักอึ้งเมื่อเห็นว่าจิวโมไป๋ถูกจัดการอย่างรวดเร็ว การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็วจนเขาเข้าไปช่วยไม่ทัน
นาคามูระ อิโทซะตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เขาจับน้องสาวของเขาที่อยู่ในร่างแมวดำมาถือและก้มกระซิบเสียงเบา
“หาโอกาสหนีไป”
จากนั้นเขาก็ปล่อยร่างแมวดำลงพื้น โดยไม่สนใจการทักท้วงของเธอ กฎแห่งธาตุสายฟ้าสีม่วงพลันแลบไปมาทั่วร่าง ก่อนที่เขาจะใช้ท่าร่างสายฟ้าพุ่งทะยานด้วยความเร็วเกือบเหนือเสียง ทิ้งเส้นสายฟ้าสีม่วงตามหลัง พริบตาเดียวเขาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของเด็กสาวสีดำ
คมดาบสาดประกายเย็นยะเยือกฟันเฉือดออกไป
เด็กสาวสีดำเอียงตัวไปด้านหลังเล็กน้อย คมดาบก็ผ่านหน้าของเธอไป โดยที่เธอไม่แม้แต่จะเหลือบมอง ในชั่วเวลาที่คมดาบกำลังผ่านหน้า เธอใช้มือซ้ายคว้าข้อมือที่ถือดาบของนาคามูระ อิโทซะ และยกเท้าเตะสวนไปที่ท้อง
ปัง! ร่างของนาคามูระ อิโทซะถูกเตะอย่างรุนแรง ร่างของเขาโค้งงอราวกับจะหักครึ่ง เลือดสีแดงสดกระอักออกมาจากปากกองใหญ่
เด็กสาวสีดำกำข้อมือแน่นไม่ปล่อย เธอเหวี่ยงร่างของนาคามูระ อิโทซะฟาดลงที่พื้นอย่างรุนแรง
ตูม! พื้นดินแตกร้าวนาคามูระอิโทซะนอนแน่นิ่งในหลุม
เด็กสาวผมสีดำเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองพายุเพลิงที่ค่อยๆกระจายหายไป
ร่างของจิวโมไป๋ปรากฏขึ้น ร่างของเขาปกคลุมไปด้วยเกร็ดมังกรทอง ไอความร้อนสีขาวแผ่กระจายไปทั่วร่าง น่าแปลกที่คฑาขักขระหายไปอย่างไร้ร่องรอย
จิวโมไป๋มองเด็กสาวผมสีดำด้วยความตื่นตัว ถ้าเมื่อครู่เขาป้องกันไม่ได้ เขาคงจบชีวิตไปแล้ว ในชั่ววินาทีที่คฑาขักขระจะถึงตัว โชคดีที่เขาใช้เกร็ดมังกรทองและเคล็ดบ่มเพาะพลังเตาหลอม 9 สุริกันได้ทัน มันลดความเสียหายไปได้ส่วนหนึ่ง และผลของพลังของยันต์ที่มาจากพลังวิญญาณของเขาเอง ความเสียหายที่ได้รับเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น
มันช่วยให้เขารอดมาได้อย่างหวุดหวิด แต่อวัยวะภายในบอบช้ำสาหัส ทำให้เขาไม่สามารถต่อสู้ยืดเยื้อได้นานนัก
ในชั่วขณะที่เขากำลังเผลอคิด
วูบ ร่างของเด็กสาวสีดำมาหยุดอยู่ตรงหน้า มือซ้ายค่อยๆยกขึ้นอย่างช้าๆมาที่คอของจิวโมไป๋
กลิ่นอายแห่งความตายแผ่ซ่ายออกมา ความหวาดกลัวไร้ที่มาปกคลุมพื้นที่บริเวณนั้น
แต่ก่อนที่มือจะถึงคอ จิวโมไป๋ก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขารวมพลังไปที่ขาขวาถีบสวนไปยังร่างของเด็กสีดำทันที
เด็กสาวสีดำเอียงตัวหลบเท้าของจิวโมไป๋เฉียดร่างของเธอเล็กน้อย เธอทำท่าจะจับขาของจิวโมไป๋ ในตอนนั้นเองจิวโมไป๋ก็หมุนตัวหลบพร้อมกับฟาดหลังมือซ้ายไปที่หัวของเด็กสาวสีดำอย่างรุนแรง
เด็กสาวสีดำเห็นการโจมตีฉับพลัน เธอยกแขนซ้ายขึ้นมาป้องกัน
ปัง! หลังมือซ้ายของจิวโป๋ถูกหยุดเอาไว้ได้ จิวโมไป๋ยกหมัดขวาจะโจมตีต่อเนื่อง
ในตอนนั้นเองขนทั่วร่างของเขาพลันลุกชัน สัญชาตญาณในร่างกรีดร้องเตือน ก่อนที่เขาจะเบี่ยงหลบด้านข้าง
ฉัวะ! เกล็ดมังกรทองตรงกลางอก เกิดตัดสามรอยลากยาวจากอีกด้านไปอีกด้าน เลือดสีแดงไหลทะลักผ่านเกล็ดมังกรออกมา
จิวโมไป๋กัดฟันแน่น ถอยหลังไปสองก้าวและตั้งหลักยืนอย่างมั่นคง ก่อนจะระเบิดพลังกดดันออกมาอย่างรุนแรงและชกหมัดขวาออกไป เกิดเงาเลือนลางรูปเตาหลอมสีทองแดงขนาดใหญ่โจมตีเข้าหาเด็กสาวสีดำ
เด็กสาวสีดำมองเตาหลอมเลือนลางที่พุ่งเขามาด้วยความเฉยช้า ก่อนจะใช้ฝ่ามือฟาดไปที่เตาหลอมทองแดง ทำลายมันอย่างง่ายดาย เธอหันมามองจิวโมไป๋และกล่าวขึ้น
“ร่างของแกมีสายเลือดของสายพันธุ์ที่แข็งแกร่ง”เด็กสาวสีดำเอ่ยอย่างช้าๆด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยราวกับไร้ความรู้สึก แต่ดวงตาสีดำแฝงไปด้วยไอสังหาร
—
ฝันดีครับทุกคน
