ตอนที่ 107 เขาเป็นคนต่อยผม
“อาหลง ลูกชายของเราถูกใครตีจนเป็นแบบนี้?คุณอย่าปล่อยไอ้เหี้ยนั้นไปนะ “ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในที่สุดก็ทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว พูดด้วยความกระอักกระอ่วน
ฉางหลงที่ร่างกายสูงใหญ่ได้ยินแล้วสตั้น พูดด้วยความไม่พอใจ “เรื่องนี้คุณไม่เป็นห่วง ส่งคนไปสืบแล้ว วันนี้ก็สามารถเช็ดทุกอย่างของคนๆนั้นมาให้หมด!”
“ฮือๆ สงสารลูกจริงๆ “ผู้หญิงปัดน้ำตาไม่หยุด สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“ติ้งต่อง…..”ประตูห้องไอซียูถูกเปิดออก ฉางเซียวที่สีหน้าขาวซีดถูกส่งออกมาจากห้อง
“คุณหมอ เป็นยังไงบ้าง?”ฉางหลงรีบเดินเข้าไป ดึงเสื้อคุณหมอไว้แล้วถาม
ถ้าเป็นคนทั่วไปมาถามตนเองแบบนี้ เขาคงให้คนถามไสหัวไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี แต่ว่าผู้ชายตรงหน้าคนนี้ ไม่ใช่คนที่จะตนเองจะผิดใจด้วยได้ รีบตอบทันทีว่า”ทางเราพยายามสุดแล้ว โรคของคุณชายฉางไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แค่แผลข้างนอกรักษาง่าย แต่แค่…..”
“แค่อะไร รีบพูดมา!”ฉางหลงตะคอกด้วยความโมโห
“แค่ชีวิตนี้เป็นผู้ชายไม่ได้อีกต่อไป ระดับการแพทย์ในประเทศ คาดว่าคงไม่มีโรงพยาบาลไหนรักษาได้แล้ว “หมอท่านนี้พูดด้วยความเร็ว ณ ตอนนี้คอถูกฉางหลงบีบไว้ สีหน้าเริ่มแดง
“ผัวะ!”เสียงฝ่ามือดังก้อง หมอท่านนี้หมุนอยู่ที่เดิมไปสองรอบ จับหน้าไว้มองดูฉางหลงด้วยความหวาดกลัว
“รักษาให้หาย ถ้ารักษาไม่หาย พวกคุณก็ไม่ควรมีชีวิตอยู่อีกต่อไป!”ฉางหลงจ้องมอง มีความเลือดเย็นเผยออกมาจากสายตา
“พี่หลง โรคของคุณชายรักษายาก พวกเส้นต่างๆขาดหมด ถ้าจะรักษาทางแพทย์ตะวันตก ในประเทศคงไม่มีใครรักษาได้ แม้แต่ต่างประเทศ เกรงว่าอาจไม่มีเทคนิคด้านนี้”ประธานโรงพยาบาลรีบวิ่งมาทางนี้แล้วพูด เห็นหมอที่ล้มลงอยู่บนพื้น เดาได้ว่าเป็นเพราะความโมโหของฉางหลง
“ความหมายของคุณคือ โรคของลูกชายผมรักษาให้หายไม่ได้แล้ว?”ฉางหลงถามประธานด้วยความเย็นชา
“ก็ไม่ได้ถึงขั้นว่าเป็นไปไม่ได้ อาการของคุณชายฉางผมก็เคยเช็ดดูแล้ว เส้นต่างๆของด้านล่างขาดหมด ถ้าอยากจะต่อเข้าด้วยกัน ต้องหาหมอแพทย์แผนจีน ไม่แน่อาจมีความหวังบ้าง พอดีเมืองเจียงหลิงของพวกเรา ยังมีอาจารย์หยางวั่นเฉียนอยู่ คุณฉางสามารถไปลองดูได้”ประธานโรงพยาบาลยิ้มแล้วพูด
ชื่อเสียงของหยางวั่นเฉียน ฉางหลงก็เคยได้ยินมาบ้าง ในเมืองเจียงหลิงถือว่าเป็นหมอที่เก่งมาก
“ได้ งั้นผมไปลองดู ถ้าทำได้ดีผมฉางหลงขอบคุณคุณดีๆ ถ้าไปแล้วไม่ได้อะไรกลับมา คุณก็รอไว้ละกัน!”ฉางหลงทำเสียงหื้ม โบกมือแล้วพูด “ขับรถ พาฉางเซียวไปหาหยางวั่นเฉียน!”
เดิมทีสี่คนที่ยืนนิ่งอยู่ ได้ยินคำสั่งแล้วรีบดำเนินการทันที ดันแคร่หามคนแล้วเดินไปด้านนอก
หลินหยางขับรถไว้ กำลังคิดอยู่ว่าจะเอาอะไรไปไหม ไปตัวเปล่าอาจดูไม่ค่อยดี เมื่อคิดดูแล้วเขาก็จอดรถ ไปร้านค้าซื้อผลไม้มาสองสามถุง คิดว่าตนเองเอาของขวัญที่ใหญ่แล้วขับไปที่
เหยียนฮวนเยี่ยน
“อาจารย์หยาง ท่านรีบมาดูอาการของลูกชายผมหน่อย”ในห้องรับแขกบ้านโบราณ ฉางหลงพูดกับคนชราท่านหนึ่งด้วยความเร่งรีบ
ข้างกายคนชรามีหญิงสาวอ่อนเยาว์คนหนึ่งยืนอยู่ ผู้หญิงคนนี้หุ่นเพรียวสวย เร่าร้อนมาก ใบหน้าเย้ายวน เมื่อคนดูแล้วก็รู้สึกคอแห้ง
หยางวั่นเฉียนรู้ว่าคนที่มาเป็นใคร ตอนนั้นพูดอย่างมีมารยาทว่า”คุณฉางอย่ารีบ เดี๋ยวผมช่วยดูชีพจรของคุณชายก่อน”
เอามือไปจับชีพจรของฉางเซียวด้วยสีหน้าที่เคร่งครัด หยางวั่นเฉียนรู้ว่าในเมื่อมาหาถึงที่ของตนเอง ก่อนหน้านี้คงได้ไปโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเมืองจินหลิงแล้ว โรคที่พวกเขาจัดการไม่ได้ คาดว่าก็คงไม่ใช่โรคเล็กๆน้อยๆ
ตรวจไปสักพัก คิ้วของหยางวั่นเฉียนเริ่มขมวด
“วันนี้คุณฉาง ไปมีเรื่องอะไรกับคนที่ไม่ธรรมดาหรือเปล่า?”หยางวั่นเฉียนถาม
“อันนี้……”ฉางหลงกับภรรยาตนเองมองตากัน พูดด้วยความไม่แน่ใจ “มีเรื่องกับคนไม่ธรรมดาไหมไม่แน่ใจ แต่หลังจากที่ลูกชายโดนต่อยกลับมาก็เป็นสภาพนี้ ไม่ทราบว่าท่านอาจารย์ หยางหมายความว่ายังไง?”
หยางวั่นเฉียนได้ยินเช่นนี้ก็ถอนหายใจ พูดช้าๆ”ท้องน้อยของคุณชายฉาง ผมตรวจเช็ดไปหนึ่งรอบกลับขาดไปหมด เส้นลมปราณชายขาด ไม่สามารถมีลูกได้ ก็จะไม่มีคนสืบทอด คุณชายฉางไปมีเรื่องกับใครกัน จึงลงมือแรงขนาดนี้”
“ผมเป็นผู้ชายไม่ได้แล้ว?”โรงพยาบาลก่อนหน้าที่ถูกฉีดยาชา ถึงตอนนี้ฉางเซียวจึงค่อยตื่น ความเจ็บปวดที่ส่งมาจากด้านล่าง รวมไปถึงความทรงจำเล็กๆน้อยๆในวันนี้ ฉางเซียวเริ่มร้องขึ้นมาทันที
เห็นท่าทางที่โวยวายของฉางเซียว ในใจฉางหลงปวด เกลียดที่ตนเองไม่ได้ปกป้องลูกชายดีๆ กดอารมณ์โมโหไว้แล้วพูด”ใครบอกว่าลูกเป็นผู้ชายไม่ได้ละ นี่ยังมีอาจาย์หยางอยู่ไม่ใช่เหรอ?เงียบๆหน่อย วันนี้เกิดอะไรขึ้น พูดออกมาให้หมด!”
“วันนี้?”เห็นสีหน้าของพ่อ ฉางเซียวก็รู้ตัว พ่อของตนเองมีสีหน้ามืดขรึมแบบนี้ ในใจคงเต็มไปด้วยอารมณ์ที่โมโห เขาไม่ลังเลอีก พูดทุกอย่างออกมาให้หมด
แต่เหตุผลข้างหน้าถูกเขาตัดไป แค่บอกว่าเห็นสาวสวยคนหนึ่ง ขึ้นไปแซวไม่กี่คำก็โดนกระทืบแล้ว
ได้ยินคำพูดของฉางเซียว มือของฉางหลงกำเป็นหมัด แน่นจนมีเสียงออกมา พูดด้วยสีหน้าที่เย็นชาว่า”ไอ้เหี้ย เอ็งไปแซวผู้หญิงเล่นทำไม?แต่ว่าคนๆนั้นลงมือก็แรงเกินไป ถ้าไม่สั่งสอนมันหน่อย เขาคงไม่รู้สัจธรรมของการเป็นคน”
“อาจารย์หยาง คุณดูโรคของลูกชายผม ควรรักษายังไงดี?”ฉางหลงหายใจเข้าลึกๆ พยายามให้ตนเองใจเย็นลง
หยางวั่นเฉียนได้ยินเช่นนี้ถอนหายใจ สายตาซับซ้อนมองดูฉางหลง”คุณฉาง อย่าโกรธที่ผมพูดตรงๆนะ สามารถกระทืบคุณชายให้เป็นสภาพนี้ได้ ก็คงเป็นคนไม่ธรรมดา และคนยอดฝีมือแบบนี้ คงเกิดในครอบครัวที่สูงส่ง มีอำนาจ ลึกลับจนเดาทางไม่ได้ และคนที่สามารถรักษาคุณชายให้หายได้ นอกจากคนที่ลงมือต่อยคุณชายแล้ว ยังจะมีใครอีกละ ตอนนี้ผมยังคิดไม่ออก”
ฉางหลงได้ยินเช่นนี้อึ้ง ในใจรู้สึกท้อใจ สามารถมาถึงขั้นนี้ได้ เคยผ่านอุปสรรคมามากมาย การดูคน ประสบการณ์ต่างๆก็มีมากมาย
หยางวั่นเฉียนแค่เผยข่าวออกมาเล็กน้อย ฉางหลงก็สามารถเดาได้ว่า “คนที่ชกต่อยลูกชายของตนเองเป็นคนที่มีอำนาจหรือมีภูมิหลังที่ใหญ่โต
ในตอนนั้น ฉางหลงนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าที่มืดครึ้ม มองดูสีหน้าที่ทรมานของลูกชาย ในใจดิ้นรน
“อาจารย์หยาง รบกวนท่านพยายามหน่อย ไม่ว่าแลกด้วยอะไรก็ตาม ผมยอมทุกอย่าง ขอแค่สามารถรักษาลูกชายผมให้หาย”ฉางหลงหายใจเข้าลึกๆ
หยางวั่นเฉียนถอนหายใจแล้วพูด”ไม่ใช่ว่าผมกลัวอำนาจของคนๆนั้น แต่ว่าโรคนี้ ถึงจะเป็นผม ก็ยากที่จะรักษาให้หายได้ ทำได้แค่บรรเทาความเจ็บให้คุณชายหน่อย ถ้าหนึ่งเดือนต่อจากนี้ยังไม่สามารถหาคนที่สามารถรักษาให้หาย ชีวิตนี้ของคุณชาย คาดว่าคงตั้งโดดเดี่ยวทั้งชีวิตแล้ว”
ได้ยินคำพูดของหยางวั่นฉียน สีหน้าของสองสามีภรรยาเปลี่ยนทันที
“ทุกอย่างต้องรบกวนคุณหยางแล้ว ถ้าอาจารย์หยางมีเพื่อนที่สามารถรักษาให้หายได้ ขอให้ท่านช่วยแนะนำให้ด้วย”ฉางหลงพูดด้วยเสียงต่ำ
“ถ้าเป็นเช่นนี้ คืนนี้ผมฝังเข็มให้คุณชาย เดือนนี้ หวังว่าคุณฉางสามารถไปหาหมอที่มีชื่อเสียง แพทย์แผนตะวันตกถึงแม้ว่าใช้กันแพร่หลาย แต่โรคแบบนี้คาดว่าถึงแม้จะเป็นแพทย์แผนตะวันตกที่เก่งที่สุด ก็คงรักษาไม่หาย ในนั้นเกี่ยวโยงถึงเรื่องเส้นลมปราณเรื่องเลือดลมต่างๆ แพทย์แผนตะวันตกไม่สามารถอธิบายได้หมด สำหรับแพทย์แผนจีนของเรามีคนเก่งๆที่ซ่อนอยู่มากมาย ถ้าตั้งใจเสาะหา อาจจะมีความหวังบ้าง”หยางวั่นเฉียนพูดอย่างตั้งใจ
“ขอบคุณท่านอาจารย์หยางที่เตือน “นำคำพูดของหยางวั่นเฉียนจดจำไว้ในใจ ฉางหลงตอบ
ตอนที่หยางวั่นเฉียนฝังเข็มให้ฉางเซียว ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“อาจารย์หยางใช่ไหม?ผมคือหลินหยางนะ ตอนนี้ถึงหน้าประตูชุมชนแล้ว รปภ หน้าประตูไม่ให้ผมเข้าไป”ในสายมีเสียงของหลินหยางส่งมา
หยางวั่นเฉียนคิดถึงหลินหยางที่ยังหนุ่ม หัวเราะเบาๆ “คุณเอาโทรศัพท์ให้ รปภ ผมให้เขาปล่อยคุณเข้ามา ถึงเวลานั้นคุณมาที่ห้องนอนผมเลย ผมรอคุณที่หน้าประตู”
หลินหยางยื่นโทรศัพท์ให้ รปภ หยางวั่นเฉียนพูดไปไม่กี่คำ ท่าทีของรปภ ก็เปลี่ยนทันที ต้อนรับหลินหยางเข้ามาด้วยความกระตือรือร้น
เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนทันทีของทั้งสองคน ในใจหลินหยางคิดว่าตำแหน่งของหยางวั่นเฉียนอยู่ในชุมชนนี้ก็สูงเหมือนกันนะ ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ขับรถตรงไปที่บ้านหลังหนึ่ง
สถานที่หยางวั่นเฉียนอาศัยถือว่าไม่เลว มีลานบ้านใหญ่ ข้างในมีบ้านสองชั้น การออกแบบด้านนอกเป็นแบบคลาสสิก มีความสวยงามอีกแบบ
หลินหยางที่อยู่ไกลๆก็เห็นหยางวั่งเฉียนยืนอยู่หน้าประตู จอดรถไว้ มือถือถุงผลไม้แล้วเดินเข้าไปข้างใน
“ห้าๆ ตอนแรกผมคิดว่าน้องชายแกล้วคนแก่อย่างผมสักอีก คิดไม่ถึงว่ามาจริงด้วย ผมดีใจจริงๆ รีบเข้ามาเร็ว”หยางวั่นเฉียนต้อนรับหลินหยางด้วยความกระตือรือร้น
หลินหยางก็ไม่เกรงอกเกรงใจ และไม่ได้รู้สึกว่าของที่ตนเองถือมาน้อยเกิน เดินเข้าไปในห้องกับหยางวั่นเฉียน
เดินเข้าไปห้องรับแขก พบว่าห้องรับแขกที่นี่ใหญ่มาก และยังมีคนรู้จักสองคนด้วย
หนึ่งคนคือผู้หญิงที่ยืนอยู่ แต่งตัวทันสมัย หน้าตาสวยงามดูเย้ายวนสายตา เอวเล็กมาก ก้นกลมโต ผู้ชายมองแล้วก็อยากเข้าไปปรับปราม และคนๆนี้ ก็คือคนที่เคยไปคลินิกจ้าวจินฟ่งคนนั้น จำได้ว่าผู้หญิงคนนี้เหมือนจำตนเองได้
อีกคนหนึ่ง ก็คือฉางเซียวที่นั่งอยู่ที่รถเข็น
ข้างๆของฉางเซียวยังมีสามีภรรยาหนึ่งคู่ ข้างกายมีคนใส่เสื้อสูทไว้สองคน ถึงแม้จะยืนนิ่งอยู่ที่นั่น แต่กลิ่นเลือดเต็มตัวไม่สามารถละสายตาของหลินหยางไปได้
ในใจหลินหยางกระตุก หรือว่านี่เป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียฉงปัง ฉางหลงที่เป็นพ่อของฉางเซียว?
ตอนที่หลินหยางกำลังตวรเช็ดดูคนพวกนี้ สายตาของคนพวกนี้ก็มองไปที่ตัวของหลินหยาง คนที่สามารถทำให้อาจารย์หยางต้อนรับด้วยความกระตือรือร้น ไม่มีใครกล้าดูถูก
สายตาของฉางหลงแหลมคม แต่ว่าดูยังไงหลินหยางก็เหมือนคนธรรมดา ในมือถือถุงสีแดงไว้ แอปเปิลที่ใส่ไว้ข้างในก็ธรรมดา ดูแล้วเหมือนบ้านนอก คงไม่ใช่มาจากสำนักใหญ่อะไร
ถึงแม้ฉางหลงและภรรยาไม่รู้จักหลินหยาง แต่ผู้หญิงคนนั้นกับฉางเซียวรู้ สองคนมองดูหลินหยาง ล้วนเอ่ยปาก”เป็นคุณ!”
“พวกคุณรู้จักกัน?”หยางวั่นเฉียนที่กำลังจะแนะนำหลินหยางตกใจ
“ไม่รู้จัก “เซียวหวี่พูด “เคยเห็นที่คลินิกหนึ่งครั้ง”
“พ่อ เขาเป็นคนที่ชกต่อยผม เขาเองที่เป็นคนชกต่อยผม!”ฉางเซียวเห็นหลินหยาง สายตามีความหวาดกลัววาบผ่าน จากนั้นคิดได้ว่าพ่อของตนเองเป็นคนที่ใหญ่โตในเมืองจินหลิง แน่นอนว่าไม่ต้องกลัวเขา จากนั้นรีบพูดว่า “รีบฆ่ามัน!”
ทุกคนได้ยินเช่นนี้ตะลึงกันหมด ชายหนุ่มที่ดูแล้วไม่มีพิษร้ายอะไร ก็คือนักยอดฝีมือที่ลงมือคนนั้น?
ฉางหลงที่เจอคนมามากมาย ก็ดูออกแล้วว่าหลินหยางไม่ได้เกิดในตระกูลที่ใหญ่โตอะไร และพวกลูกหลานของสำนักต่างๆ อาจมีบ้างที่โทรม แต่มารยาทต่างๆก็ซ่อนไม่อยู่ จะเผยออกมาทางกิริยาท่าทาง แต่ไอ้หมอนี่เห็นได้ชัดว่าเป็นไอ้บ้านนอก
ทันใดนั้น ฉางหลงเริ่มเย็นชาลง
