ตอนที่ 113 แก้พิษยาปลุกเซ็ก
“หัวหน้าหลิวชื่อว่าอะไร?”อุ้มสาวสวยบนพื้นขึ้นมา หลินหยางถามจางเยว่
“หลิวหลิงหลิง ถึงตอนนี้ยังไม่แต่งงาน วันนี้คุณทำเธอแล้ว ต้องรับผิดชอบเธอนะ”จางเยว่ล้อเลียน
“แบบนี้ได้ไง รอเธอตื่น ผมยังจะเรียกค่ารักษา”
“ไปตายเถอะ!”ได้ยินคำพูดของหลินหยางในใจจางเยว่รู้สึกดูถูก ในโลกนี้ทำไมถึงมีคนไร้ยางอายแบบนี้
หลินหยางกับจางเยว่เดินเข้าไปในโรงงานร้าง ข้างในดำมืด จางเยว่หยิบไฟฉายที่เตรียมไว้ออกมา แสงไฟสว่างส่องออกมา
ที่นี่ไม่รู้โรงงานอะไร น่าจะไม่มีเข้ามาพักใหญ่แล้ว แต่รอบๆถือว่าอากาศยังถ่ายเทบ้าง ไม่หลิ่นอะไร
เดินเข้าไปข้างในสิบกว่าเมตร เห็นห้องเล็กๆหนึ่งห้อง ข้างในว่างเปล่าถือว่าสะอาด สัมผัสถึงร่างกายเร่าร้อนของหลิวหลิงหลิงที่อุ้มไว้ในอก ในใจหลินหยางรู้ว่าถ้าไม่รักษาอีกก็จะเกิดเรื่องแล้ว
“ที่นี่มีหญ้าปูไว้ ถือว่าสะอาด “จางเยว่กวาดมอง เห็นกองหญ้าที่อยู่มุมกำแพง พลิกดู ข้าในมือเสื่อด้วย
“เริ่มตอนนี้เลยใช่ไหม?”จางเยว่ถามเบาๆ
“อื้ม ต้องเริ่มทันที อาการของเธอเร่งด่วน ร่างกายร้อนแรงมาก “หลินหยางพยักหน้าหนักๆ
“งั้นคุณก็รีบหน่อยเถอะ จำไว้ว่าคุณทำการรักษา ไม่ใช่มีเพศสัมพันธ์!”จางเยว่เตือนด้วยความจริงจัง
“ผมรู้ผมรู้ ผมรักษาให้เธอ ส่วนพวกเราสองคนคือมีเพศสัมพันธ์กัน”
“ไปตายเถอะ!ไม่สนใจคุณละ!”จางเยว่หันหัวกลับไปด้วยความโมโห แต่ในใจกลับอยากเห็นหลินหยางและหลิวหลิงหลิงทำเรื่องนั้น ในใจดิ้นรนไปสองสามทีจากนั้นหันหน้ากลับมา
“ผมจะเริ่มละนะ “มองดูสีหน้าที่แดงของหลิวหลิงหลิง หลินหยางไม่ลีลาอีก พยุงหลิว หลิงหลิงไว้ เริ่มเปิดชุดตำรวจของเธอออก
เมื่อเปิดกระดุมเสื้ออก ข้างในเผยเสื้อซับในสีขาวออกมา เสื้อซับในเล็กๆดูบาง พึ่งแสงของไฟฉาย ลูกบอลขาวข้างในนั้นเลือนราง การหายใจของหลินหยางเริ่มหนักขึ้น
เวลานี้ห่างจากการได้รับพิษไม่สั้นแล้ว ยาออกฤทธิ์จนหมด ใบหน้าหลิวหลิงหลิงแดง หายใจเริ่มเร็วและหนัก ผิวบนร่างกายก็เริ่มแดง
ถอดเสื้อซับในออกด้วยความเร็ว ยกทรงสีดำข้างในปรากฏ ลูกบอลใหญ่สองลูกนั้นยังไม่ปรากฏออกมาหมด แต่เห็นขนาดได้ชัดเจน
“เดี๋ยวตรงนั้นเข้าไปก็ได้แล้ว ทำไมคุณถอดเสื้อบนของเธอด้วยละ?”จางเยว่หัวเราะแล้วถาม
“เดี๋ยวยังต้องทำการฝังเข็มอีก ช่วยในการขับพิษ ไม่งั้นถูกผมกระทำสามชั่วโมง เธอตื่นมาคงรับไม่ไหว”หลินหยางอธิบาย
“คุณสามารถทำสามชั่วโมง?”คนที่พูดไม่คิดอะไรแต่คนฟังคิด ได้ยินสามชั่วโมง ตาของจางเยว่สว่างขึ้นมาทันที
หลินหยางมองดูดวงตาสว่างทั้งคู่ของจางเยว่ พูดว่า “ทำไม หนึ่งชั่วโมงไม่สามารถทำให้คุณพอใจเหรอ?”
คิดถึงภาพที่ถูกหลินหยางกระทำจนแทบตาย ใบหน้าของจางเยว่แดง ทุกครั้งที่ตนเองทำเสร็จกับหลินหยาง ทั้งร่างกายก็จะรู้สึกไม่มีแรงและปากก็ร้องว่าไม่ไหวแล้ว
“ตรงไหน คุณรีบรักษาหลิวหลิงหลิงเถอะ”จางเยว่พูด
เมื่อกี้ตอนที่พูดอยู่ หลินหยางก็ได้ถอดยกทรงออกมาแล้ว ลูกบอลสองลูกข้างในที่นุ่มเด้ง ก็ได้กระเด็นออกมาทันที
ลูกบอลสีขาวขาวเหมือนแกะ ไข่มุกสีชมพูและใส ทำให้เร้าใจ
หลินหยางกลืนน้ำลาย เริ่มเปิดกางเกงของหลิวหลิงหลิงออก ไม่นานขาเรียวขาวสวยก็ปรากฏตรงหน้า
หลังจากที่หลินหยางถอดชิ้นสุดท้ายออก รูปร่างเร่าร้อนของหลิวหลิงหลิงปรากฏตรงหน้าหลินหยาง
“ยานี้แรงจริงๆ คุณดูลูกบอลสองลูกของหลิวหลิงหลิงสิ ตอนนี้โตขึ้นมาก ป่าก็มีน้ำไหลมากลายเป็นแม่น้ำแล้ว”จางเยว่พูดด้วยความรู้สึกอึ้ง
“ใช่ ยานี้แรงมาก ถ้าไม่มียาสลบ ภายในหนึ่งนาที เธอก็จะไปหาผู้ชายเอง แต่ว่าถ้าเป็นแบบนี้เธอก็สามารถจัดการปัญหานี้ได้ด้วยตนเอง ก็จะไม่มีผลการฆ่าคน”หลินหยางอธิบาย จากนั้นถอดเสื้อของตนเองออกหมด
“ฉันไปที่อื่นก่อน “จางเยว่รู้สึกใบหน้าของตนเองร้อนแดง มองดูหลินหยางเต็มไปด้วยความเขินอาย
“คุณรอก่อน เดี๋ยวต้องฝังเข็มอีก คุณช่วยผมถือกล่องเข็มไว้ก่อน และยังต้องส่งไฟให้ผมอีก”หลินหยางพูด รู้สึกเขินอายด้วย
“งั้น……งั้นก็ได้”หัวใจของจางเยว่กระตุก ที่นี่กำลังจะเริ่มภาพโป๊ที่เคลื่อนที่ได้ และสองคนนั้นก็เป็นคนที่ตนเองรู้จัก ความรู้สึกสะใจพุ่งขึ้นมาในหัวโดยที่ไม่เคยมีมาก่อน
มองดูสภาพตอนนี้ของหลิวหลิงหลิง ไม่ต้องทำอะไรอีกเลย น้ำในบ่อก็ไหลออกมาแล้ว หัวใจของหลินหยางกระตุก ยกอุปกรณ์ขึ้นมาแล้วสอดเข้าไป
ความรู้สึกแน่นกระชับที่ไม่เคยมีมาก่อนส่งมา ไม่ทันคิดอะไรมาก พลังมังกรและหงส์ในร่ากายของหลินหยางเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว นิ้วมือมีเจินชี่ล้อมรอบ กดทับตำแหน่งต่างๆในร่างกายของหลิวหลิงหลิงเรื่อยๆ
ดูเหมือนว่าการกระทำเหล่านี้ มีผลในการเบาเทาอาการสลบ กดไปไม่กี่ที หลิวหลิงหลิงเริ่มขยับตัว อุปกรณ์ที่เดิมทีเข้าไปแค่นิดหน่อย ถูกหลิวหลิงหลิงใช้แรง กลับเข้าไปในป่าจนหมด
ทันใดนั้นหลินหยางก็เห็นเลือดไหลออกมาเล็กน้อย ในใจหลินหยางตกใจ หลิวหลิงหลิงคนนี้ ยังเป็นสาวซิงอยู่!
เนื่องจากฤทธิ์ยา หลิวหลิงหลิงจึงไม่รู้สึกเจ็ว กลับรู้สึกตื่นเต้น หมุนไปมาอย่างมีความสุขอยู่ตรงนั้น
ในใจของหลินหยางตกใจ นิ้มมือรีบไปตบที่ร่างกายของเธอ จากนั้นชี้นำหัวมังกรเข้าไปเสาะหาในถ้า ยังไงหลิวหลิงหลิงก็เป็นครั้งแรก เริ่มแรกตนเองต้องระวังหน่อย
ภายใต้การออกกำลังกายของหลินหยางและหลิวหลิงหลิง หลิวหลิงสัมผัสถึงการจองที่แท้จริง ผืนหญ้าที่ดิมที่เหมือนแม่น้ำ ตอนนี้ไหลหนักกว่าเดิมอีก
“โห หลินหยาง วันนี้คุณโชคดีมากแล้ว!”จางเยว่ที่อยู่ข้างๆเขินอายมาก มองดูฮาร์ดแวร์ของหลินหยางและซอฟต์แวร์ของหลิวหลิงหลิงร่วมือกันอย่างสมดุล รู้สึกว่าผืนป่าของตนเองก็เริ่มเปียก ยืนอยู่ข้างๆหลินหยาง บิดขาทั้งสองข้างไม่หยุด
เป็นแบบนี้ผ่านไปสิบกว่านาที ภายใต้การรุกรามที่รุนแรงของหลินหยาง การหายใจของหลิวหลิงหลิงหนักมาก มีท่าทางเหมือนจะตื่น
“เอากล่องเข็มให้ผม “หลินหยางเปลี่ยนท่า ให้หลิวหลิงหลิงนั่งบนตักตนเอง เรียกไปที่จางเยว่
ได้ยินเรียกจางเยว่ก็รีบตอบ ยื่นเข็มในมือให้หลินหยาง หลินหยางเปิดกล่องออกมา หยิบเข็มออกมาสามอัน ฝังลุงที่ท้องน้อยนุ่มลื่นของหลิวหลิงหลิง
หลังจากฝังไปสามเข็ม หลินหยางไม่ได้หยุด จากนั้นหยิบออกมาอีกสามเข็มฝังตรงไปที่บนปุ่มท้อง จากนั้นตามมาอีกสามเข็ม ปิดส่วนของตับไว้ เข็มยาวๆฝังเข้าเต็มเข้ม ดูแล้วอันตรายมาก
ถึงแม้ว่าจะเป็นเข็มเก้าเข็มธรรมดา แต่ว่าภายใต้การดิ้นของหลินหยาง ก็สามารถหาจุดได้ตรงจุด ในนั้นสติต้องจดจ่อเป็นอย่างมาก เก้าเข็มนี้ฝังลงไป เจินชี่ของตนเองหลับใช้ไปมากเหมือนกัน
หลังจากฝังเข็มเสร็จ หลินหยางจับแขนของหลิวหลิงหลิงไว้ ป้องกันไม่ให้เธอโดนเข็ม และเจินชี่ ก็ไหลเข้าไปในร่างกายของหลิวหลิงหลิงไม่หยุด ไปบังคับให้พิษในร่างกายของเธอขับออกมา
เป็นแบบนี้ผ่านไปอีกสิบกว่านาที สีแดงเข้มไหลออกมาตามเข็ม ผ่านไปสามนาทีเต็มๆ สีแดงเข้มหยุดไหล หลินหยางเก็บเข็มเก้าเข็มนั้นกลับมาด้วยความรวดเร็ว นิ้วมือเหมือนผีเสื้อดอกไม้
“อ๊า!”เสียงที่สูงดังก้อง หลิวหลิงหลิงก็ตื่นมากับเสียงนั้น
ความรู้สึกเสียวจัดพุ่งขึ้นไปในหัว หลิวหลิงหลิงอดไม่ได้ที่เริ่มคราง เป็นแบบนี้สิบกว่านาที ในที่สุดร่างกายเริ่มแข็ง กระตุกหนึ่งที
และในที่สุด เธอก็เริ่มมีสติ สภาพเมื่อกี้พุ่งขึ้นมาในหัว เหมือนตนเองถูกแก๊งค้ายาวางยาสลบใส่
ก้มหัวมองดูพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของตนเอง เห็นมังกรกำลังเวียนว่ายอยู่ตรงนั้น น้ำตาใสๆสองเส้นไหลออกมาจากดวงตาของหลิวหลิงหลิง
“พวกเหี้ยพวกมึงทำความชั่วไว้มากมาย วันนี้พวกมึงทำให้กูเสื่อมเสีย วันหลังต้องตกอยู่ในตาข่ายของกฎหมาย ได้รับการลงโทษอย่างสาหัสจากกฎหมายแน่นอน พวกมึงรอไว้เลย!”น้ำตาของความอัปยศอดสูไหลลงมา หลิวหลิงหลิงตะโกน
หลินหยางได้ยินเช่นนี้สตั้น ไม่นานก็ตั้งสติกลับมาได้ รู้ว่าหลิวหลิงหลิงคิดมากไปแล้ว
“หลิงหลิง คุณไม่ได้ถูกคนพวกนั้นจับตัวไปแต่อย่างใด คนพวกนั้นถูกจับกุมไปสามคน ถูกตำรวจที่มาช่วยพาตัวไปแล้ว แต่ว่าคุณถูกวางยาปลุกเซ็กและยาสลบ ถ้าไม่หาผู้ชายหนึ่งคน อาจจะอันตรายถึงชีวิต จากนั้นก็เป็นแบบนี้”จางหยว่ที่อยู่ข้างอธิบายด้วยความเสียงดัง
“พี่เยว่?”ได้ยินคำพูดของจางหยว่ หลิวหลิงหลิงเริ่มตั้งสติ
“ใช่ๆ หลิงหลิง พี่เอง!”จางเยว่รีบตอบ
หลิวหลิงหลิงที่อารมณ์เริ่มสงบลง เริ่มย่อยคำพูดของจางเยว่ หลังจากคิดได้ร้องออกมาด้วยความตกใจ หันหน้าไปเห็นใบหน้าของหลินหยาง
มองดูใบหน้าของหลิวหลิงหลิง หลินหยางยิ้มด้วยความอ่อนโยน “หลิงหลิง เมื่อกี้เรื่องมันเร่งด่วน ไม่มีวิธีอื่นจริงๆ คุณทนอีกสักพัก อีกครึ่งชั่วโมงพิษก็ถูกขับออกมาหมดแล้ว”
“คุณ….ตอนนี้ฉันตื่นมาแล้วไม่ใช่เหรอ?”หลิวหลิงถามด้วยความทั้งอายทั้งโกรธ
“ถึงแม้จะตื่นมาแล้ว แต่ว่าในใจคุณก็ยังอยาก…..มีความรู้สึกอยากได้?”หลินหยางพูดด้วยความติดๆขัดๆ
ได้ยินคำพูดของหลินหยาง หลิวหลิงหลิงลองสัมผัสดูดีๆ กลับอดไม่ได้ที่จะเขย่าร่างกายของตนเอง ความรู้สึกเสียวส่งมา ในปากกลับส่งเสียงครางขึ้นมาอีกที
หลิวหลิงหลิงอยากหารูมุดเข้าไปจริงๆ แต่ในใจเธอก็รู้สึกแปลกใจมาก ตนเองเคยตั้งไว้ว่า ครั้งแรกจะให้สามีของตนเอง ถ้าใครกล้ามาบังคับ ตนเองจะฆ่าคนนั้น
แต่หลังจากที่ตนเองพบเจอกับหลินหยาง กลับไม่มีความรู้สึกต่อต้าน กลับมีความรู้สึกให้ความร่วมมือด้วย!คิดไปคิดมา ใบหน้าของหลิวหลิงหลิงเริ่มแดง
“ถ้าตอนนี้แยกกัน มีผลเสียมากต่อร่างกายของคุณ อีกอย่างคงต้องนอนพักเป็นเวลานานจึงจะฟื้นฟู คุณก็ทนหน่อยละกัน”หลินหยางพูดด้วยความอ่อนโยน
“ก็ได้ งั้นคุณเร็วหน่อยละกัน!”หลิวหลิงหลิงหลับตาลง ปล่อยให้หลินหยางทำไป
หลินหยางรู้สึกได้ใจ คำพูดของตนเองมีจริงมีเท็จปะปนอยู่ จริงที่หลิวหลิงหลิงต้องระบาย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำกับตนเอง ถ้าตอนนี้ตนเองเริ่มฝังเข็ม ความจริงก็ถือว่าเสร็จแล้ว
แต่แค่อารมณ์ของตนเองยังเร่าร้อน ฉวยโอกาสนี้ระบายมันออกมา เรื่องที่คุณสมยอมฉันยินดี หลินหยางชอบทำเหมือนกัน
ให้หลิวหลิงหลิงคว่ำไว้ หลินหยางยกดาบสอดเข้าไป เริ่มต่อสู้ด้วยความจริงจัง
ในตอนนั้น ห้องทั้งห้อง ส่งเสียงสูงต่ำออกมาอีกครั้ง
“พี่เยว่ ทำไมพี่อยู่ที่นี่ รีบออกไปสิ?”สิบนาทีผ่านไป กล้ามเนื้อของหลิวหลิงหลิงกระตุกไปหลายที หลังจากเสียวไปหลายทีแล้วเริ่มมีสติขึ้นมา ทำให้เธอรู้ว่าด้านหลังยังมีตากลมโตของจางเยว่จ้องมองอยู่
เห็นหลิวหลิงหลิงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเขินอาย จางเยว่อดไม่ได้ที่จะล้อเลียน “พี่ดูนานขนาดนี้แล้ว คุณมัวแต่มีความสุขกับมัน ถึงตอนนี้จึงคิดได้เหรอ?”
“พี่รีบออกไป!พี่เยว่ พี่ไม่อายเหรอ ขายหน้าจริงๆเลย ไร้ยางอายจริงๆ มีอะไรน่าดู!”ได้ยินจางเยว่ล้อเลียน หลิวหลิงหลิงเกือบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ตะคอกใส่จางเยว่ด้วยความบ้าคลั่ง
