เทพอสูรสยบโลกา – ตอนที่ 401-402

ตอนที่ 401 วิกฤติการณ์(ตอนสอง)

มนุษย์หมาป่าทั้งห้าตนหลังได้รับสัญญาณพวกเขายกขาขึ้นพร้อมกัน ก้าวเท้าถอยหลังไปอย่างช้าๆโดยที่สายตายังมิลดละจากฝูงศัตรูตรงหน้าเลยแม้เพียงวินาทีเดียว พร้อมกับก้าวขากว้างล่าถอยตามคำบัญชาผู้นำของตนอย่างเป็นจังหวะมิเหลื่อมล้ำ

หลินหยางจ้องมองไปยังฝูงค้างคาวไม่ลดละทั้งยังคอยปรายตามองทางด้านหลังพวกเขาทั้งหก เขาสอดส่องเส้นทางทั้งหน้าและหลังของตนมิประมาทเลยแม้แต่น้อย

เขายังคงหวาดระแวงกับการโจมตีแปลกประหลาดและรุนแรงนั้นอยู่ทั้งยังระวังตัวจากค้างคาวปีกเหล็กระดับหกที่สามารถหลุดรอดเข้ามาหลังแนวป้องกันได้

พวกเขากำลังถอยทัพกลับมาทำตามแผนเดิมที่ได้วางเอาไว้ เขาย่อมมิปล่อยให้มันเกิดข้อผิดพลาดใดขึ้นอีกเด็ดขาด ตอนนี้เขาแทบมิกระพริบตาเลยด้วยซ้ำ ใช้สายตาดุจดั่งเหยี่ยวจ้องมองไปยังทั้งสองด้าน

ตอนนี้เขาอยากย้อนเวลากลับไปเพื่อตบกระบาลคนคิดแผนการนี้ขึ้นเสียจริง

เนื่องด้วยแผนการที่ใช้อยู่ปัจจุบันมันสร้างความกดดันให้พวกเขาทั้งหกอย่างแสนสาหัส

หากรู้จะเป็นเช่นนี้เขาคงต้องเพิ่มกำลังพลแม้ซักคนก็ยังดี พวกเขาคงไม่เป็นปัญหามากขนาดนี้

ดูท่าหลังจากกวาดล้างถ้ำค้างคาวเมื่อเขาสามารถกุมชัยชนะมาไว้ในกำมือได้ คงต้องเฟ้นหาผู้ที่มีสติปัญญาสูงส่งคอยวางแผนการรบอย่างจริงจังเสียที

หากยังใช้แต่กำลังและจำนวนเข้าต่อสู้ต่อไปเช่นนี้คงมีสักคราที่พลาดท่าเสียทีให้แก่ศัตรู

ถึงจะคิดเช่นนั้นแต่ก็เป็นการยากที่จะหาคนมีความสามารถในการวางแผนการรบ

ก่อนจะข้ามผ่านประตูสวรรค์สู่โลกอันป่าเถื่อนแห่งนี้เหล่ามนุษย์ทั้งหลายภายในเมืองนั้นล้วนแต่เป็นคนปกติธรรมดา บ้างก็เป็นนักเรียนนักศึกษา ส่วนใหญ่ทำงานเพียงเพื่อหาเงินใช้จ่ายเลี้ยงชีวิตตนเองไปวันๆเท่านั้น

นั่นเพราะโลกที่พวกเขาอาศัยมันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับสถานที่แห่งนี้ ไม่มีการต่อสู้ทุกๆวันผ่านพ้นไปอย่างราบรื่นสงบสุข บางคนยังมิเคยแม้แต่ทะเลาะวิวาทด้วยซ้ำ

ส่วนมนุษย์หมาป่า เอลฟ์ คนแคระและมนุษย์กิ้งก่านั้นแม้จะมาจากโลกที่ไม่ต่างจากสถานที่แห่งนี้มากมายนัก แต่พวกเขาล้วนแต่เป็นกลุ่มที่รักสงบ

จะต่อสู้ต่อเมื่อถูกโจมตีก่อนจากกลุ่มอื่นเพื่อรักษาเผ่าพันธุ์ตนเองก็เท่านั้น

มิใช่ต่อสู้เพื่อความสุขสนานบ้าสงครามแต่อย่างใดหากมิใช่ศัตรูคู่อาฆาตพวกเขามักมิเข้าไปยุ่งมุ่งร้าย

สำหรับมนุษย์หมาป่าและมนุษย์กิ้งก่า พวกเขาเพียงปะทะกันระหว่างกองกำลังเล็กๆเพื่อปกป้องถิ่นอาศัยของตนเอง พวกเขามิจำเป็นต้องวางแผนการรบใดๆเลยด้วยซ้ำ

มีเพียงเหล่าเอลฟ์และคนแคระที่เคยปะทะกันอย่างรุนแรงจนถึงขั้นแตกหักจากการชักจูงของเผ่ามนุษย์นั่นเอง

พวกเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดที่ถูกชักใยโดยมนุษย์ที่โลภมากเท่านั้น ทั้งสองเผ่าเองก็มิได้มีความชำนาญทางด้านการทหารหรือการรบกันระหว่างกองกำลังขนาดใหญ่ จึงมิได้มีความรู้มากมายไปกว่าคนธรรมมาเท่าใดนัก

ผู้คนที่มากเล่ห์เจ้าแผนการมากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมาคงจะมีเพียงฉือเฉียวเท่านั้นที่มีสติปัญญาสูงส่ง แต่น่าเสียดายที่มันได้ตายลงไปเพราะความอวดดีของตนเองเสียแล้ว มิเช่นนั้นเขาคงจะได้คนมีฝีมือเข้ามาร่วมบัญชาการกองทัพได้ดีกว่านี้

ตอนที่ 402 วิกฤติการณ์(ตอนสาม)

วิ้ว~

‘หือ?’ ขณะที่พวกเขากำลังเริ่มกลับมาถอยอีกครานั้น

จู่ๆก็มีเสียงลมหวีดหวิวแว่วเข้ามากระทบกับโสทประสาทรับรู้ของตน

มันคล้ายกับเสียงลูกธนูที่ถูกยิงฝ่าอากาศอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงระหว่างที่มันผ่าชั้นบรรยากาศตามมา

เขามุ่งเน้นสมาธิจ้องมองไปยังต้นตอของเสียงนั้นทันที ซึ่งเป้าหมายมันอยู่ภายในฝูงค้างคาวปีกเหล็กนับพันตัวนั้นเอง เสียงนี้แตกต่างจากการกระพือปีกของพวกมัน

สาดส่องสายตาไปจนทั่วเขามิพบสิ่งใดนอกจากค้างคาวปีกเหล็กระดับสี่และหกที่โบยบินปะปนกันอยู่เป็นกลุ่มก้อน

เขายังคงก้าวเท้าถอยหลังไปเรื่อยๆพร้อมกับจ้องมองไม่ลดสายตา ค้างคาวทั้งฝูงเมื่อมันเห็นผู้บุกรุกขยับถอยเว้นระยะห่างออกไปพวกมันมิต้องรอให้ค้างคาวระดับหกร้องเรียกให้คำสั่ง พวกมันค่อยๆบินคืบเข้ามาอย่างช้าๆคงที่ระยะห่างของทั้งสองฝ่ายเอาไว้ดังเดิม

ทว่าพวกมันมิได้บุกเข้ามาโจมตีแต่อย่างใดยังบินไปมาเหมือนดั่งเคย คล้ายกับว่าพวกมันกำลังรอคอยบางอย่างอยู่

“รีบถอย” เห็นเช่นนั้นหลินหยางมิรอช้าออกคำสั่งเร่งการถอยทันที

การที่ค้างคาวทั้งฝูงจะไม่โจมตีเข้ามาเลยแม้แต่ตัวเดียวเช่นนี้มิใช่เรื่องที่เกิดขึ้นง่ายๆ

ทั้งนี้เขายังย้ำเตือนคนของตนมิให้ประมาทลดความระมัดระวังคงแนวป้องกันอันแข็งแกร่งเอาไว้อยู่ตลอดเวลา

การที่ค้างคาวทั้งฝูงมิโจมตีเข้ามานี้มิใช่เรื่องปกติอันควร พวกมันคงจะถูกบงการอยู่ด้วยคำสั่งของค้างคาวระดับสูงกว่าอย่างค้างคาวระดับหกหรืออาจจะเป็นผู้นำของพวกมัน นั่นแสดงว่าพวกมันมีแผนการโจมตีพวกเขาในแบบที่แตกต่างไปจากเดิม

หลังจากกลับมาถอยอีกครา ครั้งนี้พวกเขาถอยทัพได้อย่างราบรื่นยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

ไม่มีการโจมตีเข้ามาจากค้างคาวปีกเหล็กเลยแม้แต่ตัวเดียว

ราวกับว่าพวกมันเปิดทางให้พวกเขาได้ถอยทัพกันอย่างสะดวก ความเร็วการถอยของพวกเขาทั้งหกเพิ่มขึ้นมากกว่าการถอยคราแรก ทั้งหกยิ้มรื่นก้าวถอยหลังอย่างสบายใจ

ตอนนี้ระยะทางโดยรวมแล้วเกินครึ่งเส้นทางไปเป็นที่เรียบร้อยระยะห่างจากจุดที่พวกเขาอยู่กับทางออกเหลืออีกไม่ไกลเกินเอื้อม

การกลับออกไปอย่างรอดปลอดภัยมิใช่เรื่องเพ้อฝันอีกต่อไป ตราบใดที่ค้างคาวทั้งฝูงไม่โจมตีเข้ามาเช่นนี้พวกเขาก็มิรีรอรีบกอบโกยช่วงเวลาปลอดภัยเช่นนี้อย่างไม่เสียเปล่าเร่งฝีเท้าก้าวถอยหลังกันอย่างรวดเร็ว

ฟุ่บบ~

เสียงประหลาดเกิดขึ้นมาอีกครั้ง

จนถึงเมื่อครู่หลินหยางพึ่งจะลดความสนใจเสียงแปลกๆนี้ไปแล้วเขาหลงคิดว่าตนเองหูแว่วคิดไปเองจนกระทั่งเกิดเสียงแปลกขึ้นมาอีกครั้ง

ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับฝูงค้างคาวเบื้องหน้าพวกมันมิปล่อยให้พวกเขาทั้งหกได้ถอยทัพกลับอย่างปลอดภัยอีกต่อไป

มีค้างคาวราวห้าตัวพุ่งออกมาจากฝูงเป้าหมายของพวกมันมิใช่ใครที่ไหน พวกเขาทั้งหกนั่นเอง

เห็นดังนั้นหลินหยางมิได้ตื่นตระหนกแต่อย่างใดกระชับดาบสั้นภายในมือเตรียมจะฟาดฟันปลิดชีวิตค้างคาวที่เข้าใกล้ตัวเขามาที่สุด แต่ทว่ายังมิทันได้ปะทะ ใบหน้าเขาถอดสีซีดขาวลงทันที เพราะเขาเห็นสิ่งมีชีวิตบางอย่างแฝงตัวเข้ามากับค้างคาวระดับสี่!