ตอนที่ 587 ด้านนอก
หลินหยางเพียงยิ้มตอบรับคำชมเชยนั้นไป
ฉับพลันใบหน้าเขาก็กลับมาเป็นนิ่งขรึมจ้องไปยังแผ่นหลังของปีศาจแวมไพร์ที่เคลื่อนไหวขยุกขยิกก้มเงยง่วนอยู่กับร่างไร้วิญญาณของชายขี้ขลาดที่เหลืออยู่น้อยนิดเช่นเดิม
ตอนนี้ขบวนถอยทัพดูจะเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาบ้างแล้ว กลุ่มคนทยอยถอยกลับไปทีละคนทีละคน ด้านหลังของเขาที่เคยแออัดไปด้วยฝูงชน บัดนี้มืดมิดโล่งเตียนไม่เห็นแม้แต่เงาของมนุษย์
กลุ่มคนที่เคยอยู่ด้านหลังของหลินหยางพวกมันล้วนถอยหนีกลับไปอย่างส่วนลึกของถ้ำกันจนหมดสิ้นแล้ว
ส่วนชายฉกรรจ์ที่พึ่งจะก้าวผ่านช่วงคอขวดระหว่างร่างของแวมไพร์ปีศาจ เมื่อมันสามารถข้ามมาอีกฟากได้แล้วมันย่อมไม่รีรอใช้สองเท้าของตนวิ่งสุดชีวิตหายไปในความมืดกลับไปสมทบกับพักพวกของตนในส่วนลึกตามไปติดๆ
มองไปด้านหน้าไม่พบเหล่าชายฉกรรจ์ที่ยืนกีดขวางทางภายในถ้ำอีกต่อไป พวกมันล้วนแนบตัวกับผนังถ้ำซ้ายขวากันทั้งสิ้น บัดนี้้เหลือคนที่ยังอยู่ที่จุดนี้อีกเพียงหยิบมือไม่ถึงสิบคนเสียด้วยซ้ำ
ชายที่ยืนอยู่หน้าสุดของแถวจากผนังถ้ำทางด้านขวาที่ซึ่งกำลังจะถึงคิวของตนที่จะหลุดพ้นจากปีศาจแวมไพร์ ก็คือชายผู้ระดับสองที่มีสถานะความเร็วมากกว่าคนปกติซึ่งได้รับมอบหมายงานให้เป็นม้าเร็วส่งข้อความถอยทัพให้แก่แนวหน้า ใบหน้าของมันก็ยังซีดขาวตัวสั่นหวาดกลัวดังเดิม
ส่วนผนังถ้ำทางด้านซ้ายก็เป็นอีกรายเขาหลินหยางคุ้นเคยดี มันคือชายร่างท้วมผู้ซึ่งนำทัพบุกเบิกทางหนีให้พวกเขานั่นแล ถึงแม้คราแรกมันจะเป็นทัพแรกที่ได้หนีไปก็เถิด แต่ทว่าสุดท้ายมันกลับกลายเป็นทัพหลักปักหลักต่อสู้กับฝูงศัตรูเสียเอง
เรียกได้ว่าบัดนี้คนทั้งหมดจากที่ยืนอยู่คือคนกลุ่มสุดท้ายของกลุ่มแล้ว
มันน่าแปลกอยู่ไม่น้อยที่กลุ่มแนวหน้าสามารถถอยกลับมาได้อย่างราบรื่นแถมไม่มีค้างคาวปีกเหล็กตัวใดติดตามมาโจมตีตลบหลังพวกเขาเลยสักตัว
แต่เดิมหลินหยางคาดคิดว่าพวกเขาก็คงถอยมาได้อย่างที่หวังแต่ย่อมต้องถูกขัดขวางจากค้างคาวปีกเหล็กอยู่บ้างไม่มากก็น้อย และคงต้องมีผู้เคาะห์ร้ายถูกโจมตีในระหว่างล่าถอยอยู่เช่นกัน แต่มันกลับไม่เป็นดังที่คิดเพราะไม่มีค้างคาวปีกเหล็กตัวใดบินมาให้เห็นในระยะสายตาเลยสักตัวเดียว
แต่เมื่อเป็นเช่นนี้มันก็นับว่าเป็นเรื่องดี
สำหรับค้างคาวระดับสี่ที่อยู่ใกล้ปากถ้ำจนเกือบจะประชิดอยู่แล้วนั้น เหตุที่พวกมันไม่ตามโจมตีไล่หลังกลุ่มแนวหน้ามาก็ย่อมมีเหตุผลที่มีความสำคัญมากกว่ามาฉุดดึงพวกมันไว้ และสิ่งนั้นก็คือ…ทีมระยะใกล้นั่นเอง
ทีมระยะใกล้ที่นำโดยจิ่นเหอและหลิวไห่ได้รับหน้าที่ให้เป็นกองกำลังหลักในการกวาดล้างค้างคาวปีกเหล็กที่เหลืออยู่ ซึ่งนั่นเป็นแผนการที่วางเอาไว้ตั้งแต่เริ่มก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางมาถ้ำค้างคาวนี้เสียอีก
ตอนที่ 588 หายสาปสูญ
ตอนนี้แม้ตัวหลินหยางจะถูกจับกุมกักขังอยู่ภายในทำให้ผู้คนภายนอกถ้ำไม่รับรู้ชะตากรรม หากแผนการที่ถูกระดมความคิดจากคนหลายสิบถูกพังทลายลงเพราะตัวเขา เขาคงมิอาจให้อภัยตนเองได้เป็นแน่
โชคดีที่เหล่าทีมระยะใกล้ยังคงทำตามภารกิจเดิมที่ได้รับมอบหมาย สำหรับความสำเร็จนั้นคงไม่น่าเป็นห่วงมากนัก เพราะแผนที่พวกเขาได้ตระเตรียมมาเป็นอย่างดี ย่อมต้องสำเร็จลุล่วงอย่างแน่นอน
หากเป็นอย่างที่คิดเมื่อเหล่าทีมระยะใกล้กวาดล้างจับกุมค้างคาวปีกเหล็กระดับต่ำจนเสร็จสิ้นหมดแล้ว เมื่อนั้นพวกเขาก็จะบุกเข้ามาภายในถ้ำแห่งนี้ และเมื่อถึงตอนนี้ยามใดเมื่อพวกเขาปะทะกับเจ้าแวมไพร์ปีศาจตนนี้ จะเป็นฝ่ายเขาที่มีเปรียบเหนือมันขึ้นมาทันที
เป็นเรื่องดีที่ค้างคาวปีกเหล็กไม่ไล่ตามแนวหน้ามา ตอนนี้พวกเขาจึงสามารถถอยกลับได้อย่างปลอดภัยแล้ว
ทว่าเมื่อเห็นคนกลุ่มสุดท้ายที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับเขาทั้งสองฝั่งซ้ายขวานี้ ก็เป็นอันยืนยันได้อย่างหนึ่ง นั่นคือมีสมาชิกจำนวนหนึ่งของกลุ่มหายไป
เนื่องจากจำนวนคนที่ยืนอยูุ่เหล่านี้คือคนกลุ่มสุดท้ายที่เหลืออยู่จากแนวหน้า เหล่าชายฉกรรจ์ทุกผู้คนจำต้องก้าวข้ามผ่านตรงจุดนี้ซึ่งมีเขาและแวมไพร์ปีศาจอยู่จุดกึ่งกลาง ทำให้เขาเห็นทุกคนที่ผ่านตนไปทีละคู่ทีละคู่ จึงเป็นไปไม่ได้ที่พวกมันจะผ่านจุดดังกล่าวโดยที่ตัวเขาไม่เห็น
ด้วยเหตุนี้เพียงแค่กวาดสายตาผ่านก็สามารถบอกได้ว่าจำนวนคนนั้นมันมิได้มีมากเหมือนดังเก่า ถึงแม้จะไม่ทราบจำนวนเฉพาะเจาะจงที่แน่ชัด บางทีอาจจะสิบหรือสิบห้าคน
แต่สิ่งที่เขาสามารถบอกได้อย่างมั่นใจก็คือจำนวนคนที่หายไปนั้นมีโอกาศสูงที่พวกมันจะตกตายลงไปเป็นที่เรียบร้อย!
เนื่องจากเส้นทางเดินไปยังปากถ้ำนั้นมีค้างคาวปีกเหล็กทั้งฝูงเฝ้าอยู่ ถึงปัจจุบันจำนวนค้างคาวจะมิมากมายมหาศาลดั่งเก่าก่อน แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ต่ำกว่าหลายร้อยตัวอยู่ดี
ชายฉกรรจ์ที่มีเพียงระดับหนึ่งและสองโดยที่มีอาวุธกระดูกไร้ประสิทธิภาพเหล่านี้ย่อมไม่สามารถตีฝ่าออกไปได้ด้วยจำนวนเพียงสิบหรือสิบห้านายเป็นแน่
ฉะนั้นสิ่งเดี่ยวที่พอจะเป็นไปได้ก็คือพวกมันตายลงด้วยเงื้อมมือของค้างคาวปีกเหล็ก ซึ่งดูแล้วจะมีน้ำหนักมากกว่าข้อสันนิษฐานอื่น
คิดได้เช่นนี้มันก็ช่างน่าเศร้าเสียจริง จำนวนคนที่มีน้อยอยู่แล้วกลับหดลดถอยลงไปอีก แม้จะได้คนกลุ่มใหม่มาสมทบแต่หากดูจากประสิทธิภาพรายบุคคลแล้ว สมาชิกจากกลุ่มหลักนั้นมีค่ากว่าพวกมันยิ่งนัก
แจ๊บ~
มองไปยังแวมไพร์ปีศาจที่กำลังง่วนอยู่กับการทานอาหารที่ลดเหลือน้อยลงเต็มที่ ตอนนี้ร่างไร้วิญญาณของชายขี้ขลาดเหลืออยู่เพียงแค่บริเวณซี่โครงของมันเท่านั้น บริเวณช่วงหน้าท้องของมันไม่เหลือชิ้นส่วนอวัยวะภายในและเนื้อหนังอีกต่อไป
