จำนนรักชายาตัวร้าย – ตอนที่ 114-4 ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีสิ่งมาหักล้างกันได้เสมอ ท่านอ๋องกลัวเมีย
พวกตี้อู่เฉินสมคบกันทำเรื่องชั่วช้า ทำลายต้าโจว คนเช่นนี้ต้องเด็ดหัวมันเท่านั้นจึงจะหายแค้น
ฆ่ามันๆ!
เผชิญหน้ากับบุตรชายที่กำลังแผ่รังสีสังหารคิดแต่จะฆ่าแกงอย่างเดียว ซย่าโหวจวินอวี่ถึงกับกุมขมับ
เมื่อไหร่กันนะที่เขาถึงจะเรียนรู้ที่จะใช้วิถีทางการปกครองในการจัดการแก้ไขปัญหา
ความคิดที่ซย่าโหวจิวนอวี่จะสละบัลลังก์ไปเป็นไท่ซ่างหวงนั้นถูกการกระทำของซย่าโหวฉิงเทียนดับฝันไปเสียแล้ว
“เรื่องนี้ข้าจะให้ฉู่อินไปจัดการ!”
ซย่าโหวจวินอวี่คิดว่า บุตรชายกำลังจะแต่งงาน จึงไม่ควรที่มือของเขาจะเปื้อนเลือด
ดังนั้นเรื่องนี้ให้ฉู่อินไปจัดการจะดีที่สุด!
“เจ้านะ…กำลังจะแต่งงานอยู่แล้ว เพลาๆ มือลงบ้างเถอะ”
“เจ้าไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น หน้าที่หลักของเจ้าในตอนนี้ก็คือช่วยเหลือเฟยเยียนจัดการงานที่ต้องทำหลังจากกาฬโรคนี้เพลาลงไป!”
“อีกอย่าง ลองคิดเรื่องงานแต่งงานให้มากๆ เจ้าลองไปถามเฟยเยียนดูว่านางคิดเช่นไร อยากจะได้งานแต่งงานแบบไหน ถามแล้วก็มาบอกข้า! ข้าจะเป็นธุระจัดการให้!”
ซย่าโจวจวินอวี่รู้ดีว่าเรื่องแบบนี้บุตรชายอาจจะหลงลืมไปได้ ดังนั้นจึงออกคำสั่งให้เขาไปสอบถามความคิดเห็นของอวี้เฟยเยียนเสียเลย
ลูกชายแต่งลูกสะใภ้ทั้งที ในชีวิตมีเพียงครั้งเดียว
อวี้เฟยเยียนมีฐานะขนาดนั้น งานแต่งงานจึงจะต้องจัดให้นางพึงพอใจมากที่สุด!
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยาของพวกเขาในภายภาคหน้า!
ฮ่องเต้ทรงเอ่ยเตือนขึ้น ทำให้ซย่าโหวฉิงเทียนจึงได้นึกถึงการขอแต่งงานที่หนานกงจื่อหลิงเคยว่าเอาไว้ขึ้นมา
เขายังไม่รู้เลยว่าจะจัดการขอนางแต่งงานอย่างไร เห็นทีว่าจะต้องหาเวลาขบคิดเรื่องสักหน่อยเสียแล้ว!
เพราะอวี้เฟยเยียนกลับมาได้ทันเวลา กาฬโรคจึงถูกยับยั้งได้อย่างรวดเร็ว ราชสำนักก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทำให้ชาวเมืองยังไม่ทันได้รับรู้ถึงความอันตรายของโรค เรื่องนี้ก็จบลงเสียแล้ว
จนกระทั่งฮ่องเต้ป่าวประกาศถึงแผนชั่วของอาณาจักรเสวี่ยออกไป ทุกคนถึงได้รับรู้ว่า เรื่องนี้เป็นฝีมือของอาณาจักรเสวี่ย!
ภายในเวลาชั่วพริบตา อวี้หลัวช่าได้รับการชื่นชมอย่างล้นหลามจากประชาชน ส่วนอาณาจักรเสวี่ยกลับกลายเป็นหนูจนตรอกข้างถนนทันที
คราวนี้ซย่าโหวจวินอวี่กลับเลือกใช้วิธีการที่เกินความคาดหมายด้วยการ ‘เลือกตั้ง’ จากเสียงส่วนใหญ่ ให้ประชาชนทุกคนได้เข้ามามีส่วนร่วม ตัดสินวิธีการลงโทษอูลู่ลู่และคณะทูตแห่งอาณาจักรเสวี่ย
ซึ่งประชาชนทุกคนโกรธแค้นพวกเขาเข้ากระดูกดำ
ไร้มนุษย์ธรรม!
จิตใจมืดดำต่ำช้า!
ใช้การแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์บังหน้า แต่กลับมาสร้างเรื่องราวความวุ่นวาย หวังจะทำลายต้าโจว!
พวกเขาสมควรตาย!
ผลการลงคะแนนเสียงที่ออกมานั้นเป็นไปตามที่ซย่าโหวจิวนอวี่คาดการณ์เอาไว้ ทุกคนเทใจให้ฮ่องเต้ลงโทษตายให้กับชาวเสวี่ย
สุดท้ายซย่าโหวจิวนอวี่จึง ‘ทำตามเสียงเรียกร้องของประชาชน’ ตัดสินโทษตายให้กับคณะทูตแห่งอาณาจักรเสวี่ย
วันที่ประหารชีวิตพวกเขานั้น ฟ้าเปิด ท้องฟ้าแจ่มใสไร้เมฆดำใดๆ
ทั่วทุกหัวระแหงของเมืองหลวงไร้ซึ่งผู้คน เพราะทุกคนต่างไปรวมตัวกันที่ลานประหารเพื่อสังเกตการณ์ รวมทั้งเรื่องราวที่อูลู่ลู่แสดงอากัปกิริยาโง่เขลาเบาปัญญาต่อหน้าพระพักตร์ในวังหลวง ไม่รู้ว่าแพร่งพรายออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่
นางถึงกับคิดจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างใต้เท้าอวี้หลัวช่าและใต้เท้าซย่าโหวฉิงเทียน!
ก็ยิ่งสมควรตาย!
ครั้นเมื่อศีรษะของอูลู่ลู่ร่วงหล่นลงบนพื้น ประชาชนทั้งชายและหญิงต่างก็พากันปรบมือโห่ร้องด้วยความดีใจ
ก่อนหน้านี้ ครั้นเมื่อข่าวที่ว่าอวี้หลัวช่าและหลินเจียงอ๋องเป็นคนรักกันขณะอยู่ที่ฉินจื้อแพร่สะพัดออกมาจนถึงต้าโจว ประชาชนยังไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไรนักว่าจะเป็นไปได้
ใต้เท้าหลัวซ่าออกจะอ่อนโยนอ่อนหวาน จิตใจงดงาม แล้วจะไปชอบพอหลินเจียงอ๋อง ดาวนพเคราะห์แห่งความโชคร้ายผู้เ**้ยมโหดได้อย่างไรกัน!
ในใจของใครหลายคนกำลังกลัดกลุ้มกังวล รู้สึกว่าเรื่องนี้จะต้องมีความนัยแอบแฝงอยู่เป็นแน่!
ไม่แน่นะว่าซย่าโหวฉิงเทียนอาจจะใช้วิธีการข่มเหงน้ำใจบีบบังคับนางก็เป็นได้!
โดยส่วนแล้วตัวประชาชนทั่วไปต่างก็รู้สึกว่า หลิงเจียงอ๋องจอมโหดมิใช่คนดี
จวบจนกระทั่งได้เห็นซย่าโหวฉิงเทียนคอยเป็นธุระช่วยเหลือเรื่องต่างๆ ในช่วงเวลาที่เกิดโรคระบาด เขาเชื่อฟังคำสั่งการของอวี้เฟยเยียนอย่างเคร่งครัด ทุกคนถึงได้เข้าใจในที่สุดว่าอะไรที่เขาเรียกว่า ทุกสิ่งย่อมมีสิ่งที่มาหักล้างกันได้เสมอ!
หลิวเจียงอ๋องผู้โหดเ**้ยมร้ายกาจ เมื่ออยู่ต่อหน้าอวี้เฟยเยียนราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ผู้คนที่เดิมทีไม่เอาใจช่วยเขาสักเท่าไหร่ก็ค่อยๆ เปลี่ยนความคิด
ถึงแม้ว่าภาพลักษณ์ของซย่าโหวฉิงเทียนในหลายปีที่ผ่านมาจะไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่นัก ชื่อเสียงความโหดร้ายเลื่องลือขจรไปไกล แต่หากคิดให้ละเอียดถี่ถ้วนแล้วละก็ จะพบว่าคนที่เขาสังหารไปนั้นล้วนแต่เป็นคนชั่วทั้งสิ้น เขาไม่เคยสังหารคนดีทั้งยังไม่เคยทำเรื่องชั่วร้ายแต่อย่างใด
บัดนี้ มีราชนิกุลคนไหนบ้าง ที่กล้าเหิมเกริม
ยังมีเหล่าขุนนางสำคัญของราชสำนักที่ล้วนแต่ปฏิบัติหน้าที่เพื่อบ้านเมืองอย่างเต็มกำลัง มีคนไหนบ้างที่กล้าประมาทเลินเล่อ
อาณาจักรโดยรอบอย่างซีเย่ว์และฉินจื้อที่เคยสบประมาทรังแกต้าโจวมานาน บัดนี้กลับกลายเป็นอาณาเขตของต้าโจวไปแล้ว!
พูดไปพูดมา ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์มากที่สุดก็คือประชาชน!
เมื่อผู้คนค่อยๆ รับรู้ถึงสิ่งเหล่านี้ แน่นอนว่าฐานะของซย่าโหวฉิงเทียนในใจของทุกคนย่อมต้องสูงขึ้นยิ่งกว่าเดิม
เสียสละตนเอง ส่งเสริมผู้อื่น!
หลินเจียงอ๋องต้องถูกเข้าใจผิดมาหลายปีโดยไร้ความผิด ต้องแบกรับเสียงด่าทอ โดยที่ไม่เคยออกมาอธิบาย
ลูกผู้ชายที่ทำความดีโดยไม่เอ่ยนามเช่นนี้ต่างหากจึงจะเป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้อย่างแท้จริง!
ดังนั้น ประชาชนจากที่คัดค้านกลับกลายเป็นสนับสนุนความรักของซย่าโหวฉิงเทียนและอวี้หลัวช่าอย่างแข็งขัน
เวลาผ่านไปจนกระทั่งราวต้นเดือนสิบเอ็ด ประมุขแห่งสกุลอวี้ก็เดินทางกลับถึงเมืองหลวง ณ ขณะนั้นทั่วทั้งเมืองหลวงต่างก็กำลังกระหึ่มกึ่งก้องไปด้วยเสียงเรียกร้อง ‘ใต้เท้าอวี้หลัวช่า กรุณาแต่งงานกับใต้เท้าฉิงเทียนด้วยเถิด’
“จิ้งจอกเฒ่า! จิ้งจอกเฒ่าโดยแท้!”
อวี้จิงเหลยเดินไปเดินมาเป็นหนูติดจั่นอยู่ในห้องหนังสือจวนจงอี้โหว
ที่ฮ่องเต้ทรงให้ซย่าโหวฉิงเทียนมาช่วยจัดการเรื่องโรคห่าระบาดในครั้งนี้ เท่ากับเป็นการช่วยเขาหาเสียงนั่นเอง!
ตอนนี้ผู้คนต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าซย่าโหวฉิงเทียนเป็นคนดี ขอให้อวี้เฟยเยียนแต่งงานกับหลินเจียงอ๋อง
ฮ่องเต้กำลังทรงใช้วิธีนี้บีบให้เขาผู้เป็นปู่ตอบตกลง!
