บทที่235 ความสามารถที่แสดงออกมาของเทพธิดา เวิน ทำทุกคนตะลึงตาค้าง (7)
หลิวฉินอึ้งไปอย่างแรง แล้วจ้องมองเธออย่างตะลึง เธอคิด ยังไงก็คิดไม่ถึงเลยว่าเป็นลั่วจึงจะพูดแบบนี้ออกมา นี่ นี่มัน ไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด
“แบบนี้ก็ได้เหรอ พี่สะใภ้สามนี่มันเจ๋งจริงๆ “ครั้งนี้เสี่ยวซี ถึงกับปรบมือชื่นชมเลย แววตาประกายแวววาวนั้นเต็มไป ความตะลึงและยกย่อง
และคนอื่นที่ได้ยินคำพูดเช่นนี้ของเวินลั่วฉิง ต่างก็หลุดข่า
ออกมา
ผู้หญิงคนนี้ ช่างทำให้คนประหลาดใจจริงๆ
เธอรังแกคนอื่นอย่างไร้เหตุผลเช่นนี้ ดูแล้วก็ฟินเป็นอย่าง
มาก
“เธอ เธอมันเจ้าเล่ห์ ไม่มีเหตุผล”หลังหลิวฉินได้สติ ก็ ตอบกลับด้วยความโกรธ
“ใช่ ปกติในเวลาที่สามารถเจ้าเล่ห์ใต้นั้น ฉันคิดว่าไม่ จำเป็นต้องจริงจังมากเกินไปจริงๆด้วย”เวินลั่วฉิงต่อยๆยิ้ม ขึ้นมาที่ริมฝีปาก รอยยิ้มบนใบหน้านั้นสดใสมาก “เพราะ ฉะนั้น เธอน่ะ ก็ไม่ต้องจริงจังมากเกินไป เล่นได้ ก็เล่น… “ถ้าเป็นไม่ได้ล่ะ”หลิวฉินตะลึงเมื่อรู้ว่าคำพูดต่อไปจะเป็น
อะไร
“ถ้าเล่นไม่ได้ เธอก็โดนเล่นแทนนะสิ”เวินลั่วฉึงจ้องมอง เธอแวบหนึ่ง อธิบายให้เธอเข้าใจอย่างใจดี
“เสี่ยวซีถึงกับหลุดข่าออกมา คำพูดนี้ของพี่ สะใภ้สามนั้นยอดสุดๆไปเลย หลิวฉินนิ่งอึ้งไปทันที เขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างเกลียดชังแต่ก็
“พรืด…
ทำอะไรไม่ได้
เวินลั่วฉิงหยิบมีดปอกผลไม้ขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเล่นแกว่งไป
มา
“เธอทำฉันเป็นแบบนี้แล้ว เธอยังจะทำอะไรอีก”หลิวฉิน ตกตะลึงอย่างแรง สีหน้าได้เปลี่ยนเป็นซีดอย่างรวดเร็ว แล้ว อดตัวสั่นไม่ได้
“พูดแบบนี้แล้วกัน คนอย่างฉันไม่ผูกพยาบาท เพราะถ้ามี ความแค้น ฉันก็จะชำระตรงนั้นเลย แถมฉันก็ยังมีนิสัยอีก อย่างหนึ่ง คนอื่นแตะต้องฉันแค่ส่วนเดียว แต่ฉันต้องทำ กลับเขาสิบส่วนอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้น บัญชีนี้ก็คงต้อง ชำระแล้วสิ”เงินลั่วชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย นิ้วดีดที่ปลายมีด ปอกผลไม้เบาๆ
เป็นการข่มขู่ที่ทำให้ตกใจกลัวเป็นอย่างมาก “เวินลั่วชิง นี่เธอใช้อำนาจรังแกคนไม่มีทางสู้”หลิวฉิน ตกใจกลัวจนเหงื่อซึมไปทั่วแผ่นหลัง อยากหนี แต่เสื้อผ้าบน ตัวเธอก็เป็นเศษผ้าแล้ว จึงออกไปไม่ได้
“ใช่ ฉันใช้อำนาจรังแกคนไม่มีทางสู้ แล้วเธอจะทำไหม บอกเธอตามตรงว่าอำนาจของฉันมันใหญ่มากด้วย นะ”เงินลั่วชิงไม่คิดปกปิดแม้แต่น้อย แถมเธออย่างยอมรับ อย่างไม่ปิดบังว่าใช้อำนาจรังแกเธอจริงๆ
เย่ซื่อเฉินแววตาประกายเล็กน้อยในขณะจ้องมองภาพ เธอใช้อำนาจของใคร ของเขา หรือของถังไปเชียน
ตอนนี้อยู่เมืองA เธอจะใช้อำนาจก็ต้องใช้อำนาจของเขา และต้องเป็นอำนาจเขาเท่านั้น
“เงินลั่วชิง เธออวดดีเป็นเพราะในบริษัทมีคนให้ท้ายอยู่ ใช่ไหม”หลิวฉินเกลียดจนถึงขั้นสุด และกลัวไปถึงขั้นสุดเช่น กัน
เมื่อนึกได้ว่าเป็นลั่วนิ่งอวดดีขนาดนี้ ในบริษัทต้องมีคน ค่อยให้ท้ายอย่างแน่นอน ตอนนี้เธอเสียใจภายหลังแล้ว
จริงๆ
เงินลั่วชิงขมวดคิ้ว ไม่ยอมรับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธ
พูดอย่างเคร่งครัด ในบริษัทมีคนให้ท้ายเธอจริงๆด้วย แถมคนให้ท้ายนี้ยังไม่ใช่เล็กๆเสียด้วย “ซี ฉันรู้แล้ว เลขาหลิวเป็นคนให้ท้ายเธอใช่ไหม เธอต้อง นอนกับเลขาหลิวมาแล้วใช่ไหม”หลิวฉินตกใจกลัวจนสั่นไป ทั้งร่าง แต่เธอก็ยังจะแอบหลอกถามเวินสั่วฉิง
ในอีกห้องหนึ่ง เย่ซือเฉินเมื่อได้ยินสิ่งที่หลิวฉินพูด แววตาทั้งสองข้างที่คมกริบดั่งมีดปาดตรงไปที่เลขาหลิว
เลขาหลิวจ้องมองสายตาเยือกเย็นที่ส่งมาของท่าน ประธานแล้วนั้น ก็รู้สึกหวาดเสียวอย่างรุนแรง “ประธาน ผม ถูกปรักปรำ…”เรื่องแบบนี้ดึงเขาไปยุ่งด้วยได้ไง เขาทำไม ซวยขนาดนี้นะ
ชื่อเฉินรู้อยู่แล้วแหละว่าเลขาหลิวนั้นถูกปรักปรำ เพียง แต่ เรื่องแบบนี้คนที่ถูกกล่าวถึงนั้นทำไมไม่ใช่เขา แต่เป็น เลขาหลิว เรื่องนี้ทำให้เขากลุ้มใจเป็นอย่างมาก
“หลิวฉิน คำพูดนี้ ถ้าหากเธอเผยแพร่ออกไปแบบนี้ ฉัน กล้ารับประกันว่าเธอได้ตายอย่างน่าอนาถแน่”เวินลั่วฉิงผงะ จู่ๆก็หัวเราะออกมา
เธอกับเลขาหลิวงั้นเหรอ
คำพูดนี้ถ้าลอยไปถึงหูเย่ชื่อเฉินเข้า ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมี ผลอะไรตามมาได้
“ทำไม เธอกลัวงั้นเหรอ”หลิวฉินคิดว่าเงินลั่วฉิงเริ่มกลัว แล้ว ใบหน้าจึงแสดงความได้ใจออกมา “ฉันน่ะไม่กลัว จะร้อนใจก็ไม่ใช่ฉันที่ร้อนใจ จะได้มีคน ร้อนใจเกิดขึ้นแน่”เวินรั่วจึงหัวเราะออกมา
ไม่ว่ายังไง เธอก็เป็นภรรยาของเย่ซื้อเฉิน หากได้เผยแพร่ คำพูดแบบนี้ออกไปจริงๆ ถึงพวกเขาจะแต่งงานกัน โดยมีข้อ ตกลง ไม่เกี่ยวข้องกับความรัก แต่นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย
“คำพูดนี้ของพี่สะใภ้สามนั้นมีเหตุผล จะร้อนใจก็ต้องเป็น พี่สามร้อนใจสิ แต่ว่าพี่สาม เรื่องนี้เธอจะร้อนใจใช่ ใหม”เสี่ยวชีจ้องมองเยชื่อเฉิน แล้วแกล้งถาม
“พี่สามตอนนี้ดูเหมือนจะฆ่าคนตายอยู่แล้ว แกว่าพี่สาม ร้อนใจไหมล่ะ”จี้หซีเห็นท่าทางของเย่ซื้อเฉินเข้า ก็เม้มปาก อย่างแรง พี่สามในท่าทางแบบนี้น่ากลัวจริงๆ
“เวินลั่วชิง ฉันไม่เชื่อหรอก เธอจะกล้าฆ่าฉันหรือไง “แม้ หลิวฉินจะกลัว แต่ก็รู้สึกว่าไม่ว่าจะยังไง เวินลั่วฉิงก็ไม่กล้าจะ ฆ่าเธอแน่
“เธอลองดูไหมล่ะ”เป็นลั่วจิ้งหรี่ตามอง ในระหว่างที่พูด มีดปอกผลไม้ในมือเวินลั่วฉิงได้เข้าไปกรีดลงบนตัวหลิวฉิน อย่างรวดเร็ว
ครั้งนี้ มีดนั้นกรีดโดนบนตัวหลิวฉินอย่างจัง แต่ว่าไม่ได้ ถูกกรีดในที่ๆเห็นได้ชัดเจน แต่กรีดโดนตรงเอวของเธอ
การกรีดครั้งนี้ เธอทำเพื่อผู้หญิงคนอื่นๆที่ถูกหลิวฉีน
ทำร้าย
” โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย”มีดกรีดลงไปทีเดียว เลือดก็ไหลออกจาก เอวของหลิวฉิน แต่ว่าบาดแผลไม่ได้ลึก เลือดก็ไหลออกมา
ไม่เยอะ
ครั้งนี้ ทำให้หลิวฉินหวาดผวาเป็นอย่างมาก จึงทำให้ไม่ สนใจเสื้อผ้าในที่อยู่ร่างกายอีกต่อไป กรีดร้องวิ่งออกไปทาง
ประตู
ตอนนี้ในสายตาของหลิวฉินเวินลั่วฉิงนั้นเป็นคนบ้า
เรื่องอะไรเป็นลั่วฉิงกล้าทำทั้งนั้น และอาจฆ่าเธอขึ้นมา จริงๆก็ได้
ครั้งนี้ เป็นลั่วนิ่งไม่ห้ามเธอไว้อีก
เพราะ เป็นลั่วฉิงไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่มาก
เธอไม่อยากให้เรื่องนี้ลอยไปถึงหูเย่ซื้อเฉินเข้า
เรื่องนี้ถึงจะจัดการเสร็จแล้ว แต่เป็นลั่วฉิงไม่รู้ว่า
ยังมีเรื่องที่ใหญ่กว่านั้นกำลังรอเธออยู่
นัยน์ตาเยซื้อเฉินยังคงจ้องภาพในกล้องวงจรปิดเช่นเดิม เขารู้ วันนี้ที่เธอปล่อยหลิวฉินไปง่ายๆแบบนี้ เพราะไม่อยาก ให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อยากให้คนรู้มากมายมากนัก พูดตามตรงคือไม่อยากให้เขารู้นั้นเอง
เพราะฉะนั้น ผู้หญิงคนนี้ทำได้ทุกอย่างเพื่อปิดบังไม่ให้เข้า
รับรู้
นัยน์ตาเย่ซื่อเฉินขุ่นลงเล็กน้อย เอาโทรศัพท์ออกมา คิด อยากจะโทรหาเธอ เพียงแต่โทรศัพท์เขายังไม่ได้กดโทร ออกไป ในอีกห้องหนึ่งนั้น โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงก็ดังขึ้นมา
“รุ่นพี่….”เวินลั่วฉิงจ้องโทรศัพท์แป๊บ หนึ่ง ไม่รอใดๆทั้ง สิ้น ก็กดรับอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากเธอค่อยๆยิ้มอ่อนๆออกมา อย่างเบาๆ แต่ก็ชัดเจนมาก
“รุ่น รุ่นพี่เหรอ รุ่นพี่อะไรแบบนี้ส่วนมากจะแอบคบกัน อย่างลับๆกันได้ง่ายสุด แถมดูจะท่าทางที่แสดงออกของพี่ สะใภ้สามแล้ว ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับรุ่น พี่คนนั้น พี่สาม พี่ต้องระวังแล้วล่ะ”เสี่ยวซีในตอนนี้ไม่ได้พูด เพื่อจะให้เรื่องมันความวุ่นวาย แต่พูดตามความเป็นจริง
แววตาถังหหลินประกายเล็กน้อยแวบหนึ่ง
แววตาเย่ซื้อเฉินขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด รุ่นพี่ ถังไป๋เชียนงั้น
เหรอ
ถังไปเชียนโทรหาเธองั้นเหรอ
ถังไปเขียนโทรหาเธอในเวลานี้คิดทำอะไรกันแน่ เธอได้รับสายที่โทรมาจากถังไป๋เขียนต้องดีใจขนาดนั้น
เลยเหรอ
แต่งงานกับเธอนานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเพิ่งจะเคย เห็นเธอยิ้มอย่างอ่อนโยน และสดใส
ที่สำคัญนั้นมันมาจากใจจริง ไม่ปิดซ่อน
ถังไป๋เฉียนโทรมาหาเธอ เธอจึงยิ้มออกมาอย่างดีใจงั้นเห
รอ
เขาเพิ่งจะสังเกตเห็น ว่าเมื่อก่อนความอ่อนโยนที่เธอ แสดงออกมาต่อหน้าเขานั้นเป็นของปลอม
ทั้งหมดเป็นของปลอมทั้งนั้น
ดี ดีมาก ดีมากจริงเสียด้วย
