บทที่ 425 คุณชายสามเย่บอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ（3）
แน่นอน ที่วันนี้เย่ซือเฉินแกล้งทำเป็นสนิทสนมกันกับผู้หญิงคนนั้น ถังไป๋เชียนรู้สึกว่าเป็นความสุขที่ไม่คาดคิด ไม่ว่าเมื่อก่อนเวินลั่วฉิงจะชอบหรือว่าไม่ชอบเย่ซือเฉิน ตอนนี้ถ้าเวินลั่วฉิงเห็นเย่ซือเฉินที่เป็นแบบนี้ เรื่องราวระหว่างพวกเขาก็น่าจะจบลงแล้ว
“เป็นยังไง ？สังเกตเห็นไหม ？” ตอนนี้ถังไป๋เชียนอารมณ์ดีมาก พูดได้ว่าจิตใจเร่าร้อนฮึกเหิม
คืนนี้ เขานั่นแหละเป็นผู้ชนะตัวจริง ไม่ว่าเย่ซือเฉินจะวางแผนยังไงก็แพ้ให้เขาอยู่ดี
“อืม ”เวินลั่วฉิงพยักหน้าเบาๆตอบไปคำนึง
“ดี”ถังไป๋เชียนยิ่งได้ใจ ความหมายของเวินลั่วฉิงคือไม่มีปัญหาแล้ว เขาเชื่อในความสามารถของเธอมาตลอด
ถ้าเป็นแบบนี้แล้ว ต่อไปภารกิจนี้ก็จะไม่มีปัญหาอะไรอีกแล้ว
จะว่าไป เขายังต้องขอบคุณเย่ซือเฉินซะอีก ถ้าไม่มีเย่ซือเฉิน เขาก็จะไม่ได้รับคดีแบบนี้
พูดจริง คดีนี้ไม่ได้มีอันตราย แค่ต้องการให้เวินลั่วฉิงปรากฏตัว ถังไป๋เชียนเข้าใจ เย่ซือเฉินก็แค่อยากให้เวินลั่วฉิงปรากฏตัว ดังนั้น ก็จะไม่ให้มีอันตรายในคดีนี้แน่นอน เย่ซือเฉินก็ถือว่าพยายามเต็มที่แล้ว
เสียดายถึงตอนสุดท้าย เย่ซือเฉินกลับกลายเป็นว่าลำบากแทนคนอื่น
มือของถังไป๋เชียนที่โอบอยู่ตรงเอวของเวินลั่วฉิงใช้แรงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย อยากจะดึงให้เวินลั่วฉิงเข้าใกล้เขาอีกหน่อย ภารกิจได้เสร็จสิ้นแล้ว ในเวลานี้ถังไป๋เชียนไม่กดดันเลยสักนิด
ในเวลานี้ถังไป๋เชียนแค่อยากจะโจมตีเย่ซือเฉินให้หนักๆ
ถึงแม้ตอนนี้เย่ซือเฉิน จะไม่ได้มองไปที่เวินลั่วฉิงโดยตรง แต่ว่าถังไป๋เชียนรู้ดี สถานการณ์ระหว่างเขาและเวินลั่วฉิง เย่ซือเฉินจะคอยติดตามอยู่ตลอดเวลา
ดังนั้น ถังไป๋เชียนตั้งใจที่จะทำให้เย่ซือเฉินดู
เวินลั่วฉิงรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของเขา ดวงตาสั่นไหว มองไปที่เขาครั้งนึงอย่างรวดเร็ว จู่ๆก็พูดว่า：“ภารกิจในคืนนี้ของฉันได้เสร็จสิ้นแล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะ ”
เธอมาในวันนี้ ก็เพราะจะแอบสังเกต ภารกิจของเธอได้เสร็จสิ้นแล้ว เธออยากกลับไปเร็วๆ
สถานที่แบบนี้ เธอไม่ชอบอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นวันนี้ยังมีเย่ซือเฉินอีก
“ ผมยังมีธุระนิดหน่อย รอก่อน ผมกลับไปกับคุณด้วย ”ถังไป๋เชียนสะดุ้งเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาคิดไม่ถึงเลยว่าจู่ๆเธอจะบอกว่าอยากกลับไป
เขายังคิดที่จะทรมานเย่ซือเฉินอยู่เลย เขาอยากเห็นเย่ซือเฉินเกลียดเขาจนกัดฟันแล้วทำอะไรไม่ได้ เขายิ่งอยากเห็นเย่ซือเฉินโกรธจนเป็นบ้า บางทีถึงตอนนั้นโม่เซินก็มีโอกาส กำจัดเย่ซือเฉินได้แล้ว
ดังนั้น เขาไม่อยากให้เธอกลับเร็วขนาดนี้
“ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้ ”เวินลั่วฉิงปฏิเสธคำแนะนำของเขาโดยตรง เธออยากกลับไปอยู่กับลูกๆทั้งสองเร็วๆ เธอรู้ว่าหลังจากผลการประเมินของถังหลินออกมาแล้ว เธอจะต้องกลับไปที่เมืองAแน่นอน ถึงตอนนั้นก็ไม่สามารถที่จะอยู่กับลูกๆทั้งสองได้อีก
“ฉิงฉิง รอผมด้วย ”จู่ๆมือของถังไป๋เชียนที่โอบเอวของเธอไว้ก็โอบจับแน่นขึ้น เห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้เธอจากไป
“ภารกิจของฉันได้เสร็จสิ้นแล้ว ยังมีเรื่องอะไรอีกไหม ？”เวินลั่วฉิงมองเขา น้ำเสียงสงบเหมือนปกติ แต่ว่ายังมีความสงสัยอยู่เล็กน้อย
ทุกครั้งที่ภารกิจเสร็จสิ้น พวกเขาก็จะรีบจากไปอย่างรวดเร็ว วันนี้เขาเป็นอะไร ？
ถังไป๋เชียนแอบสะดุ้งในใจ เขารู้ดีว่าเธอสังเกตได้ละเอียดแค่ไหน เขาจะต้องไม่ให้เธอสังเกตได้ ดังนั้นเขาจึงต้องปล่อยมือที่จับเอวของเวินลั่วฉิงไว้
เย่ซือเฉินสังเกตเห็นสิ่งนี้ด้วยดวงตาที่แหลมคม เขาทายได้ว่าเวินลั่วฉิงจะจากไป แล้วเขาก็ลุกยืนขึ้น เดินออกไปข้างนอกก่อนที่เวินลั่วฉิงจะจากไป
ถังไป๋เชียนเห็นเย่ซือเฉินเดินออกไปข้างนอก กะพริบตาอย่างรวดเร็ว อยากจะดึงเวินลั่วฉิงกลับมาอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว แต่ว่าเวินลั่วฉิงได้เดินออกมาสองก้าวแล้ว เขาจะดึง ดึงกับความว่างเปล่า ดึงไม่โดนเธอ
ถังไป๋เชียนอยากจะเดินไปหยุดเวินลั่วฉิง แต่ว่าร่างกายเขายังไม่ทันขยับ รูปร่างที่สูงใหญ่ก็มาบังอยู่ตรงหน้าเขา
ถังไป๋เชียนสะดุ้งเล็กน้อย ขยับไปอีกข้างโดยจิตใต้สำนึก แต่ว่ารูปร่างที่สูงใหญ่ก็ขยับไปอีกข้างด้วย ถังไป๋เชียนขยับไปที่ไหนเขาก็ไปยืนบังที่นั่น
ยังไงก็บังอยู่ตรงหน้าของถังไป๋เชียนจนมิด นี่เป็นการตั้งใจมาบังถังไป๋เชียนชัดๆ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนของเย่ซือเฉิน
อีกฝั่ง หลี่ยุ่นเห็นเย่ซือเฉินลุกขึ้นแล้วเดินไปข้างนอก กะพริบตา รีบตามให้ทันเขา หลี่ยุ่นคิดว่าเขาควบคุมไม่ไหวแล้ว เธอก็เลยต้องตามไว้ดีๆ ต้องไม่พลาดโอกาสแบบนี้เด็ดขาด
หลี่ยุ่น ยังแกล้งเดินไปอยู่ข้างๆเย่ซือเฉิน มือข้างนึงไปควงแขนของเขาไว้
เย่ซือเฉินไม่ชอบ แต่ก็ทนไว้ ละครบางอย่างแสดงให้เนียนเต็มที่
ตอนนี้เวินลั่วฉิงก็เดินออกไปข้างนอก เธอกับเย่ซือเฉินเดินไปในทิศทางเดียวกัน ก็เลยเห็นเย่ซือเฉินที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอ และผู้หญิงที่ควงแขนของเย่ซือเฉินไว้
มุมปากของเวินลั่วฉิงกระตุกเล็กน้อย
นั่นแน่นะ พัฒนาได้ไวจริง เร็วมากๆ คุณชายสามเย่สุดยอดจริงๆ ฝีมือการจีบสาวสามารถที่จะไปขอจดบันทึกสถิติโลกได้เลย
หลังจากที่เย่ซือเฉินจากไป ลาปาตี๋พวกเขาอยากตามไปด้วย แต่ก็ถูกคนของเย่ซือเฉินขวางกั้นไว้
ลาปาตี๋มองดูเงาด้านหลังของเย่ซือเฉิน หรี่ตาลง แล้วสายตาก็ไปตกอยู่ที่หลี่ยุ่นที่แขวนแขนของเย่ซือเฉินไว้ ยิ้มอย่างเย็นชา
เย่ซือเฉินจับยาก ผู้หญิงที่จับเย่ซือเฉินได้ ปกติรอบๆของเย่ซือเฉินจะไม่มีผู้หญิงเลยสามารถตามอยู่ข้างหลังของเย่ซือเฉินได้ สนิทกับเย่ซือเฉินขนาดนี้ ความสัมพันธ์ของผู้หญิงคนนี้กับเย่ซือเฉิน จะต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ
หลังจากที่ถังไป๋เชียนเห็นเย่ซือเฉินเดินออกมาจากห้องโถงไม่นาน เวินลั่วฉิงก็เดินออกจากห้องโถงด้วย ถังไป๋เชียนหนักใจเล็กน้อย เขารู้ว่าเย่ซือเฉินจะต้องรอเวินลั่วฉิง อยู่ข้างนอกอย่างแน่นอน
เขาคิดแล้วคิดอีก แต่ก็คิดไม่ถึงเรื่องนี้เลย
ตอนแรกเขาอยากเห็นเย่ซือเฉินกังวลหรือร้อนใจจนกระโดดเท้า แต่ว่าตอนนี้กลับเป็น……
ตอนเวินลั่วฉิงออกจากห้องโถง มองไปรอบๆ ก็ไม่ได้สังเกตเห็นใครเลย และก็ไม่เห็นเย่ซือเฉิน เวินลั่วฉิงถอนหายใจ แล้วแอบตลกเล็กน้อย เมื่อกี้เย่ซือเฉินเพิ่งพาสาวสวยคนนึงจากไป
เมื่อกี้เธอยังรู้สึกกังวลที่จะต้องเจอเย่ซือเฉิน？ตลกละไม่ใช่เหรอ？
ทุกวินาทีมีค่ามาก ในตอนนี้เวลาของคุณชายสามเย่มีค่ามากๆเลยแหละ
เวินลั่วฉิงรีบเดินไปข้างหน้า
แต่ว่าในตอนที่เธอเดินผ่านห้องน้ำแยก จู่ๆประตูของห้องน้ำก็เปิด มือข้างนึงก็ยื่นออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วดึงเธอไปด้วย
เวินลั่วฉิงตกใจ สัญชาตญาณอยากจะกรีดร้อง เวลาถัดไป เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอ้อมกอดนึง ความรู้สึกนั้นมีความคุ้นเคย ไม่ คุ้นมาก ยัยความคุ้นเคยบ้าๆ
เธอรู้ว่าเป็นเขา มีเพียงเขา！
เวลาถัดไป เสียงกรีดร้องของเวินลั่วฉิงได้เบาลง ความกังวลของเมื่อกี้ได้หายไปอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เพิ่มขึ้นคือความหงุดหงิด
ผู้ชายคนนี้จะทำอะไร ？！
เวินลั่วฉิงกำลังคิดอยู่ ริมฝีปากของเขาก็กดลงไปที่เธออย่างรวดเร็ว！！
