ตอนที่เย่ซือเฉินป่าวประกาศเรื่องนี้น้ำเสียงของเขาเคล้าไปด้วยความโอ้อวด และมากไปกว่านั้นคือความภาคภูมิใจถูกต้อง เขาภาคภูมิใจ เขาเป็นพ่อคนแล้ว เขาจะไม่ภาคภูมิใจได้เหรอ?
แต่ละคนยังมองเขาด้วยแววตาเห็นอกเห็นใจ? บ้าไปแล้ว เขาจะให้พวกเขาเข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
“เพล้ง……” แก้วเหล้าในมือคุณชายห้าฉิงหล่นลงพื้น โชคดีที่เมื่อกี้ดื่มเหล้าจนหมดแล้ว เป็นแค่แก้วเปล่า
คนอื่นๆจับจ้องไปที่เย่ซือเฉิน คล้ายกำลังเห็นสัตว์ประหลาด
“พี่สาม พี่เป็นพ่อคนแล้ว? พี่สะใภ้สามท้อง?” เสี่ยวชีอายุน้อย จึงขี้สงสัยอย่างมาก แต่ว่า เวลานี้เสี่ยวชียังคงไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น：“พี่สาม พี่สะใภ้สามท้องแล้ว แต่กลับทิ้งพี่แล้ว?”
“พูดอะไร อยากโดนต่อยหรือไง?” เย่ซือเฉินกวาดตามองเสี่ยวชี แต่ละคนต่างรักเสี่ยวชีอย่างมาก ดังนั้นน้ำเสียงของเย่ซือเฉินตอนที่พูดกับเสี่ยวชี ถือว่ายังดี
“มีเรื่องหนึ่งที่ฉันต้องเน้นย้ำ ฉันไม่ได้จะเป็นพ่อคน แต่ฉันเป็นพ่อคนแล้ว ฉัน……”
“พี่สาม ผมเข้าใจแล้ว พี่มีลูกกับคนอื่น ดังนั้นพี่สะใภ้สามก็เลยไม่เอาพี่แล้ว” เสี่ยวชียังไม่รอคุณชายสามเย่พูด ก็พูดด้วยความตกใจ：“พี่สาม พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง?”
“นายหุบปากได้แล้ว” เย่ซือเฉินถลึงตามองเสี่ยวชีอีกครั้ง ปกติเจ้าเด็กคนนี้น่ารักมาก ทั้งยังปากหวาน แต่ทำไมวันนี้เขาพูดอะไรก็ไม่รื่นหูเลย
“พี่สาม นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? นายพูดมาให้ชัดเจน” คุณชายสองโจ๋วเป็นคนสุขุม เวลานี้ก็อดสงสัยไม่ได้ ตอนนี้ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างตกตะลึง
เย่ซือเฉินบอกว่าเขาเป็นพ่อคนแล้ว นั่นก็เท่ากับว่าลูกคลอดออกมาแล้ว แต่เท่าที่พวกเขารู้คือช่วงนี้เวินลั่วฉิงไม่เคยคลอดลูก
ดังนั้น เมื่อกี้เสี่ยวชีบอกว่าเย่ซือเฉินมีลูกกับผู้หญิงคนอื่น คำพูดนี้วิเคราะห์ได้ไม่ผิดเพี้ยน
“เป็นเรื่องเมื่อห้าปีก่อน พวกนายก็รู้ดี ตอนนี้พวกนายาน่าจะรู้กันแล้วว่าผู้หญิงเมื่อห้าปีก่อนก็คือเวินลั่วฉิง” เย่ซือเฉินเริ่มอธิบาย เวลานี้คุณชายสามเย่มีความอดทนอย่างมาก อธิบายอย่างละเอียด
“พี่สาม ความหมายของพี่ก็คือ พี่สะใภ้สามท้องตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อนแล้ว และยังท้องลูกของพี่ด้วย?” ในที่สุดสีจี้ก็เข้าใจแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ เรื่องนี้ก็ค่อยมีเหตุผลหน่อย
เย่ซือเฉินยิ้มกว้างขึ้นไม่หยุด ใบหน้าเคล้าไปด้วยรอยยิ้มอย่างเห็นได้ชัด พยักหน้าด้วยความภาคภูมิใจ
“ไม่สิ ไม่เคยเห็นพี่สะใภ้สามมีเด็กอยู่ด้วยหนิ” คุณชายห้าฉิงพูดสิ่งที่ตนสงสัย：“พี่สะใภ้สามแต่งงานกับพี่สามตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ทำไมตอนนี้พี่สามเพิ่งมารู้เรื่องนี้? อีกทั้งยังบอกอีกว่าพี่สะใภ้สามมีลูกไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?”
เย่ซือเฉินได้ยินคำพูดของคุณชายห้าฉิง ความภาคภูมิใจในที่ฉายอยู่บนใบหน้าในตอนแรกหายไปกว่าครึ่ง ตอนแรก เธอน่าจะไม่รู้ว่าคนเมื่อห้าปีก่อนคือเขา ทำให้ตอนหลัง เธอปิดบังเขามาโดยตลอด
เธอไม่เพียงแต่ปิดบังเขา แม้แต่ถังหลินก็ปิดบังเขามาโดยตลอด
แต่ว่าเรื่องนี้โทษเธอไม่ได้ ตัวเขาเองที่ช้าเกินไป ไม่รู้ตัว ดังนั้น ตลอดห้าปีที่ผ่านมานี้ เธอเลี้ยงลูกคนเดียว เขาที่เป็นพ่อกลับไม่ได้ทำอะไร คิดถึงเรื่องพวกนี้ ภายในใจของคุณชายสามเย่รู้สึกเศร้าอย่างมาก
“เธอเป็นแบบนี้เพราะคลอดลูกในตอนนั้น เป็นความผิดของฉันเอง” ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าเพราะได้รับบาดเจ็บจึงมีลูกไม่ได้ ตอนนั้นเขาคิดว่าเธอได้รับบาดเจ็บจากการทำงาน ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่า เพราะตอนนั้นเธอคลอดลูกของเขาจึงทำให้ตอนนี้เธอไม่สามารถมีลูกได้อีก
ตอนนั้น เธอเสี่ยงชีวิตเพื่อคลอดลูกทั้งสองคนให้เขา คิดถึงตรงนี้ ภายในใจของเย่ซือเฉินรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
“นี่เป็นเรื่องดี ตอนนี้ท่ามกลางพวกเราทุกคนนายเป็นคนแรกที่ได้เป็นพ่อคน” คุณชายสองโจ๋วมองเย่ซือเฉินที่กำลังโทษตัวเอง คุณชายสองโจ๋วรู้สึกว่าเรื่องนี้ถูกลิขิตเอาไว้แล้ว อีกทั้งตอนจบสวยงาม เป็นเรื่องที่ดี ไม่ควรเสียใจ
ตอนแรกบอกว่าเวินลั่วฉิงไม่สามารถมีลูกได้ หากเย่ซือเฉินแต่งงานกับเวินลั่วฉิงก็ไม่สามารถเป็นพ่อคนได้ตลอดชีวิต ตอนจบในตอนนั้นเธอเป็นเซอร์ไพรส์ที่สวรรค์ประทานลงมา
“พี่สาม ความหมายก็คือ พี่กับพี่สะใภ้สามมีลูกด้วยกันนานแล้ว? ลูกของพี่กับพี่สะใภ้สามอายุห้าขวบแล้ว?” เสี่ยวชีกะพริบตาปริบๆ ตกตะลึงเล็กน้อย แต่ก็ยังอดดีใจไม่ได้：“ถ้าอย่างนั้นเท่ากับว่า ผมมีหลานชายแล้ว……”
“พี่สาม เป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง?” เสี่ยวชีเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าพี่สามยังไม่ได้บอกว่าลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ดังนั้นการที่บอกว่าเป็นหลานชายอาจจะไม่เหมาะเท่าไหร่ อาจจะเป็นหลานสาวก็ได้
เย่ซือเฉินยิ้มแก้มปริอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ ไม่สามารถควบคุมรอยยิ้มบนใบหน้าได้ เป็นรอยยิ้มที่มีความสุขและพอใจ
เย่ซือเฉินกระเอมไอ จงใจลากเสียงยาว：“ลูกสาว……”
“ลูกสาวดีสิ เด็กผู้หญิงเอาใจใส่ ดีจริงๆ” เสี่ยวชีพูดต่อ：“ถ้าอย่างนั้นก็เป็นหลานสาว”
“เสี่ยวชีพูดถูก ลูกสาวเอาใจใส่ มีความเป็นผู้ใหญ่” มุมปากของคุณชายสองโจ๋วยกขึ้น เห็นด้วยกับคำพูดของเสี่ยวชี
“ว่ากันว่าลูกสาวเป็นคนรักเมื่อชาติภพก่อนของพ่อ พี่สาม ลูกสาวต้องสนิทกับพี่มากแน่นอน” คุณชายห้าฉิงรีบพูดเสริม
เวลานี้พวกเขารู้สึกดีใจกับเย่ซือเฉินอย่างมาก พวกเขาต่างรู้ดีว่าเวินลั่วฉิงไม่สามารถมีลูกได้แล้ว ตอนแรกคิดว่าชีวิตนี้เย่ซือเฉินจะไม่สามารถเป็นพ่อคนได้แล้ว
ตอนนี้มีลูกสาวกะทันหัน จะไม่ให้ดีใจได้ยังไง?
แต่ว่า ทุกคนก็รู้ดีลูกสาวคนนี้ต้องเป็นลูกคนเดียวของเย่ซือเฉิน
ไม่ใช่ลูกผู้ชาย ก็น่าเสียดายเล็กน้อย เพราะถึงอย่างไรเย่ซือเฉินมีธุรกิจใหญ่ยักษ์ขนาดนั้น ถ้ามีลูกชายมาสืบทอดก็จะดีกว่าหน่อย
“พี่สาม ยินดีด้วยนะครับ” สีจี้ใสซื่อที่สุด รู้สึกดีใจกับเย่ซือเฉินด้วยความบริสุทธิ์ใจ
เย่ซือเฉินกวาดมองทุกคนอีกครั้ง ขยับมุมปาก แล้วพูดขึ้นช้าๆ：“ลูกชาย……”
“พี่สาม หมายความว่าอะไร? สรุปแล้วเป็นลูกสาวหรือลูกชายกันแน่?” เสี่ยวชีงุนงงอีกครั้ง：“พี่สาม พี่คงจะไม่ได้แยกเด็กผู้ชายกับเด็กผู้หญิงไม่ออกใช่ไหม?”
แต่ละคนมองไปที่เย่ซือเฉินอีกครั้ง ไม่ได้พูดอะไรกัน เป็นลูกสาวหรือลูกชายกันแน่?
สิ่งนี้จะเข้าใจผิดได้ด้วยเหรอ?
“พี่สาม เป็นลูกชายหรือว่าลูกสาว? พี่พูดให้ชัดสิ” คุณชายห้าฉิงเองก็ร้อนใจแล้ว
ขณะที่ทุกคนกำลังคาดหวัง แววตาเปี่ยมไปด้วยความร้อนรน เย่ซือเฉินยกแก้วน้ำชาที่อยู่ด้านหน้าขึ้นมา จิบหนึ่งครั้ง จากนั้นค่อยเอ่ยปากพูดอีกครั้ง：“มีทั้งสอง!!”
แต่ละคนเงียบกันทันที
“พี่สาม มีทั้งสองหมายความว่าอะไร?!มีทั้งลูกชาย และลูกสาว!” ยังคงเป็นเสี่ยวชีที่อดใจไม่ไหวแล้วถามออกไปก่อน
“อืม ลูกแฝดชายหญิง” เย่ซือเฉินพยักหน้า เสียงของเขาในตอนนี้ไม่ดัง แต่ว่าทำให้คนรู้สึกถึงการโอ้อวดอย่างเปี่ยมล้น
“สุดยอด!!” คุณชายห้าฉิงดึงสติกลับมา เข้าใจทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น：“พี่สาม ที่พี่เรียกพวกเราออกมากลางดึกแบบนี้ เพราะจะมาอวดพวกเราใช่ไหม?!”
