แค้นรักสามีตัวร้าย – ตอนที่ 1074

ตอนที่ 1074

ทางฝั่งบุริศร์ในที่สุดก็มีการตอบรับ เพียงแต่มองรูปเรขาคณิตบนหน้าจอ สีหน้าของบุริศร์ดูไม่ได้อย่างยิ่ง

“เกิดอะไรขึ้น?”

นรมนถามออกไป

อันที่จริงเธอไม่อยากถาม เพราะแค่ถามก็มีเรื่อง เมื่อมีเรื่องก็ต้องออกไปจัดการ จากนั้นก็จะเสียเวลาที่เธอจะได้อยู่กับบุริศร์

เฮ้อ อยากอยู่กับสามีสักวันสองวันทำไมมันยากแบบนี้?

นรมนคิดอย่างกลุ้มใจ

บุริศร์กลับไม่ได้สังเกตสีหน้าของนรมน เขามองจอตรงหน้าและกล่าวเสียงเบาว่า “วินเซนต์ยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่ไม่ต้องการให้ผมเข้าไปแทรกแซง ผมกลัวว่าเขาจะไม่สามารถผ่อนคลายจากเรื่องของทรรศยาได้ และถูกทรรศยาคนปัจจุบันหลอก”

“คุณอย่าตีตนไปก่อนไข้เลย วินเซนต์ก็ไม่ใช่เด็กแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขายังเป็นผู้นำ ต้องรู้แหละว่าตนเองควรจะทำอย่างไร บางครั้งเรียกของความรู้สึกก็พูดยาก คุณต้องให้เขาแก้ไขด้วยตนเอง จริงด้วย คุณถามเขาหน่อยว่าหนังสือโบราณไปไหนแล้ว”

ตอนนี้นรมนนึกถึงหนังสือโบราณเล่มนั้น

บุริศร์ส่งข้อความไปทันที

ทางฝั่งนั้นไม่ตอบกลับมานาน เมื่อบุริศร์กำลังจะปิดเครื่อง ในที่สุดข้อความของวินเซนต์ก็ส่งมา

“ฉันจะหาคนฝากไปให้พฤกษ์”

“เข้าใจแล้ว ดูแลตัวเองด้วย มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้นะ”

“อืม”

หลังจากทั้งสองวางสาย บุริศร์จึงพบว่านรมนหลับตาเหมือนกำลังหลับอยู่

“นรมน?”

เขาเรียกเบา ๆ

นรมนไม่มีการตอบสนอง

บุริศร์ถอดเสื้อโค้ตของตนเองคลุมร่างกายของเธอ จากนั้นหลับตาพักผ่อน

รถเคลื่อนที่ เสียงลมหายใจอย่างสม่ำเสมอดังขึ้นข้างหู

ดูเหมือนเขาจะหลับลึกมาก

นรมนถึงจะลืมตาขึ้นมา

อาการปวดหนึบ ๆ ที่แผ่นหลัง ทำให้เธอรับไม่ไหว แต่เธอไม่อาจส่งเสียงได้ และไม่กล้าส่งเสียง

มองจากด้านข้าง บุริศร์ยังคงหล่อ 360 องศาจริง ๆ ถึงแม้จะดูซีดเซียวแบบนี้ก็ยังคงดูดีสุด ๆ

นรมนรู้ว่าหนังสือโบราณจะกลับมา ก็รู้สึกสบายใจ

เธอมองบุริศร์อย่างบ้าผู้ชาย แววตาชื่นชม

ทำไมถึงได้ดูดีแบบนี้?

คนขับมองเห็นสีหน้าของนรมนจากกระจกหลังก็รีบหันหน้าหนี กลัวว่าถ้าถูกเห็นเข้าจะทำตัวไม่ถูก

คุณนายคนนี้ท่าทางไม่เหมือนคนที่แต่งงานกับประธานบุริศร์มานานแล้วจริง ๆ

นรมนมองสักพัก ก็กลัวจะปลุกให้บุริศร์ตื่น จึงรีบถอนสายตากลับไป

เมื่อถึงสถานที่ตั้งของกองกำลังทหาร บุริศร์ยังคงหลับอยู่ อาจเป็นเพราะมีนรมนอยู่ด้วย เขาจึงหลับอย่างสนิท

นรมนก็ไม่ได้ปลุกเขา แต่ถอดเสื้อคลุมของตนเอง ห่มลงบนตัวของบุริศร์

เสื้อคลุมมีกลิ่นของนรมน หวังว่าจะสามารถทำให้บุริศร์พักผ่อนได้สักครู่

นรมนค่อย ๆ ลงจากรถอย่างเงียบ ๆ จนแม้แต่ปิดประตูรถอย่างระมัดระวัง

บุริศร์หลับสนิทโดยตลอด

นรมนลงจากรถถึงกล้าหายใจอย่างเต็มที่

เธอกลั้นเอาไว้แทบแย่

นรมนรีบเข้าไปในตั้งของกองกำลังทหาร เจอมิลินเป็นคนแรก

“ยมราช ช่วยฉันหน่อยสิ”

“หือ?”

มิลินแปลกใจเล็กน้อย

“บาดเจ็บเหรอ?”

จมูกของเธอยังคงใช้งานได้ดีมาก ได้กลิ่นเพียงเล็กน้อย ถึงแม้จะไม่แรงมาก แต่ยังสามารถสังเกจได้

นรมนหัวเราะแหะ ๆ และกล่าวว่า “อย่าบอกบุริศร์นะ”

“เธอคิดว่าบุริศร์ของเธอเป็นผู้ชายธรรมดาเหรอ?”

คำพูดของมิลินทำให้นรมนแปลกใจเล็กน้อย

“หือ?”

“ฉันสามารถได้กลิ่นคาวเลือดจากร่างกายของเธอ แล้วเธอคิดว่าบุริศร์ของเธอจะไม่ได้กลิ่นหรือไง?บางครั้งแค่ไม่พูด เธอไม่อยากให้เขารู้แล้วเป็นห่วง เขาจึงทำเป็นไม่รู้ เพราะเขารู้ว่ามีฉันอยู่ที่นี่ เธอต้องมาหาฉันก่อนอยู่แล้ว ถ้าไม่เชื่อเธอกลับไปดูสิ บุริศร์ของเธอจะต้องตื่นแล้วแน่นอน ทหารกองกำลังพิเศษคนหนึ่งถ้าแม้แต่ไม่สังเกตเห็นว่าคนข้างกายอยู่หรือไป ก็คงไม่สามารถเรียกว่าทหารกองกำลังพิเศษได้”

มิลินพูดจบก็หันตัวเดินเข้าห้อง

นรมนอึ้งไปเล็กน้อย ในสมองมีแต่คำพูดเมื่อสักครู่ของมิลิน

เธอไม่ค่อยเชื่อจึงหันตัวเดินออกไปข้างนอก เมื่อใกล้จะถึงประตูก็รีบแอบอย่างรวดเร็ว และมองจากซอกประตูออกไปข้างนอก

เป็นไปตามคาด บุริศร์กำลังนั่งอยู่ที่เบาะหลังคุยอะไรกับคนขับรถอยู่ สีหน้าและแววตาไม่เหมือนคนที่เพิ่งจะตื่นนอนเลยสักนิด

ไอ้ผู้ชายเจ้าเล่ห์!

แต่กลับทำให้เธออัดอั้นตันใจจนอยากจะร้องไห้

เขาโปรดปรานเธอ รักเธอ แต่ก็ให้ความเคารพและอิสระต่อเธออย่างเต็มที่ ขอเพียงแค่ตนเองอยากทำอะไร เขาก็จะคอยสนับสนุนอยู่เงียบ ๆ ผู้ชายแบบนี้จะให้เธอตัดใจได้อย่างไร?

มุมปากของนรมนยกขึ้นเบา ๆ เมื่อหันตัวกลับไปจังหวะฝีเท้ามีความอ่อนช้อยมาก

เธอไปที่ห้องของมิลิน

มิลินเตรียมของเรียบร้อยแล้ว

“ถอดเสื้อผ้าออก”

มิลินมักจะนิ่งเฉยเสมอ ดูเหมือนนรมนจะไม่เคยเห็นเธอยิ้มมาก่อน

จู่ ๆ ก็นึกถึงตัวตนอีกอย่างของมิลินขึ้นมา หลังจากนรมนถอดเสื้อออกก็นอนคว่ำไปบนเตียง และเอ่ยถามเสียงเบาว่า “มิลิน เธอกับคุณป้าของฉันนงลักษณ์มีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร?”

มิลินชะงักไปเล็กน้อย แววตาปรากฏแสงสว่างขึ้นมาแวบหนึ่ง และหายไป

“ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่”

“อย่าปิดบังเลย กานต์ของพวกเราตรวจสอบเธอจนรู้แน่ชัดแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคิดว่าพวกเขาจะวางใจให้คนของเธอเข้ามาช่วยพวกเราได้อย่างไร?ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่านงลักษณ์เป็นคุณป้าของฉันหรือเปล่า แต่ถ้าหล่อนคือแม่แท้ ๆ ของราเชน ก็น่าจะพอเดาได้ เธอวางใจเถอะ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อคนที่มีอำนาจอย่างเธอเพื่อราเชน ในเมื่อตอนแรกแม่ของเขาไม่ยกอำนาจขอ HG ให้แก่เขา นั่นก็ต้องมีเจตนาอย่างอื่นแน่นอน ฉันแค่อยากรู้เรื่องบางอย่างเกี่ยวกับนงลักษณ์คุณป้าของฉัน”

เสียงของนรมนเบามาก แต่มิลินกลับได้ยิน

เธอทายาให้นรมนอย่างเบามือ จากนั้นจึงใช้เสียงที่ได้ยินแค่เพียงสองคนกล่าวว่า “เรื่องนี้คุณนายจะอธิบายให้เธอฟังเอง”

“คุณนาย?”

นรมนหันหน้ากลับมาทันที ร่างกายท่อนบนยืดออกโดยตรง

แววตาของเธอเต็มไปด้วยความแปลกใจ

“คุณป้าของฉันยังมีชีวิตอยู่เหรอ ราเชนรู้ไหม ?ทำไมเขาถึงพูดว่าแม่ของเขาตายไปแล้ว?”

“เรื่องนี้เป็นความลับ เดี๋ยวคุณนายจะเล่าให้เธอฟังเอง ส่วนเรื่องขององค์ชายรอง เธอไม่ต้องกังวล ถึงแม้ตอนนี้เขาจะดูเหมือนเป็นฝ่ายถูกกระทำมาก ถูกองค์ชายสามหยุดยั้ง แต่ไม่เป็นอันตรายต่อความปลอดภัยส่วนบุคคลแน่นอน คุณนายปกป้องเขาเสมอ”

เสียงของมิลินเบามาก แต่คำพูดที่ออกมากลับทำให้นรมนกลุ้มใจ

หรือนี่คือการต่อสู้ในพระราชสำนัก?

แกล้งตาย?

อยากดูละครทีวีจริง ๆ

แต่ในเมื่อมิลินพูดแบบนี้ งั้นเธอจึงไม่ถามแล้ว เดี๋ยวเมื่อได้เจอก็จะรู้เอง

“คุณนายของเธอจะมาพบกับฉันเมื่อไหร่?”

นรมนคว่ำหน้าลงไปใหม่

มิลินแปลกใจที่อยู่ ๆ นรมนก็เปลี่ยนหัวข้อ เพียงแต่นึกขึ้นได้ว่าเธอคือนรมน จึงอดกล่าวด้วยรอยยิ้มไม่ได้ “เธอกับประธานบุริศร์ไม่ได้วางแผนจะไปประเทศ F หรือไง?ถึงตอนนั้นเดี๋ยวก็ได้เจอเองแหละ”

“ยังไม่รีบไปตอนนี้ รอผ่านปีใหม่ไปก่อน พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของบุริศร์ ฉันจะถือโอกาสออกไปเที่ยวกับเขาสักหน่อย หลังจากกลับมาก็ใกล้จะปีใหม่แล้ว ถึงตอนนั้นฉันยังต้องฉลองปีใหม่กับคุณตา หลังจากผ่านปีใหม่ไปเจตต์อาจจะมีงานแต่งงาน รอจัดการเรื่องทางฝั่งนี้ให้เสร็จเรียบร้อย ฉันถึงจะสามารถไปประเทศ F กับบุริศร์ได้”

นรมนพูดเช่นนี้ รู้สึกว่าธุระไม่น้อยเลยจริง ๆ

มิลินกลับกล่าวเสียงเบาว่า “ไม่เป็นไร ไม่ต้องรีบ คุณนายรอมาได้ตั้งหลายปี นี่ก็อีกแค่เดือนสองเดือนเอง เพียงแต่คุณนายอยากเจอคุณท่านตนุวร เมื่อมีเวลาเธอช่วยเป็นคนกลางให้หน่อย”

“ไม่ได้หรอก ฉันยังไม่ได้ตรวจสอบยืนยันตัวตนของคุณนายเธอเลย อยู่ดี ๆ จะแนะนำให้คุณตาของฉันตามใจชอบได้อย่างไร?คุณตาของฉันเอาแต่พะวงในใจอยู่ตลอดเวลาจากการหายสาบสูญไปของคุณป้า ถ้าตอนนี้รู้ว่าคุณป้ายังมีชีวิตอยู่ แน่นอนว่าจะต้องตื่นเต้นมาก และจะส่งผลกระทบต่อความสามารถในการตัดสินของคุณตาฉันด้วย ดังนั้นรอก่อนเถอะ ตั้งหลายปียังรอได้ นี่แค่เดือนสองเดือนเอง เธอว่าจริงไหม?”

ถึงแม้นรมนจะยิ้ม แต่ความรอบคอบในแววตายังทำให้มิลินพอใจมาก

ดูเหมือนเธอจะสงบสติอารมณ์และเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเมื่อก่อนจริง ๆ

มิลินพยักหน้า

หลังจากทั้งสองคนทายาเสร็จอย่างรวดเร็ว นรมนสวมชุดนอนและเดินออกไปทันที

บุริศร์ยังคงแกล้งหลับ

ผู้ชายโง่คนนี้ถ้าเธอไม่พูดก็จะไม่เข้ามาใช่ไหม?

ในรถข้างนอกร้อนมาก!

เขาก็ยังอดทนไหว

นรมนส่ายหน้าถอนหายใจ บางครั้งก็รู้สึกว่าบุริศร์ดื้อรั้น

เธออดนึกถึงรมัยขึ้นมาไม่ได้

รมัยคนนั้นก็ชอบบุริศร์เพราะแบบนี้หรือเปล่านะ?

ผู้ชายคนนี้ดึงดูดผู้คนจริง ๆ

หาผ้าคลุมศีรษะคลุมใบหน้าให้เขาได้ไหม?ผู้หญิงมากมายจะได้ไม่ต้องกระโจนเข้าใส่อย่างไม่ขาดสายแบบนี้

นรมนรู้สึกจนปัญญาสุดๆ

เธอก้าวเร็ว ๆ ออกไป เคาะประตูรถโดยตรง และพูดอย่างอ่อนแอ “บุริศร์ ฉันเจ็บ”

บุริศร์ลืมตาขึ้นมาทันที แววตามีความเป็นห่วง

“ยังไม่ไปหาหมอเหรอ?มิลินทำอะไรอยู่?”

ในขณะที่พูดเขาเปิดประตูรถเดินออกมาทันที

แววตาที่นรมนมองเขาเปลี่ยนไป

บุริศร์สังเกตได้ทันทีว่าตนเองถูกนรมนหลอก เขาถูจมูกอย่างช่วยไม่ได้

ทำอะไรไม่ได้ เขาเป็นห่วงนรมนมากเกินไป ในตอนนี้จึงไม่ได้คิดอย่างอื่น

“แกล้งทำ แกล้งทำต่อไปสิ ทำไมไม่แกล้งทำแล้วล่ะ?”

“ถูกคุณภรรยาจับได้แล้ว แกล้งทำต่อไปก็คงไม่เหมือน”

คำพูดของบุริศร์ทำให้นรมนส่งเสียงเหอะออกมา

“จริงเหรอ งั้นคุณบอกมาว่าจะชดใช้ฉันอย่างไร”

“คุณพูดมาได้เลย คุณพูดอย่างไรผมก็จะทำอย่างนั้น”

บุริศร์มองนรมนอย่างเอาใจ สองมือโอบรอบเอวของเธอเบา ๆ

นรมนตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา ยิ้มอย่างเหลี่ยมจัด

“ดูเหมือนฉันจะพูดต่อหน้าชัยณรงค์ไปแล้วนะ คุณยังติดค้างการสารภาพกับฉันอยู่ครั้งหนึ่ง”

“อย่าเลย”

สีหน้าของบุริศร์แข็งทื่อทันที

ให้เขาสวมชุดผู้หญิงยืนสารภาพกับเธอตรงนี้เนี่ยนะ?

ฆ่าเขาเถอะ

กองกำลังทหารที่นี่มีคนมากมายเคยเป็นเพื่อนร่วมรบของเขามาก่อน และเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาการของเขา ให้พวกเขาเห็นตนเองสวมชุดผู้หญิงสารภาพรักกับนรมน วีรบุรุษที่มีชื่อเสียงบนโลกนี้จะไม่พังทลายได้อย่างไรกัน?

นรมนกลับไม่ยอม

“อะไรกัน? คุณคิดจะเบี้ยวเหรอ?”

“เปล่านะ แต่ทำไมพวกเราไม่รอกลับไปก่อนล่ะ?”

บุริศร์พยายามต่อสู้เพื่อผลประโยชน์สุดท้ายของตนเองอย่างจำใจ

นรมนกลับส่ายหน้าและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่!ฉันอยากให้คุณทำที่นี่ คุณจะเล่นแง่ไปทำไม?ตอนนั้นคุณเป็นคนพูดเอง และที่นี่คือแอฟริกาใต้ ไม่มีคนรู้ว่าคุณคือประธานบุริศร์แห่งบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด คุณจะกลัวขายหน้าทำไม?”

บุริศร์กลุ้มใจอยากตาย

ที่นี่ไม่มีใครรู้ว่าเขาคือประธานของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด แต่มีคนมากมายรู้จักเขาในฐานะท่านหัวหน้าบุริศร์โอเคไหม?

น่าขายหน้าจริง ๆ !

ได้โปรดคุณภรรยาปล่อยไปเถอะ!

แค้นรักสามีตัวร้าย

แค้นรักสามีตัวร้าย

Status: Ongoing

ไฟเผาความรักทั้งหมดของนรมนที่มีต่อบุริศร์ หลังจากห้าปี เธอกลับไปอย่างงดงามและเพื่อทวงความยุติธรรมสำหรับตัว เธอเอง แต่คาดไม่ถึงว่าเด็กชายที่ถูกพากลับมาด้วยนั้นมีแผน มากกว่าเธอ เด็กน้อยยืนอยู่ข้างหน้าบุริศร์ กล่าวอย่างไร้เดียง สาว่า “คุณลุง สามารถช่วยผมได้ไหม? ผมขอร้อง” บุริศร์ รู้สึกว่าไม่สามารถต้านทานการวิงวอนของเด็กได้ คุกเข่าลง เพื่อช่วย แต่คาดไม่ถึงว่าจะถูกพ่นใส่หน้า อยู่มาวันหนึ่ง บุริศร์ พูดกับเด็กชายหน้าตาดีว่า “เด็กน้อย นี่คือห้องของฉัน!” “แต่ ว่าผมอยากนอนกับหม่าม พวกเรานอนด้วยกันมาห้าปีแล้ว” ชายหนุ่มร้องไห้… แค่ไปจีบภรรยากลับมาเท่านั้น ทำไมลูก ของฉันถึงเอาใจยากเหลือเกิน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท