ปาณีถูกหล่อนผลักจนเซ ถ้าพนักงานไม่ประคองไว้ เป็นไปได้สูงมากที่เธอจะล้มลงกับพื้นทันที
เธอหันกลับไปมองคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ แววตาค่อนข้างโกรธ แต่ได้ยินคุณนายตระกูลจันทรวงศ์พูดขึ้น “มองอะไร? ถ้าเธอไม่อยากจ่ายเงินให้ฉัน ฉันจะโทรหานภดล ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะไม่สนใจหญิงชราอย่างฉัน”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ปาณีก็นึกถึงทุกอย่างที่นภดลแบกรับ ราวกับว่าเธอเห็นภาพนภดลยืนในลานบ้านโดนคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ใช้แส้ตีอีกครั้ง
เพราะชีวิตเดียวของฉัตรยา นภดลจึงมีหน้าที่เลี้ยงดูพวกเขา
นึกถึงตรงนี้ ปาณีก็ไม่สบอารมณ์อย่างมาก เธอไม่อยากให้นภดลรู้ว่าคุณนายตระกูลจันทรวงศ์กลับมาแล้ว และไม่อยากให้การปรากฏตัวของคุณนายตระกูลจันทรวงศ์มารบกวนนภดล ดังนั้นเธอจึงหายใจเข้าลึกๆ หยิบบัตรธนาคารเดินไปจ่ายเงินกับพนักงาน
“สารเลวจริงๆ! พูดดีๆ ไม่ฟัง ต้องให้ฉันผลักถึงจะฟัง”
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์พูดไปด่าไป คิ้วท่านผู้หญิงขมวดขึ้นมา
“หญิงชราโหดร้ายอย่างเธอมีลูกสะใภ้ดีแบบนี้ได้ไง? พระเจ้าตาบอดจริงๆ”
“เธอว่าไงนะ? เรื่องในครอบครัวเราต้องให้เธอพูดหรือไง? เอาชุดมาให้ฉัน”
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ดึงชุดมาทันที
เธอไม่มองปาณีเลย เก็บชุดขึ้นมาโดยตรง
ปาณีจ่ายเงินแล้วในบัตรเหลือแค่สามหยวนกว่าเท่านั้น
เธอถอนหายใจ เก็บบัตรธนาคารขึ้นมา ก็ได้ยินคุณนายตระกูลจันทรวงศ์พูดขึ้น “ฉันไม่มีที่อยู่ เธอให้นภดลเตรียมที่อยู่ให้ฉันหน่อย ไม่งั้นฉันอยู่โรงแรมแล้วให้เขาออกเงินก็ได้”
“คุณอยู่โรงแรมไหน?”
“โรงแรมเฮติ”
คำพูดคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ทำให้ปาณีขมวดคิ้วเล็กน้อย
โรงแรมเฮติเป็นโรงแรมห้าดาว ไม่ต้องการให้เธอใช้เงินเหรอ?
“คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ นี่คุณเห็นนภดลเป็นเอทีเอ็มจริงๆ ใช่ไหม? เดือนหนึ่งเขาได้เงินเท่าไร? คุณสร้างปัญหาจนเขาไม่มีบ้าน ตอนนี้สร้างปัญหาอะไรอีก? ถึงนภดลจะติดหนี้ฉัตรยา ก็ปล่อยให้คุณทำลายแบบนี้ไม่ได้”
ปาณีทนเห็นท่าทางนี้ของคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ไม่ไหวแล้วจริงๆ
อีกอย่างตอนแรกที่เธอออกไปจากเมืองชลธีได้อย่างไรนั้นปาณีก็รู้ อย่างมากสุดเธอโทรหานรมน ให้ประธานบุริศร์หาคนมาไล่เธอออกไปก็ได้
ตราบใดที่ไม่ให้นภดลรู้เรื่องนี้ เธอไม่กลัวคุณนายตระกูลจันทรวงศ์พลิกฟ้าหรอก
นภดลติดหนี้เธอ แต่ปาณีไม่ได้ติดหนี้เธอ
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์กลับหัวเราะเยาะแล้วพูดขึ้น “ฉันทำลายเขา? ตอนที่เขาให้บุริศร์กับนรมนไล่ฉันออกไปจากเมืองชลธีทำไมไม่บอกว่าทำลายฉันบ้าง? เขาสัญญากับลูกสาวฉันว่าจะดูแลฉันยามแก่ไปจนตาย ทำไม? ลูกสาวฉันตายยังไม่ถึงหนึ่งปี พวกเธอก็ไม่ยอมรับมันแล้วเหรอ? ไม่ให้ฉันอยู่โรงแรมก็ได้ ให้ฉันเงินหนึ่งล้านสิ ฉันจะเอาเงินแล้วไปเอง รับรองว่าไม่อยู่ที่นี่ขวางตาพวกเธอ”
ปาณีโกรธเธอจนขำทันที
“หนึ่งล้าน? ทำไมฉันต้องให้คุณหนึ่งล้าน?”
“เธอคือยัยคนนั้นที่ชอบนภดลไม่ใช่เหรอ? เสื้อผ้าหนึ่งแสนนี่เธอก็ให้ฉันแล้ว อีกแค่ล้านเดียวเอง? ถ้าเธออยากใช้ชีวิตกับเขาเป็นอย่างดี ก็รีบให้เงินฉันซะ ไม่งั้นอย่าคิดว่าเธอจะอยู่กับเขาอย่างสงบ”
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์พูดอย่างชั่วร้าย
นึกถึงทุกอย่างที่หญิงชราคนนี้ทำกับนภดล ปาณีก็โกรธเป็นพิเศษ
“คุณคิดว่าฉันจ่ายชุดหนึ่งแสนให้คุณเพราะนภดลเหรอ?”
“ไม่งั้นล่ะ?”
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์กลอกตาถาม
ปาณีพูดทีละคำ “ที่ฉันจ่ายเงินให้คุณ ไม่ใช่เพราะฉันติดหนี้คุณ แต่เพราะฉันไม่อยากให้คุณผู้หญิงท่านนี้โกรธแค่เพราะเสื้อผ้าตัวเดียว ไม่อยากสร้างความเดือดร้อนโดยไม่จำเป็น แต่ตอนนี้ฉันเสียใจแล้ว เงินฉันเป็นคนจ่าย ชุดนี้ฉันก็ต้องเอาไปด้วย”
พูดจบปาณีก็ไม่สนว่าคุณนายตระกูลจันทรวงศ์จะมีท่าทีอย่างไร แย่งชุดนั้นมาจากมือเธอ จากนั้นก็ให้ท่านผู้หญิงฝั่งตรงข้าม
“คุณผู้หญิงคะ ขอโทษนะคะ ชุดนี้ให้คุณ”
ปาณีพูดจบก็ยัดชุดให้กับท่านผู้หญิง
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์โกรธจนทั้งร่างสั่นเทิ้ม ยกมือขึ้นตบหน้าปาณีทันที
“นังจิ้งจอกอย่างแก ฉันจะตบแกให้ตาย!”
ปาณีไม่ใช่ปาณีในอดีตแล้ว
วันที่ได้ฝึกพิเศษบนเกาะร้าง ร่างกายเธอกลายเป็นตอบสนองโดยธรรมชาติ เมื่อคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ยื่นมือออกไปจะตบเธอ เธอก็โต้กลับโดยไม่รู้ตัว
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ถูกปาณีเตะออกไป ล้มลงกับพื้นทันที
ราวกับเธอไม่ได้ตอบสนอง ขณะที่รู้สึกเจ็บปวดถึงได้พบว่าตัวเองถูกปาณีทำร้าย
ผู้หญิงที่เชื่อฟังในอดีตไม่คิดว่าจะกล้าทำร้ายคนตามถนน
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ร้องไห้ตะโกนขึ้นมาทันที
“ใครก็ได้มานี่หน่อย ผู้หญิงคนนี้แย่งสามีลูกสาวฉัน ตอนนี้ยังลงมือทำร้ายหญิงชราอย่างฉันอีก โลกนี้มันไม่มีเหตุผลแล้ว”
คนที่ไม่ค่อยรู้เรื่องเมื่อได้ยินคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ตะโกนแบบนี้ ก็มองปาณีทันที
“เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงอย่างเธอ? เคารพผู้อาวุโสและรักเมตตาเด็กไม่รู้จักเหรอ? อีกอย่างผู้หญิงที่แย่งสามีคนอื่นก็เป็นเมียน้อยไม่เหรอ? เมียน้อยหยิ่งผยองแบบนี้ หน้าไม่อายจริงๆ!”
สีหน้าปาณีค่อนข้างซีดเซียวทันที
มือเธอกำเข้าหากันแน่น เรื่องระหว่างนภดลและตระกูลจันทรวงศ์นั้นซับซ้อนมาก เธอไม่รู้ว่าควรอธิบายกับคนอื่นอย่างไร จึงเงียบแล้วพูดกับคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ว่า “คุณโวยวายต่อไปมันก็ไม่เกิดประโยชน์ใดๆ กับคุณ”
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ร้องไห้ตะโกนพูดต่อไป “พวกเธอฟังนะ เบื้องหลังเธอมีคนสนับสนุน มีอิทธิพลใหญ่โต แต่หญิงชราอย่างฉันโดนพวกมันไล่ออกจากเมืองชลธี แถมครอบครองบ้านฉันด้วย ตอนนี้ฉันกลับมาแม้แต่พี่พักก็ไม่มี”
ปาณีโกรธจนทั้งร่างสั่นสะท้าน
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์คนนี้บิดเบือนข้อเท็จจริงเกินไปแล้วจริงๆ แต่คนโดยรอบก็ไม่รู้อะไรเลย เห็นคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ร้องไห้เสียใจแบบนี้ ก็ยิ่งประณามปาณีมากขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
“อะไรกัน? เมียน้อยยังแย่งบ้านหญิงชราอีก มีจิตสำนึกไหม? ทำไมไอ้คนหน้าไม่อายไม่โดนฟ้าผ่าให้ตาย”
“ใช่ พ่อแม่ให้กำเนิดผู้หญิงคนนี้มาได้ยังไง ถ้าเป็นลูกสาวฉัน ฉันจะบีบคอเธอให้ตายไปแล้ว”
เสียงด่าโดยรอบเกือบล้อมรอบปาณีแล้ว
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์เห็นภาพเหตุการณ์นี้ ก็ก้มศีรษะยกมุมปากเล็กน้อย
เธอไม่เชื่อหรอก ภายใต้แรงกดดันแบบนี้ นภดลกับปาณีจะอยู่ด้วยกันได้อีก?
เงินที่นภดลหามาก็ควรเอามาให้เธอใช้ ชีวิตนี้ของนภดลควรเป็นโสด ควรเป็นวัวเป็นม้าให้ตระกูลจันทรวงศ์ของพวกเขา!
ปาณีอธิบายไม่ชัดเจน และไม่รู้ว่าควรอธิบายอย่างไร ถูกขังอยู่ตรงนั้นชั่วขณะหนึ่ง ออกไปไม่ได้
ในเวลานี้ นภดลก็แหวกฝูงชน แล้วปกป้องนรมนไว้ในอ้อมแขนทันที
ลมหายใจเย็นๆ ทำให้ปาณีชะงักทันที อยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกนภดลกดศีรษะเธอไว้บริเวณหน้าอกตัวเอง แววตาเย็นชากวาดมองรอบๆ อำนาจนั้นทำให้รอบๆ เงียบเป็นเป่าสากทันที
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ก็ตกตะลึงเช่นกัน
ไม่เจอกันช่วงหนึ่ง แต่อำนาจของนภดลเหมือนเปลี่ยนไปมาก
เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ร้องไห้ตะโกนต่อไป “นี่ไงแฟนลูกสาวฉัน น่าเสียดายลูกสาวฉันตายเพื่อมัน มันกลับหาแฟนใหม่ ร่วมมือกับนังจิ้งจอกไม่สนความเป็นความตายของหญิงชราอย่างฉัน”
“คุณอยากตายใช่ไหม? ถ้าอยากผมจะทำให้คุณสมปรารถนา ผมรับประกันว่าคุณจะตายแล้วมีศพสมบูรณ์ จะจัดงานศพให้คุณยิ่งใหญ่อย่างน่ายกย่อง”
คำพูดคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ยังพูดไม่จบ นภดลก็เอ่ยปากอย่างเย็นชาทันที ทำให้คุณนายตระกูลจันทรวงศ์สะอึก
เธอไม่คิดเลยว่านภดลจะกล้าต่อต้านตน อีกอย่างสิ่งที่เขาเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้มันเรียกว่าอะไร
“นภดล แกสาปให้ฉันตายเหรอ!”
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ยืนขึ้นมาอย่างขุ่นเคืองทันที
“ผมเป็นหนี้ฉัตรยา ผมจะดูแลชีวิตประจำวันพวกคุณ แต่ไม่สามารถเติมเต็มความต้องการในการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยของคุณได้ ฉัตรยาตายไปจะหนึ่งปีแล้ว ผมกับปาณีคบกันก็ไม่ถือว่าเป็นชู้ไหม? บ้านที่ผมกู้เงินซื้อ เพราะคุณถูกซื้อกิจการ ที่คุณไม่มีที่อยู่อาศัยแน่นอนเพราะผมเป็นคนสร้างเหรอ? ตอนนี้คุณเอาแต่ประณามปาณี ขอถามหน่อยคุณมีตำแหน่งอะไรมาทำกับเธอแบบนี้?”
ไม่กี่ประโยคสั้นๆ ของนภดลทำให้ทุกคนเข้าในเรื่องราวที่แท้จริง
“ที่แท้ลูกสาวก็ตายไปปีหนึ่งแล้ว แฟนหนุ่ม อย่าว่าแต่แฟนหนุ่ม ถึงจะเป็นสามี ภรรยาตายไปหนึ่งปีก็แต่งงานใหม่ได้แล้ว”
“ใช่เลย ฉันฟังความหมายจากคำพูดนี้ หญิงชราคนนี้ใช้เงินฟุ่มเฟือย ไม่สนใจว่าหนุ่มน้อยเขาจะแบกรับได้หรือเปล่า”
“อีกอย่าง เพราะบ้านหนุ่มน้อยของเธอไม่มีแล้ว เธอยังมีหน้ามาบอกว่าเขาครอบครองบ้านของเธออีก นี่มันคนอะไรน่ะ?”
การแสดงความเห็นของผู้คนโดยรอบทำให้สีหน้าคุณหญิงธัญญาไม่ดีอย่างมาก
เธอไม่คิดเลยว่าไม่เจอกันช่วงเวลาหนึ่ง นภดลจะหนีพ้นการควบคุมของตัวเองได้จริงๆ ราวกับกลายเป็นคนละคน
“นภดล ตระกูลจันทรวงศ์เลี้ยงแกตั้งแต่ยังเล็กจนโต ถ้าไม่มีพวกเราแกหิวตายไปแล้ว แกทำแบบนี้กับฉันเหรอ? ถึงลูกสาวฉันจะตายไปแล้ว ยังไงฉันก็ยังเป็นแม่เลี้ยงแก ฉันเลี้ยงแกมาสิบปี แกก็ต้องเลี้ยงฉันสิบปี”
“ถ้าพวกคุณไม่จับพ่อแม่ผมไปทำการทดลองยีนอะไรนั่น ฉันจะกลายเป็นเด็กกำพร้าไหม? พ่อแม่ผมตายด้วยมือใครคุณไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าไม่เห็นแก่ฉัตรยา คุณคิดว่าผมจะใจเย็นกับคุณแบบนี้ไหม?”
แต่ก่อนนภดลกังวลเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ตอนนี้เมื่อเห็นร่างกายบอบบางของปาณีโดนผู้คนล้อมรอบโจมตี หัวใจเขาก็อึดอัดแทบตายทันที
เดิมทีแล้วไม่สนใจเรื่องปาณี เพราะเขาลากปาณีเข้ามาในบึงแห่งนี้ เขาจะให้เธอแบกรับคำด่าและดูถูกพวกนี้อีกได้อย่างไร
คนโดยรอบตกตะลึงอีกครั้ง
เมื่อเข้าใจความคับข้องใจระหว่างนภดลและคุณนายตระกูลจันทรวงศ์แล้ว ทุกคนก็ไม่มีใครช่วยคุณนายตระกูลจันทรวงศ์อีก
คุณนายตระกูลจันทรวงศ์ก็พูดอย่างขุ่นเคือง “ฉันไม่สน แกตกลงกับฉัตรยาแล้วว่าจะดูแลพวกเรา จะปฏิบัติกับเราเป็นพ่อแม่แท้ๆ ตอนนี้เราไม่มีข้าวกินไม่มีเสื้อผ้าใส่ไม่มีที่อยู่อาศัย แกจะบอกว่าไม่สนเหรอ”
คิ้วนภดลขมวดแน่นขึ้นมา
ปาณีอยากจะดิ้นออกมา แต่แรงที่มือนภดลมากเกินไป ปกป้องเธอไว้ในอ้อมแขนไม่ให้เธอโผล่ศีรษะออกมา
“นภดล คุณปล่อยฉันออกมา”
เสียงปาณีเบามาก ได้ยินแค่สองคนเท่านั้น แต่นภดลยังคงไม่เคลื่อนไหว
เขามองคุณนายตระกูลจันทรวงศ์ พูดขึ้นอย่างเย็นชา “ผมเช่าบ้านให้พวกคุณอยู่ได้ ค่าเช่าผมออกให้ ผมให้ค่าครองชีพคุณห้าหมื่นต่อเดือนได้ แต่ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป จ้างแม่บ้านให้พวกคุณด้วยก็ได้ นี่คือทั้งหมดที่ผมทำให้พวกคุณได้ แต่ชีวิตของผมและคนที่ผมต้องการแต่งงานด้วยในอนาคต พวกคุณไม่มีสิทธิมายุ่งวุ่นวาย อย่าคิดจะด่าว่าเธอ ไม่งั้นผมจะละเมิดสัญญาที่ทำไว้กับฉัตรยา และไม่ทนกับพวกคุณเช่นกัน”
ปาณีตกใจกับคำพูดนภดลทันที
ฉัตรยาคือคนที่เขาหลงรักในใจมิอาจลืมเสมอมา คำสั่งเสียก่อนตายของฉัตรยา เขาบูชาดุจพระราชโองการ ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?
