ตอนที่ 139ผู้สมรู้ร่วมคิดแผนการร้าย
นัทที่ไม่รู้เรื่องอะไรเงยหน้าที่ซีดเซียวที่ไม่มีแรงขึ้น มองไปที่จารณีที่ยืนอยู่ริมฝั่งน้ำร้องไห้แล้วพูดว่า”ป๋า หลินผมควรฟังคําพูดป้าที่ว่าปาลีหัวแข็งที่จริงแล้วผม ไม่อยากจะบังคับเธอแบบนี้ครั้งนี้นึกอยากจะแสดงฝีมือ แต่กลับทำพังต่อจากนี้เธอคงไม่อยากจะยุ่งกับผมแล้ว”
แผนครั้งนี้ไม่เลวเลย เข้าเรือนก่อนค่อยจดทะเบียน สมรส ที่จริงเป็นความคิดของจาริณีแต่ตัวจาริณีกลับ รู้สึกว่าไม่มีอะไรไม่ถูกต้องและยังพูดอีกว่า”ฉันทำแบบ นี้ไม่ใช่เพื่อเธอหรอกหรือเธอลองดูตัวเองทั้งตัวเต็มไป ด้วยไขมันแม้จะไม่ได้น่าเกลียดแต่ก็ไม่ได้หล่อลูกสาว ฉันจะมามองคนอ้วนอย่างเธอได้อย่างไร ดังนั้นเธอ ทำได้แค่แก้ปัญหาที่ตัวเองก่อนถึงตอนนั้นปาลีไม่อยาก แต่งกับเธอเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
นัทร้องไห้ก็ร้องไม่ออก”ตอนนี้เรื่องนี้ยังไม่ทันได้แก้ ปัญหาทั้งยังอันนั้นก็จะไม่สำเร็จถ้าไม่มีน้ำอยู่เต็มสระ ฉันคิดว่าคงจะไม่มีชีวิตเสียแล้ว
จารณ์กัดฟันไตร่ตรองอยู่นานก่อนจะพูดว่า “ฉันแค อยากจะถามว่าเธอยังคิดที่จะขอลูกสาวฉันแต่งงานอยู่ เปล่า?” “แน่นอนผมคิด”
นัทตอบกลับไปอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย
งั้นดีคืนนี้เธอเปิดประตูบ้านไว้และเธอแค่นั่งรออยู่ใน ห้องนอนตัวเองฉันจะพาลูกสาวฉันมาหาเธอเอง
สายตาของจาริณีเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยวพูดจบเขา ก็เดินจากไป
เหลือทิ้งไว้เพียงนัทที่ยังตกตะลึงตาค้างพูดอะไรไม่ ออกอยู่ในน้ำ เขาไม่เข้าใจจริงจริงทำไมจาริณีถึงพูด ออกมาด้วยความมั่นใจขนาดนั้นแต่…..เขาก็เปิดประตู คฤหาสน์รอตามที่สัญญาไว้…….
แสงของดวงจันทร์ที่เงียบสงัดและท้องฟ้าที่มีดวงดาว อันน้อยนิด !
ชนบทในตอนกลางคืนเงียบสงบเป็นพิเศษเสียงกบ เคลื่อนไหวไม่หยุดแม้ว่าจมีเสียงดังวุ่นวายกลับทำให้ ดวงจันทร์ความมืดความสงบนิ่งเด่น น
ธามถอดเสื้อคลุมออกกำลังจะคิดจะนอนลงบนเตียง จารณีกลับผลักไปที่ด้วธามหนึ่งครั้งแล้วพูดว่า”คุณยัง ไม่ได้กินนาเลย”
ทุกคืนก่อนธามจะนอนต้องกินน้ำหนึ่งแก้วเพื่อช่อง ปากชุ่มชื้นจนเป็นติดนิสัยของเขา
ธามไม่อยากจะเชื่อคำพูดของจาริณีและมองไปที่เธอ ในวันธรรมดาทุกครั้งที่ธามดื่มน้ำจะถูกจาริณีด่าพูดว่าที่ กลางดึกจะทรมานผลิกไปผลิกมาแล้วตื่นไปเข้าห้องน้ำ ก็เพราะว่าดื่มน้ำก่อนนอนเมื่อก่อนมีอยู่หนึ่งครั้งไม่ อนุญาตให้ธามดื่มน้ำเพียงเพราะเขาตื่นขึ้นกลางดึกจะ ทำให้เธอนอนไม่หลับแต่วันนี้กลับ…….
ธามเห็นความผิดปกติของจาริณีอีกทั้งยังยืนน้ำลง ให้ถึงมือของธามหาหน้าเฉยเฉยแล้วพูดว่า “ฉันแค่เป็น ห่วงคุณถ้าไม่ดีมากลางดึกจะคอแห้งจนตื่นขึ้นมาได้ ถึงตอนนั้นน่าจะทรมานยิ่งกว่าคุณรีบดื่มดื่มเสร็จก็จะได้ นอน”
ธามขี้เกียจถามจารณีให้มากเรื่องเขารับน้ำมาและดื่ม ไปอีกเล็กเล็กผลลัพธ์คือ……แค่นอนบนเตียงไม่กี่นาที ก็หายใจแรงราวกับหลับไปนานแล้วจาริณีเห็นแบบนั้น หน้าเธอแสดงออกถึงความดีใจและยิ้มออกมาหลังจาก นั่นก็ผลักธามด้วยความแรงแต่ถามก็ยังกรนอยู่หลาย ครั้งเมื่อเห็นมาธามไม่ปฏิกิริยาตอบกลับเธอก็รีบลงจาก เตียงและใส่เสื้อผ้ายกด้วยยาสมุนไพรที่เตรียมไว้ออก มาจากห้องครัวและไปเคาะประตูห้องของปาลี
เวลาเปาลีกำลังเอามือสองข้างโอบกอดเข่าของตัว เองไว้ขดตัวร้องไห้อยู่บนเตียง
เธอคิดถึงคิดถึงดนพลจริงจริง
คิดถึงคิ้วของเขาตาของเขาหน้าของเขาความสุภาพ อ่อนโยนสูงส่งสง่างามของเขาคิดถึงความอ่อนโยน ดุจสายน้ำของเขาคิดถึงทั้งหมดทุกอย่างที่เป็นเขาพอ คิดถึงเขาก็ทําให้ใจเจ็บจนน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเสียงเคาะประตูที่จาริณีเคาะดังขึ้นในคืนที่เงียบ สงัดดังขึ้นปาล็ตกใจและเงยหน้าตัวความรวดเร็วเธอ กลายเป็นคนขวัญอ่อนจิตใต้สํานึกของเธอตื่นตระหนก และเอ่ยปากถามไปว่า “ใคร?”
“แม่เอง”
ในคืนที่มืดสนิทเสียของจาริณีอ่อนโยนเป็นพิเศษ
ปาลียังตกอยู่ความคิดของคนแต่เธอยังลุกไปเปิด
ประตู จารณีเดินเข้ามาด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้มและยกยา สมุนไพรที่ต้มไว้เขามาด้วยและพูดว่า”แม่รู้วันนี้ลูกเจอ เรื่องสะเทือนจิตใจที่บ้านนัทมาให้ยานี้ปลอบขวัญลูกลูก มเถอะ”
“แม่แม่คะ……..
ปาลีรู้สึกแปลกใจอีกครั้งเท่าที่จำความได้ตั้งไหนแต่ ไรจาร ไม่เคยทําดีกับเธอแบบนี้
“ยาสมุนไพร นอกจากไม่ขมแล้วยังหวานอีกรสชาติดี ทีเดียว”
จาริ ตั้งใจพูดเรื่องอื่นพูดไปพูดมาก็ยัดแก้วยาเข้าไป ในมือของปาล์
ปา เหม่อลอยมองจาริณ์ที่อยู่ดีดีก็อารมณ์เปลี่ยน อย่างกะทันหันจากหน้ามือเป็นหลังมือแม้ว่าในใจจะ สงสัยแต่หน้าจริงใจของแม่ที่มองมาเธอก็ไม่อยากฝัน ความจริงใจของของแม่ต่อจากนั้นเธอก็หลับตาและดื่ม มันเข้าไป
ในตอนนั้นปาลียังคงเชื่อใจจาริณีอยู่ดังนั้นเธอเกือบ จะไม่มีอะไรสงสัยและดื่มยานั้นลงไปในท้องเพราะใน ฐานะที่เป็นลูกสาวไม่ควรสงสัยว่าแม่ตัวเองจะใส่อะไร ลงไปในยาสมุนไพรให้ลูกสาวก้น
เห็นปาดมยาสมุนไพรจนหมดจารณ์ยิ้มด้วยใบหน้า ที่จริงใจและอ่อนโยนพูดคุยเรื่อยเปื่อยกับปาลีไม่กี่ ประโยคก็ยถแก้วยาที่ว่างเปล่าออกไปจากห้อง
ปาล็อธิบายเรื่องที่เจอไม่ได้ลูบขมับของตัวเองเล็ก น้อยวันนี้แม่ทําตัวแปลกเกินไปแล้ว
ผ่านไปครู่หนึ่งปาลีกำลังจะปิดไฟนอนทันใดนั้นได้ยิน เสียงรบกวนจากข้างนอก
