ตอนที่186รักอย่างบ้าคลั่ง
ภาสวรไม่แสดงอารมณ์อะไรมองหน้าดาวหลังจากนั้นก็พูด เสียงแข็ง:”เรียกฉันมาเพื่อที่จะพูดเรื่องนี้หรือ
ดาวผลักมือ ไม่อยากนั้นคุณคิดว่าฉันยังมีเรื่องอะไรให้พูด หรือ”
ภาสวรถอยออกหนึ่งเก้าวแล้ก็หมุนตัวให้ดาวเห็นเพียงเงา เย็นๆ ถ้าไม่มีอะไรก็รีบไปนอนซะไป
พูดจบก็ก้าวขาเดินจากไป
“ภาสวร!”
ดาวกระซิบสายตาเจ็บปวดมองไปที่ด้านหลังของภาสวร
ทันใดนั้นเธอกางแขนออกสองข้างคล้ายกลับผีเสื้อสีขาว ก้าวตรงไปที่ภาสวรหลังจากนั้นก็โอบกอดเองของภาสวร จากด้านหลังสิบนิ้วประสานกันกอดอยู่แน่ๆใกล้ๆอย่างนั้น เสียงไม่ได้เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่ไร้สาระอีกต่อไปสิ่ง ที่เหลืออยู่ทั้งหมดนั้นคือความรักที่สั่นไหว”ฉันไม่แต่งคุณก็ ห้ามขอแต่งรับปากฉัน”
ร่างของภาสวรที่ถูกดาวแนบชิดอยู่ในขณะนั้นแข็งที่อ ทันทีไม่มีการเปลี่ยนสีหน้าเย็นช้าเลยในขณะนั้นในที่สุดก็ มีการแสดงอารมณ์อย่างอื่นออกมามันเป็นความโศกเศร้า เหมือนกันและทําอะไรไม่ถูก
พอเห็นฉากนี้คนที่แอบอยู่หลังกระถางต้นไม้อย่างปาลีรูป ปากเล็กๆก็ได้กลายเป็นรูปตัวขึ้นมา
นี่คือสถานการณ์อะไรหรือ
ภาสวรกับดาว….ระหว่างเขาสองคนความสัมพันธ์ไม่ ได้เป็นพี่น้องแบบบริสุทธิ์ปาลีไม่เข้าในสถานการณ์อย่าง ชัดเจนเลย
“ปล่อยมือเถอะ!”
ภาสวรปิดตาลงอย่างดุเดือดแต่ดาวกลับกอดเขาแน่นไป ด้วยสิบนิ้วค่อยๆดึงหมุนตัวมองดูดาวด้วยสายตาที่เยือกเย็น
คำพูดที่ว่าปล่อยมือแน่นอนว่าพูดกับดาวแล้วก็พูดกับตัว เองด้วย
“ฉันไม่ปล่อยให้ตายก็ไม่มีทางปล่อย
มือทั้งสองของดาวโอบรัดภาสวรไว้เงยหน้ามองตาที่เย็น ชาของภาสวรดวงตาคู่นั้นดูเหมือนดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่ง เปรียบเสมือนเปลวไฟเล็กๆสองกลุ่มที่สาบานว่าจะจุดชนวน หัวใจของภาสวรที่ถูกแช่แข็ง
ภาสวรรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันทีทันใดใจของเขายุ่งเหยิงไป หมดยุ่งจนไม่สามารถควบคุมได้และใช้แรงอย่างดุเดือด ผลักดาวออกไปพูดด้วยเสียงลึกว่า:”ดาวคุณตื่นสักทีเธอ นามสกุลกันตพัฒน์ฉันก็นามสกุลกันตพัฒน์ฉันเป็นพี่ชายเธอเธออย่าบ้าไปเลยเรื่องของพวกเรามันเป็นไปไม่ได้”
ดาวมองภาสวรด้วยความแข็งกร้าวในดวงตาเต็มไปด้วย ความโกรธในที่สุดก็ทำเรื่องบ้าคลั่ง
“ไม่ต้องพูดกับฉันว่าไม่สามารถคืนนี้ฉันจะทำให้คุณรู้ว่า บนโลกใบนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่เป็นไปไม่ได้”
ไม่มีความอ่อนโยนใดๆดาวก็ไปข้างหน้าภาสวรสอ งมือล๊อคคอของภาสวรไว้ริมฝีปากสีแดงที่เย้ายวนประกบ อย่างดุเดือดไปที่ริมฝีปากของภาสวร
“เธอบ้าไปแล้ว..……..
ภาสวรตกใจดวงตาทั้งสองเบิกกว้างและครู่หนึ่งก็เกิด ความรู้สึกว่างเปล่าขึ้นมาทันทีเขายกมือขึ้นแล้วจับไหล่ของ ดาวและผลักเธอออกไป
น่าเสียดายที่ดาวใช้แรงมากกว่าที่เขาคิดโอบรัดไว้แน่น ถึงให้เขาใช้แรงผลักมากกว่านี้จนไหล่ของเธอหลุดเจ็บจน น้ำตาไหล่เต็มหน้าสิ่งที่เธอทำกับเขาคือจุมพิษที่ร้อนแรง กว่าเดิม
พอเห็นถึงตอนนี้ปาลีที่อยู่ไม่ไกลนั้นความรู้สึกเหมือนถูก ฟ้าผ่า
รู้มาตลอดว่าดาวนั้นเป็นคนที่แตกต่างแต่ปาลีคิดยังไงก็ คิดไม่ออกว่าดาวจะแปลกถึงขึ้นตกหลุมรักพี่ชายต่างมารดาหัวปักหัวปล่าและภาสวรคำพูดและการกระทำดูเหมือนจะ ไม่มีอารมณ์ใดๆแต่ว่าสายตานั้นเต็มไปด้วยความทรมานและ ความเจ็บปวดที่อดทนไม่ไหวเพียงแต่เขาเกรงว่าจะทำให้ใจ ของดาวยิ่งทำให้มันยิ่งลึกยิ่งเป็นเรื่องจริง
ดังนั้นฉากต่อไปคือทำให้ปาลีต้องประหลาดใจอีกครั้ง
คนที่พยายามจะกดตัวเองไว้อย่างภาสวรภายใต้การ เรียกอย่างกล้าหาญและต่อเนื่องของดาวในที่สุดเขาก็ไม่ สามารถละเมิดเสียงของตัวเองได้อีกต่อไป
ผู้ชายที่ดูเย็นชาพอประทุอารมรณ์ขึ้นมาความรักที่เร้าร้อน และบ้าคลั่งของเขาจะไม่สามารถวัดได้ด้วยสามัญสำนึก
ดาวบ้าไปแล้วภาสวรเองก็บ้าตามไปจูบของเธอในที่สุดก็ ทําให้ร่างกายภายในของเขาตื่นที่พยายามจะสะกดไว้ตลอด ภายในใจดังนั้นเขาไม่ปฏิเสธอีกต่อไปเขาเริ่มที่โอบกอดเธอ และจูบตอบกลับความดุร้ายนั้นอดไม่ได้ที่จะให้ร่างกายของ เธอรวมเข้ามาอยู่ในร่างของเขาเองตั้งแต่นี้ต่อไปให้ทุกคน หยุดคิดที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน
รู้สึกได้ว่ากลายเป็นคนคล่องแคล่วกระตือรือร้นและคลั่ง ไคล้มากกว่าตัวเองน้ำตาของดาวก็ค่อยๆไหลอย่างไม่มี เสียงในครั้งนี้มันคือน้ำตาแห่งความสุข
เพราะว่าเขาไม่ได้กดตัวเองไว้อีกต่อไปแล้วความรักของ เธอในที่สุดก็ได้รับการตอบกลับแล้ว
จูบนี้ความรักที่ยาวนานรอจนน้ำทะเลแห้งเหือดก้อนหิน เป็นผุยผง
ปาลีไม่เห็นคนรักคู่ไหนที่จูบกันได้ดูดดื่มจนความรู้สึกใน ใจสะท้านได้เพียงนี้ถึงแม้เธอจะเป็นเพียงคนนอกที่แอบดู อยู่ข้างๆแต่ก็สามารถจะรับรู้ได้ว่าระหว่างทั้งสองคนนั้นมี ความรักความผูกพันที่ลึกซึ้ง
หลังจากเวลานั้นด้านหลังก็มีเสียงทะลุขึ้นมา“ภาสวรไอ สารเลว!”
เสียงยังไม่ทันจบหมัดหนักๆกเหวี่ยงไปที่หน้าของภาสวร
