ตอนที่200แผนการร้ายค่อยๆเข้ามา
พรุ่งนี้ก็ต้องจัดงานหมั้นแล้วปาลีรู้สึกทั้งดีใจทั้ง กระวนกระวายใจ
ตอนเที่ยงชุดแต่งงานที่มีมูลค่าหนึ่งแสนที่ดนุพลสั่งตัดทำ ในที่สุดก็ทําสําเร็จร้านชุดแต่งงานก็โทรศัพท์เข้ามาให้ปาลี ไปลองชุดก่อนถ้าหากว่าตรงไหนที่ไม่เหมาะสมไม่พอใจก็ สามารถแก้ไขตัดตรงนั้นได้
ดนุพลกำลังอยู่ในช่วงทำงานก็ไม่ได้เจียดเวลาไปกับเธอ ปาลีรีบควักโทรศัพท์โทรหาปิยะเรื่องที่มีความสุขแบบนี้ คนที่อยากจะแชร์ความสุขให้นอกจากดนุพลแล้วก็คือปิยะ เพื่อนซี้คนนี้
น่าเสียดายที่อาการป่วยของน้องชายปิยะที่ชื่อนรรยาช่วง นี้อยู่ๆก็แปรปรวนไปมามีแนวโน้มทรุดลงปิยะนอกจากจะ ทำงานแล้ว , ที่เมืองเจ่าเก๋ก็ยังมีสองแฝดพี่น้องนั้นวนเวียน อยู่ส่วนเวลาที่เหลืออยู่ก็ได้อยู่โรงพยาบาลเพื่อดูแลพ่อ กับแม่และน้องชายคนนี้ไม่มีทางที่จะออกมาหาปาลีหรอก ขนาดงานหมั้นของปาลีพรุ่งนี้ปิยะก็ยังมาได้แค่ชั่วโมงเดียว เพื่ออวยพรให้พี่สาวตนเองเท่านั้น
ปาเข้าใจความยากลำบากของปิยะเธอพูดปลอบปิยะ สองสามประโยคก็วางสายไป
หลังจากนั้นเจ้าของร้านก็เอาชุดแต่งงานออกมาและปาลีก็ เดินตามและพนักงานก็กำลังจัดการชุดจะให้ปาลีลองใส่
แต่ทว่าในเวลานี้ก็มีเสียงโทรศัพท์ของปาลีดังขึ้นมาปาลี มองดูเบอร์โทรศัพท์ก็คือเบอร์ของโสรจ
หลังจากครั้งที่แล้วผ่านมาโสรจก็ไม่ปรากฏตัวอีกช่วงนี้ โรคซึมเศร้าของปาลีเมื่ออยู่กับดนุพลและการดูแลของหมอ จิตแพทย์แล้วก็ถือว่าดีขึ้นมามากแต่เมื่อเห็นโสรจโทรเข้า มาอารมณ์ความรู้สึกของปาลีก็กลับมาอีกครั้ง
“ฮัลโหล!
ลังเลใจชั่วขณะปาลีก็เลือกที่จะรับสาย
“ฉันรู้อยู่แล้ว่าเธอจะต้องรับโทรศัพท์ของฉัน”
และโสรจก็พูดอย่างหยิ่งยโสออกมาในสายว่า
“ตอนนี้ฉันอยู่ร้านกาแฟSKYเธอมาสิฉันมีเรื่องที่จะต้องพูด กับเธอต่อหน้า”
ปาลีกำโทรศัพท์แน่นหลังจากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ว่า“ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอดังนั้นหลังจากนี้เธอไม่ต้อง มารบกวนฉันแล้ว”
โสรจหัวเราะเบาๆ”ถ้าเธอยังอยากให้งานหมั้นในวันพรุ่งนี้ ดำเนินการไปด้วยดีละก็เธอออกมาเจอฉันไม่งั้นพรุ่งนี้เกิด อะไรขึ้นฉันไม่รับผิดชอบนะ!จำไว้เธอต้องมาคนเดียว”
พูดจบก็ไม่รอให้ปาลีตอบกลับและกดวางสายไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อฟังเสียงในโทรศัพท์ปาลีก็ขมวดคิ้วผ่านมาถึงขนาดนี้ แล้วโสรจเธอต้องการจะทำอะไรกันแน่?
ปาลีไม่อยากไปเจอโสรจครั้งที่แล้วพูดคุยกันก็ทำให้เธอ เกลียดชังโสรจเข้าไส้แต่ปาลีเธอก็เข้าใจโสรจเป็นคนพูด จริงทำจริงถ้าวันนี้ไม่ไปตามนัดละก็เกรงว่างานหมั้นพรุ่งนี้จะ เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ
คิดไปคิดมาปาลีก็ให้คนข้างๆที่ดูแลเธอเกี่ยวชุดเจ้าสาว สือชีสื่อปาพูด”ชุดเจ้าสาวเดี๋ยวค่อยทีหลังฉันไปห้องน้ำแป ปนึงพวกเธอถือชุดเจ้าสาวไว้ก่อนอย่าให้เกิดตำหนิอะไรกับ ชุดนะ”
“ค่ะ!”สือชีสือปาตอบรับหลังจากนั้นก็นําชุดตัวก่อนและชุด ตัวหลังไว้ในมือทั้งคู่วันเวลาที่ผ่านมาปาลีดีกับพวกเธอมาก และพวกเธอก็ได้วางใจลงแล้ว
หลังจากนั้นปาลีก็ได้ออกจากร้านเช้าชุดแต่งงานไป คนเดียวและเรียกรถเพื่อไปหาโสรจตามที่นัดกันไว้”ร้าน กาแฟsky”แต่เมื่อปาลีเดินเข้าไปในร้านก็ไม่มีแม้แต่เงา ของโสรจแต่มีที่นั่งที่ติดกับหน้าต่างหนึ่งที่มีคนๆนึงอ่าน หนังสือพิมพรางเอาขึ้นมาบังหน้าปาลีเดาว่าคนๆนี้น่าจะเป็น โสรจและก็เดินเข้าไป
แต่คนที่ใช้หนังสือพิมปิดกย้าอยู่นั้นเมื่อปาลีกำลังจะเดิน เข้าไปหาก็ค่อยๆเอาหนังสือพิมพ์วางลง
..รฐา?”
เมื่อใบหน้าที่อยู่ด้านหลังหนังสือพิมพ์ปรากฏอยู่ตรงหน้า เธอสีหน้าของปาลีก็ซีดเผือดและก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว ทันที คุณคุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง?”
ถ้าหากพูดว่านี้คือการบังเอิญงั้นก็บังเอิญเกินไปแล้วสิ!
ดวงตานั้นยังแฝงไปด้วยความชั่วร้ายที่ทำให้ปาลึกลัว จนแข็งทื่อ”มีเรื่องจะคุยกับคุณจริงๆคือผมแต่ผมให้โสรจนัด คุณออกมานั่งก่อน ผมคิดว่าเรามีเรื่องที่ต้องคุยกันสบายใจ เถอะในสถานที่สาธารณะแบบนี้ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกรวม ถึงมาผมยังใส่เฝือกอยู่เลยอยากจะทำอะไรก็คงทำไม่ได้!
กำลังพูดอยู่เขาก็ค่อยๆเอามือไปตบตรงเผือกขาขวาที่ หนาๆของเขาเบาๆแสดงถึงเขาไม่มีแผนการร้ายใดๆ
ฟังปาลีคนนี้ก็ถือว่าเธอโง่อีกครั้งนึงและก็เข้าใจแล้วเธอ ถูกหลอกแล้วเธอโดนโสรจหลอกแล้ว
แต่ไม่รู้ว่าเป็นเมื่อไหร่ที่รฐาได้ร่วมมือกันกับโสรจนะ?
ถ้าพูดตามความคิดสถานะของพวกเขาทั้งสองคนไม่ว่าจะ กี่ชาติก็ไม่มีทางที่จะกลมเกลียวกันได้หนิ
ในช่วงที่กำลังคิดอยู่นั้นในใจของปาลีก็มีความไม่สงบเกิด ข็นเดิมทีก็มีความคิดที่อยากจะหันหลังแล้วเดินออกไปแต่ ทำไมถึงแข็งทื่อแบบนี้นะหลังจากนั้นยังจะรั้นมานั่งตรงหน้าของรฐาอีกใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกพูดออกมาว่า”มีอะไร คุณพูดมาสิ”
