ตอนที่ 205 ย่งเหยิงไม่หยุด
ถึงแม้ว่าพงจะไม่ได้พูดอย่างที่ใจคิด ก็เห็นได้ชัดแล้วว่า ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นผลของแผนการของเขากับจักรกฤษ แต่ ว่าเขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องยอมเป็นคนดีไปตลอด มิ เช่นนั้น ถูกธนัทได้กลิ่นทะแม่งๆขึ้นมานั้นไม่ดีแน่
เห็นได้ชัดว่าธนัทนั้นเป็นคนที่ยึดความเห็นตัวเองมากคน หนึ่ง พงพูดชักชวนไม่กี่ประโยคกลับไม่ผลต่อเขาขนาด นั้น ขยี้ผงขี้เถ้าจากบุหรี่ในมือ ใบหน้าของธนัทไม่แสดงอา รมณ์ใดๆ “พรุ่งนี้ดนุพลก็จะจัดงานหมั้นแล้ว ฉันจะไม่ยอมให้ ผู้หญิงที่ท้องลูกของผู้ชายคนอื่นมาหมั้นกับดนุพลได้ นั่น ไม่ใช่แค่ทําให้คนพลอับอายขายหน้า ยิ่งทำให้ตระกูลกัน ตพัฒน์อับอายขายหน้า ยิ่งกว่านั้นนายไม่ต้องพูดแล้วล่ะ ก็ แค่อาจจะไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นแน่ๆสักหน่อย ตั้งแต่วินาที ที่เธอก้าวเข้ามาในตระกูลกันตพัฒน์ เธอก็ควรจะรู้ว่ามันจะ เสี่ยงแค่ไหน ในเมื่อเธอกล้าเสี่ยงฉันจะไม่กล้าอะไรล่ะ?”
พงเงียบเห็นด้วย ไม่ได้พูดอะไรไป
เวลานี้ ข้างนอกค่อยๆมืดลง ไฟนีออนสว่างทุกๆอัน นี่เป็น สีสันของยามค่ำคืนของเมือง มีสีสันสวยงามตระการตา
เวลานี้ โทรศัพท์จู่ๆก็ดังขึ้นมา
พงขอโทษกับธนัทว่า “คุณลุง ผมขอตัวออกไปรับโทร ศพท์ครับ”
ธนัทพยักหน้า “ไปเถอะ”
พงเดินเข้ามาในห้อง ปิดเสียงริงโทน เพราะว่าเดิมทีก็ไม่ ได้มีใครโทรหาเขา เสียงนี้เป็นเสียงที่เขาตั้งค่านาฬิกาปลุก เอาไว้เท่านั้น เพื่อที่จะได้หาข้ออ้างออกห่างจากธนัท โทร หาคนสําคัญอีกคนหนึ่ง
สายนี้ต้องโทรหาดนุพล
แน่นอนว่าเนื้อหานี้จะไม่ใช่การประกาศให้คนพลมาช่วย ปาลี แต่…นัดดนุพลให้ไปกินเหล้าคลับAisne
และดนุพลด้านนี้ ดนุพลแท้จริงแล้วเลิกงานนานแล้ว กลับ ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานไม่อยากกลับบ้าน พอคิดถึงสายวันนี้ที่ ปาลีไปหารฐาลับหลังเขากลับยังโกหกเขาอีก ในใจของเขา ยังมีไฟโกรธอยู่ แต่ว่าเขาไม่ได้วายวายออกมา เพราะว่าเขา กลัวว่าจะไปกระตุ้นอาการป่วยของปาลี
ชั่วโมงนี้ โทรศัพท์ของพงก็เข้ามาพอดี ด้วยเหตุนี้ดนุพล ตอบโดยไม่คิดเลย สุดท้ายยังให้พงชวนจักรกฤษไปด้วย
คิดไปแล้วช่วงนี้เขาวนเวียนอยู่รอบๆปาลีตลอด นานเท่า ไหร่แล้วไม่รู้ที่ไม่ได้ไปดื่มเหล้ากับพวกเพื่อนๆ
ด้วยเหตุนี้ ดนุพลมาถึงคลับAisneอย่างกับโกรธอยู่นั้น
แต่พอผลักประตูห้องเข้าไป คนที่รอเขาอยู่ไม่ใช่พงกับจัก รกฤษ แต่ในห้องกลับมีโสรจแต่คนเดียว
วันนี้โสรจแต่งหน้าสวยเป็นพิเศษ กระโปรงสีแสงสั้นทรงวี ส่วนที่เธอเซ็กซี่ที่สุดก็เป็นหน้าอกกับเรียวขาสวย
ดนุพลรู้สึกงงันเล็กน้อย ทันใดนั้น หยุดสายตานั้น ขมวด คิ้วแล้วพูดว่า “คุณมาที่นี่ได้ยังไง? พงกับจักรกฤษล่ะ?”
เห็นดนพลไม่ได้สนใจความสวยของตัวเอง โสรจอดไม่ ได้ที่จะเสียความรู้สึก ทันใดนั้นลุกขึ้น ก้าวอย่างสง่ามาด้าน หน้าดนุพล สายตาประจบพูดว่า “ดนุพล คืนนี้มีแค่พวกเรา สองคน ไม่ดีเหรอ? ช่วงไม่กี่ปีมานี้ฉันคิดถึงคุณมากนะ!”
พูดจบ สองมือโอบเอวดนุพลแล้วก็เข้าไปในอ้อมกอดของ ดนุพล
“โส คุณอย่าทําแบบนี้เลยนะ!
ดนุพลรั้งไหล่ของโสรจไว้ พยายามผลักเธอออกไป หลัง จากนั้นตัวเองก็เดินถอยหลังออกมาสองก้าว พูดว่า “พรุ่งนี้ ฉันก็ต้องหมั้นแล้ว คุณอย่าเซ้าซี้เลยนะ เรื่องระหว่างเรามัน จบไปนานแล้ว คนเก่งแบบคุณจะต้องหาผู้ชายที่ดีกว่าผมได้ แน่นอน”
“ไม่ ฉันไม่เอา ผู้ชายพวกนั้นน่ะน่าเบื่อจะตาย ไม่มีใคร เทียบกับคุณได้สักคน ฉันต้องการแค่คุณ
ตัวของโสรจมุ่งไปกอดดนุพลอีกครั้ง เสียงเต็มไปด้วยความลึกซึ้ง “ดนุพล ฉันรู้ว่าเมื่อก่อนฉันไม่ดี ฉันไม่ควรห่าง คุณไปเรียนต่างประเทศ ตอนนี้ฉันกลับมาแล้ว ฉันกลับมา อยู่ข้างๆคุณแล้วไง ขอร้องนะ ขอร้องคุณอย่าผลักไสฉันเลย ให้พวกเราเริ่มต้นกันใหม่เถอะ!”
ช่วงสี่ปีที่ห่างดนุพลไป โสรจเธอลองคบกับผู้ชายมากมาย แต่ว่า ไม่มีใครดีเท่าดนุพลเลย เสปคของเธอยิ่งอยู่ก็ยิ่งสูง แต่ผลลัพธ์ ไม่ต้องพูดถึงผู้ชายพวกนั้น ก็เทียบไม่ติดสักนิด
วนไปทุกหนทุกแห่ง จนถึงสุดท้าย เธออดไม่ได้ที่จะ ยอมรับ ดนุพลเป็นคู่ชีวิตในอุดมคติที่ดีเลิศที่สุด ดังนั้น เธอ ไม่มีทางปล่อยมือแน่นอน
ชอบก็จะไปพยายาม ใครจะกลัวแย่งชิงก็ต้องแย่งมาให้อยู่ ในมือ นี่คือหลักการที่โสรจเธอยึดถือ
