แมลงปีศาจหายนะ
หานเซิ่นคิดว่านั่นเป็นเพราะแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าเต็มไปด้วยความคิดอยากที่จะฆ่า มันจึงไปหาซีโน่เจเนอิคก่อนเพราะพวกซีโน่เจเนอิคอยู่ใกล้ที่สุด
หานเซิ่นเรียกมนตราออกมาในร่างปืนไรเฟิลและใช้สโคปเพื่อจับตามองการเคลื่อนไหวของแมลงตัวนั้น มันบินไปอยู่เหนือเหล่าซีโน่เนเนอิค หลังจากนั้นมันก็อ้าปากและส่งเสียงกรีดร้องแหลมๆออกมา
ในวินาทีต่อมาดวงตาของเหล่าซีโน่เจเนอิคก็เปลี่ยนเป็นสีแดง และเมื่อแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าส่งเสียงกรีดร้องออกมาอีกครั้ง พวกมันทั้งหมดก็เริ่มวิ่งมาทางฐานทัพ
“โอ้ไม่นะ! แมลงปีศาจทองคำสีฟ้าควบคุมซีโน่เจเนอิคตัวอื่นได้อย่างนั้นหรอ? หวังว่าพวกมันจะควบคุมได้เฉพาะตัวที่สติปัญญาต่ำเท่านั้น ไม่อย่างนั้นแนร์โรว์มูนก็คงจะจบสิ้นแล้ว”
หานเซิ่นตัดสินใจเล็งไปที่เจ้าแมลงและเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเล กระสุนถูกยิงออกไปและมันก็พุ่งเข้าไปที่ดวงตาข้างซ้ายของแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าด้วยความเร็วสูง
กระสุนเจาะทะลุเข้าไปในลูกตาของเจ้าแมลงและเข้าไปแทนที่ดวงตาของมัน นอกจากนั้นมันยังมีพลังแฝงอยู่ในกระสุนด้วย เจ้าแมลงเริ่มเชื่องช้าลงไปและร่วงลงมาบนพื้น พลังเต่ามีประโยชน์อย่างมากกับศัตรูที่พึ่งพาความเร็ว
หานเซิ่นสวมใส่รองเท้าเขี้ยวกระต่ายและเรียกปีกมังกรออกมา ร่างกายของเขาเรืองแสงสีแดงออกมาขณะที่พุ่งเข้าไปหาแมลงตัวนั้น หลังจากนั้นเขาก็ใช้มีดเขี้ยวผีสิงในมือสับเจ้าแมลงที่ช้าเหมือนเต่าเป็นชิ้นๆ
“ซีโน่เจเนอิคแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าระดับมาร์ควิสถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกค้นพบ”
เมื่อแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าถูกฆ่าตาย ซีโน่เจเนอิคที่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของมันก็กลับสู่สภาพปกติ พวกมันรู้สึกได้ถึงตัวตนของหานเซิ่นและรีบพากันวิ่งหนีไป
หานเซิ่นมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นเหล่าแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าระดับราชันและครึ่งเทพกำลังต่อสู้กับอี๋ซาและราชาคนอื่นๆ
หานเซิ่นมองไม่เห็นแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าตัวอื่น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้ว่าแมลงพวกนั้นคงจะกำลังแพร่กระจายไปสู่ดวงดาวต่างๆ
“พวกเจ้ารออยู่บนดาวดวงนี้ ข้าจะออกไปดูข้างนอกสักหน่อย”
หานเซิ่นคิดว่าในตอนนี้ดาวอุปราคายังปลอดภัยดี ดังนั้นเขาจึงกระพือปีกมังกรและบินออกไปสู่อวกาศ
หานเซิ่นอยู่ห่างจากการต่อสู้ของแมลงปีศาจทองคำสีฟ้ากับเหล่าราชันพอสมควร ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นการต่อสู้ได้อย่างชัดเจน
แสงสีฟ้าและมีดลมปราณสีม่วงปะทะกันราวกับพายุแม่เหล็ก หานเซิ่นพอจะบอกได้ว่าอี๋ซาเป็นฝ่ายที่ชักนำการต่อสู้ แต่ถ้าสถานการณ์ยังเป็นแบบนี้ต่อไป ดวงดาวโดยรอบก็คงจะถูกทำลายจนหมด
หานเซิ่นบินไปยังดวงดาวที่อยู่ใกล้ๆกับดาวอุปราคาและสังเกตเห็นว่าที่นั่นมีแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าอยู่ไม่มาก ดังนั้นเขาจึงมุ่งหน้าไปยังดาวที่มีลูกบาศก์โลหะสีฟ้าอยู่แทน
หานเซิ่นคิดว่าดวงดาวนั้นน่าจะมีแมลงปีศาจสีฟ้าอยู่มากที่สุด ดังนั้นมันจึงเป็นเป้าหมายของเขา ยิ่งเขาฆ่าพวกมันได้มากเท่าไหร่ ความเสียหายที่พวกมันก่อก็จะน้อยลงตามไปด้วย
พวกแมลงมีพลังในการควบคุมซีโน่เจเนอิคตัวอื่นๆ ซึ่งนั่นถือเป็นอะไรที่อันตรายยิ่งกว่าพวกแมลงเองซะอีก บนดวงดาวที่ลูกบาศก์โลหะตั้งอยู่มีซีโน่เจเนอิคอยู่มากมาย และถ้าพวกแมลงเข้าควบคุมพวกมันทั้งหมด สถานการณ์ก็จะเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม
ดูเหมือนว่ายอดฝีมือของแนร์โรว์มูนก็มีความคิดเดียวกับหานเซิ่น เพราะพวกเขาเองก็มุ่งเน้นไปที่ดาวดวงนั้นเช่นกัน ในตอนที่แมลงปีศาจทองคำสีฟ้าปรากฏตัวออกมา พวกรีเบทยังตั้งตัวไม่ทัน ทำให้สถานการณ์ตกอยู่ในความโกลาหล แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้เกิดความเสียหายมากนัก เหล่าดยุกรีบจัดเตรียมการกันป้องกันอย่างรวดเร็วและอพยพผู้คนที่ไม่แข็งแกร่งได้ทันเวลา
รีเบคก้าและเหล่าคนหนุ่มสาวเองก็อยู่เพื่อช่วยต่อสู้กับแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าด้วยเช่นกัน พวกเขาใช้สภาพภูมิประเทศที่คุ้นเคยเพื่อชิงความได้เปรียบ
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เสียงระเบิดก็ดังขึ้นมาจากด้านนอกตัวเมืองและตามมาด้วยเสียงกรีดร้องอันบ้าคลั่ง
เมื่อพวกเขาหันไปมอง พวกเขาก็เห็นฝูงซีโน่เจเนอิคจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังวิ่งตรงเข้ามาจากทุกทิศทาง
แมลงปีศาจทองคำสีฟ้าตัวหนึ่งส่งเสียงกรีดร้องอยู่บนอากาศเพื่อควบคุมให้เหล่าซีโน่เจเนอิคบุกไปที่ตัวเมือง รีเบคก้ากำลังช่วยเหลือการอพยพพลเรือนอยู่ สีหน้าของเธอซีดไปเมื่อรู้ตัวถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
“โอ้ไม่นะ! มอนสเตอร์โลหะพวกนั้นควบคุมซีโน่เจเนอิคตัวอื่นได้?” รีเบคก้าตกตะลึง
“เป็นเพราะแซดไนท์คนเดียว! เขานำหายนะมาสู่แนร์โรว์มูนของพวกเรา”
ตู้ลี่เส่อพูด ถ้าพวกซีโน่เจเนอิคเข้ามาในเมืองได้ ผู้คนส่วนใหญ่ก็จะถูกฆ่าตายกันหมด และที่แย่ยิ่งไปกว่านั้น อี๋ซาและราชาคนอื่นๆยังไม่สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ของตัวเองได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีกำลังเสริมที่ไหน
เสียงประหลาดดังขึ้นมาและแสงสีเขียวก็พุ่งขึ้นรอบๆตัวเมือง ซึ่งทำให้ทุกคนดูโล่งใจขึ้นมา
เลเซอร์ไฟฟ้าแรงสูงถูกเปิดใช้งานรอบตัวเมือง มันมีประสิทธิภาพสูงต่อสิ่งมีชีวิตที่ระดับต่ำกว่าดยุก แต่ไม่นานพวกเขาก็รู้ตัวว่าตาข่ายไฟฟ้าไม่เพียงพอ ซีโน่เจเนอิคที่บ้าคลั่งปีนขึ้นบนร่างของพวกพ้องที่ถูกไฟฟ้าช็อตตาย เส้นทางของพวกมันถูกสร้างขึ้นด้วยซากศพที่ไหม้เกรียม และซีโน่เจเนอิคก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามาในเมืองราวกับเขื่อนที่เอ่อล้น
ซีโน่เจเนอิคตัวหนึ่งที่ดูเหมือนกับลิงกำลังถล่มสิ่งก่อสร้างที่อยู่ใกล้เคียง ขณะที่สิ่งมีชีวิตที่เหมือนกับมังกรกำลังโบยบินบนอากาศ พร้อมกับปล่อยลูกไฟลงมาสู่ดินแดนด้านล่าง
รีเบคก้าและตู้ลี่เส่อรู้สึกสิ้นหวัง พวกเขาไม่สามารถรับมือกับซีโน่เจเนอิคมากมายแบบนี้ได้
“ฆ่าแมลงโลหะสีฟ้าที่ควบคุมเหล่าซีโน่เจเนอิค!” เงาสีแดงปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเหนือตัวเมือง
มีดลมปราณสีม่วงอันน่ากลัวถูกฟันลงมาและฆ่าซีโน่เจเนอิคที่บินอยู่ทุกตัวที่มันสัมผัส
“โอเวอร์แบริ่งทีธช่วยฆ่าแมลงโลหะสีฟ้าพวกนี้ที!” หานเซิ่นบินลงมาตรงหน้าฝูงซีโน่เจเนอิค
“มันมีซีโน่เจเนอิคอยู่มากเกินไป พวกเราไปไม่ถึงตัวพวกมัน!”
โอเวอร์แบริ่งทีธพูด เขาพยายามจะพาพวกดยุกบุกฝ่าพวกซีโน่เจเนอิคไป แต่พวกแมลงปีศาจทองคำสีฟ้านั้นฉลาด พวกมันใช้พวกซีโน่เจเนอิคเป็นกำแพงป้องกันตัวเอง ทำให้พวกดยุกไปไม่ถึงตัวพวกแมลง ไม่ว่าพวกเขาจะฆ่าซีโน่เจเนอิคมากสักแค่ไหนก็ตาม
“บุกตามการโจมตีของข้า!” หานเซิ่นพูดก่อนที่จะเก็บมีดเขี้ยวผีสิงเข้าฝัก และเรียกมนตราออกมาในร่างปืนอาร์พีจี หลังจากนั้นเขาก็ยิงออกไป
ตูม!
จรวดระเบิดออกท่ามกลางฝูงซีโน่เจเนอิค แรงระเบิดไม่มีพลังทำลายล้างมากพอที่จะฆ่าซีโน่เจเนอิคระดับมาร์ควิสได้ แต่เมื่อถูกแรงระเบิดนั้น พวกซีโน่เจเนอิคก็เชื่องช้าลงไปอย่างมาก พร้อมกับมีเครื่องหมายเต่าปรากฏขึ้นบนร่างกายของพวกมัน
