Super God Gene – ตอนที่ 2235
ตอนที่ 2235 ข้ากลัวว่าเจ้าต้องผิดหวังแล้ว
หานเซิ่นเคลื่อนไหวร่างกายของเขาพร้อมกับเรียกปีกมังกรออกมา เขาอุ้มเป่าเอ๋อและหลบหลีกกงล้อน้ำสีดำของราชาไนท์ริเวอร์
ราชาไนท์ริเวอร์ดูบ้าคลั่ง เขาคำรามออกมา “ให้ข้าส่งพวกเจ้าไปลงนรกก่อน”
มีดกงล้อจันทราคู่ไม่ได้ลดละและฟันต่อไปข้างหน้า พวกมันสร้างกงล้อน้ำสีดำที่ส่งตรงเข้าไปหาจีชิงและคนอื่นๆ
“ข้ากลัวว่าเจ้าต้องผิดหวังแล้ว” หานเซิ่นมองอย่างเย้ยหยัน
ปัง!
โล่สีทองปรากฏขึ้นรอบหานเหยียน มันคือวิญญาณอสูรใบเสมาราชาแมลงปีศาจดวงที่ 4 มันไม่ได้รับความเสียหายจากการโจมตีของราชาไนท์ริเวอร์ก่อนหน้านี้
กงล้อน้ำสีดำหลายอันพุ่งเข้าชนใบเสมาสีทองและหมุนวนด้วยความหวังที่จะตัดผ่านมันเข้าไปข้างใน แต่ไม่ว่าพวกมันจะพยายามสักแค่ไหน มันก็ไม่สามารถตัดผ่านผิวของใบเสมาราชาสีทองได้
“บัดซบ! นี่เจ้ายังมีสมบัตินี่อีกหรอเนี่ย?” ราชาไนท์ริเวอร์รู้สึกโกรธ นอกจากนั้นเขายังรู้สึกสิ้นหวังและเศร้าใจ
เขาทำทุกอย่างเพื่อจะฆ่าหานเซิ่น แต่ความพยายามทั้งหมดของเขาล้มเหลว เขาทำไม่ได้แม้แต่จะแตะต้องเส้นผมของหานเซิ่น ถ้าไม่มีรูปปั้นแอนเชี่ยนท์วอร์ริเวอร์ช่วยเหลือ พลังของเขาก็ไม่เพียงพอที่จะทำลายใบเสมาราชาแมลงปีศาจ แผนของเขาล้มเหลวอย่างสมบูรณ์ ไม่มีใครคาดคิดว่าหานเซิ่นจะมีสมบัตินั่นอยู่ถึง 4 อัน และไม่มีใครคาดคิดว่าโล่ 3 สีจะป้องกันการโจมตีระดับเทพเจ้าได้
แต่ราชาไนท์ริเวอร์เชื่อว่าตัวเองยังมีความหวังอยู่ นั่นเป็นเพราะเขาเห็นหานเซิ่นกำลังตรงเข้ามาหาเขา หานเซิ่นไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ภายในการป้องกันของใบเสมาราชาแมลงปีศาจ
“ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะมีสมบัติโล่ป้องกันอันที่ 5 อยู่”
ราชาไนท์ริเวอร์ดูน่าเกลียดน่ากลัว ขณะที่เขาคำรามออกมา ร่างกายของเขาก็ระเบิดด้วยพลัง น้ำสีดำเริ่มพุ่งออกมาจากทุกทิศทาง มีดกงล้อจันทราในมือของเขาปล่อยกงล้อน้ำสีดำเข้าใส่หานเซิ่น
หานเซิ่นกระพือปีกมังกรและเทเลพอร์ตผ่านกงล้อน้ำสีดำตรงเข้าไปหาราชาไนท์ริเวอร์
ราชาไนท์ริเวอร์กวัดแกว่งมีดอย่างรวดเร็ว กงล้อน้ำสีดำปรากฏขึ้นทุกหนทุกแห่ง พวกมันตรงเข้าไปหาหานเซิ่นด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะตัดเขาให้เป็นชิ้นๆ
หานเซิ่นใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนาและวิญญาณอสูรผีเสื้อเนตรม่วง หลังจากนั้นเขาก็เทเลพอร์ตอีกครั้ง ความเร็วและพลังของเขาไม่สามารถเทียบชั้นกับของราชาไนท์ริเวอร์ได้
แน่นอนว่าการจะการหลบหลีกการโจมตีของราชาไนท์ริเวอร์เป็นเรื่องยากมากๆ เขาต้องพึ่งพาศาสตร์ตงเสวียนและใช้ความสามารถในการเทเลพอร์ตเพื่อหลบหลีกกงล้อน้ำสีดำแต่ละอัน แต่การทำแบบนั้นก็ทำให้หานเซิ่นเข้าไปใกล้กับราชาไนท์ริเวอร์ขึ้นเรื่อยๆ
หมื่นเมตร…5 พันเมตร…3 พันเมตร…2 พันเมตร…1 พันเมตร…
การโจมตีที่บ้าคลั่งของราชาไนท์ริเวอร์ไม่สามารถหยุดหานเซิ่นจากการขยับเข้ามาใกล้ทีละนิดๆได้ ในที่สุดเมื่อหานเซิ่นอยู่ห่างจากราชาไนท์ริเวอร์ไปเพียงแค่ 5 ร้อยเมตร หานเซิ่นก็คำรามออกมา เขาใช้มีดเขี้ยวผีสิงฟันมีดลมปราณเข้าใส่ราชาไนท์ริเวอร์
“เจ้าจะดูถูกพลังของคนที่เป็นระดับราชันเกินไปแล้ว”
ราชาไนท์ริเวอร์โกรธจากการยั่วยุของหานเซิ่น มีดกงล้อจันทราถูกฟันเข้าไปหาหานเซิ่นด้วยกงล้อน้ำสีดำที่หมุนวนอย่างบ้าคลั่ง
ราชาไนท์ริเวอร์ไม่คิดว่าหานเซิ่นคือคู่ต่อสู้ที่ทัดเทียมกับเขา ถ้าไม่มีโล่ป้องกันที่ทรงพลังนั้นอยู่ หานเซิ่นก็ไม่ต่างไปจากมดน้อยตัวหนึ่งสำหรับเขา ตอนนี้มดตัวนั้นอยากจะท้าทายเขา มันทำให้ราชาไนท์ริเวอร์โกรธ แต่มันก็มอบความหวังให้กับเขา เขาไม่สามารถปกปิดความจริงที่ว่าเขามาที่นี่เพื่อฆ่าหานเซิ่นได้อีกแล้ว และถึงเขาจะฆ่าหานเซิ่นได้ เพื่อนร่วมทีมของหานเซิ่นก็จะไปปล่อยข่าวถึงเรื่องที่เขาทำอยู่ดี แต่ถ้าเขาฆ่าหานเซิ่นและนำสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดต้องการกลับไปได้ล่ะก็…
ราชาไนท์ริเวอร์ก็ยังพอจะต่อรองกับเอ็ดเวิร์ดและราชาอัศวินไอซ์บลูได้ เอ็ดเวิร์ดยินดีจะเสียสละรูปปั้นแอนเชี่ยนท์ก็อตเพื่อให้ได้สิ่งของสิ่งนั้นมา ดังนั้นสิ่งของสิ่งนั้นต้องเป็นบางสิ่งที่มีค่ามากพอที่จะทำให้เขารอดชีวิตไปได้
ขณะที่มีดลมปราณของหานเซิ่นพุ่งไปปะทะกับกงล้อน้ำสีดำ หานเซิ่นก็เก็บมีดของเขาไปและเทเลพอร์ตอีกครั้ง ครั้งนี้หานเซิ่นไปปรากฏตัวที่ด้านหลังราชาไนท์ริเวอร์
“รนหาที่ตาย” ราชาไนท์ริเวอร์รู้ว่าหานเซิ่นจะปรากฏตัวตรงไหน และในจังหวะที่หานเซิ่นปรากฏตัวออกมา ราชาไนท์ริเวอร์ก็ใช้มีดกงล้อจันทราฟันกลับหลังไป
‘มันใกล้เกินไป’ ราชาไนท์ริเวอร์คิด เขาไม่เชื่อว่าหานเซิ่นจะเทเลพอร์ตหนีได้ทันในระยะแค่นี้
ในตอนที่เขาฟันออกไป ราชาไนท์ริเวอร์ก็หันไปด้านหลังและเห็นหานเซิ่นอยู่ตรงนั้น เขาเพิ่งจะเสร็จจากการเทเลพอร์ต ดังนั้นมันสายเกินไปแล้วที่เขาจะหลบกงล้อน้ำสีดำ
“ตายซะ!” ราชาไนท์ริเวอร์คำรามอย่างกับคนบ้า
“เป่าเอ๋อ!” หานเซิ่นไม่เคลื่อนไหว ร่างกายสีแดงของเขาลอยตัวอยู่ในอากาศ และเขาก็ไม่คิดจะหลบการโจมตีของราชาไนท์ริเวอร์ เขาแค่เรียกชื่อของเป่าเอ๋อ
เป่าเอ๋อกำลังนั่งอยู่บนไหล่ของหานเซิ่น และเธอกำลังถือเจดดรัมสีขาวอยู่ในมือ มือน้อยๆของเธอตีลงไปที่เจดดรัม
ราชาไนท์ริเวอร์รู้ว่านั่นคือเจดดรัมจากดาวเจดดรัม และมันก็ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป เขาใช้พลังทั้งหมดไปกับการโจมตี เขาไม่ได้เหลือพลังเอาไว้ที่จะป้องกันพลังเสียงของเจดดรัม
แต่ราชาไนท์ริเวอร์ไม่คิดว่าเจดดรัมตัวหนึ่งจะทำอะไรเขาได้มาก เพราะมันเป็นเพียงแค่ระดับดยุกเท่านั้น มันยากที่จะหาเจดดรัมตัวที่เป็นระดับราชันได้
ด้วยร่างกายระดับราชัน เขาก็ควรจะทนต่อพลังเสียงของเจดดรัมได้
ในขณะที่ราชาไนท์ริเวอร์กำลังคิดอย่างนั้น เขาก็เห็นมือของเป่าเอ๋อตีลงไปบนผิวของเจดดรัม แต่เจดดรัมตัวนี้ดูแตกต่างไปที่เขาเคยเห็น เจดดรัมนี้มีแมงป่องสีแดงอยู่บนผิวของมัน
แต่ก่อนที่ราชาไนท์ริเวอร์จะคิดอะไรได้อีก เสียงก็ดังกระหึ่มขึ้นภายในหัวของเขา
ราชาไนท์ริเวอร์รู้สึกราวกับว่าหัวของเขาถูกเจาะด้วยแท่งเหล็ก เขารู้สึกราวกับว่าหัวของเขาว่างเปล่า เขาไม่สามารถคิดอะไรได้หลังจากที่ฟังเสียงนั่น เขายกมือขึ้นมากุมหัวตัวเองขณะที่กรีดร้องออกมา และในขณะเดียวกันกงล้อน้ำสีดำที่กำลังจะมาถึงตัวหานเซิ่นก็สลายไป
ในระยะใกล้แบบนั้นยอดฝีมือระดับราชันไม่มีทางจะทนต่อพลังเสียงของบลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัมได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไม่ได้ใช้การป้องกันอะไรเลย หานเซิ่นรู้ในเรื่องนี้เพราะเขาได้ทดสอบมันบนดาวเจดดรัม
“ราชาไนท์ริเวอร์ ความแค้นของพวกเราควรจะจบลงที่นี่จริงๆนั่นแหละ”
หานเซิ่นใช้มีดเขี้ยวผีสิงฟันเข้าไปที่ราชาไนท์ริเวอร์ ซึ่งกำลังกรีดร้องขณะที่กุมหัวของตัวเอง
ราชาไนท์ริเวอร์ต้องการจะฆ่าหานเซิ่น และหานเซิ่นก็ต้องการจะฆ่าราชาไนท์ริเวอร์
มีดลมปราณที่น่ากลัวฟันเข้าไปที่ลำคอของราชาไนท์ริเวอร์ แต่มันก็ทำได้แค่ทิ้งรอยมีดบางๆเอาไว้เท่านั้น มีเลือดไหลออกมา แต่การจะตัดคอจนขาดเป็นสิ่งที่ไม่สามารถทำได้
ร่างกายระดับราชันเป็นอะไรที่แข็งแกร่งกว่ามาร์ควิสมาก การฟันของหานเซิ่นไม่สามารถตัดคอของราชาไนท์ริเวอร์ให้ขาดได้ มันทำได้แค่สร้างรอยแผลตื้นๆเท่านั้น และความเจ็บปวดก็ทำให้ราชาไนท์ริเวอร์พอจะได้สติกลับมา
ปดแต่ก่อนที่หัวของราชาไนท์ริเวอร์จะกลับมาทำงานอีกครั้ง ก็มีเสียงตีดังขึ้นอีก มันทำให้หัวของราชาไนท์ริเวอร์รู้สึกปวดอีกครั้ง มันเหมือนกับว่ามีใครบางคนใช้ค้อนทุบหัวของเขา และหลังจากนั้นก็ขุดเอาสมองของเขาออกมา ราชาไนท์ริเวอร์กรีดร้องอย่างเจ็บปวด
เป่าเอ๋อเอามืออีกข้างตีลงมาบนบลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัม และเธอไม่ได้หยุดแค่นั้น เธอสลับมือไปมาเพื่อตีลงบนเจดดรัมอย่างต่อเนื่อง
