ตอนที่ 2243 หนี
ด้วยการป้องกันของใบเสมาราชาแมลงปีศาจ หานเซิ่น รีบหนี ไปยังบริเวณที่ไม่ถูกสํารวจบนดาวไอซ์บลู
ราชาอัศวินไอซ์บลูเทเลพอร์ตตามหานเซิ่น และชกหมัด ออกไปใส่ใบเสมาราชาแมลงปีศาจ ใบเสมาสั่นสะเทือน แต่มันก็ยัง ไม่มีวี่แววว่าจะแตกร้าว
“โล่นั่นทรงพลังจริงๆ มันป้องกันการโจมตีของราชาอัศวิน ไอซ์บลูได้แต่ไม่ว่ามันจะเป็นสมบัติที่สุดยอดแค่ไหน มันก็คงจะอยู่ ตลอดการไม่ได้ พวกเราควรเตรียมพร้อมที่จะแสดงตัวของพวกเรา ในเร็วๆนี้” เอ็ดเวิร์ดพูด หลังจากนั้นเขาก็แอบออกจากฐานทัพและตาม หานเซิ่นไป
เอ็ดเวิร์ดไม่มีอะไรต้องกลัว ราชาอัศวิไอซ์บลูได้ขัดคําสั่งของ ราชาไป๋ทําการโจมตีหานเซิ่น และตามหลักแล้วเอ็ดเวิร์ดจะไม่ถือ ว่าเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้ เขาแค่จะเข้าไปช่วยราชาอัศวินจับตัว หานเซิ่น และทําให้แน่ใจว่าเขาปลอดภัย
ขณะที่ราชาอัศวินไอซ์บลูโจมใส่ใบเสมาราชาแมลงปีศาจ หานเซิ่นก็ได้ยินเสียงร้าวราวกับว่าโล่กําลังจะแตกสลาย มันเป็น
เหมือนกับแก้วที่ถูกใช้จนถึงจุดแตกหัก หานเซิ่นขมวดคิ้วและคิด
กับตัวเอง
ดูเหมือนว่าใบเสมาราชาแมลงปีศาจจะป้องกันการโจมตีของ ครึ่งเทพได้แต่ไม่ตลอด น่าเสียดายที่วิญญาณอสูรใบเสมาราชา แมลงปีศาจดวงอื่นยังใช้งานไม่ได้ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ใบเสมาราชา แมลงปีศาจ 3 สีก็คงจะป้องกันการโจมตีของราชาจัศวินไอซ์บลูได้ อย่างสบายๆ”
หานเซิ่นบินหนีต่อไปขณะที่พยายามคิดหาหนทางที่จะสลัด ราชาอัศวินไอบลูให้หลุด เขารู้ว่าลําพังแค่ความเร็วของตัวเองไม่ เพียงพอ และเขาจําเป็นต้องหาหนทางที่จะหนีไปก่อนที่ใบเสมา ราชาแมลงปีสาจจะถูกทําลาย
ถ้าเราหลบพ้นจากสายตาของราชาอัศวินไอซ์บลูเละซ่อนพลังชีวิตของตัวเอง เราก็จะใช้ล่องหนน้อยเพื่อหนีไปได้ แต่ ในตอนนี้การทําแบบนั้นดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ยากเกินไป” หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
หานเซิ่นมุ่งหน้าไปที่ภูเขาลูกหนึ่งที่อยู่ใกล้เคียง และที่ไหนก็ ตามที่พวกเขาไป สิ่งมีชีวิตในบริเวณรอบๆก็จะวิ่งหนีแตกตื่น ท้องฟ้าเต็มไปด้วยซีโน่เจเนอิกที่กําลังหนีไปด้วยความหวาดกลัว และนั่นทําให้หานเซิ่นประหลาดใจ
ความเร็วที่เหนือกว่าของราชาอัศวินไอซ์บลูทําให้เขาไล่ตาม ทันได้อย่างรวดเร็ว หานเซิ่นมีความคิดหลายอย่างที่ทําได้แต่เขา ยังไม่มีโอกาสได้ใช้พวกมันเลย
ใบเสมาราชาแมลงปีศาจรับความเสียหายมากขึ้นเรื่อยๆ และ มันดูใกล้จะแตกสลายเต็มที หมัตของราชาอัศวินไอซ์บลูชกด้วยความดุดันที่เพิ่มขึ้น แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงคํารามดังขึ้น มาจากภูเขาด้านล่าง
ตูม!
ลําแสงสงสีขาวพุ่งออกมาจากภายในภูเขาและพุ่งตรงไปที่ ราชาอัศวินไอซ์บลู
ราชาอัศวินไอซ์บลูหันไปเพื่อป้องกันลําแสงที่เข้ามา มันเกิด เป็นการปะทะกันของแสงสีขาวและสีฟ้าที่เจิดจ้าในท้องฟ้า เเรงจาก การปะทะกันของพลังทั้ง 2 นั้นทําลายทุกสิ่งทุกอย่างโดยรอบถูก ทําลาย หลังจากนั้นกอสูรตัวใหญ่ยักษ์ที่มีความยาวกว่าหนึ่งร้อย เมตรก็ปรากฎตัวออกมาภูเขา และมันส่งพลังสีขาวเข้าใส่ราชาอัศวินไอซ์บลูอีกครั้ง
“แม้แต่พระเจ้าก็กําลังช่วยเหลือเรา!” หานเซิ่นยิ้มและรีบบินลง ไปในภูเขา ขณะที่ราชาอัศวินไอซ์บลูยังยุ่งอยู่กับอสูรใหญ่ยักษ์ตัว นั้นราชาอัศวินไอซ์บลูชกด้วยพลังที่มากขึ้นเรื่อยๆราวกับว่ามัน เป็นสิ่งที่ที่สามารถหยุดการทําลายล้างของโลกใบนี้ได้
ทั้งเทือกเขาสั่นสะเทือนขณะที่ยอดเขาแต่ละลูกถล่มลงมาจาก จุดสูงสุดของพวกมัน พื้นดินแตกแย่กขณะที่สิ่งมีชีวิตมากมายพา กันหนีตาย
หานเซิ่นลงไปที่ภูเขาและโอนเป่าเอ๋อเข้าไปในหอคอยแห่ง โชคชะตา หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนตัวเองเป็นวัวหินผาและเริ่มวิ่ง เข้าไปในฝูงซีโน่เจเนอิคที่อยู่ใกล้เคียง
ขณะที่หานเซิ่นเข้าไปปะปนกับเหล่าซีโน่เจเนอิคที่กําลัง แตกตื่น ตื่น ทันใดนั้นเขาก็เห็นเงาของคนบางคนบินมาอยู่เหนือภูเขา คนๆนั้นก็คือผู้ตรวจการเอ็ดเวิร์ด
สายตาของเอ็ดเวิร์ดกวาดไปตามพื้นของภูเขา มันดูเหมือนว่า เขากําลังมองหานเซิ่นอยู่
หานเซิ่นไม่หันไปมองเอ็ดเวิร์ดและหวังว่าอีกฝ่ายจะมองการ ปลอมตัวของเขาไม่ออก ขณะที่เขาวิ่งตามซีโน่เจเนอิคตัวอื่นลึก เข้าไปในภูเขา
“แปลกจริงๆ เขาหายไปไหนกัน?” เอ็ดเวิร์ดขมวดคิ้ว เขาเห็น หานเซิ่นบินลงมาในบริเวณนั้น แต่ในตอนนี้เป้าหมายของเอ็ดเวิร์ด กลับหายตัวไปในอากาศธาตุ
“หรือว่าบางทีเขาจะล่องหนได้? แต่ถึงเขาจะทําได้ เขาก็ไม่รอดพ้นไปจากสายตาของข้าอยู่ดี ภูเขาดูไม่ได้รับความเสียหาย อะไร และมันก็ไม่มีอุโมงค์ลับไหมที่จะใช้หนีได้ ทางเลือกเคี้ยวของ เขาก็คือเดินเท้าออกไป ดังนั้นสิ่งที่กำลังหนีอยู่ในตอนนี้ ”
ดวงตาสีเขียวของเอ็ดเวิร์ดมองไปรอบๆ หลังจากนั้นเขาก็บิน ตรงเข้าไปหากลุ่มของซีโน่เจเนอิคที่กําลังวิ่งหนี
เอ็ดเวิร์ดดูตื่นเต้นอย่างมาก ดวงตาของเขาเป็นประกายขณะที่ เขาพูดกับตัวเอง
“เจ้านี้ไม่ธรรมดาจริงๆ! เขาแม้กระทั่งเปลี่ยนร่างของตัวเองได้ ถ้าเขาเป็นครึ่งเทพเหมือนกันล่ะก็ เราก็คงจะเอาชนะเขาไม่ได้”
โดยไม่ลังเลเอ็ดเวิร์ดบินตาม ซีโน่เจเนอิคที่กําลังหนีออกจาก บริเวณนี้ไป ขณะที่เขาลอยตัวอยู่เหนือหัวของพวกมัน เขาก็มอง ลงไปที่ซีโน่เจเนอิคนับพัน ตาดําของเขาเปลี่ยนเป็นคริสตัลขณะที่ เขาตรวจดูพวกมัน
เอ็ดเวิร์ดสังเกตซีโน่เจเนอิคทุกตัวและเปรียบเทียบกับภาพใน ความทรงจําของเขา ในเวลาเพียงแค่หนึ่งวินาที เขาก็สังเกตถึงความผิดปกติ
“วัวหินผานั่นหายตัวไป
เมื่อรู้สึกตัวเอ็ดเวิร์ดก็ไม่ได้ตามกลุ่มของซีโน่เจเนอิคไปต่อ เขาหันกลับไปในทิศทางที่มาแทน
ในตอนที่หานเซิ่นพ้นจากสายตาของเอ็ดเวิร์ด เขาได้ใช้ ล่องหนน้อยเพื่อปลีกตัวออกมาจากกลุ่มของซีโน่เจเนอิคแต่เขา ไม่ได้ไปไกลนัก เขาวนรอบและหันกลับไปในที่ที่ราชาอัศวิน ไอซ์บลูและซีโน่เจนอิคตัวใหญ่ยักษ์กําลังต่อสู้กัน
โดยไม่ลังเลหานเซิ่นตรงเข้าไปในรูลึกที่อสูรใหญ่ยักษ์ตัวนั้น ออกมา
หานเซิ่นไม่เชื่อว่าการแทรกแซงของมอนสเตอร์ตัวนั้นจะเป็น เพียงแค่เรื่องบังเอิญ เพราะถ้าเกิดว่ามันออกมาเพราะถูกรบกวน โดยการต่อสู้ระหว่างหานเซิ่นและราชาอัตวินไอซ์บลูจริงๆ น่าแปลกที่มันตัดสินใจจะเมินเฉยต่อหานเซิ่นและตรงเข้าไปหาราชาอัศวินไอซ์บลู
เมื่อหานเซิ่นเข้าไปในรูที่มอนสเตอร์ตัวใหญ่ออกมาและมองไป รอบๆ เขาก็รู้ทันทีว่าถ้ําแห่งนี้ไม่ใช่ที่อยู่อาศัยของมัน
ด้วยออร่ศาสตร์ตงเสวียน ทาให้หานเซิ่นมองเห็นร่องรอย โมเลกุลของมอนสเตอร์ตัวนั้น มันเพิ่งเข้ามาในถ้ําเมื่อไม่นานมานี้
ถ้ําแห่งนี้เป็นรังของซีโน่เจเนอิคที่แข็งแกร่ง แต่ร่องรอย โมเลกุลของเจ้าของถ้ําแห่งนี้ต่างออกไป ร่องรอยโมเลกุลที่เขาเจอ นั้นไม่ได้เป็นของมอนสเตอร์ที่ช่วยเขาเอาไว้
“ดูเหมือนเอ็ดเวิร์ดจะช่วยให้เราหนีจากราชาอัศวินไอซ์บลู” หานเซิ่นวิ่งลึกเข้าไปในถ้ําโดยไม่ลังเล
หานเซิ่นมั่นใจว่าสิ่งมีชีวิตที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ตอนนี้น่าจะตาย ไปหมดแล้ว และมอนสเตอร์ใหญ่ยักษ์ตัวนั้นต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็ดเวิร์ด
ซึ่งถ้าเอ็ดเวิร์ดส่งมอนสเตอร์ตัวนั้นออกมาช่วยหานเซิ่นจริงๆ อย่างนั้นแล้วการที่หานเซิ่นแอบเข้าไปในรังของมอนสเตอร์ที่ อันตรายก็คงจะเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้คาดคิดเอาไว้
“ถึงยังไงจิตใจของเอ็ดเวิร์ดก็เป็นอะไรที่น่ากลัว ไม่ช้าก็เร็วเขา ต้องมาที่นี่ เราจําเป็นต้องหนีออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด หานเซิ่น คิดกับตัวเอง
หลังจากที่เข้ามาภายในรัง หานเซิ่นเห็นกระดูกขนาดใหญ่ กระจัดกระจายอยู่เต็ม
คนส่วนใหญ่คงจะสันนิษฐานว่ากระดูกพวกนี้คือเศษซากของ เหยื่อที่เหลืออยู่ แต่หานเซิ่นสามารถบอกได้ทันทีว่าพวกมันคือ
ซากของซีโน่เจเนอิคที่แต่เดิมอาศัยอยู่ที่นี่
“ไม่รู้ว่าภายในรังนี้จะมีทางออกอีกทางหรือเปล่า”
หลังจากนั้นเขาก็ตัดสินใจมุ่งหน้าลึกเข้าไปในรัง
หานเซิ่นยืนยันว่าภายในนั้นไม่มีซีโน่เจเนอิคตัวไหนอยู่
